‘Παγώνουν’ ξανά οι υποθέσεις φοροδιαφυγής από τις λίστες

‘Παγώνουν’ ξανά οι υποθέσεις φοροδιαφυγής από τις λίστες
Στιγμιότυπο από το Συμβούλιο της Επικρατείας την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017, όπου δόθηκε στη δημοσιότητα η ανακοίνωση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί των προσφυγών των τηλεοπτικών σταθμών για τη συνταγματικότητα του νόμου Παππά. (EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ) Eurokinissi

Νέα απόφαση ΣτΕ βάζει "πάγο" σε έλεγχο για υπόθεση φορδιαφυγής. Το σκεπτικό της απόφασης

Ακόμα μία απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας βάζει “πάγο” στον έλεγχο φοροδιαφυγής από τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού, οι οποίοι έφτασαν και ελέγχονται από την ελληνική Δικαιοσύνη σε λίστες. Το Β’ Τμήμα του ΣτΕ, ακολουθώντας την πάγια νομολογία, επέστρεψε υπόθεση πολίτη στο Διοικητικό Εφετείο Αθήνας, αναιρώντας εν μέρει προηγούμενη απόφασή του, προκειμένου να ερευνήσει εκ νέου την περίπτωση αυτή.

Η υπόθεση αφορά σε πρόστιμο που επιβλήθηκε σε φορολογούμενο για εμβάσματα που απεστάλησαν από προσωπικό λογαριασμό του στο εξωτερικό. Σύμφωνα με την απόφαση του Εφετείου, τα ποσά των εμβασμάτων των ετών 2010 και 2011 δεν καλύπτονταν από τα δηλωθέντα εισοδήματα προηγουμένων ετών κατά τα ποσά των 2.941.261,98 ευρώ και 535.294,33 ευρώ αντίστοιχα. Παράλληλα, κρίθηκε πως η προέλευση των χρημάτων, συνολικού ύψους 3,47 εκατ. ευρώ δεν ήταν γνωστή.

Το σκεπτικό

Ο σύμβουλοι της Επικρατείας όμως, και με αυτή την απόφαση (υπ’ αριθμ. 1225/2017) επέστρεψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για να εκδόσει νέα κρίση, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι:

– η μεταφορά, με έμβασμα, χρηματικού ποσού από τραπεζικό λογαριασμό του φορολογούμενου (στον οποίο δεν υπάρχει συνδικαιούχος) σε άλλο τραπεζικό λογαριασμό του ίδιου προσώπου δεν ενέχει προσαύξηση της περιουσίας του και

– το ποσό τραπεζικού λογαριασμού που τροφοδότησε το έμβασμα και λογίζεται ως φορολογητέο εισόδημα από ελευθέριο επάγγελμα του δικαιούχου του λογαριασμού φορολογείται ως εισόδημα της χρήσης/διαχειριστικής περιόδου κατά την οποία (προκύπτει ότι) εισήχθη το ποσό αυτό στην περιουσία του δικαιούχου του λογαριασμού και, συνεπώς, κρίσιμος δεν είναι, τουλάχιστον κατ’ αρχήν, ο χρόνος διενέργειας του εμβάσματος, αλλά ο χρόνος της κατάθεσης του επίμαχου ποσού (ή, σε περίπτωση τμηματικής κατάθεσής του, ο χρόνος που κατατέθηκε καθένα από τα τμήματά του) στον τραπεζικά λογαριασμό, του δικαιούχου, μέσω του οποίου έγινε το έμβασμα, είτε ο προγενέστερος αυτού χρόνος κατά τον οποίο (προκύπτει ότι) επήλθε η αντίστοιχη προσαύξηση της περιουσίας του.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα