Βέλγιο:Μετά τις εκλογές ο συνασπισμός

 Με τις βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στο Βέλγιο, σήμερα, με την συμμετοχή 7,7 εκατομ.εκλογέων, οι διπλωματικοί παρατηρητές αναμένουν ο (φιλελεύθερος φλαμμανδός) πρωθυπουργός κ. Γκυ Φερχόφστατ να αντικατασταθεί, πιθανόν δε από τον σήμερα χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργό της Φλάνδρας, τον 46χρονο Υβ Λετέρμ, που ζητεί επίμονα περισσότερες τοπικές εξουσίες για την ολλανδόφωνη περιοχή του –σε παραδοσιακή αντίθεση με την γαλλόφωνη Βαλωνία και με τις ίδιες τις Βρυξέλλες να αποτελούν τον τρίτο βελγικό “πόλο” .

Αλλά πάλι, σε μία χώρα πάντως όπου ψηφίζονται κόμματα κι όχι αρχηγοί, ο κ. Φερχόφστατ έχει τα τελευταία έτη βέβαιη δημοφιλία σε επίπεδο εθνικό. Ομως, από πέρυσι δεν περνά καθόλου απαρατήρητη η “διάγνωση” του κ. Λετέρμ, πως το “Βέλγιο δεν αποτελεί μιάν αξία αυτήν καθ’εαυτήν”.  Εκλέγονται, σήμερα, 150 νέοι βουλευτές και 71 γερουσιαστές.

Ο κ. Φερχόφστατ είναι πρωθυπουργός μετά το έτος 1999, στην πρώτη δε από τις κυβερνήσεις του οι οικολόγοι συνέπραξαν.

 Η πολιτική αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού κομμάτων, ώστε να κυβερνηθεί το Βέλγιο αποτελεσματκά, αποτελεί επίσης “παράμετρο” των σημερινών εκλογών, η ψηφοφορία για τις οποίες στα περίπου 16 χιλ.εκλογικά τμήματα έχει περατωθεί.

 Δέκα είναι τα κόμματα, που έχουν σοβαρές πιθανότητες αντιπροσώπευσης στο νέο βελγικό κοινοβούλιο.

Ως και έξι κόμματα, κατά τους πολιτικούς παρατηρητές, μπορεί να συνεργαστούν για την νέα κυβέρνηση του Βελγίου.Ορισμένοι πολιτικοί παρατηρητές προβλέπουν μετεκλογική συμμαχία του τοπικού χριστιανοδημοκρατικού κόμματος στην Φλάνδρα με το “αδελφό” στη Βαλωνία, σε συνεργασία με δύο κόμματα σοσιαλιστικού προσανατολισμού, τονίζοντας όμως πως θα χρειαστεί να υπερπηδηθούν οι διαφωνίες πάνω στους φόρους και στην παιδεία.

Πιθανώς, ωστόσο, να προστεθεί στον κατάλογο των κομμάτων της νέας κυβέρνησης εκτός των Πρασίνων, ένα από τα τρία που αντιπροσωπεύουν τις πληθυσμιακές κοινότητες βάσει της κοινής γλώσσας τους, με τον στόχο να εκπονηθούν εθνικές αποτελεσματικότερες πολιτικές στην αγορά εργασίας, στην υγεία, την παιδεία.

Στη Φλάνδρα ειδικά, όπου σημειωτέον ζεί περισσότερο από το 50% του πληθυσμού της χώρας, οι Χριστιανοδημοκράτες μπορεί να συγκεντρώσουν το 30% των συνολικών ψήφων της περιοχής, αντιμετωπίζοντας τον ανελέητο εκλογικό ανταγωνισμό του φλαμανδικού ακροδεξιού κόμματος “Vlaams Belang” που, πάντως, δεν διαθέτει πολιτικές “συμμαχίες”.

Οι εκλογείς φέρονται απογοητευμένοι : από τη μιά μειώθηκε τα τελευταία έτη η άμεση φορολογία τους, αλλά από την άλλη δεν απαλλάχθηκαν από κάποιες άλλες υποχρεωτικές περιοδικές καταβολές προς το δημόσιο, καθόλου ευκαταφρόνητες. Δεν φαίνονται επίσης εντυπωσιαμένοι από το ότι το ποσοστό των ανέργων σε εθνικό επίπεδο μειώνεται.

 Οπως έχει συμβεί και παλαιότερα, περίοδος 90 ημερών μπορεί να “κυλήσει” μέχρι η νέα κυβέρνηση του Βελγίου να ορκιστεί.

Η προεκλογική εκστρατεία διήρκεσε εβδομάδες, είχε “νεύρο”, αλλά δεν είχε ένταση και η αφισσοκόληση υπήρξε περιορισμένη επίσης.

 Το γεγονός ότι παραμένει υποχρεωτική η ψήφος, απωθεί σήμερα πλέον πολλούς πολίτες από την έντονη συμμετοχή τους στα “κοινά” (παραδοσιακά η αποχή γειτνιάζει με το 10%).

Αλλοι, πάλι, πολίτες συναισθάνονται ότι οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς να λαμβάνονται οι ίδιοι πραγματικά υπόψη.

(Πηγή: ΑΠΕ)