Έρχεται το ιρλανδικό μοντέλο διαβίωσης. Στα 1.000 ευρώ ο πήχης των εξόδων μιας οικογένειας υπό δανεισμό

Ειδική ομάδα εμπειρογνωμόνων από το υπουργείο Ανάπτυξης αλλά και την ΕΛΣΤΑΤ εμφανίζεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες, να έχει καταλήξει σε λίστα με ποσά “αποδεκτών δαπανών διαβίωσης” των νοικοκυριών.

Πρόκειται για το λεγόμενο και “ιρλανδικό μοντέλο”, σε συνδυασμό με τις αλλαγές που θα γίνουν στην πτωχευτική διαδικασία των επιχειρήσεων, ώστε να αντιμετωπιστούν οι δικαστικές εμπλοκές οι οποίες επίσης μετατρέπουν τα δάνεια σε “κόκκινα”.

Οι πληροφορίες στον Τύπο θέλουν μέσα στο πρώτο δίμηνο του τρέχοντος έτους να εκδίδει το υπουργικό συμβούλιο πράξη με την οποία θα ενεργοποιείται το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, με τη συμμετοχή των υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης, Δικαιοσύνης και Εργασίας. Το Συμβούλιο θα είναι αρμόδιο για την οργάνωση ενός πλήρους μηχανισμού για την αποτελεσματική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Είναι ο ίδιος φορέας ο οποίος θα ορίσει με απόφαση του τις αρχές του “συνεργάσιμου δανειολήπτη” και θα εκτιμά κάθε χρόνο τις “εύλογες δαπάνες διαβίωσης”.

Όλα τούτα θα συμπεριληφθούν στον Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών, η έκδοση του αναμένεται μέσα στο 2014, και θα καθορίζει τους κανόνες συμπεριφοράς ανάμεσα στις τράπεζες και τους δανειολήπτες.

Ας δούμε όμως αναλυτικά το όλο σχήμα που θα δημιουργηθεί.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της γενικής γραμματείας καταναλωτή και της ΕΛΣΤΑΤ, το μέσο κόστος που χρειάζονται οι οικογένειες το μήνα είναι στα περίπου 1.000 ευρώ. Έχουν μάλιστα φτιαχτεί και ξεχωριστές κατηγορίες νοικοκυριών, όπως πολίτης μέχρι 65 ετών, πολίτης άνω των 65, ζευγάρι χωρίς παιδιά, ζευγάρι με παιδί ηλικίας έως 16 ετών κ.λπ., κ.λπ.

Για κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες έχουν υπολογιστεί οι απαραίτητες δαπάνες διαβίωσης, οι οποίες περιλαμβάνουν τη διατροφή, τη στέγαση, τη μόρφωση, την ένδυση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την επικοινωνία, τη μεταφορά, τη θέρμανση, κ.λπ, όχι όμως δαπάνες για ιδιωτικά σχολεία, ιδιωτικά νοσοκομεία και διασκέδαση. Στις δαπάνες δεν περιλαμβάνονται έξοδα για αγορά νέου ΙΧ ή καινούργιας τηλεόρασης, προβλέπονται όμως δαπάνες για επισκευές.

Με απλά λόγια, μία τετραμελής οικογένεια θα έχει ως απαραίτητα έξοδα διαβίωσης τα 1.000 ευρώ το μήνα. Από αυτά θα αφαιρούνται το ποσό που θα περισσεύει, αφού καλυφθούν οι απαραίτητες ανάγκες, το οποίο θα πηγαίνει ως δόση στις τράπεζες.

Προχωράμε τώρα στην έννοια του συνεργάσιμου δανειολήπτη.

Πρόκειται για αυτούς που δεν κρύβουν στοιχεία από τις τράπεζες, δηλαδή άλλα έσοδα, περιουσιακά στοιχεία και άλλα. Φυσικά και θα πληρώνουν τακτικά τις δόσεις τους και θα είναι τυπικοί σε όλα τους. Υποτίθεται πως έτσι οι τράπεζες δεν θα μπορούν να απορρίψουν ευθύς εξαρχής αναδιάρθρωση χρεών αλλά θα εξετάζει ξεχωριστά την κάθε περίπτωση.

Τέλος, ο κώδικας δεοντολογίας των τραπεζών.

Ο κώδικας περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με τις διαδικασίες αξιολόγησης κινδύνου, τις δυνατότητες αποπληρωμής, τους δεσμευτικούς κανόνες συμπεριφοράς των τραπεζών με σαφή χρονοδιαγράμματα και όρους επικοινωνίας ανάμεσα σε τράπεζες και δανειστές.

Πηγή: Έθνος της Κυριακής