Η παλινόρθωση του παλαιού, ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ

Δανείζομαι μέρος του τίτλου από ένα group στο Facebook, με την ονομασία “ Παλιό ΠΑΣΟΚ-Το Ορθόδοξο”. Πρόκειται για ένα group νοσταλγών της αγνής, αυθεντικής ΠΑΣΟΚίλας της δεκαετίας του ’80 (άντε και του ’90), το οποίο και δημιουργήθηκε στα πέτρινα χρόνια της παράταξης, ίσως με διάθεση για τρολλάρισμα. Το παράδοξο είναι ότι το συγκεκριμένο group, έχει περισσότερους φίλους ακόμη και από την επίσημη σελίδα του ΠΑΣΟΚ, κάτι που κατ’ αναλογία συμβαίνει και στην κοινωνία. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι νοσταλγοί του παλαιού ΠΑΣΟΚ, απ’ ότι υποστηρικτές του σήμερα.

Υπ’ αυτή την έννοια, η απόπειρα ανασύστασης της “μεγάλης δημοκρατικής παράταξης” που ξεκινά σήμερα με τους “αρραβώνες” της Φώφης Γεννήματα με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου και κορυφώνεται το Σάββατο με την “χειμερινή σύναξη των ΠΑΣΟΚοφυλάκων”, αποτελεί μια έξυπνη κίνηση marketing. Κοινό υπάρχει, χρειάζεται ένα καλύτερο αμπαλάζ.

Απεδείχθη άλλωστε περίτρανα στις πρόσφατες εκλογές των δύο μεγαλύτερων επαγγελματικών επιμελητηρίων της χώρας. Στο Τεχνικό Επιμελητήριο (που διαθέτει περισσότερα από 100.000 μέλη), η παράταξη που υποστηρίχθηκε από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, η Δημοκρατική Συμπαράταξη Μηχανικών (ΔΥΣΥΜ) έλαβε ποσοστό 13,38%, αφήνοντας τρίτη την παράταξη που υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ (Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Μηχανικών-Οικολόγοι Μηχανικοί Συνεργαζόμενοι) με ποσοστό 7,31%.

Ακόμη πιο ενδεικτική ήταν και η εικόνα στις εκλογές του Οικονομικού Επιμελητηρίου. Εκεί η Προοδευτική Δημοκρατική Συνεργασία Οικονομολόγων που υποστηρίχθηκε επίσης από την Δημοκρατική Συμπαράταξη, ανεδείχθη επίσης δεύτερη δύναμη με το ιλιγγιώδες ποσοστό του 28,58%, αφήνοντας την παράταξη που υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΝ.ΑΡ.ΟΕ) στο μονοψήφιο 4,78%. Ας μη γελιόμαστε, μπορεί να λέγεται Δημοκρατική Συμπαράταξη, ωστόσο στο DNA της, όπως και στο DNA των ψηφοφόρων, υπάρχουν ΠΑΣΟΚικά γονίδια.

Αυτό το κενό που δημιουργήθηκε στο χώρο της κεντροαριστεράς, το είχαν μυριστεί διάφοροι. Από τον Σταύρο Θεοδωράκη και τον Φώτη Κουβέλη, μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα που αυτοπροβάλλεται ενίοτε ως ο αυθεντικός επίγονος του εγχώριου ΠΑΣΟΚικού σοσιαλισμού. Δυο επώνυμα όμως, όπως αυτά του Γιώργου και της Φώφης, ξυπνούν διαφορετικές μνήμες και δημιουργούν ΠΑΣΟΚικά αντανακλαστικά. Τουλάχιστον έτσι θέλουν να πιστεύουν οι ίδιοι, διεκδικώντας και περιχαρακώνοντας ταυτόχρονα, τον φυσικό πολιτικό τους χώρο.

Ομάδα βεβαίως υπάρχει. Η πρόσκληση προς όλους τους νυν και παλαιούς βουλευτές να  συναντηθούν το προσεχές Σάββατο στο (σημειολογικά νοσταλγικό) ξενοδοχείο Caravel, θα μετρήσει δυνάμεις. Επιπλέον, οι οικοδεσπότες απέκλεισαν από το reunion, όσους έχουν αυτομολήσει στον ΣΥΡΙΖΑ ή την ΝΔ, αποζητώντας πρόσκαιρη εξουσία. Είχαν ξεχάσει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ένα σίγουρο πόστο κοντά στην εξουσία. Όπως σκωπτικά έχει σχολιάσει στέλεχος της παράταξης στο παρελθόν, “ότι και να ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ βγαίνει”.

Η επανένωση του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, είναι βεβαίως μια ευκαιρία για γιορτή. Τα προβλήματα θα προκύψουν όταν έρθει η ώρα της εκλογής αρχηγού. Οι πληροφορίες λένε ότι αν όλα πάνε καλά, τον Μάρτιο θα γίνει και συνέδριο οπότε και θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την ανάδειξη της ιεραρχίας. “Από τη βάση” έλεγε σήμερα το πρωί ο Β. Κεγκέρογλου (Ρ/Σ ΣΚΑΙ). Μια διαδικασία που ανέδειξε τον Γιώργο Α. Παπανδρέου αρχηγό. Τον πρώτο αρχηγό που ανεδείχθη με άμεση δημοκρατία. Η προοπτική όμως της ανάκτησης της παλαιάς αίγλης  του κόμματος, ίσως μετριάσει τους εγωισμούς.

Ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι πολύπαθος, ιδίως στα χρόνια των μνημονίων. Ο κατακερματισμός είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Η έλλειψη καθαρής ιδεολογικής γραμμής, είναι η άλλη. Πολλές από τις παλαιότερες ιδέες αλώθηκαν από νεόκοπα σχήματα και ευτελίστηκαν. Άλλες απλώς απεδείχθησαν ανεδαφικές, καθιστώντας τους υποστηρικτές τους “αιθεροβάμονες”, που έλεγε και ο Αντρέας.  Ακόμη χειρότερα, τα ίδια τα κόμματα που συνωστίζονται στο χώρο της κεντροαριστεράς, υποχρεώθηκαν από την πραγματικότητα να συγκλίνουν ή να υιοθετήσουν φιλελεύθερες ή και συντηρητικές ιδέες.

Η ύπαρξη κομμάτων που να συγκλίνουν προς το κέντρο είναι απαραίτητη συνθήκη για την αποφυγή της πόλωσης και την διατήρηση ισορροπιών σε ένα πολιτικό σκηνικό που κλίνει διαρκώς προς τα άκρα. Η ανασύσταση και ανακύκλωση των ήδη υπαρχόντων υλικών δεν αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχία του εγχειρήματος. Ακόμη και αν τα ονόματα είναι βαριά “σαν ιστορία” για τους ΠΑΣΟΚολάγνους, δεν αρκούν για να αναστήσουν το “ψόφιο” ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται μια ρεαλιστική πρόταση και κυρίως να πείσουν την κοινωνία ότι δεν το κάνουν για την καρέκλα, αφήνοντας νέους ανθρώπους να πάρουν την τύχη της κεντροαριστεράς στα χέρια τους.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι αρθρογράφος του NEWS 247 και σύμβουλος έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).