Ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν, είναι και θα είναι POP

Λευτέρης Σαββίδης, Εύη Κιόρρι

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να γράψει κανείς για έναν πολιτικό. Ακόμη περισσότερα αν αυτός έχει διατελέσει πρόεδρος των ΗΠΑ ή όπως συχνά αποκαλείται, πλανητάρχης. Ισχυρός, ρήτορας, αποφασιστικός, τρομακτικός ή ακόμη και αποκρουστικός. Δίπλα όμως στο όνομα του Μπαράκ Ομπάμα, ακόμη και ο πιο αυστηρός πολιτικός αναλυτής δεν μπορεί να μην προσθέσει και τη λέξη “pop”.

Ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος δεν ήταν απλά ο πρώτος Αφροαμερικανός (ενδέχεται σήμερα αυτό το γεγονός να μην μοιάζει εντυπωσιακό, όμως όταν ακούστηκε πως “κατεβαίνει” για πρόεδρος φάνταζε πρωτοποριακό και με δεδομένη την προσωπικότητα που τον διαδέχεται καθίσταται ουτοπικό). Υπήρξε ο πρώτος “pop” πρόεδρος και αυτή του η ιδιότητα, έχουμε την βεβαιότητα, πως θα τον καταγράψει στην ιστορία τον πιο ξεχωριστό τρόπο.

Ο ορισμός του Pop

Συμβουλευθήκαμε το λεξικό του πανεπιστημίου του Cambridge για να έχουμε την ακριβή εικόνα του όρου. Pop ορίζεται “η μοντέρνα, δημοφιλής μουσική, αποτελούμενη συνήθως από δυνατό ρυθμό και σε σύνθεση που περιλαμβάνει ηλεκτρικό ή ηλεκτρονικό εξοπλισμό, εύηχη και εύκολη να τη θυμάται κανείς”.

Ο Ομπάμα υπήρξε μοντέρνος. Μίλησε λαϊκά και κατάφερε να διαπεράσει με το λόγο του ετερόκλητα κοινωνικά στρώματα. Συγχρονίστηκε στο ρυθμό της χώρας του, εισάγοντας όμως – με μουσικούς όρους – και το φρέσκο, το καινούριο που απαιτεί ένα pop τραγούδι για να γίνει επιτυχία. Υπερασπίστηκε με πάθος την καινοτομία, τα βήματα στο μέλλον και κατάφερε τα λόγια του να χαραχτούν στο συλλογικό υποσυνείδητο. Από την πρώτη στιγμή.

Από το πρώτο εκείνο σλόγκαν “Yes We Can”, που αδιαμφισβήτητα είναι το πιο διάσημο μότο προεκλογικής εκστρατείας στον πλανήτη την τελευταία 20ετία.

Από την πολύχρωμη Pop Art αφίσα, με ισχυρές δόσεις Andy Warhol, που άλλαξε τον τρόπο που οι επικοινωνιολόγοι φαντάζονται την επικοινωνιακή τακτική των πολιτικών.

Ένα νέο μοντέλο πολιτικού

Παγκόσμιος ηγέτης, ναι! Με ισχυρές πεποιθήσεις και στόχευση, σίγουρα! Επιτυχημένος σε καθαρά πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο; Ίσως. Αυτό άλλωστε είναι κάτι που θα το γράψει η ιστορία αρκετά χρόνια από σήμερα. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Ομπάμα απέδειξε ότι είναι ok να είσαι cool. Αποτέλεσε το ζωντανό παράδειγμα εκείνου του πολιτικού, που μπορεί να προωθήσει την ατζέντα του χωρίς να δείχνει “αψεγάδιαστος”, έχοντας το χιούμορ και την ευφυΐα (αφού έτσι κέρδιζε το κοινό) να αυτοσαρκάζεται και να τσαλακώνεται. Στο κάτω, κάτω, όπως ο ίδιος δήλωσε “ένας Πρόεδρος είναι πρώτα άνθρωπος”.

Ο κόσμος έμαθε από εκείνον να βλέπει χωρίς να παραξενεύεται έναν ηγέτη να χορεύει, να παίζει μπάσκετ, να τραγουδάει, να αστειεύεται. Αυτή ήταν η εικόνα που διάλεξε να περάσει ο 44ος πλανητάρχης και το έκανε με έναν διακριτικό τρόπο, που δεν ενόχλησε κανέναν.

Γιατί στο τέλος της διαδρομής, ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν ακριβώς αυτό. Pop, δηλαδή popular που στα ελληνικά μεταφράζεται σε, κάτι που φροντίζουν να αποβάλλουν μετά μανίας οι εδώ πολιτικοί άνδρες, ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ.

Αυτές τις πτυχές της δημοφιλούς του προσωπικότητας προσπαθήσαμε να φωτίσουμε μέσα από τον τρόπο που χειρίστηκε την εικόνα του, διαχειρίστηκε τη σχέση του με τα media, διατήρησε την οικογενειακή του γαλήνη και πρόβαλε την ανθρώπινη του πλευρά.