Σενάρια ακόμη και διάσπασης της ΝΔ, με ή χωρίς συμφωνία

Σε εσωκομματικό αδιέξοδο παραμένει η Νέα Δημοκρατία. Το ρήγμα βαθαίνει στο γαλάζιο στρατόπεδο, όπου το κλίμα είναι βαρύ και αφορμή για την εκδήλωση των υπογείων αντιθέσεων ενδέχεται να αποτελέσει η ψηφοφορία για μία συμφωνία, την οποία οι γαλάζιοι δε βλέπουν ως απίθανη.

Εάν ο Αντώνης Σαμαράς υιοθετήσει τις εισηγήσεις που δέχεται για αρνητική στάση απέναντι σε μία συμφωνία, καταγγέλλοντας τρίτο μνημόνιο και ενώ γνωρίζει ότι σημαντικός αριθμός βουλευτών θα διαφωνήσει, θα πετάξει ουσιαστικά το γάντι στην εσωκομματική αντιπολίτευση. Οι διαφωνούντες -ειδικά εάν υπάρξει κομματική γραμμή- θα κληθούν να αποφασίσουν μεταξύ του να συμμορφωθούν χαρίζοντας στον πρόεδρο της Ν.Δ μία νίκη στον άτυπο εσωκομματικό πόλεμο ή να κινηθούν κόντρα στις αποφάσεις της ηγεσίας, προκαλώντας την ευθέως.

Δε θα ήταν η πρώτη φορά που σχετική ψηφοφορία θα έφερνε στα όρια του διχασμού τη Ν.Δ. Την Κυριακή έκλεισαν πέντε χρόνια από τη διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη από τον Αντώνη Σαμαρά επειδή ψήφισε το πρώτο μνημόνιο. Το Νοέμβριο του 2011 ήταν η σειρά του Πάνου Καμμένου να τεθεί εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας Ν.Δ, επειδή καταψήφισε την κυβέρνηση Παπαδήμου. Και το Φεβρουάριο του 2012, ο κ.Σαμαράς διέγραψε 21 βουλευτές (εκ των οποίων οι μισοί σχεδόν επέστρεψαν πάντως στη Ν.Δ) επειδή καταψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο.

Η Συγγρού τώρα καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ για τρίτο μνημόνιο και η ηγεσία μοιάζει να φλερτάρει με επιστροφή σε αντιμνημονιακό πολιτικό λόγο. Οι σαμαρικοί άλλωστε υποστηρίζουν ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ ορθά είχε εξαρχής αντιταχθεί στο πρώτο μνημόνιο καταγγέλλοντας τις λάθος προβλέψεις αυτού και την “εγκατάσταση” του ΔΝΤ στην Ευρώπη, επίσης ορθά όμως όταν έγινε πρωθυπουργός έβαλε πάνω από όλα την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και ορθά τώρα καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ ότι θα λάβει μέτρα πολλαπλάσια από αυτά, που θα υλοποιούσε η προηγούμενη κυβέρνηση εάν δεν είχαν μεσολαβήσει κάλπες.

Το ζήτημα είναι όμως ότι ο όρος μνημόνιο (που έχει “καταπιεί” σε πέντε χρόνια τρεις κυβερνήσεις και έχει οδηγήσει στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα που από τη Μεταπολίτευση κυβερνούσαν τη χώρα) ήδη έχει σφραγίσει την τύχη της κεντροδεξιάς και ενδέχεται να καθορίσει την ύπαρξη της ίδιας της Ν.Δ, 40 χρόνια μετά την ίδρυση της.

Με αυτά τα δεδομένα, όλα τα στελέχη αλλά και οι ψηφοφόροι, αναμένουν με ενδιαφέρον την αλλαγή στη στάση του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος όπως έχει γράψει το news247 εκφράζει στους συνομιλητές του την άποψη ότι ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει πλέον να βιαστεί να κλείσει μία συμφωνία, προτού οι οικονομικές και πολιτικές πιέσεις αποκορυφωθούν. Σύμφωνα με έρευνα για τη Real News η πλειοψηφία των ψηφοφόρων θα ήθελε τον κ.Καραμανλή στο τιμόνι της Ν.Δ, εάν και όποτε τεθεί θέμα ηγεσίας, ενώ δεύτερη στις προτιμήσεις είναι η κ.Μπακογιάννη, τις διαβεβαιώσεις της οποίας ότι δεν ενδιαφέρεται μοιάζουν να μην πιστεύουν και πολλοί. Γεγονός που συν τοις άλλοις δείχνει πως από τους δελφίνους της δεύτερης ή τρίτης γενιάς κανείς ακόμη δεν έχει δημιουργήσει ρεύμα.

Αυτό δεν εμποδίζει τους βασικούς γαλάζιους παίκτες να συνεχίζουν το σφυροκόπημα κατά του κ.Σαμαρά. Στον τύπο το Σαββατοκύριακο φιλοξενήθηκαν δηλώσεις όχι μόνο από τους “συνήθεις υπόπτους” Νίκο Δένδια και Ευριπίδη Στυλιανίδη, αλλά και από τους μετέχοντες στο άτυπο πολιτικό συμβούλιο και άρα στην ηγετική ομάδα Κυριάκο Μητσοτάκη και Όλγα Κεφαλογιάννη – αν και οι δύο τελευταίοι σαφώς μετέθεσαν κάθε συζήτηση για μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης.

Εν τω μεταξύ η εικόνα από τις προσυνδιασκέψεις της Ν.Δ που συνεχίζονται δεν είναι εικόνα κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης που ανακάμπτει. Μετά την αδύναμη εκδήλωση στην Πάτρα πριν δύο βδομάδες, το Σάββατο στην Ξάνθη ακόμη και “νομιμόφρονες” παραδέχονταν ότι δε συμμετείχαν πάνω από 400 άτομα, ενώ άλλες πηγές κατέβαζαν στο ήμισυ τον αριθμό.

Καθώς όμως ο κ.Σαμαράς δε δείχνει διατεθειμένος να παραιτηθεί όποιες και να είναι οι εξελίξεις (αντίθετα κατά πολλούς εσωκομματικούς αντιπάλους θα προτιμούσε να παραμείνει πρόεδρος έστω και σε ένα συρρικνωμένο κόμμα), ο κ.Καραμανλής δεν έχει πει ακόμη την τελευταία λέξη και οι δελφίνοι δε φαίνεται να έχουν βρει έστω ένα κοινό βηματισμό, οι εξελίξεις προβλέπονται δραματικές.