Φωτογράφος του Πολυτεχνείου: Δεν φοβήθηκα τα τανκς ούτε μια στιγμή

Ο Αριστοστέλης Σαρρηκώστας, ο μοναδικός φωτορεπόρτερ που κατέγραψε καρέ καρέ την εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο, μιλά στον Ελεύθερο Τύπο για την νύχτα που άλλαξε την ιστορία της Ελλάδας.

“Τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο δεν με τρόμαξαν ούτε στιγμή, γι’αυτό και βρέθηκα πολύ κοντά στην πύλη την ώρα που έμπαινε το τανκ”, αναφέρει ο ίδιος στην εφημερίδα.

Οι φωτογραφίες του Σαρρηκώστα και το φιλμάκι των μόλις 35 δευτερολέπτων του Ολλανδού οπερατέρ που τράβηξε από το ξενοδοχείο Ακροπόλ αποτέλεσαν τα μοναδικά ντοκουμέντα που διέψευσαν την αρχική προπαγάνδα της χούντας ότι “στο Πολυτεχνείο δε συνέβη το παραμικρό”.

Μάλιστα οι φωτογραφίες του Σαρρηκώστα λίγες αργότερα από το “κλικ” έκανα το γύρο του κόσμου μέσω του πρακτορείου Associated Press, με το οποίο συνεργαζόταν.

Σήμερα, 39 χρόνια μετά, ο κ. Σαρρηκώστας εξομολογείται ότι δεν φοβήθηκε ποτέ. “Όταν έχεις εξοικειωθεί με χειρότερες τραγωδίες, με πολέμους, με εμφύλιους σπαραγμούς, με γενοκτονίες, γεγονότα σαν του Πολυτεχνείου δεν σε πτοούν”, λέει και συνεχίζει:

“Τα μάτια μου έχουν δει πολύ χειρότερα πράγματα. Η μηχανή μου έχει απαθανατίσει χιλιάδες νεκρούς ανά την υφήλιο. Όμως με το Πολυτεχνείο οφείλω να ομολογήσω ότι συγκλονίστηκα και αυτό γιατί συνέβαινε στην πατρίδα μου”.

“Δεν φοβήθηκα ούτε για μια στιγμή. Αν φοβόμουν δεν θα πήγαινα. Εκείνη τη στιγμή που έμπαινε το τανκ, όσο κι αν ακούγεται ψυχρό, κυριάρχησε το συναίσθημα της δουλειάς. Το πρωτεύων ήταν να δείξεις επαγγελματισμό. Να κάνεις τη δουλειά σου. Ο συναισθηματισμός δεν χωράει στο φωτορεπορτάζ. Άσχετα που όταν γυρίζω στο σπίτι είναι στιγμές που δακρύζω και μου έρχεται να πετάξω τις μηχανές”, σημειώνει μεταξύ άλλων.

Ο τολμηρός φωτορεπόρτερ αφού φωτογράφισε το τανκ να μπαίνει στο Πολυτεχνείο, έδωσε το φιλμ στο διευθυντή του και του είπε να φύγει, όπως κι έγινε. Ενώ συνέχιζε να φωτογραφίζει, μια ομάδα αστυνομικών με μεγάλα καδρόνια στα χέρια κινήθηκαν προς το μέρος του και επιχείρησαν να τον χτυπήσουν. Με ελιγμούς απέφυγε τα χτυπήματα και τράπηκε σε φυγή.

Το 1977 κατέβασε τις μηχανές του ενώ σήμερα στα 75 του χρόνια στέλνει ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στη γυναίκα του που ανέθρεψε μόνη της τέσσερα παιδιά και χωρίς την οποία δεν θα ήταν, όπως λέει, φωτορεπόρτερ.