Κώστας Τσόκλης στο Ραδιόφωνο 24/7: Ζω σε μια διπρόσωπη δικτατορία
Το μουσείο του καλλιτέχνη εγκαινιάσθηκε παρουσία της πολιτικής ηγεσίας, ωστόσο, ο ίδιος ο Τσόκλης δήλωσε στο Ραδιόφωνο 24/7 και στην εκπομπή "Πεζοί στον Αέρα", πως δεν εκτιμά τους πολιτκούς γιατί επιζητούν, "θέλουν την εξουσία"
- 01 Ιουνίου 2017 17:48
Με αφορμή τα εγκαίνια του μουσείου Κώστα Τσόκλη στην όμορφη Τήνο, ο εικαστικός μίλησε στο Ραδιόφωνο 24/7 και την εκπομπή “Πεζοί στον Αέρα” για την πολιτική, τον ελληνικό λαό, τα μάρμαρα του Παρθενώνα και την αγάπη του για τη θάλασσα.
“Δεν έχω καμιά εχθρότητα με τους πολιτικούς, αλλά δυστυχώς υφίσταμαι τις αποφάσεις τους” σχολίασε ο κ. Τσόκλης, που έχει στο παρελθόν ασκήσει έντονη κριτική στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ωστόσο, στα εγκαίνια του μουσείου, παρευρέθηκαν τόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, όσο και η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου. “Δεν μπορείς να τους αγνοήσεις τους πολιτικούς, όμως σήμερα ήταν τόσο φιλικοί. Την ώρα που ήμασταν στα φιλιά, τις αγκαλιές και την αγάπη το πίστευα. Τώρα δεν το πιστεύω και χειρότερα, δεν το ελπίζω πια. Προτιμώ όμως τη λέξη θέληση, από τη λέξη ελπίδα” τόνισε ο εικαστικός.
Δεν εκτιμώ του πολιτικούς γιατί τη θέλουν την εξουσία. Ενώ αν ήταν σεμνοί άνθρωποι, θα έπρεπε να την αποφεύγουν
Όπως είπε, εκείνο που τον λυπεί είναι πως αισθάνεται πως σαν πολίτες δεν είμαστε ελεύθεροι. “Όταν έχω να ψηφίσω μεταξύ δύο ατόμων, γιατί η ψήφος σε μικρά κόμματα είναι χαμένη, θεωρώ πως ζω σε μια διπρόσωπη δικτατορία. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν κακό με την παρουσία τους, απορώ δε πως αναλαμβάνουν να κυβερνήσουν μια χώρα σε τόσο δύσκολη στιγμή” σχολίασε τις Ιωάννα Κλεφτόγιαννη και Φωτεινή Λαμπρίδη και πρόσθεσε: “Δεν τους εκτιμώ για αυτό μόνο, τη θέλουν την εξουσία. Ενώ αν ήταν σεμνοί άνθρωποι, θα έπρεπε να την αποφεύγουν”.
Για τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο στο παρελθόν είχε χαρακτηρίσει άνδρα με ταλέντο τόνισε: “Είναι ζωηρός, αλλά δεν με έχει πείσει ότι είναι σε θέση να κυβερνήσει ένα κράτος. Θα ήθελα να έχει κυβερνήσει πρώτα ένα εργοστάσιο, μετά ένα υπουργείο…” εξήγησε. “Αναγκάζεται κι αυτός ο καημένος, μια να λέει έτσι, μια αλλιώς. Προσπαθεί να εδραιώσει την εικόνα του, παίρνοντας ένα πρόσωπο που εμένα με απωθεί. Δεν είναι κακός, κανένας δεν είναι κακός, είναι ατζαμήδες”.
Όπως είπε ωστόσο, δεν έχει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, “στο μέτρο που είναι αυτοί οι άνθρωποι που μπορούν να δώσουν τη λύση. Το καλύτερο πράγμα που εύχομαι είναι να κάνω λάθος στις σκέψεις μου και τις διαπιστώσεις μου. Το τραγικό είναι να αποδειχθούν οι απόψεις μου σαν δίκαιες και σωστές”.
Ο ελληνικός λαός είναι χαλασμένος
Επαναλαμβάνοντας μια παλαιότερη φράση του, ο Κώστας Τσόκλης ανέφερε: “Ο ελληνικός λαός είναι χαλασμένος λαός και είναι σε μικρογραφία ο καθένας από εμάς, το ανάλογο του άρχοντος” τόνισε και πρόσθεσε:
Ο ελληνικός λαός είναι χαλασμένος λαός
“Διατηρεί παρά ταύτα κάποια υπολείμματα φιλοξενίας, αλληλεγγύης, αλλά όταν προκύπτει θέμα συμφέροντος, η μάνα μπορεί να φάει το παιδί και το παιδί τη μάνα. Δεν ξεχωρίζω όμως τον εαυτό μου από αυτό, πάσχω κι εγώ από την ίδια ασθένεια”.
Το “άθλιο” Μουσείο της Ακρόπολης
“Αυτά τα μάρμαρα στο Λονδίνο, που πηγαίνουν χιλιάδες άνθρωποι και τα βλέπουν, είναι ένα είδος πρέσβη” ανέφερε ο κ. Τσόκλης εκφράζοντας την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο “να φέρουν τα θαμπά αυτά μάρμαρα δίπλα στα γυαλιστερά τζάμια” όπως είπε, χαρακτηρίζοντας το νέο μουσείο “άθλιο”. “Το καινούριο μουσείο είναι για εμένα ένα μαγαζί ‘τρίτης κατηγορίας'” ανέφερε.
Το μουσείο, ο Κώστας Τσόκλης το οραματίστηκε ως πνευματικό παιδί του και σε αυτό θα έχουμε τη δυνατότητα όχι μόνο να βλέπουμε το συνεχώς ανανεούμενο έργο του αλλά και αναφορές στο έργο άλλων καλλιτεχνών με τους οποίους ακολούθησε παράλληλες πορείες. Κυρίως όμως, το μουσείο αυτό μπορούμε να το δούμε και ως ένα ιδιό-μορφο βιογραφικό του καλλιτέχνη.
Το εσωτερικό του χωρίζεται σε τρεις ενότητες: Η πρώτη αφορά στην γενιά του ’60, μια γενιά με όραμα που σπάει τα «ελληνικά στεγανά», αναμιγνύει στην τέχνη της προϊόντα της διεθνούς υποκουλτούρας και καταρρίπτει το μύθο της «αμόλυντης», πρωτογενούς δημιουργίας. Οι «άγιοι φίλοι» του Κώστα Τσόκλη, ουσιαστικά είναι η αίθουσα-φόρος τιμής στους ανθρώπους που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο και επηρέασαν τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη.