Μηχανή του Χρόνου: Ο κατάδικος που έγινε αστυνομικός και σκότωσε 8 γυναίκες, έγινε η αιτία να καταργηθεί η θανατική ποινή στη Μ.Βρετανία

Ο Τζον Κρίστι ήταν ο κατάδικος που έγινε αστυνομικός και σκότωσε 8 γυναίκες. Αρχικά στη θέση του εκτελέστηκε ένας αθώος, γεγονός που οδήγησε στην κατάργηση της θανατικής ποινής στη Μεγάλη Βρετανία

NEWSROOM
09 Δεκεμβρίου 2014 09:16

Στις 9 Μαρτίου του 1950, 0 25χρονος Τίμοθι Έβανς εκτελέστηκε δι’ απαγχονισμού για τη δολοφονία της 2χρονης κόρης του, Τζεραλντίν. Ο κόσμος είχε παρακολουθήσει την υπόθεση με κομμένη την ανάσα, καθώς ο νεαρός Ουαλός είχε κατηγορηθεί για τη δολοφονία και της συζύγου του, Μπέριλ. Ο Έβανς, η νοημοσύνη του οποίου βρισκόταν κάτω από το μέσο όρο, παρασύρθηκε από τις απειλές των αστυνομικών και ομολόγησε τις δολοφονίες. Σχεδόν αμέσως τις αναίρεσε και μέχρι το τέλος της ζωής του, υποστήριζε την αθωότητά του. Ισχυριζόταν ότι ο αληθινός δολοφόνος, ήταν ο γείτονάς του, Τζον Ρέτζιναλτ Κρίστι. Εκτός από τη μητέρα του όμως, κανείς δεν πίστευε ότι ο ήσυχος γείτονας που είχε υπηρετήσει και ως αστυνομικός στο παρελθόν, κρυβόταν πίσω από τις δολοφονίες. Έτσι, ο Τίμοθι Έβανς εκτελέστηκε και ο Τζον Κρίστι συνέχισε ανενόχλητος τη ζωή του. Τρία χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουλίου του 1953, ο Τζον Κρίστι οδηγήθηκε στην αγχόνη, έχοντας δολοφονήσει οχτώ γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η σύζυγος του Έβανς.

Δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι σκότωσε την 2χρονη Τζεραλντίν, παρά τις ικεσίες της μητέρας του Έβανς, που του ζήτησε να παραδεχτεί την αλήθεια για να αποκατασταθεί η μνήμη του γιου της. Αντιθέτως, ο Κρίστι προέβη στην τελευταία σαδιστική πράξη της ζωής του και ανακάλεσε την ομολογία του και για την Μπέριλ. Ευτυχώς για την κυρία Έβανς, η μνήμη του γιου της δικαιώθηκε το 1966, όταν του αποδόθηκε μεταθανάτια χάρη. Η επίσημη ανακοίνωση χαρακτήρισε την καταδίκη του ως μία “φοβερή αδικία”. Η εκτέλεση του αθώου Έβανς οδήγησε στην κατάργηση της θανατικής καταδίκης για φόνο στη Μεγάλη Βρετανία, το 1965.

Τζον Ρέτζιναλντ Κρίστι. Ο παραβάτης που έγινε αστυνομικός

Ο Τζον Κρίστι γεννήθηκε στις 8 Απριλίου του 1899 στο Χάλιφαξ της Μεγάλης Βρετανίας. Είχε πέντε αδελφές, τις οποίες αντιπαθούσε και ένιωθε πως ήλεγχαν κάθε κίνησή του. Αυτή η αντιπάθεια προς τις γυναίκες εντάθηκε όσο μεγάλωνε και κορυφώθηκε στην πρώτη ερωτική του συνεύρεση, την οποία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει. Η κοπέλα δεν κράτησε το μυστικό και ο Κρίστι σύντομα έγινε θέμα στην μικρή κοινωνία του σχολείου. Ο Κρίστι συνέχιζε να αντιμετωπίζει σεξουαλικά προβλήματα σε όλη του τη ζωή και συνήθιζε να επισκέπτεται ιερόδουλες, με τις οποίες ένιωθε πιο άνετα. Πήρε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου δέχτηκε επίθεση με υπερίτη και έμεινε κωφάλαλος για τρία χρόνια. Σε ηλικία 21 ετών, ο Κρίστι γνώρισε και παντρεύτηκε την Έθελ Σίμσον, με την οποία χώρισε τέσσερα χρόνια αργότερα. Δεν πήραν διαζύγιο, αλλά ο Κρίστι μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου άρχισε να ασχολείται με διάφορες μικροπαρανομίες. Για την επόμενη δεκαετία, ο Κρίστι μπαινόβγαινε στη φυλακή για πλήθος διαφορετικών κατηγοριών, από ανάγνωση αλληλογραφίας τρίτων, μέχρι και επίθεση εναντίον ιερόδουλης. Το 1937 αποφάσισε να αλλάξει πορεία και επανασυνδέθηκε με τη σύζυγό του, Έθελ. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε σε διαμέρισμα στο Νότινγκ Χιλ του Λονδίνου, στο νούμερο 10 της οδού Ρίλινγκτον. Ο Κρίστι κατάφερε να προσληφθεί ως αστυφύλακας, χωρίς να μάθει κανείς για τις προηγούμενες καταδίκες του. Η εξουσία του αστυφύλακα φαίνεται ότι ταίριαζε απόλυτα στον Κρίστι, τον οποίο οι συνάδελφοί του αποκαλούσαν αστειευόμενοι “Ο Χίμλερ της οδού Ρίλινγκτον”.

Οι πρώτοι φόνοι γυναικών. Τις έθαψε στον κήπο του.

Ο Τζον Κρίστι σκότωσε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1943, ενώ η σύζυγός του έλειπε σε ταξίδι. Το θύμα ήταν η Αυστριακή ιερόδουλος Ρουθ Φιουρστ, την οποία στραγγάλισε κατά τη διάρκεια σεξουαλικής συνεύρεσης. Στην ομολογία του, ο Κρίστι κατέθεσε: “Ήταν τελείως γυμνή. Προσπάθησα να την τυλίξω με το λεοπάρ παλτό της και την έκρυψα κάτω από τις σανίδες του πατώματος”. Όταν έμαθε ότι η σύζυγός του επέστρεφε στο σπίτι, ο Κρίστι έθαψε το πτώμα στον κήπο του. Το ίδιο έκανε και τον Οκτώβριο του 1944 με το επόμενο θύμα του, τη Μίριελ Ίντι. Την έπεισε να έρθει στο διαμέρισμά του, λέγοντάς της ότι μπορούσε να θεραπεύσει τη βρογχίτιδα που την ταλαιπωρούσε. Ο Κρίστι είχε προμηθευτεί μάσκα οξυγόνου, την οποία συνέδεσε με το φωταέριο και άφησε αναίσθητη την γυναίκα. Τη βίασε, την στραγγάλισε και την έθαψε στον κήπο, δίπλα στο πρώτο θύμα.

Μπέριλ και Τζεραλντίν Έβανς. Το ζευγάρι που έπεσε στην παγίδα του.

Το 1948, μία νέα οικογένεια μετακόμισε στο κτίριο που έμενε ο Κρίστι. Ήταν ο 24χρονος Τίμοθι Έβανς απ’ την Ουαλία, με τη σύζυγό του Μπέριλ και τη νεογέννητη κόρη τους, Τζεραλντίν. Ένα χρόνο αργότερα, η Μπέριλ ανακοίνωσε στον σύζυγό της ότι περίμενε κι άλλο παιδί. Η δουλειά του Έβανς ήταν σταθερή, αλλά ο μισθός του εξαιρετικά χαμηλός και το νεαρό ζευγάρι με δυσκολία συντηρούσε το σπίτι και το ένα παιδί τους. Αποφάσισαν να μην κρατήσουν το παιδί και ο Κρίστι τους πρότεινε να αναλάβει ο ίδιος την άμβλωση. Οι Έβανς τον εμπιστεύτηκαν και στις 8 Νοεμβρίου του 1949, η Μπέριλ επισκέφτηκε το αυτοσχέδιο ιατρείο στο διαμέρισμα του Κρίστι.

Ο σύζυγός της έφυγε για τη δουλειά του και όταν γύρισε, ο Κρίστι τον ενημέρωσε ότι η Μπέριλ πέθανε κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Ο Τίμοθι Έβανς είχε χαμηλό δείκτη νοημοσύνης και αρχικά πείστηκε να ομολογήσει το διπλό έγκλημα που δεν είχε κάνει. Έτσι ο γείτονάς του»βγήκε λάδι». Ο Κρίστι κατάφερε να πείσει τον Έβανς ότι ήταν συνεργός και ότι έπρεπε να κρύψουν το πτώμα. Ο Έβανς εμπιστεύτηκε την 2χρονη κόρη του στα χέρια του Κρίστι,καθώς τον έπεισε ότι γνώριζε ένα ζευγάρι που ήθελε απεγνωσμένα να υιοθετήσει ένα παιδί.

Πανικόβλητος, ο Έβανς έφυγε από το Λονδίνο και επέστρεψε στην οικογένειά του στην Ουαλία, όπου σύντομα άρχισαν να σχολιάζουν την απουσία της συζύγου και της κόρης του. Στις 30 Νοεμβρίου, ο Έβανς παραδόθηκε στην αστυνομία και παραδέχθηκε ότι βοήθησε να εξαφανιστεί το σώμα της γυναίκας του, μετά τον θάνατό της. Η αστυνομία εντόπισε το πτώματα της Μπέριλ και της Τζεραλντίν στον κήπο του κτιρίου, χωρίς όμως να βρουν τα δύο παλιότερα θύματα του Κρίστι.

Ο Έβανς δεν γνώριζε ότι και η κόρη του ήταν νεκρή. Ίσως λόγω του χαμηλού δείκτη νοημοσύνης ή μετά από σκληρή ανάκριση, απάντησε καταφατικά και όταν τον ρώτησαν αν σκότωσε ο ίδιος την σύζυγό του Μπέριλ και την κόρη του Τζεραλντίν. Αν και προσπάθησε αργότερα να αναιρέσει την ομολογία του, ο Έβανς εκτελέστηκε στις 9 Μαρτίου του 1950. Η δολοφονία της γυναίκας του

Ο Κρίστι σκότωσε ξανά δύο χρόνια αργότερα, στις 14 Δεκεμβρίου του 1952. Θύμα του αυτή τη φορά ήταν η σύζυγός του, Έθελ, που τον είδε να βιάζει μία αναίσθητη κοπέλα και απείλησε ότι θα πήγαινε στην αστυνομία. Ο Κρίστι της επιτέθηκε, τη στραγγάλισε και την έκρυψε κάτω από τις σανίδες στο πάτωμα. Δεν τη μετέφερε ποτέ στον κήπο και το πτώμα άρχισε να μυρίζει. Λίγες μέρες αργότερα, η αστυνομία του χτύπησε την πόρτα για να ερευνήσουν μία ληστεία που έγινε σε ένα γειτονικό διαμέρισμα. Όταν ο αστυνομικός σχολίασε την άσχημη μυρωδιά του χώρου, ο Κρίστι απάντησε ήρεμα ότι έφταιγαν οι αλλοδαποί γείτονες και τα βαριά φαγητά τους.

Serial Killer

Ο Κρίστι σκότωσε άλλες τρεις γυναίκες και δεν είχε πια χώρο να τις κρύψει. Γι’ αυτό αποφάσισε να εγκαταλείψει το διαμέρισμα και να εξαφανιστεί. Ο κήπος του σπιτιού στην οδό Ρίλινγκτον Στις 20 Μαρτίου του 1953, ο δολοφόνος νοίκιασε το διαμέρισμά του σε ένα ζευγάρι και έφυγε από το Λονδίνο. Τέσσερις μέρες αργότερα, ένας άλλος γείτονας κάλεσε υδραυλικό για επιδιορθώσεις και τυχαία ανακάλυψε μία από τις κρυψώνες του Κρίστι. Η αστυνομία επέστρεψε στο κτίριο και έψαξε κάθε σπιθαμή του οικοπέδου, ανακαλύπτοντας όλα τα θύματα του Κρίστι.

Ο δολοφόνος στην κρεμάλα.

Ο δολοφόνος συνελήφθη στις 31 Μαρτίου. Παραδέχθηκε ότι σκότωσε τις γυναίκες, αλλά υποστήριξε ότι όλες του είχαν επιτεθεί και εκείνος είχε προσπαθήσει απλώς να αμυνθεί. Δεν τον πίστεψε κανείς και τότε ο Κρίστι προσποιήθηκε ότι ήταν τρελός για να ελαφρύνει την ποινή του. Δεν τα κατάφερε. Στις 15 Ιουλίου του 1953, ο Κρίστι οδηγήθηκε στην αγχόνη. Όταν ο δήμιος πέρασε τη θηλιά γύρω από τον λαιμό του, ο Κρίστι παραπονέθηκε ότι το σχοινί έγδερνε το δέρμα του. Ο δήμιος τον κοίταξε και απάντησε ειρωνικά: “Δεν θα το νιώθεις καθόλου σε λίγο”