Το ‘ναρκοπέδιο’ της αξιολόγησης

Σε πραγματικό ναρκοπέδιο, «παγιδευμένο» με την απειλή του «παγώματος» επ’ αόριστο της συζήτησης για την ελάφρυνση του χρέους εξελίσσεται η επόμενη φάση της αξιολόγησης που αφορά τα 15 προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δις ευρώ.

Με αφορμή και το θέμα της ΕΛΣΤΑΤ τα κράτη μέλη του Eurogroup που αντιδρούσαν από την αρχή στην ιδέα μιας αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους (Γερμανία, Φιλανδία, Ολλανδία) δείχνουν να υπαναχωρούν από την θέση τους ότι οι διαπραγματεύσεις για το χρέος θα εξελίσσονται παράλληλα με την πρόοδο του ελληνικού προγράμματος.

Θεωρούν ότι τα προαπαιτούμενα της δόσης των 2,8 δις ευρώ, είναι μια «μακριά ουρά» της πρώτης αξιολόγησης και αναβάλουν την όποια συζήτηση για την λήψη των άμεσων μέτρων για το χρέος μέχρι να πιστοποιηθεί η ολοκλήρωσή τους. Τούτο, παρά το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας έχει έτοιμη την σχετική εισήγηση.

Ενδεικτικό του κλίματος πίεσης που υπάρχει είναι και η προβολή του σημερινού θέματος της Γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt η οποία επικαλούμενη αξιωματούχο της ΕΕ τονίζει ότι το Eurogroup της Μπρατισλάβας δεν θα εγκρίνει για την Ελλάδα την δόση των 2,8 δις ευρώ. Τούτο την στιγμή που κανείς εντός και εκτός Ελλάδας δεν περίμενε εκταμίευση της δόσης σε αυτό το χρονικό σημείο.

Από την άλλη μεριά, η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα προσπαθεί για άλλη μια φορά , να βελτιώσει τους όρους υλοποίησης των μέτρων, τα οποία της επιβλήθηκαν μεν κάτω από την πίεση για την εκταμίευση της δόσης των 7,5 δις, αλλά παρόλα αυτά έχει ψηφιστεί και αποτελούν νόμο του ελληνικού κράτους.

Η «πρωτοτυπία» είναι ότι τα μέτρα αυτά δεν είναι δημοσιονομικά αλλά θα καθορίζουν την οικονομική πολιτική όχι μόνο μέχρι το τέλος του 2018 αλλά για τουλάχιστον μια 10ετία αργότερα.

Οι πέντε «νάρκες»

Οι πέντε «νάρκες» της αξιολόγησης, η οποία θα ξεκινήσει αμέσως μετά την ΔΕΘ είναι οι εξής:

Οι αλλαγές στις διοικήσεις των Τραπεζών και η διαχείριση των κόκκινων δανείων. Οι αλλαγές που επιβάλλει ο νόμος που ψηφίστηκε για το ΤΧΣ είναι ασφυκτικές και επιβάλλουν την ανάληψη των διοικήσεων από στελέχη τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Μετά την ψήφιση του νόμου τον περασμένο Ιούνιο, το οικονομικό επιτελείο επιχειρεί να αλλάξει εκ των υστέρων τον νόμο μέσω επιστολών και πρόσφατα την συνάντηση στην Φρανκφούρτη του υπουργού οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου με την επικεφαλής του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού για της Ευρωπαϊκές τράπεζες (SSM) κ. Ντανιέλ Νούι. Τόσο στην συνάντηση αυτή όσο και σε προηγούμενες απόπειρες η απάντηση ήταν κατηγορηματική «εφαρμόστε το νόμο που ψηφίσατε και γρήγορα».

1. Ο κρυφός φόβος σε αυτό το θέμα βρίσκεται με το δεύτερο σκέλος που αφορά την αναθεώρηση του νόμου Δένδια και την αναδιάρθρωση των κόκκινων δανείων των επιχειρήσεων. Με διοικήσεις εκτός Ελλάδας μπορεί να ζήσουμε μια βίαιη αλλαγή του επιχειρηματικού χάρτη με θύματα πολλές χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις αφού κάθε μη βιώσιμη επιχείρηση θα οδηγείται σε «αυτόματη» πτώχευση.
2. Το δεύτερο μεγάλο θέμα, είναι η σύσταση και η λειτουργία του νέου υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων. Οι διαδικασίες για την επιλογή των στελεχών επιλογής της Ελληνικής Κυβέρνησης που θα επανδρώσουν το εποπτικό συμβούλιο- αν και θα έπρεπε- δεν έχουν ολοκληρωθεί. Δεν έχει συσταθεί επίσης η Εταιρία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ ΑΕ ) που θα αποτελέσει κλάδο του ταμείου και θα αναλάβει κατ αρχήν τις συγκοινωνιακές εταιρίες του Λεκανοπεδίου. Θα πρέπει επίσης, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την έγκριση από την Βουλή της σύμβασης για το Ελληνικό και τους διαγωνισμού για την σύμβαση παραχώρησης της Εγνατίας Οδού.
3. Στην ενέργεια οι δανειστές εκφράζουν δυσαρέσκεια, για την καθυστέρηση της προετοιμασίας του διαγωνισμού μέσω του οποίου στρατηγικός επενδυτής θα μπεί στον ΑΔΜΗΕ εξασφαλίζοντας ποσοστό τουλάχιστον 20%. Η έγκριση για την «αποκόλληση» της εταιρίας από την ΔΕΗ έγινε μετά βασάνων και κόπων μέσα στα καλοκαίρι, αλλά το χρονοδιάγραμμα του διαγωνισμού είναι ακόμη πολύ μακρύ. Επίσης, καθυστερεί η προετοιμασία για τους πλειστηριασμούς ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας {ΝΟΜΕ) και των διατάξεων για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου.
4. Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση της ανεξαρτησίας της ΓΓΔΕ. Ο σχεδιασμός προέβλεπε όρους και αλλαγές προσωπικού για την πλήρη στελέχωση της νέα αρχής και στην συνέχεια την επιλογή ΔΣ. Παρά την έμφαση που δίνει στο θέμα κυρίως η ΕΕ τίποτα από υατά δεν έχει ολοκληρωθεί.
5. Το τελευταίο δύσκολο θέμα είναι η σύνταξη του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικού Σχεδιασμού 2017 -2020. Το θέμα έχει παγώσει από την ελληνική πλευρά η οποία ζητά επιτακτικά να αλλάξουν οι δημοσιονομικοί στόχοι για τα χρόνια μετά το 2018. Και σε αυτό το θέμα οι δανειστές είναι εντελώς αρνητικοί να ανοίξουν συζήτηση τουλάχιστον σε αυτήν την χρονική φάση.