Μηχανή του Χρόνου: Σκανδαλώδη έργα στην αρχαιότητα. Ο Όμηρος που έκανε εμετό και ο στοματικός έρωτας σε πρίγκιπα

Από τη Μηχανή του Χρόνου:

Σύμφωνα με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, το ωραιότερο έργο ζωγραφικής ήταν του ζωγράφου Απελλή που απεικόνιζε την Αφροδίτη αναδυόμενη από τη θάλασσα. Η εικόνα δεν ήταν τόσο τέλεια όσο ο ύμνος προς την Αφροδίτη, ήταν όμως χάρμα οφθαλμών. Δυστυχώς, το κάτω μέρος του έργου είχε καταστραφεί και κανένας δεν μπορούσε να το αποκαταστήσει.

Την εποχή του Νέρωνα σάπισε ολόκληρο το έργο. Ωστόσο το πιο πιστό στην πραγματικότητα έργο ζωγραφικής στην αρχαιότητα το είχε φτιάξει ο Παρράσιος, σε ένα διαγωνισμό με αντίπαλο τον Ζεύξη. Ο δεύτερος είχε παρουσιάσει σε ένα θέατρο έναν πίνακα με σταφύλια τα οποία φαίνονταν τόσο αληθινά που υποτίθεται ότι τα πουλιά πήγαιναν και τα τσιμπούσαν.

Η επιτυχία του είχε πάρει τα μυαλά. Τότε ο Παρράσιος ζωγράφισε μια κουρτίνα και την έδειξε στους συναδέλφους του. Φαινόταν τόσο αληθινή, που ο Ζέυξης τον ρώτησε τι ζωγραφιά κρύβεται πίσω από την κουρτίνα. Όταν κατάλαβε το λάθος του, παραδέχτηκε ότι ο Παρράσιος είναι πιο ταλαντούχος από εκείνον επειδή είχε καταφέρει να ξεγελάσει έναν καλλιτέχνη ενώ εκείνος είχε κοροϊδέχει μόνο μερικά πουλιά.

Το έργο που συγκίνησε τον Μέγα Αλέξανδρο

Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αναφέρει επίσης ένα έργο ζωγραφικής του Αριστείδη, που έδειχνε μια πόλη μετά την κατάκτηση της από τον εχθρό.

Φαινόταν ένα μωρό που προσπαθούσε να σκαρφαλώσει στο στήθος της ετοιμοθάνατης μητέρας του. Ήταν η πρώτη αντιπολεμική καλλιτεχνική απεικόνιση. Ο Μέγας Αλέξανδρος συγκινήθηκε τόσο πολύ με την εικόνα που πήρε τον πίνακα στα ανάκτορά του στην Πέλλα.

Η πιο αηδιαστική καρικατούρα της αρχαιότητας

Ο Όμηρος ήταν φυσικά ο σημαντικότερος ποιητής της αρχαιότητας. Όλοι οι υπόλοιποι έπρεπε να αρκεστούν στα ψίχουλα, ενώ εκείνος απολάμβανε πλουσιοπάροχα την ποιητική έμπνευση. Φτάνοντας αυτή τη μεταφορά στα άκρα, ο ζωγράφος Γαλάτων τόλμησε να φτιάξει μια καρικατούρα του μεγάλου ποιητή. Έδειχνε τον Όμηρο ανάμεσα στους συναδέλφους του να αισθάνεται άσχημα και να κάνει εμετό.

Οι άλλοι ποιητές κάθονταν ευλαβικά δίπλα του και μάζευαν τον εμετό του. Η πηγή δεν μας αναφέρει ποια ήταν η αντίδραση σε αυτό το υπερβολικό και μάλλον αντιαισθητικό καλλιτεχνικό έργο.

Σύμφωνα με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο το πιο μοντέρνο έργο ζωγραφικής δημιουργήθηκε στη Ρόδο. Κάποτε ο ζωγράφος Απελλής, ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της αρχαιότητας, πήγε στη Ρόδο για να επισκεφτεί το συνάδελφό του Πρωτογένη. Όταν έφτασε όμως δεν ήταν κανένας στο σπίτι. Τότε ζωγράφισε μια πολύ λεπτή γραμμή πάνω σε έναν καμβά που υπήρχε στο άδειο ατελιέ.

Όταν ο Πρωτογένης επέστρεψε και είδε τη γραμμή κατάλαβε αμέσως ποιος τον είχε επισκεφθεί. Με το πιο λεπτό του πινέλο ζωγράφισε μια ακόμα πιο λεπτή γραμμή δίπλα στην πρώτη. Αμέσως μετά επέστρεψε ο Απελλής και ζωγράφισε μια ακόμα πιο λεπτή γραμμή ανάμεσα στις άλλες δύο. Οι δύο συναγωνιστές αποφάσισαν να φυλάξουν το έργο για τις επόμενες γενιές.

Σύντομα θεωρήθηκε το σημαντικότερο έργο τέχνης επειδή αποδείκνυε με απλότητα αλλά και εκφραστικότητα το μεγάλο καλλιτεχνικό ταλέντο των δύο ζωγράφων. Δυστυχώς 250 χρόνια αργότερα, καταστράφηκε από φωτιά στο σπίτι του Ιούλιου Καίσαρα στη Ρώμη.

Το άσεμνο έργο ζωγραφικής του Τιβέριου

Ο Σοητώνιος μας πληροφορεί για το πιο άσεμνο έργο ζωγραφικής. Ο αυτοκράτορας Τιβέριος είχε κληρονομήσει ένα έργο του ζωγράφου Παρράσιου με μια ασυνήθιστα ρεαλιστική σκηνή από τη μυθολογία. Απεικόνιζε την κυνηγό Αταλάντη καθώς έκανε στοματικό έρωτα τον πρίγκιπα Μελέαγρο.

Η διαθήκη όριζε ότι ο αυτοκράτορας θα μπορούσε εναλλακτικά να πάρει ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό σε περίπτωση που ο πίνακας τον πρόσβαλλε και δεν ήθελε να τον αποκτήσει. Ο Τιβέριος όμως ενθουσιάστηκε και τοποθέτησε τον πίνακα στην κρεβατοκάμαρά του.

Διαβάστε ακόμη στη Μηχανή του Χρόνου:

 

Η αιγυπτιακή πυραμίδα που βρισκόταν το «Δέλτα του Νείλου» της Αττικής. Δείτε το παραθαλάσσιο ιερό όπου λατρευόταν η θεά Ίσις και ο Όσιρις και σήμερα κολυμπούν ανυποψίαστοι τουρίστες

Η άγνωστη μεταπολεμική επιστολή του Αϊνστάιν στον Καζαντζάκη όταν του έστειλε το «ο Χριστός ξανασταυρώνεται». «Η τραγική μοίρα του λαού σας είναι η πηγή της προελεύσεως του (βιβλίου). Υπήρξε ανείπωτη συμφορά πυροδοτούμενη από τις μεγάλες δυνάμεις»