Η ‘Μέκκα’ της ομοιοπαθητικής βρίσκεται στην Αλόννησο

Μέσα στο οργιώδες πευκοδάσος της Αλοννήσου, που αγκαλιάζεται από τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου, βρίσκεται η Διεθνής Ακαδημία Κλασικής Ομοιοπαθητικής. Περπατώντας στα μονοπάτια του νησιού, κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο και ανάμεσα σε δεκάδες μυρωδιές από θεραπευτικά βότανα και ανθισμένα δέντρα, οδηγείται κανείς στο κτίριο της σχολής, που έχει βρεθεί εδώ και χρόνια στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.  Ιδρυτής της Ακαδημίας, ο καθηγητής Γιώργος Βυθούλκας, ο άνθρωπος που χαρακτηρίστηκε ως «αναμορφωτής της ομοιοπαθητικής για τον εικοστό αιώνα» και εκείνος που την «σύστησε» για πρώτη φορά στους Έλληνες.

Ο κύριος Βυθούλκας υπήρξε προσωπικός γιατρός του Κρισναμούρτι, αφιέρωσε τη ζωή του στην εναλλακτική θεραπευτική, η οποία τον κέρδισε -όπως μας εξομολογήθηκε- μέσα από ένα εντελώς αναπάντεχο γεγονός πριν από περίπου 50 χρόνια. Έχει τιμηθεί με δεκάδες διεθνή βραβεία και διακρίσεις, καθώς και με το Right Livelihood Award (γνωστό ως εναλλακτικό βραβείο Νόμπελ), είναι επίτιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στην Ιατρική Ακαδημία της Μόσχας, Καθηγητής στην Ιατρική Ακαδημία του Κιέβου και Συνεργάτης Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή των Βάσκων στην Ισπανία.

Ο όρος ομοιοπαθητική προέρχεται από τις δύο ελληνικές λέξεις «όμοιος» και «πάθος». Πρόκειται για τη θεραπευτική που βασίζεται στην αρχή ότι η θεραπεία μιας νόσου επιτυγχάνεται με φαρμακευτικές ουσίες που έχουν τη δυνατότητα να παράγουν σε ένα υγιές άτομο, παρόμοια συμπτώματα με εκείνα της νόσου που πρόκειται να θεραπεύσουν. Η κλασική επιστήμη έχει στόχο να πολεμήσει μικρόβια, ιούς και αρρώστιες. Αντίθετα, η σκοπιά της ομοιοπαθητικής είναι πιο καθολική. Αναζητά τους βαθύτερους λόγους για τους οποίους αρρωσταίνουμε, όχι μόνο σε σωματικό αλλά και σε ψυχο-πνευματικό επίπεδο. Και σύμφωνα με όσα αναφέρει στα βιβλία του ο κύριος Βυθούλκας ο ορισμός της υγείας πρέπει να περιλαμβάνει και τα τρία αυτά επίπεδα. Οι ασθένειες που εκδηλώνουμε είτε περιορίζουν την «ελευθερία» του φυσικού σώματός μας, είτε εκδηλώνονται ως ανισορροπίες σε συναισθηματικό επίπεδο λόγω υπερβολικού πάθους και συναισθημάτων, είτε σε πνευματικό επίπεδο λόγω υπερβολικού εγωισμού. Η ομοιοπαθητική έρχεται να συμπορευτεί με την κλασική ιατρική και να βρει τη θέση της, όπως λέει ο κύριος Βυθούλκας, «μέσα σε έναν κόσμο που έχει πάψει να αναζητά μανιωδώς την εγωπαθητική του απόλαυση και ατενίζει τη ζωή στην ουσία της, που είναι η επικράτηση της αγάπης για τον συνάνθρωπο. Όταν υπάρξουν τέτοιες κοινωνίες η ομοιοπαθητική θα έχει το προνόμιο και την τιμή να προεξάρχει».

Σε μία συζήτηση με τον καθηγητή, επιχειρήσαμε να μπούμε για λίγο στον κόσμο της εναλλακτικής ιατρικής και να λύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες από τις απορίες μας.

Τι είδους ασθένειες θεραπεύονται με την ομοιοπαθητική; Ακόμη και ανίατες της κλασικής ιατρικής, εκφυλιστικές ή βαριές ασθένειες;

Όλες οι χρόνιες ασθένειες στην έναρξη τους έχουν ένδειξη για την ομοιοπαθητική, όταν όμως έχουν προχωρήσει και έχουν εγκατασταθεί βαθιές παθολογοανατομικές βλάβες, η θεραπεία τους είναι πολύ δυσκολότερη ή και αδύνατη.

Μπορεί κανείς να δοκιμάσει μόνος του ομοιοπαθητικά φάρμακα; Προκαλούν αντιδράσεις;

Καλό είναι να μην δοκιμάζει κάποιος μόνος του. Η ομοιοπαθητική είναι μια δύσκολη επιστήμη που ο γιατρός για να την μάθει σωστά και να έχει καλά αποτελέσματα, χρειάζεται μελέτη μερικών ετών. Η εφαρμογή της ομοιοπαθητικής με επιπόλαιο τρόπο από μη ειδικούς δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα. Υπάρχουν βέβαια ακόμα και γιατροί που, χωρίς να την έχουν σπουδάσει ή με ελλιπείς γνώσεις, εφαρμόζουν την ομοιοπαθητική.

Η εφαρμογή της ομοιοπαθητικής με επιπόλαιο τρόπο από μη ειδικούς δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα

Γιατί κάποιος να επιλέξει την ομοιοπαθητική ως θεραπευτική λύση αντί για την κλασική ιατρική;

Την ομοιοπαθητική επιλέγουν αυτοί που έχουν απογοητευθεί από τα αποτελέσματα της συμβατικής ιατρικής.

Υπάρχει στροφή του κόσμου τα τελευταία χρόνια προς την ομοιοπαθητική;

Σίγουρα υπάρχει, διότι οι χρόνιες ασθένειες έχουν πλέον εξαπλωθεί τόσο, ώστε να επηρεάζουν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του δυτικού κόσμου. Όλοι αυτοί οι ασθενείς δεν βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους από την συμβατική ιατρική και αναγκαστικά στρέφονται προς την ομοιοπαθητική που έχει δώσει μέχρι σήμερα τα καλύτερα αποτελέσματα. Αρκεί ο γιατρός, όπως είπαμε, να είναι γνώστης αυτής της εξαιρετικής θεραπευτικής.

Πώς έγινε η πρώτη γνωριμία σας με τον κόσμο της εναλλακτικής ιατρικής;

Έγινε τυχαία μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχα τον Φεβρουάριο του 1960. Επειδή δεν μπορούσα να ταξιδέψω με το αυτοκίνητό μου για να συναντήσω τους φίλους μου εκείνο το Σαββατοκύριακο, αφιέρωσα τον χρόνο μου στην μελέτη ενός βασικού βιβλίου της ομοιοπαθητικής. Με συνεπήρε τόσο αυτή η θεραπευτική που αφιέρωσα τη ζωή μου στη μελέτη, την εφαρμογή και τελικά στην διδασκαλία της.

Με συνεπήρε τόσο αυτή η θεραπευτική που αφιέρωσα τη ζωή μου στη μελέτη, την εφαρμογή και τελικά στην διδασκαλία της

Στην Διεθνή Ακαδημία Κλασικής Ομοιοπαθητικής εκπαιδεύονται γιατροί από όλα τα μέρη του κόσμου. Υπάρχει λόγος που αποφασίσατε να τους «καλέσετε» στην Αλόννησο; Γιατί ιδρύσατε την Ακαδημία εδώ;

Στην Αλόννησο έρχονται να εκπαιδευτούν γιατροί που έχουν μεγάλο πάθος να μάθουν αυτήν την θεραπευτική. Η ταλαιπωρία ενός γιατρού που έρχεται από την Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, την Άπω Ανατολή και από τις χώρες της Νότιας  Αμερικής είναι τεράστια. Ταξιδεύουν πολλές μέρες για να φτάσουν στην Αλόννησο, ξοδεύοντας πολλά χρήματα. Αυτή είναι μία ένδειξη της αγάπης και της ανάγκης του γιατρού να θεραπεύει και η ιδέα της ίδρυσης της Ακαδημίας ήταν ακριβώς αυτή. Εδώ θα έφταναν μόνο αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονταν να θεραπεύουν.

Η ταλαιπωρία ενός γιατρού που έρχεται από την Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, την Άπω Ανατολή και από τις χώρες της Νότιας  Αμερικής είναι τεράστια. Ταξιδεύουν πολλές μέρες για να φτάσουν στην Αλόννησο, ξοδεύοντας πολλά χρήματα. Αυτή είναι μία ένδειξη της αγάπης και της ανάγκης του γιατρού να θεραπεύει και η ιδέα της ίδρυσης της Ακαδημίας ήταν ακριβώς αυτή. Εδώ θα έφταναν μόνο αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονταν να θεραπεύουν.

Είναι αλήθεια ότι ο Κρισναμούρτι είχε ζητήσει να είστε ο γιατρός του; Ποιες οι μνήμες σας από αυτή τη σχέση με την κορυφαία για τον αιώνα μας προσωπικότητα της φιλοσοφίας;

Πράγματι παρακολούθησα την υγεία του διάσημου αυτού φιλοσόφου για δύο χρόνια. Ξεκίνησα όταν ήταν 70 ετών και τον βοήθησα σημαντικά σε μία περίοδο που η υγεία του είχε φτάσει σε πολύ άσχημο σημείο με την θεραπεία που ακολουθούσε με την συμβατική ιατρική. Έκτοτε δεν έλαβε φάρμακα συμβατικής ιατρικής. Συναντηθήκαμε αρχικά στην Ινδία και συνέχισα την θεραπεία του στην Ευρώπη.

Έζησε μέχρι τα 91 του.

Θυμάμαι κάτι χαρακτηριστικό που μου είπε όταν ήμασταν στην Ελβετία όπου έδινε διαλέξεις. Δύο κυρίες που παρακολουθούσαν τις διαλέξεις του επί χρόνια, βλέποντας την διαφορά που είχε εμφανώς η υγεία του από τον προηγούμενο χρόνο είπαν. “Κρισνάτζι σάς βλέπουμε πολύ καλύτερα, φαίνεται οι άγγελοι σας προστατεύουν”. Μου είπε τότε ο Κρισναμούρτι : “έπρεπε να τους πω η ομοιοπαθητική με προστατεύει”.  Ήταν μια εξομολόγηση που μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά, μιας και προέρχονταν από έναν τόσο φωτισμένο άνθρωπο.

Έχετε κατακτήσει το Right Livelihood Award, άλλα διεθνή βραβεία και διακρίσεις… Στην εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς αναφέρεστε ως «αναμορφωτής της ομοιοπαθητικής για τον 20ο αιώνα». Στην Ελλάδα τι περιθώριο δίνεται σε ανθρώπους σαν εσάς να αναδειχθούν;

Χρειάζεται πάθος και αφοσίωση για να μπορέσει κάποιος γιατρός να αναδειχθεί σε αυτήν την θεραπευτική. Υπάρχουν μερικοί που νομίζουν ότι μαθαίνεται εύκολα και γρήγορα, παρακολουθούν μερικά σεμινάρια και αμέσως δηλώνουν ομοιοπαθητικοί. Με μια τέτοια νοοτροπία κοροϊδεύουν και τον εαυτό τους αλλά και τους ασθενείς τους. Χρειάζεται σοβαρότητα, αφοσίωση αλλά προ παντός να μην θεωρήσουν ότι τα έμαθαν όλα μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Οι Έλληνες γιατροί είναι καλοί όταν έχουν μία ταπεινότητα απέναντι σε αυτό που κάνουν

Οι Έλληνες γιατροί είναι καλοί όταν έχουν μία ταπεινότητα απέναντι σε αυτό που κάνουν. Οι Γερμανοί γιατροί είναι αυτοί που εκτιμούν περισσότερο τη διδασκαλία, η οποία άλλωστε προέρχεται από τον Γερμανό γιατρό Σαμουήλ Χάνεμαν. Αλλά και σε κάθε χώρα υπάρχουν οι λίγοι εκλεκτοί.

Με την ολοκληρωμένη διδασκαλία που αφήνω πίσω μου γραμμένη σε βίντεο, σε ένα σύστημα εξ αποστάσεως μάθησης, E-Learning με ελληνικούς υπότιλους, ελπίζω ότι όλο και περισσότεροι γιατροί θα θελήσουν να μάθουν σε βάθος αυτήν την θεραπευτική. Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που δημιουργήθηκε με ακαδημαϊκά πρότυπα και παρέχει την πλήρη επιστημονική γνώση στους γιατρούς που θέλουν να σπουδάσουν την ομοιοπαθητική.

Είναι η μόνη διδασκαλία που δίνει θεωρητικές αλλά και πρακτικές γνώσεις με ζωντανά περιστατικά, έτσι ώστε να αντικαθίσταται ο ρόλος του νοσοκομείου που ακόμα δεν υπάρχει στη χώρα μας.

Σας ενοχλεί η υποτίμηση της ομοιοπαθητικής; Τι βήματα πρέπει να γίνουν από την πολιτεία στην Ελλάδα για να προωθηθεί;

Η υποτίμηση γίνεται πλέον πολύ σπάνια είτε από ανίδεους είτε από κακόβουλους. Και οι δύο αυτές κατηγορίες ατόμων δεν έχουν πια σημασία.  Η διδασκαλία μου έχει ήδη υιοθετηθεί σε επτά Ιατρικά Πανεπιστήμια, στα οποία είμαι Επίτιμος Καθηγητής. Αυτή είναι μια τεράστια κατάκτηση, αλλά δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται να υιοθετηθεί από χιλιάδες ιατρικές σχολές σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει ωφεληθεί πολλαπλά από την επίσημη αναγνώριση από το κράτος αυτής της διδασκαλίας, ώστε να αποτελέσει το παγκόσμιο κέντρο γνώσης με ερευνητικά προγράμματα και έναν πλήθος πολλαπλών ερευνητικών εργασιών για την περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της παραγκωνισμένης θεραπευτικής.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει ωφεληθεί πολλαπλά από την επίσημη αναγνώριση από το κράτος αυτής της διδασκαλίας, ώστε να αποτελέσει το παγκόσμιο κέντρο γνώσης με ερευνητικά προγράμματα και έναν πλήθος πολλαπλών ερευνητικών εργασιών για την περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της παραγκωνισμένης θεραπευτικής.

Οι Ελληνικές Ιατρικές Σχολές παρέμειναν έως σήμερα από αδιάφορες έως και εχθρικές. Η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών θα μπορούσε να είχε γίνει η βάση ενός παγκόσμιου κέντρου μάθησης, εάν το κράτος ήθελε να βοηθήσει έστω και λίγο. Η μόνη εξαίρεση υπήρξε μία πρωτοβουλία από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου να γίνει ένα μεταπτυχιακό στην Κλασική Ομοιοπαθητική, το οποίο λειτούργησε για οκτώ χρόνια, στο οποίο έχω την τιμή να είμαι Επίτιμος Καθηγητής. Το πρόγραμμα αυτό διεκόπη εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που μαστίζει εδώ και χρόνια την πατρίδα μας.

Σε όλους αυτούς τους αγώνες των 56 ετών που έκανα, δεν συνάντησα ποτέ την συμπαράσταση του Ελληνικού κράτους, αντίθετα σε ατομικό επίπεδο υπήρχε πάντα η έκκληση για προσωπική βοήθεια από πολιτικά πρόσωπα.