Επαναδιαπραγμάτευση ή καταγγελία με αποδείξεις και όχι λόγια…

Το “θέατρο του παραλόγου” έχει στηθεί στο δρόμο προς τις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου…  

Αυτό το πικρόχολο σχόλιο στοχοποιεί  κυρίως την επικοινωνιακή πολιτική των περισσοτέρων κομμάτων. 

Έχουμε και λέμε λοιπόν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, “στήνουν την προεκλογική τους βιτρίνα”, με κεντρικό σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση  του μνημονίου με απώτερο σκοπό την ανακούφιση των ασθενέστερων στρωμάτων.

Η ΔΗΜ.ΑΡ του Φώτη Κουβέλη προσεγγίζει αυτό το σύνθημα , ξεκινώντας από την επαναδιαπραγμάτευση και καταλήγοντας στην απαγκίστρωση από το μνημόνιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες  σε αυτό το σημείο είναι κοντά – αν και το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα  με την πολυφωνία του, ομολογουμένως  μας έχει μπερδέψει- καθώς προεξοφλούν την  κατάργηση με  νόμο του μνημονίου και επαγγέλλονται  την επαναδιαπραγμάτευση του εθνικού χρέους με στόχο την παραμονή της Ελλάδος στο ευρώ.

Το ΚΚΕ συμφωνεί στην κατάργηση του μνημονίου δια νόμου αλλά ζητά και την έξοδο της χώρα από την Ευρωπαϊκή και νομισματική Ένωση.

Τέλος και η Χρυσή Αυγή ζητά την κατάργηση του μνημονίου καθώς όπως υποστηρίζουν αμφισβητείται η εθνική ανεξαρτησία.

Μοναδική εξαίρεση σε αυτές τις θέσεις αποτελούν τα κόμματα του Θάνου Τζήμερου  και Στέφανου Μάνου , που συνεργάζονται προεκλογικά που ζητούν την εφαρμογή του μνημονίου και προεξοφλούν την αναγκαιότητα λήψης έκτακτων μέτρων τον Ιούνιο.

Σε αυτή την κατηγορία θα μπορούσε να ενταχθεί και η Ντόρα Μπακογιάννη , η οποία ψήφισε και τα δύο μνημόνια, αλλά πλέον τώρα η ένταξη της στη Ν.Δ  με  τουλάχιστον προσωρινή παύση της λειτουργίας της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ουσιαστικά εξουδετερώνουν τον αυτόνομο λόγο της.

Το ερώτημα είναι απλό και πιστεύω ότι εκφράζει την πλειοψηφία των πολιτών.

Αφού κατά σειρά εκλογικού αποτελέσματος ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή  και ΔΗ.ΜΑΡ συμφωνούν ότι είτε κατά την επαναδιαπραγμάτευση, είτε κατά την καταγγελία βασικός τους στόχος είναι η υπεράσπιση  των εργασιακών δικαιωμάτων, γιατί δεν συμφωνούν και δεν δεσμεύονται προεκλογικά στην κατάργηση του νόμου για τον κατώτατο μισθό και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

Σε αυτή τη δέσμευση θα μπορούσε να συμμετάσχει και το ΚΚΕ, που ούτως ή άλλως θέτει ως πρωταρχικό στόχο την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων.

Μια τέτοια προεκλογική συμφωνία, θα διασφάλιζε όποιο και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα την κατάργηση του νόμου με συντριπτική πλειοψηφία, κάτι που ίσως θα οδηγούσε και τους εταίρους μας να σκεφτούν καλά πριν αμφισβητήσουν διακομματική πρωτοβουλία, με ευρεία αποδοχή.

Επίσης, θα έκανε τους πολίτες να πιστέψουν ότι μπορούν τα κόμματα να συνομιλήσουν και να συνεργαστούν και εκτός κυβερνητικής σύμπραξης.

Τέλος θα εξέλειπε και το οξύμωρο, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων να εμφανίζεται πιο “φιλοεργατικός”, από τα κόμματα…

*Ο Φώτης Νάκος είναι αρχισυντάκτης του NEWS247. Έχει εργαστεί στον “Ταχυδρόμο” και στις εφημερίδες “Ελεύθερος” και “Αδέσμευτος Τύπος”, την τηλεόραση της ΕΡΤ και του ΣΚΑΪ και στο ρ/σ City και έχει σπουδάσει “Ελληνικό πολιτισμό” στο ανοικτό πανεπιστήμιο.