Πώς καταντήσαμε οι ψωριάρηδες των μνημονίων

Η τρόικα επέστρεψε και μαζί μ’αυτήν και η κανονικότητα.  Ήτοι, ο ο παραλογισμός για την αποφυγή των μέτρων. Διαχρονικά οι Κυβερνήσεις των μνημονίων βάσισαν την πολιτική τους σε μια ασαφή διαπραγμάτευση που μόνο στόχο είχε να αποφύγουμε όσα περισσότερα από τα μέτρα μας προτείνουν οι ευρωπαίοι χωρίς να θέλουμε να κάνουμε τίποτε εμείς για να βελτιώσουμε τη θέση μας. Αποτέλεσμα; Όλες οι υπόλοιπες χώρες που μπήκαν στα “επονείδιστα” μνημόνια έχουν ήδη βγει και εμείς συζητάμε ξανά για τις κόκκινες γραμμές και την επόμενη αξιολόγηση.

Στην ελληνική περίπτωση δεν ισχύει ούτε καν η παροιμία “στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα”. Ακόμη και μετά από τόσα χρόνια παρατεταμένης ύφεσης οι πολιτικοί συνεχίζουν να διαλαλούν ότι όλη τους η προσπάθεια γίνεται για να αποφευχθούν τα σκληρά μνημονιακά μέτρα. Για το πώς θα βγούμε από την κρίση; Κουβέντα…

Επιπρόσθετα, οι πολίτες εμποτίστηκαν με θεωρίες συνωμοσίας. Αρχικά πίστεψαν ότι τα μνημόνια επιβλήθηκαν από ανθελληνικές δυνάμεις. Στη συνέχεια και όσο άρχισαν να κατανοούν την κατάσταση, πείσθηκαν ότι το μόνο πρόβλημα της χώρας είναι το τεράστιο χρέος. Ενδιαμέσως υπήρξε χώρος για να ευδοκιμήσουν θεωρίες περί ψεκασμών, γερμανικών αποζημιώσεων ή μετοχών Τράπεζας της Ανατολής.

Γι αυτό και οι πολίτες δεν πιέζουν τους πολιτικούς ώστε να εξηγήσουν πως θα βγούμε από το πρόβλημα. Γιατί πολύ απλά δεν πιστεύουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Θεωρούν ότι μια καλή κυβέρνηση είναι αυτή που θα βρει τη μαγική λύση για να ζούμε όπως πριν. Πλούσια και χωρίς να δουλεύουμε. Ας είναι καλά το κράτος, να δανείζεται και να περνάμε καλά.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία μια καλά σχεδιασμένη ντρίπλα του Γερουν Ντάισελμπλουμ σχετικά με την έναρξη των συζητήσεων για το Ελληνικό χρέος στο προσεχές διάστημα και αφού ξεμπερδέψουμε με την αξιολόγηση. Μέχρι τότε θα έχουν καταλήξει φυσικά και για το προσφυγικό.

Σαφώς και μια μείωση του Δημόσιου Χρέους θα βοηθήσει την κατάσταση των δημοσιονομικών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η χώρα θα επιστρέψει στις ημέρες της ευημερίας. Τα λεφτά είναι συγκεκριμένα και κανείς δεν μας δανείζει περισσότερα. 

Η ύπαρξη του χρέους με τη σειρά της δεν εμποδίζει σε τίποτε τους πολιτικούς να αλλάξουν τις σάπιες δομές της χώρας. Η πελατοκρατία είναι αυτή που τους εμποδίζει. Καμία μνημονιακή κυβέρνηση μέχρι σήμερα -συμπεριλαμβανομένης και της “σκληρής” Κυβέρνησης Σαμαρά- δεν προχώρησε σε καμία ριζική αλλαγή, πέραν των περικοπών και των αυξήσεων στους φόρους.

Το μόνο που κατάφεραν ήταν να βάλουν τη χώρα σε έναν βαθύτερο κύκλο ύφεσης. Οι υπόλοιποι λαοί που “στέναξαν υπό την μπότα των μνημονίων” βρήκαν τη διέξοδο. Υπήρξαν και εκεί κοινωνικές αντιδράσεις όπως και αποκλίσεις από τα μνημόνια. Εδώ όμως υπήρξαν μόνο κοινωνικές αντιδράσεις, αποκλίσεις και καμία πρόοδος. Οι πολιτικοί όλων των κομμάτων, κατηγορούν την τρόικα ότι εφάρμοσε λάθος σχέδιο. Ποτέ δεν θα μάθουμε, καθώς το σχέδιο ουδέποτε εφαρμόστηκε. Το σχέδιο που πρότειναν οι δικές μας κυβερνήσεις ήταν διαχρονικά το ίδιο. Ρουσφετολογικές προσλήψεις, σπατάλη και φόρους.

Κανονικά θα έπρεπε εμείς να θέλουμε να λάβουμε όσα μέτρα είναι απαραίτητα για να διορθώσουμε τις στρεβλώσεις. Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι δεν θέλουμε να τις διορθώσουμε γιατί έτσι βολεύει. Πως μπορεί για παράδειγμα ο “κομουνιστής” Κατρούγκαλος να παρουσιάζει σχέδια για το ασφαλιστικό χωρίς προηγουμένως να έχει προχωρήσει αυτοβούλως σε κατάργηση των πολλαπλών ή των “μαϊμού” συντάξεων; Είναι μικρή η επίπτωση θα μου πείτε. Βεβαίως, αλλά έχει τεράστιο σημειολογικό χαρακτήρα.

Τις επόμενες ημέρες θα ζήσουμε πάλι μια παράλογη διαπραγμάτευση. Ο στόχος είναι γνωστός: να παραχθεί πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2018. Οι δικοί μας θα προτείνουν μερικά ψίχουλα μέτρων “για τα μάτια του κόσμου” και οι ξένοι, μαθημένοι από το παρελθόν θα ζητούν “της Παναγιάς τα μάτια”. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι δεν πρόκειται για κάποια διένεξη με την τρόικα. Εμείς τους παρακαλέσαμε για δεύτερη φορά να επιστρέψουν το καλοκαίρι με στόχο να μας βοηθήσουν.

Η Κυβέρνηση λειτουργεί με τρόπο αυτιστικό. Νομίζει ότι αν τους αλλάξει την πίστη σ’ αυτό που ονομάζει διαπραγμάτευση, θα υποχωρήσουν. Περίεργο. το ίδιο υποστήριζε και πέρυσι αλλά η αποτυχία δεν μοιάζει να την πτοεί. Οι τεχνοκράτες υπάλληλοι των θεσμών δεν μασάνε από τερτίπια. Απλά κοιτούν αποσβολωμένοι. Τη δουλειά τους κάνουν και αν φύγουν από δω που έχει ήλιο και καλό φαΐ, θα πάνε κάπου αλλού να συνεχίσουν. Οι μόνοι που ταλαιπωρούμαστε απ’ αυτή την κατάσταση είμαστε όλοι εμείς  που απλώς βλέπουμε το χρόνο να περνά και την κατάσταση διαρκώς να χειροτερεύει.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)

(Φωτογραφία: Sooc)