Βραβεία 'Μαζί για το Παιδί': Η Ένωση τίμησε τους αφανείς ήρωες- Τιμητική διάκριση και για το NEWS 24/7

Από τη μια η αδιαπραγμάτευτη δέσμευση ενός ανθρώπου στην προσφορά κι από την άλλη η υπέρβαση της αναπηρίας κόντρα στις προβλέψεις και τα εμπόδια που βάζει η κοινωνία. Το "έργο" και το "μάθημα ζωής" έχουν πρόσωπο, έχουν όνομα. Εν προκειμένω... τέσσερα

ΣΟΦΙΑ ΚΑΤΣΑΡΕΛΗ
28 Ιανουαρίου 2018 16:16

Όσο υπάρχουν οι λέξεις προσφορά, ανιδιοτέλεια, σεμνότητα, εθελοντισμός, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι, που με το μεγαλείο της ψυχής τους θα αφήνουν κατά μέρος το “εγώ” και θα προτάσσουν το “εμείς”, αφιερώνοντας λίγο από τον χρόνο τους ή όλη τους τη ζωή, σε όσους έχουν ανάγκη.

Αυτούς τους ανθρώπους τίμησε η Ένωση “Μαζί για το Παιδί”, σε μία εκδήλωση που ντύθηκε με συγκίνηση και χάρισε δυνατές στιγμές και μαθήματα ταπεινοφροσύνης και ζωής. Τέσσερις αφανείς ήρωες της καθημερινότητας τιμήθηκαν με τα Βραβεία της Ένωσης, για την προσφορά και για τη δύναμη της ψυχής τους.

Ανοίγοντας την εκδήλωση, ο πρόεδρος της Ένωσης, Ομότιμος Καθηγητής Παιδιατρικής, Χρήστος Μπαρτσόκας, σημείωσε ότι “σήμερα γιορτάζουν δύο λέξεις, η φιλανθρωπία και ο εθελοντισμός, λέξεις που αποτελούν και το σλόγκαν της Ένωσης από το 1996”.

Ο κ. Μπαρτσόκας αναφέρθηκε στο έργο των δέκα φιλανθρωπικών σωματείων, που δρουν κάτω από την ομπρέλα της Ένωσης, για την προστασία των παιδιών από την ασθένεια, την κακοποίηση, την αναπηρία και τη φτώχεια. “Η Ένωση στηρίζει 30.000 παιδιά και 200 φορείς. Σήμερα, για να προβάλει από την αφάνεια όσους προσφέρουν οικειοθελώς και αφιλοκερδώς, απονέμει τα βραβεία ‘Έργο ζωής’ και ‘Μάθημα ζωής'”, πρόσθεσε ο πρόεδρος, ευχαριστώντας δωρητές, χορηγούς, εθελοντές και φίλους, οι οποίοι χωρίς προσωπικό όφελος στηρίζουν τους σκοπούς της Ένωσης.

Στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυνε μέσω επιστολής της η ποιήτρια Κική Δημουλά.

Βραβείο “Έργο ζωής”

ΡΟΔΟΥΛΑ ΣΤΑΘΑΚΗ: ΤΟ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Το πρώτο από τα δύο βραβεία για το “Έργο ζωής” απονεμήθηκε στην κυρία Ροδούλα Σταθάκη, μία γυναίκα που αντιπροσωπεύει το υψηλότερο παράδειγμα κοινωνικής προσφοράς και εθολοντισμού, προσφέροντας διά βίου στα παιδιά με νοητική υστέρηση. Τάχθηκε αθόρυβα στο πλευρό όσων βοήθησαν στην πραγματοποίηση της Εστίας “Άγιος Νικόλαος”, με τη συμβολή της στον τομέα της διαβίωσης ατόμων με αναπηρίες να ξεκινά το 1988 και ενώ ήταν ήδη 63 ετών.

“Η προσπάθεια για να βοηθήσουμε ανθρώπους με αναπηρία, μαζί με τους αξιόλογους συνεργάτες μου, στηρίχτηκε στη βοήθεια του Θεού και στη σοφία του λαού ‘Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό’. Μετά από 25 χρόνια εργασίας, αισθάνομαι ικανοποίηση και ηρεμία, που βοήθησα στη λειτουργία της Εστίας”, είπε η κυρία Σταθάκη.

ΜΑΡΙΑ ΤΣΟΥΤΣΟΥ: ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ “ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ”

Το δεύτερο βραβείο αυτής της κατηγορίας απονεμήθηκε στην κυρία Μαρία Τσούτσου. Μητέρα παιδιού με νοητική υστέρηση, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, ως εθελόντρια, στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών με νοητική υστέρηση και συνοδές αναπηρίες. Όραμα και μοναδική αποστολή της ζωής της η ίδρυση και λειτουργία του Εργαστηρίου “Παναγιά Ελεούσα” του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, στις δράσεις του οποίου εξακολουθεί να προσφέρει εθελοντικά και με όλες τις δυνάμεις της μέχρι σήμερα.

Εκφράζοντας τις ολόθερμες ευχαριστίες της στην Ένωση για τη βράβευσή της, αναφέρθηκε στην έννοια “Έργο ζωής”. “Πάντα πίστευα, ότι υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι, που παρατηρούν και ανακαλύπτουν το καλό και θέλουν να το αναδείξουν. Το έργο ζωής προϋποθέτει την αδιαπραγμάτευτη δέσμευση του εαυτού σου στο καλό, που υπηρετείς, με τόλμη, ανοχή, διαφάνεια, ανιδιοτέλεια, πολλή δουλειά. Το έργο ζωής είναι αποτέλεσμα εργασίας πολλών ανθρώπων της τοπικής κοινωνίας, των εθελοντών, της Εκκλησίας, των εργαζομένων, που κάνουν το καλό σιωπηλά και το ρίχνουν στο γιαλό, όπως μου έλεγε ο πατέρας μου, εννοώντας το πέλαγος και πως μετά από χρόνια θα ξαναγυρνούσε πίσω σε μένα, ως ευλογία, ως φως θεϊκό. Την τιμητική αυτή διάκριση αφιερώνω στους ανθρώπους του Εργαστηρίου, τους εθελοντές και τους γονείς των παιδιών με πληγωμένη νοημοσύνη”, είπε.

Βραβείο “Μάθημα Ζωής”

ΛΙΛΑ ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ: ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΣΕ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Διανύοντας τον δικό τους καθημερινό “μαραθώνιο”, σε μία κοινωνία που εμφανίζει μπροστά τους μόνο εμπόδια, υπάρχουν άνθρωποι που με τις επιλογές, το σθένος και την επιμονή τους αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση.

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους, η συγγραφέας Λίλα Πατρόκλου τιμήθηκε με το βραβείο “Μάθημα Ζωής”. Έχοντας διαγνωσθεί από την ηλικία των 13 ετών με μία σπάνια εκφυλιστική ασθένεια, που την περιορίζει σταδιακά κινητικά, η κυρία Πατρόκλου μετέτρεψε τις εμπειρίες και τις γνώσεις της ζωής της σε μία δημιουργική και γενναιόψυχη προσφορά προς τους άλλους και κυρίως προς τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους, που έχουν ανάγκη από ενθάρρυνση και έμπνευση στη ζωή τους.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΥΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΦΥΣΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Όταν γεννήθηκε ο Στέλιος, τίποτα δεν προμήνυε πως έπασχε από γενετική πάθηση. Σε ηλικία 14 μηνών όμως, τα πρώτα συμπτώματα άρχισαν να εμφανίζονται. Διαγνώστηκε με Νωτιαία Μυική Ατροφία τύπου ΙΙ, μία νόσο με προοδευτική εξέλιξη, με αποτέλεσμα όσο μεγαλώνει να ατροφούν οι μυικές ομάδες του σώματός του. Το προσδόκιμο ζωής του δεν ήταν μεγαλύτερο από την εφηβεία… Ο Στέλιος, 32 ετών σήμερα, με την ειδικότητα του Ψυχιάτρου – Σεξολόγου κατέχει τη θέση Επιμελητή Β’ στη Β’ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική Αθηνών, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αττικόν, κάτι που αποτελεί το πιο πρόσφατο βήμα σε μία σπουδαία πορεία που ξεκίνησε το 1991, όταν οι γονείς του αποφάσισαν να παρακολουθήσει σχολείο γενικής εκπαίδευσης. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, τον θυμόμαστε από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου του 1996, όταν έγινε ο πρώτος αριστούχος με αναπηρία, που παρέλασε ως σημαιοφόρος.

“Δεν έχω κάνει πολλά, απλά ζω. Κι από τη στιγμή που ζω, έχω επιλέξει να το κάνω, όσο καλύτερα μπορώ. Θα σταθώ στα λόγια της κυρίας Δημουλά, που λέει ότι ‘η φύση δεν προσέφερε σε μερικούς ανθρώπους’. Εμένα μου προσέφερε, τη ζωή μου. Αυτή που δεν μου προσέφερε, είναι η κοινωνία. Είμαι άνθρωπος με αναπηρία, γιατί η κοινωνία επέλεξε, να διαχωρίσει σε ανθρώπους και στους άλλους. Όσο ζω, θέλω όλοι να είμαστε άνθρωποι και όχι οι άλλοι”, είπε καταχειροκροτούμενος ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος.