Πήγαμε στο Euroleague Escape Room και κερδίσαμε μια θέση στο βάθρο

Αυτό το κείμενο θα μπορούσε κάλλιστα να περιλαμβάνει όλα τα δημοσιογραφικά κλισέ, τα ρητά, τις σοφιστείες και τις λαϊκές ρήσεις όπως “αν έχεις τύχη διάβαινε”, “η τύχη του πρωτάρη”, “βοήθα με να σε βοηθώ…” ,”η αρχή είναι το ήμισυ του παντός”, αλλά και το πλέον σοφό στην περίπτωσή μας “όποιος βιάζεται σκοντάφτει”. Όλα τα παραπάνω αν και περιγράφουν ακριβώς την εμπειρία μας δε θα τα αναφέρουμε ξανά οπότε μπορείτε να συνεχίσετε να διαβάζετε άφοβα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Όταν μας είπαν ότι η 24Μedia ρίχνει στη μάχη του πρώτου αθλητικού Escape Room, το οποίο έγινε πράξη χάρη στο Sport24.gr, την Turkish Airlines EuroLeague και την κορυφαία εταιρεία δημιουργίας Escape Room, την GAME OVER, όλα τα site της, δεχτήκαμε αρχικά την πρόκληση με χαρά.

Μετά όμως σε δεύτερο χρόνο άρχισαν να περνούν από το μυαλό σκέψεις όπως “τι δουλειά έχουμε εμείς με τη Euroleague, απέναντι μάλιστα στους μάστερ του είδους, την ομάδα του Sport24; ” Μας πάνε εκεί για να γίνουμε ρεζίλι;”

Οι παραπάνω σκέψεις ηττοπάθειας άρχισαν μάλιστα να γίνονται πιο έντονες όταν φτιάξαμε το ρόστερ. Μαρίνα Χατζηδημητρίου, Λευτέρης Σαββίδης, Χρήστος Δεμέτης και Βασίλης Σφήνας. Τρεις από τους τέσσερις χωρίς καμία εμπειρία σε Escape Room και ισάριθμα ικανοί να απαντήσουν αποκλειστικά και μόνο σε ερωτήσεις του τύπου “Πόσοι παίκτες παίζουν σε μια ομάδα μπάσκετ;” ,”Σε πόσες περιόδους χωρίζεται ένα ματς;” και “για πόσους πόντους μετράει το τρίποντο;” (πλην του Δεμέτη που το μόνο που μπορεί να κάνει στο μπάσκετ είναι να βάζει τρίποντα).

Φτάσαμε λοιπόν ψαρωμένοι και πεισμωμένοι στο χώρο του GAME OVER, στον 1ο όροφο του Village Shopping & more στου Ρέντη, εκεί που χτυπάει η καρδιά του EuroLeague Escape Room, και ακούσαμε προσεκτικά το σενάριο που μας εξήγησε ο Game Master. Θυμάστε τη διαφήμιση της διοργάνωσης για τη σεζόν 2016-2017, που ο Σπανούλης με μαεστρικές κινήσεις έκλεβε το τρόπαιο της Euroleague;

Αυτή ήταν και η δική μας αποστολή! Να καταφέρουμε να λύσουμε τους γρίφους και με κινήσεις χειρουργικής ακρίβειας να κλέψουμε το βαρύτιμο τρόπαιο που ήταν καλά ασφαλισμένο, μέσα σε 60 λεπτά!

Το κίνητρο βέβαια ήταν διπλό, καθώς όλοι όσοι προσπαθήσουν να αποδράσουν από το δωμάτιο, εκτός από το να περάσουν καλά, λύνοντας γρίφους , μπαίνουν σε κλήρωση, όπου μία τυχερή παρέα 3-6 ατόμων θα παρακολουθήσει από κοντά το Final Four, που θα διεξαχθεί από τις 19 έως τις 21 Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη!

Κάντε και εσείς την κράτηση σας τώρα!

Μπήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο και παρά το αρχικό μούδιασμα, με τη βοήθεια του Game Master μας του Στέλιου, ξεκινήσαμε να λύνουμε τους γρίφους έναν- έναν μεθοδικά, με ζήλο και χωρίς άγχος. Η ομάδα πήρε ψυχολογία, γρήγορα καταλάβαμε ότι το να γνωρίζαμε για παράδειγμα πόσα τρόπαια έχει η ΤΣΣΚΑ Μόσχας δε θα χρησιμεύσει πουθενά στο σκοπό μας και συνεχίσαμε ακάθεκτοι, με μόνο εχθρό το χρόνο.

Ο Βασίλης πηγαίνοντας πιο πολύ με τη λογική, ο Χρήστος με τη μεθοδικότητα, ο Λευτέρης γυρνώντας το δωμάτιο απ’ άκρη σ’ άκρη σα σίφουνας και η Μαρίνα με τη γυναικεία “πονηριά”. (Την καλώς εννοούμενη πάντα!)

Τελικά φτάνουμε στην πηγή, βλέπουμε την κούπα, και πριν προλάβουμε να πιούμε το νερό της επιτυχίας μια άγαρμπη κίνηση του Λευτέρη, μας στερεί -προσωρινά ευτυχώς- τη χαρά. Τελικά όλα πήγαν καλά και έξι λεπτά πριν λήξει ο χρόνος εμείς ήδη ποζάραμε αγκαλιά με την κούπα, σαν γεννημένοι πρωταθλητές!

Όπως θα καταλάβετε από τις δηλώσεις των συμπαικτών μου, οι οποίες με κάλυψαν, το πράγμα το πήραμε πολύ σοβαρά. Όπως πρέπει να το πάρετε και εσείς κάνοντας την κράτησή σας τώρα!

Μαρίνα:  Ήταν η πρώτη φορά που πήγα σε escape room και πραγματικά το διασκέδασα πολύ. Δε θα κρύψω πως στην αρχή είχα άγχος με το χρόνο και αν θα καταφέρουμε να σηκώσουμε τη κούπα αλλά η ομάδα μας ήταν δυνατή, τόσο δυνατή που παρέκαμψε ένα γρίφο! Ανυπομονώ να ξαναπάμε!

Χρήστος: Σημασία έχει ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού παραμείναμε ενωμένοι και συγκεντρωμένοι στον σκοπό μας. Η ομαδική δουλειά είναι πάνω από την ατομική προσπάθεια του καθενός. Αν ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί θα είχαμε βγει δεκαπέντε λεπτά πριν το τέλος του χρόνου. Συνεχίζουμε για το επόμενο παιχνίδι, εκεί θα καταφέρουμε να σπάσουμε το ρεκόρ μας, είμαι απολύτως σίγουρος. Αντίπαλος μας είναι μόνο ο κακός μας εαυτός.

Λευτέρης: Η αλήθεια είναι πως όταν έφτασα στο δωμάτιο ήμουν λίγο επιφυλακτικός. Πάντοτε ήθελα να δοκιμάσω την τύχη μου σε ένα Escape Room, αλλά με “κόλλαγε” η πιθανότητα να ξεφτυλιστώ και να με κοιτούν σαν τον Ηλίθιο και τον Πανηλίθιο στη συσκευασία του ενός. Το αρχικό μούδιασμα έφυγε από τη στιγμή που βρέθηκε το πρώτο στοιχείο (δεν θα πω τι, να πάτε να το δοκιμάσετε) και το μυαλό ξύπνησε όταν καταφέραμε να λύσουμε τον πρώτο γρίφο. Το ένα στοιχείο σε οδηγούσε στο άλλο και σύντομα ένιωθες σαν πρωταγωνιστής σε ταινία περιπέτειας (ένα μίνι “24”, με χρόνο εξήντα λεπτών) που έχει απέναντί του τον πιο αδυσώπητο αντίπαλο: ΤΟ ΧΡΟΝΟ! Το ψηφιακό δε ρολόι, έπειτα από τόσες ταινίες δράσης με εκρηκτικούς μηχανισμούς, δρούσε πολλαπλασιαστικά στην έκρηξη αδρεναλίνης και έντασης. Όσο κι αν πρέπει να πω με διάθεση fair play (άλλωστε σε μουσείο καλαθοσφαίρισης βρισκόμασταν) πως η όλη διασκέδαση και η ουσία είναι το παιχνίδι, η συνεργασία και ο δημιουργικός τρόπος που περνάει κανείς την ώρα του στο Escape Room, το γεγονός ότι κατορθώσαμε να βγούμε από αυτό στην ώρα μας, έκανε την εμπειρία ακόμη πιο απολαυστική.

(Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)