25 χρόνια μετά, βγαίνουμε ξανά στο δρόμο με τις «Θέλμα & Λουίζ»

Εχουν περάσει 25 ολόκληρα χρόνια από την εμβληματική ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ «Θέλμα και Λουίζ». Οι Σούζαν Σαράντον και Τζίνα Ντέιβις έπεσαν με αυτοθυσία από το γκρεμό του Γκραντ Κάνιον για να μείνουν αθάνατες, ως οι δύο από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές γυναίκες που πήραν το τιμόνι της ζωής τους στα χέρια τους – όσο αργά κι αν ήταν και με όποιο κόστος. Στην ταινία, όσο ακόμα η τρέλα έβαζε βενζίνη στο κάμπριο 1966 Ford Thunderbird τους, οι δυο τους βγάζουν ένα selfie – 25 χρόνια πριν εφευρεθεί ο όρος.

Μία polaroid μηχανή στον αέρα, ένα κλικ και μερικά λεπτά αργότερα αυτή η φωτογραφία θα απεικονίζει την ανεπίστρεπτα χαμένη ανεμελιά. Και το πόστερ της ταινίας. Και το «φεμινιστικό» τους κατόρθωμα. Αυτό που τώρα, 25 χρόνια μετά, προσπαθούν να ανιχνεύσουν σε ένα Χόλιγουντ που φλέγεται από τις δυνατές φωνές γυναικών που προσπαθούν να διεκδικήσουν ίσα δικαιώματα, ίδιες ευκαιρίες, ένα κόσμο χωρίς διακρίσεις. Φιλοξενούμενες του Harper’s Bazaar, η Σούζαν Σαράντον και η Τζίνα Ντέιβις μιλούν, φωτογραφίζονται, παραμένουν τα είδωλα μιας ολόκληρης εποχής – και τότε και τώρα.

‘Όταν κάναμε την ταίνια δεν πιστεύαμε ότι θα είχε την απήχηση που είχε. Νομίζαμε πως είχε πλάκα και πως απλά παίζαμε τους ρόλους που συνήθως έπαιζαν άντρες. Δεν το βλέπαμε ως ένα φεμινιστικό μανιφέστο’  λεέι η  Σούζαν Σαράντον

‘Δεν ξέραμε ότι η ταινία θα γίνει επιτυχία. Δεν είχαμε ιδέα. Ηταν σοκαριστικό. Οταν η ταινία βγήκε, υπήρχαν έντονες αντιδράσεις ότι η ταινία ήταν κατά των ανδρών. Ολοι συζητούσαν πόσο βίαιη ήταν η ταινία – και να φανταστείτε ότι μόλις είχε βγει το «Φονικό Οπλο». Ολοι στον Τύπο πίστευαν ότι η ταινία άλλαζε τα πάντα. Πως ξαφνικά θα γίνονταν ταινίες με φιλενάδες και γυναίκες ηρωίδες δράσης. Οτι η ταινία ξαναέγραφε την ιστορία του Χόλιγουντ. Η πολύ σύντομη απάντηση είναι ότι δεν έκανε απολύτως τίποτα’ δήλωσε η  Τζίνα Ντέιβις.