Στο ΕΛΚ σήμερα ο Σαμαράς θα κληθεί να στηρίξει μία συμφωνία

Η γραμμή “πρώτα να δούμε τη συμφωνία και μετά θα τοποθετηθούμε” κατά τη συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου της Νέας Δημοκρατίας προχθές, είχε δύο στόχους: Εσωτερικού και εξωτερικού.

Ο Αντώνης Σαμαράς θέλησε όχι μόνο να πετύχει μία (προσωρινή έστω) εσωκομματική ανακωχή, αλλά και να χτίσει άμυνες εν όψει πιέσεων που αναμένεται να δεχθεί από τους ηγέτες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και ειδικά την Άνγκελα Μέρκελ, προκειμένου να στηρίξει μία συμφωνία.

Ο κ.Σαμαράς αναχωρεί σήμερα για τη Ρίγα της Λετονίας, όπου θα συμμετάσχει στη συνάντηση των Ηγετών του ΕΛΚ– Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, πριν τη Σύνοδο Κορυφής. Στο περιθώριο της συνάντησης αναμένεται να έχει επαφές με την κ.Μέρκελ, τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τον Ισπανό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι, αλλά και το Νικολά Σαρκοζί, το come back του οποίου εζήλωσε ο πρόεδρος της Ν.Δ και με άλλους ηγέτες της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς.

Και ναι μεν η Συγγρού έσπευσε να διαψεύσει πληροφορίες περί τηλεφωνικής επικοινωνίας Σαμαρά- Μέρκελ τη Δευτέρα, όμως στο περιθώριο του ΕΛΚ η Γερμανίδα καγκελάριος (αλλά και ο πρόεδρος της Κομισιόν) θα έχουν την ευκαιρία να τα πουν δια ζώσης. Σύμφωνα δε με καλά πληροφορημένες πηγές, θα ζητήσουν ευθέως από τον πρόεδρο της Ν.Δ να λάβει ξεκάθαρη θέση στήριξης της συμφωνίας.

Η κ.Μέρκελ, η οποία φέρεται έτοιμη να προχωρήσει σε διάγγελμα προκειμένου να υποστηρίξει την παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα καθώς αντιμετωπίζει πιθανή εξέγερση 100 βουλευτών της CDU, προφανώς το τελευταίο που επιθυμεί είναι να χρειαστεί να εξηγήσει στην κοινοβουλευτική της ομάδα πως ζητά τη δική τους ψήφο όταν το εν Ελλάδι αδελφό κόμμα δεν δεσμεύεται ότι θα στηρίξει. Ομοίως, ο κ.Γιούνκερ που έχει πρωτοστατήσει στην προσπάθεια εύρεσης μίας λύσης, συχνά σε διαφορετική γραμμή από το Βερολίνο, περιμένει από τον κ.Σαμαρά ξεκάθαρο “ναι”.

Το ζήτημα εν τέλει είναι ότι, ενώ ο κ.Σαμαράς φιλοδοξεί να εκφράσει στα μάτια των Ελλήνων ψηφοφόρων αλλά και των Ευρωπαίων ηγετών το βασικό “παίκτη” ενός φιλοευρωπαϊκού μετώπου απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, το φλερτ με την ιδέα της καταψήφισης μίας συμφωνίας (την οποία και πολλά στελέχη της Ν.Δ εξισώνουν με την παραμονή στο ευρώ) τον φέρνει μπροστά στον κίνδυνο να αντιμετωπίσει στη Ρίγα κλίμα αντίστοιχο με εκείνο της Συνόδου του ΕΛΚ του Ιουνίου του 2011.

Οι εταίροι τότε ζητούσαν τη συμφωνία της αντιπολίτευσης, όπως είχε γίνει στην Πορτογαλία, αλλά , ο κ.Σαμαράς αρνείτο, δηλώνοντας ότι “δεν θα συναινέσει στο λάθος”. Η αντιμνημονιακή τότε πολιτική της Ν.Δ είχε ως αποτέλεσμα σε εκείνη τη δραματική συνεδρίαση οι ηγέτες της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς, με τη Μέρκελ επικεφαλής, να τον απειλήσουν ακόμη και με αποβολή από το ΕΛΚ.

Αυτή τη φορά η “μεσοβέζικη”’ γραμμή του πολιτικού συμβουλίου προσφέρει στον κ.Σαμαρά ένα εύλογο επιχείρημα. Επί της ουσίας όμως θα κληθεί να απαντήσει ξεκάθαρα.