Μπακογιάννη για το προσφυγικό: «Η απάντηση της Ευρώπης πρέπει να είναι το ίδιο σαρωτική όσο η ίδια η κρίση».
Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας μίλησε στην ολομέλεια του Συμβουλίου Της Ευρώπης για το ζήτημα των προσφυγικών ροών και τόνισε πως η ΕΕ άργησε πολύ και πήρε αποφάσεις που χρίζουν διευκρινίσεων
- 29 Σεπτεμβρίου 2015 17:26
Εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ήταν η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη στην ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η πρώην υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε στο ζήτημα του προσφυγικού και κάλεσε την Ευρώπη να δώσει μια σαρωτική απάντηση στο πρόβλημα. Η κα. Μπακογιάννη ανέφερε πως πρέπει να επιταχυνθεί η βοήθεια προς την Τουρκία, ώστε να αντιμετωπιστούν τα εκατομμύρια των προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται εκεί, ενώ σημείωσε πως η μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων ήρθε καθυστερημένα. Αναφερόμενη στις αντιδράσεις ορισμένων χωρών για τη φιλοξενία προσφύγων, η Ντόρα Μπακογιάννη έκανε ιδιαίτερη μνεία σε άρθρο των New York Times που έγραφε πως η χώρα που έχει πληγεί περισσότερο οικονομικά – σσ. η Ελλάδα – αποδείχτηκε και η πιο ανθρώπινη.
Η Ελληνίδα βουλευτής κάλεσε την Ευρώπη να δράσει και να πάψει να υψώνει νέα τείχη και φράχτες, τόσο μεταξύ των μελών της, όσο και με τις χώρες με τις οποίες συνορεύει. “Η Ευρώπη που πρεσβεύουμε είναι μια Ευρώπη που συνεργάζεται. Είναι μια Ευρώπη αλληλεγγύης. Είναι μια Ευρώπη ανθρωπισμού και ανθρωπίνων δικαιωμάτων” ανέφερε και χαρακτήρισε την παρέμβαση Frontex και Rabit για την δημιουργία hot spot και κέντρων φιλοξενίας στα ελληνικά νησιά, ευπρόσδεκτη.
Ακολουθεί η εισήγηση της Ντόρας Μπακογιάννη:
“Αγαπητοί συνάδελφοι, σήμερα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την μεγαλύτερη κρίση, από την ίδρυση της EΕ. Μια κρίση η οποία είναι πολιτική, ανθρωπιστική και στρατιωτική συγχρόνως. Η απάντηση της Ευρώπης πρέπει να είναι το ίδιο σαρωτική όσο η ίδια η κρίση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αν και άργησε πολύ, πήρε κάποιες σημαντικές αποφάσεις την περασμένη εβδομάδα, αλλά πολλά σημεία θέλουν διευκρίνιση, έτσι ώστε να μπορέσουν να εφαρμοστούν γρήγορα και πάνω απ’ όλα αποτελεσματικά.
– Πρέπει να χρηματοδοτηθούν ορισμένες γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία, ο Λίβανος και η Ιορδανία, όπου βρίσκονται σχεδόν 4 εκατομμύρια πρόσφυγες. Θεωρώ όμως τους πόρους που προβλέπονται ως τελείως ανεπαρκείς.
– Η προώθηση 160.000 προσφύγων η οποία αποφασίστηκε, έχει ήδη καθυστερήσει πολύ. Είναι απαράδεκτο ακόμα και το να συζητείται το να αφεθούν μόνες τους χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, οι οποίες απειλούνται ήδη για διαφόρους λόγους. Είναι απαράδεκτο να συζητείται το να διαφυλάξουν τα σύνορα μιας ολόκληρης ηπείρου αυτές οι χώρες των οποίων έχει καταστραφεί το μεγαλύτερο κεφάλαιο των νησιών τους, ο τουρισμός. Ευχαριστώ τους New York Times που δήλωσαν ότι η χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει πληγεί οικονομικά περισσότερο αποδείχτηκε η πιο ανθρώπινη. Άλλα δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε 28 χώρες στην προστασία της Ευρώπης και έχω εκπλαγεί με μερικές κυβερνήσεις οι οποίες μας δίνουν οδηγίες, έχοντας στο μυαλό τους φράχτες, σε μια Ευρώπη χωρίς σύνορα. Την ίδια στιγμή είναι γελοίο για κάποιες χώρες να λένε ότι θα «δέχονται» 5000 πρόσφυγες τον χρόνο! Αυτός είναι ο αριθμός που μερικά νησιά της Ελλάδας δέχονται σε μια εβδομάδα!
– Είναι ευπρόσδεκτη η βοήθεια της Frontex και της Rabit, για την δημιουργία σημείων ταυτοποίησης και για την δημιουργία κέντρων φιλοξενίας πριν την προώθηση.
Κυρίες και κύριοι, είναι καιρός για την Ευρώπη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο, και να χειριστεί το πολυετές ζήτημά της, δηλαδή την εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας: δεν είναι ανάγκη να αλλάξουν οι Συνθήκες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η πολιτική βούληση, η συνεργασία και δυνάμεις ικανές να επέμβουν όταν το θεωρήσουμε απαραίτητο.
Πρέπει να παρέμβουμε, μαζί με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, την Ρωσία και όσες τοπικές δυνάμεις είναι πρόθυμες και ικανές να συμβάλουν στην ειρήνευση της Μέσης Ανατολής.
Όταν ήμουν μικρή, ονειρευόμασταν μια Ευρώπη χωρίς τα τείχη του Βερολίνου και της Λευκωσίας. Το τείχος του Βερολίνου γκρεμίστηκε και η Ευρώπη ενώθηκε. Το τείχος της Λευκωσίας θα γκρεμιστεί, εάν οι προσπάθειες των δυο ηγετών στην Κύπρο πετύχουν. Σήμερα όμως φτιάχνουμε νέα τείχη, ακόμα και αν πρόκειται μόνο για φράχτες. Νέες διαχωριστικές γραμμές σχεδιάζονται στην Ευρώπη, ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους, ανάμεσα σε αυτούς που βρίσκονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έξω από τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ανάμεσα στην Ευρώπη και τους γείτονές της.
Εμείς εδώ στο Συμβούλιο της Ευρώπης είμαστε υπεύθυνοι να κρατήσουμε τα ευρωπαϊκά ιδεώδη ζωντανά, και ακόμα και εάν τα ξεχνάμε κάποιες φορές, το βραβείο Havel χτες μας θύμισε τον λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε εδώ. Η Ευρώπη που πρεσβεύουμε είναι μια Ευρώπη που συνεργάζεται. Είναι μια Ευρώπη αλληλεγγύης. Είναι μια Ευρώπη ανθρωπισμού και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι μια Ευρώπη που δεν διχάζεται όταν αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο δοκιμάζει τα πιστεύω μας και τη συνοχή μας”.