Ελένη Ράπτη: “Ο εγωισμός μας δεν ενδιαφέρει κανένα…το παιχνίδι πρέπει να παιχτεί αλλού”

Το όνομα της είναι γνωστό  και οι φήμες που ήταν πολύ κολακευτικές για το πρόσωπο της επαληθεύτηκαν στο έπακρο. Πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη, μας κέρασε ένα κρασί θέλοντας όταν θα μιλάμε να έχουμε τ’ αρώματα ζωντανά.

Η Ελένη Ράπτη κατάγεται από το Λεόντιο και ενώ όλοι οι δρόμοι ήταν ανοιχτοί, διάλεξε το δύσκολο δρόμο της παραγωγής οίνου  αποφασίζοντας να επενδύσει στη γη των γονιών της.

Πως αποφάσισε μια γυναίκα ν’ ασχοληθεί με το Οινοποιείο; Δεν είναι μια δύσκολη δουλειά; Ποια είναι ακριβώς η θέση σας εκεί;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Λεόντιο της Νεμέας . Η κύρια απασχόληση των γονιών μου ήταν η αμπελοκαλλιέργεια και παράλληλα άλλες αγροτικές καλλιέργειες. Οι μνήμες της παιδικής μου ηλικίας είναι συνδεδεμένες με το Αγιωργίτικο.  Από το 1973 ξεκίνησαν οι γονείς μου την παραγωγή φυτωρίων  αμπέλου. Ήταν ένα από τα πρώτα στην Ελλάδα.Το 1994 το μεράκι του πατέρα μας, μας οδήγησε στην αγορά του πρώτου πιεστηρίου κι έτσι ξεκίνησαν και οι πρώτες μικρές οινοποιήσεις Αγιωργίτικου. Τέσσερα Χρόνια μετά το 1998 είχαμε πάρει την απόφαση να ξεκινήσουμε το δικό μας οινοποιείο κι εγώ ήμουν πλέον σίγουρη για την εμπλοκή μου, με είχε κερδίσει.

Το τονίζω αυτό γιατί η ενασχόληση με το κρασί από την παραγωγή έως και την πώληση δεν είναι απλή υπόθεση. Εγώ ένοιωσα από την αρχή ότι εκεί είναι ακριβώς η θέση μου. Από την παραγωγή έως και την πώληση…..

Δηλαδή παρακολουθείτε όλα τα στάδια της διαδικασίας;

Όχι μόνο τα παρακολουθώ εμπλέκομαι ενεργά. Ανάλογα με την εποχή και τις ανάγκες.

Ποιο είναι το πρώτο κρασί του Κτήματος Ράπτη;

Η πρώτη επαφή που είχα με την οινοποίηση ήταν, προφανώς, με την ποικιλία Αγιωργίτικο.  Τα πρώτα Κρασιά μας είναι η “Νεμέα” 2000, με χρυσό βραβείο στην Δ.Ε.Θ., η “Νεμέα” 2001  με χρυσό στο Concour Mondial de Bruxeles, η  “Νεμέα” 2003 με ασημένιο στο Concour Mondial de Bruxeles, η “Νεμέα” 2004 με βαθμολογία 87point από το Wine & Spirits USA και η  “Νεμέα” 2005 με ασημένιο βραβείο Oinothiki The Best Greek Wine, Germany.

Τα πρώτα σας κρασιά έλαβαν σημαντικές διακρίσεις. Ποιο είναι αυτό που φέρει τη δική σας σφραγίδα; Ποιο σας εκφράζει περισσότερο;

Μετά από αυτά το Αγιωργίτικο με προκαλεί και το 2009 γεννιέται το Rosato By Elena

Ένα ροζέ ημίγλυκο ημιαφρώδες το οποίο είναι το πιο δημοφιλές προϊόν αυτή τη στιγμή του Κτήματος.

Σήμερα είστε στη Horeca. Η έκθεση έφερε τ’ αποτελέσματα που περιμένατε ; Πως βλέπετε τον εμπορικό κόσμο του κρασιού μέσα στην κρίση;

Ήταν μια άψογα οργανωμένη έκθεση και φάνηκε ότι είναι η αγαπημένη έκθεση των επαγγελματιών από τους χιλιάδες επισκέπτες της.

 Ένα μεγάλο όπλο να αντιμετωπίσει την κρίση η Ελλάδα είναι ο τουρισμός όπου αναμένεται να έχει σημαντική άνοδο αυτή τη χρονιά.Γι αυτό όλοι οι επαγγελματίες της εστίασης και των ξενοδοχείων είναι εδώ.

Μιλήστε μας για τους Αμπελώνες σας.

Οι αμπελώνες του Κτήματος είναι 120 στρ. και σε αυτούς καλλιεργούνται Αγιωργίτικο , Cabernet Sauvignon, Merlot, Ασύρτικο, Ροδίτης και η ποικιλία του Μοσχοφίλερου έρχεται από τη διπλανή μας ζώνη τη Μαντινεία.

Είστε μητέρα δύο παιδιών. Πως συνδυάζετε όλη αυτή τη δουλειά με την Οικογένεια;

Αν τα αγαπάς και τα δύο τα συνδυάζεις. Έχω όμως και αρκετή βοήθεια και συμπαράσταση.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα του Κτήματος Ράπτη;

Για την ώρα σκοπός μας είναι να εδραιώσουμε τα προϊόντα μας στην αγορά να τα γνωρίσουν περισσότεροι καταναλωτές και να αναπτύξουμε περισσότερο τις εξαγωγές μας .

Της Ελένης Ράπτη;

Προσωπικές φιλοδοξίες δεν έχω ,θέλω εγώ και η οικογένειά μου να είναι υγιής. Όλα τ’ αλλα είναι εν μέρει  στο χέρι μας .

Σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο για την ελληνική οικογένεια πιστεύετε ότι έχει θέση ο οίνος σε ένα τραπέζι όταν λείπουν τα βασικά αγαθά;

Το κρασί δεν έλειψε ποτέ από το Ελληνικό τραπέζι και εύκολα μπορεί κανείς να βρει καλό κρασί σε πολύ καλές τιμές. Το κρασί είναι συνδεδεμένο με τις χαρές μας, τις λύπες μας όλες μας τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Στην αρχαιότητα ήταν το ποτό που συνόδευε κεκραμένο τις μεγάλες συζητήσεις και άκρατο τις στιγμές χαράς. Ακόμα και υπό την κατοχή των Οθωμανών το κρασί δεν έλειψε από το Ελληνικό Τραπέζι.

Ποτά όπως το Ουίσκυ, το κονιάκ και άλλα ήρθαν πολύ αργότερα στην Ελλάδα. Πολλές ιστορίες έχουν υποθεί γύρω από ένα ποτήρι κρασί. Ο Ελύτης στο μικρό Ναυτήλο αναφέρει: ” Αν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.”

Για ποίο λόγο κάποιος να θέλει να γευτεί το κρασί του κτήματός σας;

Το κτήμα Ράπτη είναι μια οικογενειακή επιχείρηση με καθετοποιημένη παραγωγή. Το κρασί μας ξεκινάει τη στιγμή που επιλέγουμε το χωράφι και τα πρώτα κλίματα από το φυτώριο μας για να φυτέψουμε και να πάρουμε κάποια χρόνια μετά τα πρώτα δείγματα. Έχουμε μάθει να κάνουμε υπομονή για το καλό αποτέλεσμα και σερβίρουμε στους καταναλωτές μόνο εκείνο το κρασί που θα παίρναμε στο σπίτι μας.

Με ποίο τρόπο  το ελληνικό κρασί θα ξεπεράσει την κρίση και θα διοχετευθεί στο εξωτερικό;

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι Έλληνες παραγωγοί ότι ο εγωισμός μας δεν ενδιαφέρει κανένα. Πρώτα πρέπει να εδραιωθείς στο εξωτερικό και μετά να νοιώσεις περήφανος για τον εαυτό σου. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι αυτό που λέμε στην Ελλάδα εξαγωγές είναι αυτό που σημαίνει η λέξη. Είναι περισσότερο εισαγωγές των άλλων. Δεν υπάρχει κοινή πολιτική και στρατηγική  γιατί κολάει στον εγωισμό μας. Εγώ πιστεύω ότι η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες αλλά πρέπει να είσαι εκεί, να τις αρπάξεις.

Επίσης βλέπω ότι θα έχουμε κι ένα ακόμα πρόβλημα στο μέλλον αν δε σπεύσουμε να δημιουργήσουμε ταυτότητα. Είναι το πολύ φθηνό κρασί της Κίνας. Πρόσφατα στη Ναυτεμπορική διάβασα ότι η αμπελοκαλλιέργεια είναι η νέα τάση στη Καλιφόρνια. Κράτη με μεγάλες εκτάσεις. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να κατεβάσουν τις τιμές σε επίπεδα που εμείς δε θα μπορούσαμε να ζήσουμε.

Όσο μεγάλο κλήρο και να έχει ένας Έλληνας παραγωγός δε θα καταφέρει ποτέ ν’ ανταγωνιστεί έναν Κινέζο στη τιμή. Το παιχνίδι πρέπει να παιχτεί σε άλλο επίπεδο και πρέπει να λειτουργήσουμε με το μυαλό.