Ο κ. Σόιμπλε και η πολιτική διαχείριση μιας επικείμενης ‘συμφωνίας’

Οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες, έκτακτες ευρωπαϊκές επαφές του πρωθυπουργού, ταυτόχρονη παρουσίαση – συνέντευξη των τριών υπουργών “πρώτης γραμμής” για δημοσιονομικό, ασφαλιστικό, “κόκκινα” δάνεια και συναντήσεις με Lagarde – Lew στην Ουάσιγκτον, υποδηλώνουν την πρόθεση της κυβέρνησης να “θωρακίσει” πολιτικά, στο εσωτερικό μέτωπο, τη δυνατότητα υπογραφής μιας δύσκολης συμφωνίας “στα πρότυπα του περασμένου καλοκαιριού”.

Στην εκτίμηση αυτή καταλήγουν κοινοτικοί αξιωματούχοι, μετά την προσωρινή παύση των διαπραγματεύσεων στην Αθήνα λόγω της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ.

Οι “Θεσμοί” και κυρίως στο ευρωπαϊκό τους σκέλος, “αναγνωρίζουν τις εσωτερικές δυσκολίες της κυβέρνησης να προχωρήσει στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης” και για τον λόγο αυτό “υπάρχει κατανόηση για το πως η κυβέρνηση επιλέγει να διαχειρισθεί τα προβλήματα αυτά”, ώστε να υπάρξει “αποτέλεσμα μέσα στα χρονικά όρια που επιβάλλονται” από την τρέχουσα συγκυρία. Η οποία, σύμφωνα με την κ. Regling και τις χθεσινές δηλώσεις του είναι (σ.σ. οι ανάγκες της συγκυρίας όσον αφορά στην Ελλάδα) η ετοιμότητά της να αντιμετωπίσει τις δανειακές υποχρεώσεις του Ιουλίου απέναντι στην ΕΚΤ και οι οποίες αγγίζουν τα 2,3 δισ. ευρώ.

“Τι είπε” ο Schaeuble

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις Schaeuble, ο οποίος σε χθεσινές δηλώσεις του εκφράσθηκε με ασυνήθιστη βεβαιότητα για την επιτυχή ολοκλήρωση των διαδικασιών αξιολόγησης λέγοντας οτι είναι “αρκετά σίγουρος οτι θα φτάσουμε σε ενα φιλικό διακανονισμό. Δεν θα αντιμετωπίσουμε πάλι φέτος μία ελληνική κρίση…”.

Τέτοια βεβαιότητα από τον κ. Schaeuble δεν έχει εκδηλωθεί σε δημόσιο λόγο ποτέ μέχρι σήμερα.

Ο “φιλικός διακανονισμός”, στον οποίο αναφέρεται ο κ. Schaeuble, δεν είναι άλλος από το πλαίσιο προτάσεων του ευρωπαϊκού σκέλους των “Θεσμών” που προβλέπει μέτρα της τάξης του 3% του ΑΕΠ για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018.

Το επίπεδο αυτής της συμφωνίας  έχει αποδεχθεί η Κυβέρνηση όπως αυτό φάνηκε τόσο από τις δηλώσεις που έχουν προηγηθεί όσο και από το κλίμα και τα μηνύματα της χθεσινής συνέντευξης των τριών υπουργών.

Και το πλαίσιο αυτό, επιχειρείται να παρουσιασθεί στη Βουλή με τα δύο νομοσχέδια ως κυβερνητικό πλαίσιο. Ήτοι η κυβέρνηση “υιοθετεί”(ή αλλιώς παίρνει την “ιδιοκτησία” του προγράμματος, όπως λέγεται αδόκιμα από τους “Θεσμούς”) πλέον το πρόγραμμα προκειμένου να μπορεί το Eurogroup της 22ας Απριλίου (ή ένα επόμενο έκτακτο πριν από το Πάσχα) να δηλώσει οτι το ελληνικό πρόγραμμα είναι “on track”… Για να δοθεί έτσι το “πράσινο φως” για τις εκταμιεύσεις της δόσης των 5,7 δισ. ευρώ (εφ’ άπαξ  ή μη), καλύπτοντας τις πληρωμές του Ιουνίου και – κυρίως – του Ιουλίου. Μία χρονική περίοδο, στην οποία η Ευρωζώνη θα κυριαρχείται από τις συνέπειες των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος στη Μ. Βρετανία, αλλά και τις επιπτώσεις από την επανενεργοποίηση (ή όχι) της απόφασης της Fed για αύξηση των επιτοκίων…

Και το ΔΝΤ; Ο κ. Schaeuble ήταν και εδώ λακωνικός, αλλά επαρκώς σαφής : “Η συμφωνία συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα είναι δεδομένη”.

Βέβαια πρόσθεσε: “Δεν θα επιτρέψουμε να εκβιαστούμε (σ.σ. εννοούσε τόσο την Αθήνα όσο και το ΔΝΤ). Τηρούμε τις συμφωνίες, αλλά αυτό πρέπει να κάνουν και οι άλλοι…”.

Αυτό δεν απαγορεύει στο ΔΝΤ να έχει διαφορετική γνώμη ή για την ακρίβεια απόκλιση, από τις εκτιμήσεις των ευρωπαϊκών “Θεσμών” ως προς την αποτελεσματικότητα μιας συμφωνίας με βάση τις εκτιμήσεις της Ευρωζώνης για το έλλειμμα και το πρωτογενές πλεόνασμα.

Όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και πολύ περισσότερο από έναν χρόνο.

Μέχρι τα απολογιστικά στοιχεία να δείξουν αν έχει αυτό δίκιο οι ευρωπαϊκοί “Θεσμοί” και αυτό δεν θα αργήσει τουλάχιστον για το 2015.

Μέχρι σήμερα, έχει πέσει έξω σχεδόν σε όλες τις εκτιμήσεις του από την αρνητική πλευρά και σ’ αυτό ποντάρουν τόσο η Κυβέρνηση όσο και οι ευρωπαϊκοί “Θεσμοί”.  Μέχρι τότε, δεν θα συμμετέχει στο χρηματοδοτικό σκέλος, αλλά θα δηλώνει παρόν σε όλες τις φάσεις του προγράμματος, όσον αφορά στην εποπτεία και στις εκτιμήσεις αποτελεσματικότητας των μέτρων.

Πέραν αυτού, όμως, οι λάθος ή σωστές εκτιμήσεις του θα συνυπολογισθούν στη διαμόρφωση του σεναρίου βάσης που θα χρησιμοποιηθεί για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Και εδώ οι αποκλίσεις μεταξύ των ευρω-θεσμών και του ΔΝΤ είναι μεγάλες καθώς το ΔΝΤ όπως αποκάλυψε πρόσφατα το “Κεφάλαιο” επιμένει οτι πρέπει να διπλασιασθεί ο χρόνος διάρκειας και λήξης του ελληνικού χρέους στα 70 χρόνια, να υπερδιπλασιασθεί η περίοδος χάριτος για τις πληρωμές τόκων σε 30 χρόνια αντί των 10 που προβλέπει το ισχύον πρόγραμμα και να επιλεγεί ενα σύστημα επιτοκιακής επιβάρυνσης που να διασφαλίζει εσαεί χαμηλά επιτόκια ό,τι και αν συμβαίνει την ίδια στιγμή στις αγορές…

Αυτή η συζήτηση, κατά τον κ. Schaeuble, δεν είναι ώρα για να γίνει… Μπορεί ίσως να αρχίσει στην Ουάσιγκτον, αλλά τίποτα περισσότερο.

Όπως είπε, όταν θα “προκύπτει η ανάγκη να κάνουμε κάτι για τη βιωσιμότητα του χρέους, τότε θα μιλήσουμε και γι’ αυτό”…

Πηγή: capital.gr