Η κρίση χτυπά την αντικαρκινική πρόληψη και τους ασθενείς

Σαράντα χιλιάδες είναι οι ασθενείς στην Ελλάδα οι οποίοι πάσχουν από καρκίνο. Από αυτούς οι 30.000 εκτιμάται πως καταλήγουν. Επιπλέον, ενώ σε άλλες χώρες “προηγείται” ο καρκίνος του μαστού και του προστάτη, στην Ελλάδα κάνει θραύση ο καρκίνος του πνεύμονα.

Αυτό το στοιχείο μπορεί να φαίνεται ασύνδετο, με την πρώτη ματιά, με την ευρύτερη οικονομική κρίση. Όμως, όπως αποκαλύπτει ο απολύτως αρμόδιος, ο διευθυντής της κλινικής μαστού στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”, ο καρκίνος είναι νόσος η οποία συνδέεται άμεσα με τη φτώχεια και την ανάπτυξη. Είναι ενδεικτικό πως “πριν 30 χρόνια ο καρκίνος του στομάχου, αν και εξακολουθεί να έχει υψηλή θνησιμότητα, βοηθούν στην καταπολέμησή του τα αντιβιοτικά αλλά και η συντήρηση των τροφίμων στο ψυγείο”.

Τρανταχτή είναι η απόδειξη πως σύμφωνα με τα στοιχεία, όλοι οι καρκίνοι είναι πιο αυξημένοι στις υπανάπτυκτες χώρες, εκτός αυτού του μαστού. Διότι, οι φτωχότερες χώρες και οι “υποβαθμισμένες” δεν έχουν οργανωμένο σύστημα, όχι μόνο Υγείας, αλλά και πρόληψης και διατροφής.

Η χώρα μας δυστυχώς χαρακτηρίζεται από τον κ. Φιλόπουλο ως “προβληματική χώρα” στους καρκίνους. Λόγω του καπνίσματος έχει αύξηση στα στατιστικά στους καρκίνους του λάρυγγα, πνεύμονα αλλά και ουροδόχου κύστης. Επιπλέον έχει μικρότερο προσδόκιμο ζωής για έναν καρκινοπαθή.

“Η πρόληψη (λόγω της κρίσης και της ακολουθούμενης πολιτικής) θα υποφέρει κι άλλο. και μετά θα υποφέρει εξίσου και η θεραπεία. Τώρα έχει ζορίσει πολύ η κατάσταση. Έχει φτάσει πια σε επικίνδυνα σημεία”.

Ο Ευάγγελος Φιλόπουλος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου χρησιμοποιώντας την προσφιλή στους πολιτικούς έκφραση, “κόκκινη γραμμή”. Αυτή – λέει – έχει φτάσει και κινδυνεύουμε να ζήσουμε ανθρωπιστική κρίση.

“Πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με πολιτικές επιλογές, θα έχουμε όμως να κάνουμε με “καλούς” και “κακούς”, τονίζει ο διευθυντής του Άγιου Σάββα.

Η συζήτηση – συνέντευξη μπαίνει πλέον σε πιο “ευαίσθητα” μονοπάτια, με το γιατρό να υπογραμμίζει πως η φιλανθρωπία στον καρκίνο “είναι μία γελοιότητα”. Δεν μπορούν να βοηθηθούν οι ανασφάλιστοι από τα κοινωνικά ιατρεία, καθώς χρειάζονται φάρμακα, εξετάσεις και εξειδικευμένες θεραπείες σε εξειδικευμένα νοσοκομεία.

Με δεδομένο το ότι οι μακροχρόνια άνεργοι αυξάνονται και οι φτωχότεροι και οι ανασφάλιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι πλήττονται περισσότερο, υπάρχει μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού το οποίο είναι σε επικίνδυνη θέση. Σημειωτέον, δεν μιλάμε πια για άνεργους “περιθωριοποιημένους” αλλά για εκείνους οι οποίοι ξαφνικά βρέθηκαν από τη μία πλευρά της κοινωνίας κυριολεκτικά στην άλλη.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να προσέλθουν για εξετάσεις και έχουν και πολλούς επιβαρυντικούς παράγοντες να τους καταπιέζουν. Όπως για παράδειγμα η αίσθηση του αποκλεισμού. Εξηγεί ο διευθυντής της κλινικής του μαστού στον Άγιο Σάββα:

“Η ελεύθερη πρόσβαση είναι εξαιρετικά σημαντική. Εάν κάποιος πολίτης αισθανθεί αποκλεισμένος δεν θα πάει να κάνει τις εξετάσεις του. Είναι ένας συνδυασμός οικονομικού και ψυχολογικού τομέα. Το κόστος των εξετ΄σεων επιβάλλεται να ελεγχθεί”.

Για το τέλος, ο κ. Φιλόπουλος “κράτησε” το ζήτημα των υποδομών.

“Εάν οι υποδομές γεράσουν κι άλλο, θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα. Επί παραδείγματι, ένα κύριο ζήτημα είναι η ακτινοθεραπεία. Υπάρχουν λίγα κέντρα με παλιό εξοπλισμό. Υπάρχουν και τα ιδιωτικά αλλά είναι πολύ ακριβά”.