Συγκλονίζει η μητέρα της Μυρτούς: “Έβλεπα παντού αίμα. Παρά πολύ αίμα”-Συγγνώμη ζήτησε ο “Δράκος” της Πάρου

Να δέχεται όλες τις κατηγορίες και να ζητά συγγνώμη από την οικογένεια της Μυρτούς για ό,τι έκανε φέρεται ο Πακιστανός που κακοποίησε βάναυσα την ανήλικη το καλοκαίρι του 2012 στην Πάρο.

Η δίκη του Αχμέτ Βακάς ξεκίνησε υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας λίγο μετά τις 9:30 το πρωί στη Σύρο, με τη μητέρα της 17χρονης, να επιχειρεί να πλησιάσει τον δράστη την ώρα που οι αστυνομικοί τον μετέφεραν στην αίθουσα.

Υπενθυμίζεται πως ο Πακιστανός κατηγορείται για απόπειρα ανθρωποκτονίας, βιασμό, ληστεία και παράνομη παροχή εργασίας.

Η δικηγόρος του ζήτησε να υπολογιστεί η ηλικία του, καθώς δεν είχε συμπληρώσει το 25ο έτος όταν διέπραξε το φριχτό έγκλημα.

Η δίκη συνέπεσε με την επιστροφή μάνας και κόρης από τη Βοστόνη, μετά την επτάμηνη νοσηλείας της 17χρονης σε νοσοκομείο της Αμερικής, προκειμένου να διεξαχθούν μια σειρά από χειρουργικές επεμβάσεις καθώς και ιατρικές εξετάσεις για τη σταθεροποίηση της υγείας της.

Η Μυρτώ νοσηλεύεται πλέον στο Ειδικό Κέντρο Αποκατάστασης στη Λάρισα. Έχει ήδη εκπονηθεί ένα πλήρες πρόγραμμα αποκατάστασης το οποίο περιλαμβάνει κινησιοθεραπεία, λογοθεραπεία και ένα σύστημα εναλλακτικής επικοινωνίας.

Μητέρα Μυρτούς: Έβλεπα παντού αίμα. Είχε αλλοιωμένο πρόσωπο

Σπαραχτική είναι, σύμφωνα με το protothema.gr, η κατάθεση της μητέρας της Μυρτούς στο δικαστήριο της Σύρου.

“Πήγαμε στην Πάρο επειδή η μεγάλη μου κόρη είχε ψυχικά κουραστεί από τις Πανελλαδικές εξετάσεις! Ήθελε να πάει με τις φίλες της διακοπές αλλά εγώ φοβόμουν!

Έτσι αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί για να προσέχω τη μεγάλη μου κόρη! Είχα και το αυτοκίνητο μαζί μου οπότε ο,τι και αν χρειάζονταν και τα άλλα παιδιά, θα ήμουν δίπλα τους! Εκείνη την ήμερα καθόμασταν στην παραλία, η Μυρτώ ως υστερικά συντηρητικό και μη κοινωνικό άτομο δεν ήθελε να βγάλει τα ρούχα της και να κολυμπήσει! Μου ζήτησε να πάει μια βόλτα! Όχι της είπα!

– Γιατί μαμά; είπε η Μυρτώ

– Γιατί παιδί μου είναι ένας μαυριδερός και συνέχεια κοιτάζει προς τα εδώ και με φοβίζει. Και θα φύγουμε σε λίγο

– Πού είναι τώρα, δεν τον βλέπω, είπε η Μυρτώ

– Έφυγε προς τα επάνω παιδί μου, της είπα

– Εντάξει, θα είμαι εδώ στα βράχια και θα ακούω μουσική. Μόλις μαζέψεις τα πράγματα φώναξε με ή τηλεφώνησε μου και θα έρθω…

Λίγο αργότερα όμως όταν η μητέρα της της τηλεφώνησε, διαπίστωσε ότι το κινητό της τηλέφωνο ήταν απενεργοποιημένο.

Αμέσως ξεκίνησα να την ψάχνω μαζί με τη μεγάλη μου κόρη. Φτάσαμε στα βράχια και μου λέει η κόρη μου:

– Μαμά, είναι ένας περίεργος άνθρωπος εδώ κάτω.

– Μήπως είναι η Μυρτώ;” είπα

– Όχι δεν νομίζω, είπε το κορίτσι μη μπορώντας να αναγνωρίσει την ίδια της την αδερφή!

Όταν πλησίασα το σημείο είδα ένα αλλοιωμένο σώμα και πρόσωπο. Έβλεπα παντού αίμα. Παρά πολύ αίμα. Το δεξί της μάτι ήταν κλειστό πρησμένο και μελανιασμένο.

Το αριστερό της μάτι ήταν ανοιχτό και ασάλευτο. Πρησμένο και αυτό και ματωμένο. Σκέφτηκα πως αν δεν πέθανε ακόμα, σε λίγα λεπτά θα είναι σίγουρα νεκρή!

Στο νοσοκομείο μου είπαν ότι το παιδί μου είναι κλινικά νεκρό. Όπως διαπιστώθηκε αργότερα στο νοσοκομείο, όλο της το πρόσωπο ήταν σπασμένο.

Τέσσερις μήνες μετά το συμβάν πήγα πάλι στο ίδιο σημείο! Ήθελα να το δω. Ήθελα να δω το μέρος που κακοποιήθηκε το παιδί μου.

Παρόλο που έβρεξε και η θάλασσα ξεβράζε τα νερά της, τα βράχια είχαν ακόμα το αίμα του παιδιού μου! Εννέα φιάλες αίμα της χορηγήσαν στο νοσοκομείο”.