Μηχανή του χρόνου: Το μίσος του Curt Cobain για τους βιαστές και η λογοκρισία
"Πρέπει να μάθουν στους άντρες να μη βιάζουν". Το μίσος του Κομπέιν για τους βιαστές και η διαμαρτυρία του συγκροτήματος στο MTV, που λογόκρινε το "Rape Me"
- 20 Δεκεμβρίου 2014 08:37
Αργά τη νύχτα της 5ης Ιουνίου του 1987, ενα δεκατετράχρονο κορίτσι περπατούσε σε έναν έρημο δρόμο της πόλης Τακόμα στην Ουάσινγκτον.
Ένα αυτοκίνητο σταμάτησε και ο οδηγός, ο 49χρονος Τζέραλντ Φρεντ, προσφέρθηκε να τη μεταφέρει μέχρι τον προορισμό της.
Η 14χρονη, που το είχε σκάσει από το σπίτι της και ζούσε μόνη της στο δρόμο, δέχτηκε την πρόταση και επιβιβάστηκε.
Μετά από λίγη ώρα, το κορίτσι ζήτησε απ’ τον οδηγό να την αφήσει να κατέβει απ’ το αυτοκίνητο.
Ο Φρεντ αρνήθηκε, κλείδωσε τις πόρτες και οδήγησε μέχρι το σπίτι του.
Τη βασάνισε και τη βίασε πολλές φορές, ακόμα και με αντικείμενα που υπήρχαν στο σπίτι.
Η έφηβη διατήρησε την ψυχραιμία της και προσποιήθηκε ότι της άρεσε, κερδίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη του.
Ο Φρεντ, πιστεύοντας ότι η 14χρονη ήθελε να μείνει κοντά του, την άφησε να τον συνοδεύσει μέχρι το σούπερμαρκετ.
Στη διαδρομή, σταμάτησε σε ένα βενζινάδικο να βάλει βενζίνη και η έφηβη κατάφερε να αποδράσει.
Άρχισε να φωνάζει για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου και ζήτησε βοήθεια από τους εργαζόμενους στο βενζινάδικο.
Ο βιαστής πρόλαβε να φύγει πριν φτάσει η αστυνομία, αλλά συνελήφθη την επόμενη μέρα.
Ο Τζέραλντ Φρεντ είχε φυλακιστεί το 1960 για τον βιασμό ενός 12χρονου κοριτσιού και αποφυλακίστηκε το 1980.
Για τον βιασμό της 14χρονης καταδικάστηκε σε 75 χρόνια φυλάκιση.
“Polly”
Το 1988 ο Κερτ Κομπέιν έγραψε το τραγούδι “Polly”, εμπνευσμένος από την ιστορία του 14χρονου κοριτσιού.
Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1991 στον δεύτερο δίσκου του συγκροτήματος με τίτλο “Nevermind”.
Όταν άκουσε το τραγούδι ο Μπόμπ Ντίλαν, δήλωσε: “Αυτό το παιδί έχει μεγάλη καρδιά”.
Δυστυχώς όμως, οι στίχοι του τραγουδιού παρερμηνεύθηκαν από πολλούς, σε σημείο που κριτικοί πίστεψαν ότι ο Κομπέιν υποστήριζε τον βιαστή αντί το θύμα.
Ο Κομπέιν απάντησε το 1991 σε συνέντευξή του στο περιοδικό “NME”:
“Ο βιασμός είναι ένα από τα χειρότερα εγκλήματα του κόσμου και συμβαίνει κάθε λίγα λεπτά. Το πρόβλημα με τις ομάδες στήριξης των θυμάτων είναι ότι προσπαθούν να μάθουν στις γυναίκες πώς να αμύνονται. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να μάθουν στους άντρες να μη βιάζουν. Πρέπει να ξεκινήσουν απ’ την πηγή”.
Το 1992, σε προσωπικό σημείωμα που συμπεριλήφθηκε στο βιβλιαράκι του δίσκου “Incesticide”, έγραφε:
“Πέρυσι, ένα κορίτσι βιάστηκε από δύο απόβλητα, δύο σπατάλες σπέρματος και ωαρίων, ενώ τραγουδούσαν το τραγούδι μας “Polly.
Δυσκολεύομαι να συνεχίσω να ζω, γνωρίζοντας ότι ανάμεσα στους θαυμαστές μας, υπάρχει “πλανγκτόν” σαν αυτούς”.
Στο ίδιο σημείωμα ζητούσε από ανθρώπους που μισούν τους ομοφυλόφιλους, τις γυναίκες και τους ανθρώπους άλλων φυλών, να μην ξανάρθουν σε συναυλίες του συγκροτήματος και να μην αγοράζουν τους δίσκους τους.
Τελείωσε το σημείωμα γράφοντας: “Συγγνώμη που γίνομαι τόσο σπαστικά πολιτικά ορθός, αλλά έτσι αισθάνομαι”.
“Rape Me”
Το 1993 κυκλοφόρησε το τραγούδι των Nirvana με τίτλο “Rape Me”, δηλαδή “βίασε με”.
“Είναι σαν να λέει το θύμα: “Βίασε με, κάντο, βίασε μέ, χτύπησέ με. Δεν θα με σκοτώσεις ποτέ. Θα το αντέξω και θα σε βιάσω κι εγώ χωρίς να το ξέρεις”, δήλωσε ο Κομπέιν στο περιοδικό “Spin”.
Οι Nirvana είχαν αποφασίσει να παίξουν το κομμάτι στα βραβεία του MTV το 1992, αλλά την τελευταία στιγμή, οι διοργανωτές τους ζήτησαν να παίξουν το “Smells Like Teen Spirit”.
Το συγκρότημα για να διαμαρτυρηθεί για τη λογοκριστία, αρνήθηκε να εμφανιστεί.
Τελικά πείστηκαν να ανέβουν στη σκηνή, όταν τους ενημέρωσαν ότι μπορεί να ζημιώνονταν τα άλλα συγκροτήματα που ανήκαν στην ίδια δισκογραφική εταιρεία.
Οι Nirvana δέχτηκαν παίξουν το “Lithium”.
Αλλά όταν ανέβηκαν στη σκηνή, άρχισαν να παίζουν τη μουσική για το “Rape Me”.
Οι διοργανωτές τρόμαξαν και ήταν έτοιμοι να διακόψουν τη μετάδοση με διαφημίσεις, αλλά την τελευταία στιγμή το συγκρότημα συμμορφώθηκε και έπαιξε κανονικά το “Lithium”.
