Εννιά χρόνια μετά, το ΜΕΤΡΟ είναι εδώ, το ίδιο ανατρεπτικό

Και αν ο τίτλος του άρθρου σας παραπέμπει στο… ΠΑΣΟΚ, τότε καλά θα κάνετε να ξεφυλλίσετε το ίδιο το περιοδικό για να καταλάβετε περισσότερο πράγματα. Και να αναθεωρήσετε περί πράσινων ήλιων, φυσικά.

Εννιά χρόνια ήταν πολλά. Το περιοδικό ΜΕΤΡΟ είναι και πάλι στα περίπτερα από τον προηγούμενο μήνα, όταν και επανακυκλοφόρησε με το πρώτο του τεύχος από το Δεκέμβριο του 2005.

Για το πρώτο τεύχος της νέας εποχής του ιστορικού περιοδικού, ο Τζίμης Πανούσης και ο Σωκράτης Μάλαμας μπήκαν μαζί στο στούντιο και ηχογράφησαν ανέκδοτα μέχρι σήμερα τραγούδια τους σε ένα 45αρι βινύλιο.

Στο νέο ΜΕΤΡΟ είναι και ο Αρκάς. Όπως παλιά δηλαδή, με την καινούργια του σειρά που τιτλοφορείται “Χωρίς Πάγο” και αποτελεί ένα από τα highlights της έκδοσης.

“Τον Δεκέμβριο του 2005, η λειτουργία του περιοδικού ΜΕΤΡΟ ανεστάλη απότομα. Ήταν όμως μια προσωρινή παύση μιας και το περιοδικό υπήρχε μέσα στο μυαλό μας και απλά περιμέναμε την ώρα και τη στιγμή για να κυκλοφορήσουμε εκ νέου στα περίπτερα. Και δεν υπήρχε καλύτερη πολιτική και κοινωνική συγκυρία από τη σημερινή για να πράξουμε κάτι τέτοιο”, μας είπε η εκδότρια του περιοδικού, Μαρία Παναγιώτου που μας υποδέχθηκε στα γραφεία της έκδοσης.

Μας “ξενάγησε” μάλιστα και σε μερικά παλιά εξώφυλλα-ορόσημο για τον τίτλο.

Πώς σταμάτησε η λειτουργία του ΜΕΤΡΟ

“Το περιοδικό στην ουσία έκλεισε με έναν πολύ βίαιο τρόπο στον Δεκέμβριο του 2005. Μέσα σε μια μέρα μας ανακοίνωσαν την απόλυση μας. Ήταν μια απόφαση της  γερμανικής εταιρείας Gruner & Jahr, που είχε εξαγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών του ομίλου ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ, από τον οποίο εκδιδόταν το περιοδικό. Η γερμανική εταιρεία αποφάσισε πως το περιεχόμενο του ΜΕΤΡΟ δεν θα μπορούσε να ενταχθεί στις κυκλοφορίες της λόγω περιεχομένου και τίτλων.

Τα χρόνια πέρασαν και μας είχε λείψει το περιοδικό. Και σε εμάς και στους φανατικούς αναγνώστες μας που το αγκάλιασαν με αγάπη και πάλι. Παρότι μεσολάβησαν εννέα ολόκληρα χρόνια, είδαμε, διαπιστώσαμε ότι υπήρχε σχετικό κενό στην αγορά περιοδικού Τύπου στη χώρα. Παράλληλα, οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του σήμερα, έδειχναν ξεκάθαρα πως ο κόσμος έχει ανάγκη και ζητά εκδόσεις σαν τη δική μας. Και κάπως έτσι πήραμε την απόφαση να επανέλθουμε”, αναφέρει η κ. Παναγιώτου.

Η νέα συντακτική ομάδα είναι βασισμένη στα “παλιά υλικά” μιας και βασικοί συντελεστές και της προηγούμενης “περιόδου” ήταν ο Σπύρος Οικονομάκος που είναι ο σημερινός διευθυντής έκδοσης του περιοδικού, ο Αρκάς, ο Γιώργος Δελαστίκ, η Ευγενία Λουπάκη κ.α.

Παρόλα αυτά, όπως μας λέει η Μαρία Παναγιώτου, η λογική του ΜΕΤΡΟ ήταν πάντα πολυσυλλεκτική. Έτσι, υπάρχουν σταθεροί συνεργάτες αλλά και εναλλασσόμενοι εξωτερικοί συντάκτες και καλλιτέχνες όπως ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Τζίμης Πανούσης που συμβάλλουν στην πολυφωνία του κάθε τεύχους.

“Στόχος μας είναι να παράγουμε νέο και προσεγμένο υλικό, με μεράκι. Να μην “ξεπετάμε” θέματα αλλά να δείχνουμε στον αναγνώστη μας πως έχουμε κοπιάσει για το τελικό προϊόν. Κάπως έτσι, έχουμε τη λογική της παραγωγής νέου υλικού όπως ο δίσκος του Τζίμη Πανούση με τον Σωκράτη Μάλαμα, ή το DVD του Θανάση Παπακωνσταντίνου που κυκλοφορεί με το νέο μας, δεύτερο τεύχος. Η μηνιαία “προσφορά” του ΜΕΤΡΟ είναι στην ουσία προέκταση της ύλης μας. Ξέρετε, ζούμε σε μια πολύ δύσκολη εποχή.

Εδώ που μας έχουν φέρει, είναι πολύ δύσκολο για τον αναγνώστη να πάει μέχρι το περίπτερο και να αγοράσει ένα περιοδικό. Μετράει την επιλογή του πολύ περισσότερο. Εμείς έχουμε μειώσει όσο μπορούσαμε την τιμή κυκλοφορίας και πιστεύουμε πως η ποιότητα θα εκτιμάται θετικά πάντα. Ο αναγνώστης πάντα θα ψάχνει για κάτι ποιοτικό που του προτείνει λύσεις και ιδέες. Άλλωστε, η εποχή του επίπλαστου lifestyle έχει περάσει πια”, παρατηρεί η κ. Παναγιώτου.

Τα περιοδικά στην νέα, ψηφιακή εποχή

Την ρωτάμε αν αισιοδοξεί για την πορεία του περιοδικού εν μέσω κρίσης και έναντι της κυριαρχίας του διαδικτύου.

“Όπως σας είπα και νωρίτερα, πιστεύω πως το κοινό θα ψάχνει πάντα αυτό που είναι άρτιο. Επίσης, πιστεύω πως τα περιοδικά δεν θα σταματήσουν να είναι κρεμασμένα στα περίπτερα. Το περιοδικό προσφέρει άλλη μορφή ανάγνωσης. Μπορεί να το πάρει μαζί του κανείς στον καναπέ του, να αναγνώσει όταν χαλαρώνει. Έναντι της κυριαρχίας της οθόνης, είναι στιγμές μέσα στη μέρα μας που όλοι θέλουμε να ξεφυλλίσουμε κάτι που θα μας προσφέρει αξιόλογα πράγματα. Να ξεφυλλίσουμε το χαρτί. Εδώ στο ΜΕΤΡΟ προσέχουμε κάθε λεπτομέρεια, από το χαρτί κυκλοφορίας μας, μέχρι την “προσφορά”. Οι ιδέες που μεταφέρει το ΜΕΤΡΟ είναι πιθανότερο να αγγίξουν την αλήθεια που βιώνει ο κόσμος”.

“Σε ότι αφορά το διαδίκτυο, τα sites εστιάζουν περισσότερο στην είδηση και την επικαιρότητα και όχι στην ανάλυση. Έτσι, σταδιακά έχουν διαφοροποιηθεί και οι εφημερίδες που προσφέρουν κείμενα ανάλυσης. Το περιοδικό δεν έχει σχέση με τα ενημερωτικά site, γι’ αυτό και είναι μηνιαίο. Προσφέρει ύλη για ανάγνωση μέσα στον μήνα. Παρόλα αυτά, στοχεύουμε και στο να δημιουργήσουμε σταδιακά και μια ψηφιακή πλατφόρμα ενημέρωσης, που θα κινείται στο πλαίσιο του ΜΕΤΡΟ. Θα προσφέρει όμως μοναδικό υλικό στους επισκέπτες, διαφορετικό από το υλικό του εντύπου”.

Η Μαρία Παναγιώτου μας διευκρινίζει μάλιστα πως οι “εκπλήξεις” και οι καλλιτεχνικές συνεργασίες θα συνεχιστούν για το περιοδικό και στο άμεσο μέλλον, ενώ υπογραμμίζει πως η θεματολογία και της “νέας εποχής”, είναι βασισμένη σε “παλιά υλικά”.

“Το ύφος και το ήθος του περιοδικού παραμένει το ίδιο”, λέει. “Τον καιρό του επίπλαστου lifestyle, προτείναμε εναλλακτικές στον κόσμο. Όλο αυτό έπεσε και πλέον δεν υπάρχει η ίδια ανάγκη. Οι ανάγκες έχουν αλλάξει αλλά σήμερα, είναι πολλές. Ο κόσμος έχει κατανοήσει το άμεσο παρελθόν και είναι περισσότερο προβληματισμένος. Στέκεται με μια κριτική ματιά απέναντι σε κάθε τι. Τα lifestyle περιοδικά εξαφανίστηκαν, αυτή είναι η αλλαγή. Και μαζί τους, όλες οι υποσχέσεις για μια φαινομενική ευδαιμονία”.

Για τη συνεργασία Πανούση-Μάλαμα:

“H ιδέα για κυκλοφορία με 45αρι βινύλιο αλλά και για τη συνεργασία, ανήκει στον Τζίμη Πανούση, ο οποίος εξάλλου είναι σταθερός συνεργάτης του περιοδικού. Και η συνεργασία, και η ιδέα του βινυλίου, ταιριάζουν στην εποχή. Παρόλα αυτά, μέσα στο περιοδικό υπάρχει και ένας κωδικός για όποιον θέλει να “κατεβάσει” το μουσικό υλικό και να το έχει σε ψηφιακή μορφή”.

Και κλείνουμε με το “πρώτο κάλεσμα” της συντακτικής ομάδας του περιοδικού, πριν το πρώτο τεύχος του Δεκεμβρίου:

“Τον Νοέμβριο του 2004 το περιοδικό ΜΕΤΡΟ δημοσίευσε μία μεγάλη αποκλειστικότητα: φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από τη χούντα αμέσως μετά τη σφαγή της 17ης Νοέμβρη του 1973 στους χώρους του Πολυτεχνείου, για να ενισχύσουν την προπαγάνδα της.

Οι φωτογραφίες διασώθηκαν από τον άνθρωπο που τις τράβηξε. Τουλάχιστον κάποιες από αυτές. Αποτελούν σήμερα άλλο ένα στοιχείο απόδειξης των ανατριχιαστικών εγκλημάτων της δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2005, η λειτουργία του περιοδικού ΜΕΤΡΟ ανεστάλη απότομα. Η ιστορία αποδεικνύει πως επρόκειτο απλώς για μια… προσωρινή αναστολή λειτουργίας. Κι ας κράτησε εννέα χρόνια.

Ανατρεπτικό, ευαίσθητο, χιουμοριστικό, νεανικό, πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό… Διαλέξτε μια λέξη για να περιγράψετε την ανάμνησή σας από το περιοδικό ΜΕΤΡΟ. Αυτός θα είναι και ο λόγος για να το επιλέξετε ξανά, αφού από τον επόμενο μήνα κυκλοφορεί και πάλι στα περίπτερα. Καλή αντάμωση!”.

Καλοτάξιδο λοιπόν.

Η ανέκδοτη, πολυαναμενόμενη, μουσική περιπέτεια με “πρωταγωνιστή” τον Θανάση Παπακωνσταντίνου κυκλοφορεί αποκλειστικά με το ΜΕΤΡΟ, στο τεύχος Φεβρουαρίου. Στις σελίδες του περιοδικού, ο τραγουδοποιός από τη Λάρισα δίνει το μουσικό και πολιτικό του στίγμα: “Την καραμέλα περί καταδίκης της βίας, η εξουσία να την βάλει στον κ*** της”.

Στο dvd που συνοδεύει το δεύτερο τεύχος του περιοδικού ΜΕΤΡΟ ακούγονται σε μοναδικές εκτελέσεις από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τις παρέες του τα τραγούδια:

Αγρύπνια • Διάφανες Αυλαίες • Όταν Χαράζει • Τειρεσίας • Ορυχεία • Καλογέροι • Παλιά Πληγή • Σ’ Αφήνω Γειά • Σάββατο Βράδυ (παραδοσιακό) • Γριές • Βάλε Κρασί • Ήμερος Ύπνος • Κάλαντα • Αμερική • Ούτε Τριγμός Ούτε Λυγμός • Τρία Ρουμπαγιάτ • Αποσπερίτης • Ορφανή (παραδοσιακό) • Άστρο του Πρωινού • Guns of Brixton (The Clash) • Αερικό • Πεχλιβάνης • Τράτα • Τράτα (παραδοσιακό) • Στην Υπόγα (του Α. Δούσα) • Ανδρομέδα • Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι • Επιτύμβιο.

Περισσότερο ΜΕΤΡΟ, εδώ και εδώ