Σύνοδος Κορυφής COP21: ‘Πόρτα’ Πούτιν σε Ερντογάν

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δεν σχεδιάζει να συναντήσει τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά τη σύνοδο κορυφής για το κλίμα που άρχισε σήμερα στο Παρίσι, δήλωσε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.

Ο Πεσκόφ πρόσθεσε πως ο Πούτιν είναι ωστόσο πιθανόν να έχει συνομιλίες με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στο περιθώριο της συνόδου κορυφής.

Την ίδια στιγμή, η Ρωσία προχωρά σε μέτρα κατά της Τουρκίας, με τελευταίο αυτό της απαγόρευσης μεταγραφής Τούρκων ποδοσφαιριστών στη Ρωσία, κατά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.

Το Πεκίνο και η Ουάσινγκτον, οι δύο μεγαλύτεροι ρυπαντές του πλανήτη, έχουν συνείδηση της “ευθύνης τους να αναλάβουν δράση” υπέρ του κλίματος, δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ σήμερα κατά τη διάρκεια συνάντησής του με τον κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ.

“Ως οι χώρες που ρυπαίνουμε περισσότερο με διοξείδιο του άνθρακα, είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι ευθύνη μας να αναλάβουμε δράση”, δήλωσε ο Μπαράκ Ομπάμα πριν από την έναρξη της Διάσκεψης για το Κλίμα (COP21) στο Μπουρζέ, κοντά στο Παρίσι στην οποία μετέχουν 150 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων.

Ολάντ: Η διάσκεψη εγείρει μεγάλη ελπίδα που δεν δικαιούμαστε να διαψεύσουμε

“Το μέλλον του πλανήτη” θα αποφασιστεί κατά τη διάρκεια της διεθνούς διάσκεψης για το κλίμα στο Παρίσι, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ καλώντας τους ομολόγους του να μην “διαψεύσουν” τη “μεγάλη ελπίδα” που έχει δημιουργήσει η συνάντηση αυτή.

“Πρόκειται να αποφασιστεί εδώ, στο Παρίσι, το μέλλον του πλανήτη”, υπογράμμισε ο αρχηγός του γαλλικού κράτους κάνοντας λόγο για μια “ιστορική ημέρα”, τονίζοντας ότι “ποτέ σε μια διάσκεψη δεν μετείχαν τόσες αρχές από τόσες χώρες”.

“Είμαστε υποχρεωμένοι να αναλάβουμε δράση, είμαστε με την πλάτη στον τοίχο… που δεν είναι ανυπέρβλητος”, πρόσθεσε.

“Τα καλά συναισθήματα, οι δηλώσεις προθέσεων δεν θα είναι αρκετά, είμαστε στο χείλος ενός οριακού σημείου”, τόνισε.

Στο τέλος της διάσκεψης, “στις 12 Δεκεμβρίου, μια συμφωνία πρέπει να έχει εξευρεθεί στο Παρίσι”, υπογράμμισε ο Ολάντ που ζητεί μια συμφωνία “ξεχωριστή, παγκόσμια και δεσμευτικού χαρακτήρα”.

Για τον γάλλο πρόεδρο, μια “καλή συμφωνία, μια μεγάλη συμφωνία” θα πρέπει να βασίζεται σε “τρεις προϋποθέσεις”. Η πρώτη θα είναι να σχεδιαστεί μια αξιόπιστη καμπύλη που επιτρέπει τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου ή ακόμη στον 1,5 βαθμό”.

Η δεύτερη θα είναι να δοθεί στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής μια αλληλέγγυα απάντηση, ενώ κανένα κράτος δεν δικαιούται να απόσχει από τις δεσμεύσεις του” παρότι οι αποκλίσεις όσον αφορά την ανάπτυξη πρέπει να “λαμβάνονται υπόψη”.

“Οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να αναλάβουν την ιστορική τους ευθύνη, είναι αυτές που εδώ και χρόνια εξέπεμπαν τα περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου, οι χώρες με την αναδυόμενη οικονομία πρέπει να επιταχύνουν την ενεργειακή τους μετάβαση, οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να μεριμνήσουν για την προσαρμογή τους στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής”, τόνισε.

Όσον αφορά την τρίτη προϋπόθεση, “όλες οι εταιρίες μας, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ποικιλία, πρέπει να θέσουν σε εφαρμογή” τη διαδικασία.

Μετά την τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη των θυμάτων των επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, ο Ολάντ άρχισε την ομιλία του λέγοντας ότι “τα τραγικά αυτά γεγονότα μάς πληγώνουν, αλλά ταυτόχρονα μάς υποχρεώνουν”.

“Αυτό που διακυβεύεται με τη διάσκεψη για το κλίμα, είναι η ειρήνη”, καθώς “η υπερθέρμανση προμηνύει συγκρούσεις όπως τα σύννεφα προμηνύουν την καταιγίδα. Προκαλεί μεταναστεύσεις που πετούν στον δρόμο περισσότερους πρόσφυγες από αυτούς που προκαλούν οι πόλεμοι”, ενώ “χώρες κινδυνεύουν να μην μπορούν πλέον να ικανοποιούν τις ζωτικές ανάγκες των πληθυσμών τους, με τον κίνδυνο της πείνας, της εξόδου από την ύπαιθρο, των συγκρούσεων για την πρόσβαση σε αυτό το αγαθό που γίνεται όλο και πιο σπάνιο, το νερό”.

Το ισχυρότερο σύνθημα

“Δεν υπάρχει planet B”, είναι, κατά τον Guardian, το ισχυρότερο στη λίστα των συνθημάτων για τη Διεθνή Διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι, ενώ η ισχυρότερη εικόνα είναι τα χιλιάδες ζευγάρια παπουτσιών στην Πλατεία της Δημοκρατίας της γαλλικής πρωτεύουσας που έκαναν μόνα τους την Πορεία για το Κλίμα στη θέση των ακτιβιστών που δεν μπόρεσαν εξαιτίας των έκτακτων αντιτρομοκρατικών μέτρων που εφαρμόζονται στην πόλη.

“Είναι η διάσκεψη της ελπίδας που μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα”, δήλωσε σήμερα στο France Inter ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς, που αναμένεται να εκλεγεί πρόεδρος της διάσκεψης, ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα εμφανίσθηκε “αισιόδοξος για αυτά μπορούμε να επιτύχουμε” με μήνυμά του στο Facebook.

Εκατόν πενήντα αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, δέκα χιλιάδες σύνεδροι , άλλοι τόσοι δημοσιογράφοι και παρατηρητές προστίθενται στα υπερθετικά μεγέθη και τις μεγαλοστομίες που συνόδευσαν την προετοιμασία της διάσκεψης COP21. Στόχος των εργασιών: η επίτευξη της πρώτης δεσμευτικής για το σύνολο της διεθνούς κοινότητας συμφωνίας για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ώστε να περιορισθεί στους 2 βαθμούς Κελσίου η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή.

Η υπογραφή μίας συμφωνίας είναι βέβαιη και δεδομένη, αλλά είναι αμφίβολο αν η εμβέλειά της θα ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες των διοργανωτών της και στον επείγοντα χαρακτήρα των αναγκών.

Στην καλύτερη περίπτωση, η συμφωνία του Παρισιού αναμένεται να αποτελέσει ένα σημείο εκκίνησης για έναν νέο “οδικό χάρτη” με στόχο τον έλεγχο της ανόδου της θερμοκρασίας, εν τέλει!

Νομική υπόσταση

Το πρώτο σημείο τριβής είναι η νομική υπόσταση που θα έχει η συμφωνία. Ανάμεσα στις επιλογές περιλαμβάνεται η υπογραφή συνθήκης ή πρωτοκόλλου, το οποίο θα πρέπει να υπογραφεί από όλες τις χώρες και στην συνέχεια να επικυρωθεί από τα εθνικά κοινοβούλια. Μία επιλογή που δεν μπορεί να εφαρμοστεί, για παράδειγμα, στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου το Κογκρέσο, κυριαρχούμενο από τους ρεπουμπλικανούς και του κλιματοσκεπτικιστές, είναι εκ προοιμίου εχθρικό.

Είναι βέβαιο ότι η συμφωνία του Παρισιού δεν θα είναι συνθήκη. Δεν θα υπάρχουν στόχοι περιορισμού (των εκπομπών) νομικά δεσμευτικοί, όπως είχε γίνει στο Κιότο”, είχε δηλώσει στους Financial Times ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι στα μέσα του Νοεμβρίου για να λάβει αμέσως απάντηση από τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ: “Η συμφωνία θα είναι δεσμευτική ή δεν θα υπάρξει συμφωνία”.

Μένει η ενδιάμεση λύση, μίας “υβριδικής συμφωνίας”, σύμφωνα με την περιγραφή αμερικανού διαπραγματευτή, η οποία θα περιλαμβάνει δέσμευση για την εποπτεία της διαδικασίας τήρησης των υποσχέσεων κάθε χώρας και όχι δεσμεύσεις αναγκαστικού χαρακτήρα και πάντως όχι επί συγκεκριμένων αριθμητικά στόχων για τη μείωση των εκπομπών που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Χρηματοδότηση

Από την διάσκεψη της Κοπεγχάγης, οι ανεπτυγμένες χώρες και μεγαλύτεροι ρυπαντές δεσμεύθηκαν στην διάθεση 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως μέχρι το 2020 για να συνδράμουν τις αναπτυσσόμενες χώρες στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης. Η έκθεση του ΟΟΣΑ που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Οκτώβριο υπολογίζει σε 61,8 δισεκατομμύρια δολάρια τους πόρους που διατέθηκαν κατά το 2014. Η διαφορά μπορεί να καλυφθεί, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, από τις συνεισφορές των τραπεζών ανάπτυξης, των επιπλέον ποσών που θα χορηγήσουν ορισμένες χώρες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Κίνα όμως, μεγάλος ρυπαντής, δεν αισθάνεται ότι δεσμεύεται από τις υποσχέσεις αυτές των πλούσιων χωρών, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες θεωρούν ότι ακόμη και το κονδύλι των 100 δισ. δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές τους ανάγκες.

Τα μέσα χρηματοδότησης αυτών των δεσμεύσεων, η κατανομή ανάμεσα σε διεθνείς, δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους, η διαδικασία παρακολούθησης της διάθεσης αυτών των πόρων είναι θέματα ανοικτά και αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης τις επόμενες δύο εβδομάδες.

+2 βαθμοί C

Ο στόχος του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη στους 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή (έναντι 4-5 που θα είναι εάν δεν ληφθούν μέτρα) θα είναι ένας μακροπρόθεσμος αριθμητικά προσδιορισμένος στόχος με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα ή απλώς “μία δυναμική χωρίς προσδιορισμό συγκεκριμένων σταδίων”, όπως το θέλει ο Λοράν Φαμπιούς όταν αναφέρεται “σε μία καμπύλη χαμηλών εκπομπών και προσαρμοσμένη στο κλίμα”; Και τι θα γίνει με τις χώρες που απειλούνται άμεσα από την άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας και ζητούν το όριο της αύξησης της θερμοκρασίας να τεθεί στον 1,5 βαθμό;