Το News 247 στον άγνωστο κόσμο των αστέγων του Φιλοπάππου

Με την κάμερα του News 247 επισκεφθήκαμε έναν από τους πλέον κεντρικούς λόφους της Αθήνας, τον λόφο Φιλοπάππου. Ανάμεσα σε Ακρόπολη και Θησείο – Πλάκα, αποτελούσε ανέκαθεν τόπο περιπάτου. Μέσα του όμως, στο δάσος των περίπου 700 στρεμμάτων υπάρχει ένας άλλος κόσμος. Όμοιος με αυτόν των υπόγειων κατακομβών στο μετρό της Νέας Υόρκης. Μόνο που οι άστεγοι δεν ζούνε σε σήραγγες αλλά σε παραπήγματα και σπηλιές

Δημοσιογράφοι του News 247 έκαναν το σχετικό ρεπορτάζ, με μία διαφορά όμως, σε σχέση με το πως παρουσιάστηκε σε κάποιους τηλεοπτικούς σταθμούς. Δεν κατέγραψε απλώς εικόνες, δεν μίλησε μερικά δευτερόλεπτα με κάποιον από τους συμπολίτες μας. Άκουσε, έδωσε βήμα σε όσους περισσότερους μπορούσε και αφουγκράτηκε τα προβλήματά τους.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, επιχειρούμε σήμερα να δώσουμε την εικόνα ενός κόσμου ο οποίος είναι στα πόδια μας αλλά ούτε τον αντιλαμβανόμαστε ούτε τον καταλαβαίνουμε. Και όμως, αυτός υπάρχει.

Μερικά μόλις μέτρα από το θέατρο της Δώρας Στράτου συναντάμε τον πρώτο άστεγο. Πλησιάζουμε διστακτικά, πιάνουμε κουβέντα μαζί του. “Μπορούμε να ‘τραβήξουμε’ με την κάμερα”, ρωτάμε. Δεν αισθάνεται άνετα, πείθεται όμως να μιλήσει χωρίς να φανεί το πρόσωπό του. Προκαλεί εντύπωση το “τσαρδί” του.

 

Σιγά σιγά η γλώσσα του “λύνεται” και αρχίζει να μας μιλά…

Συνεχίζουμε τη “βόλτα” μας και πλησιάζοντας μία μικρή χαράδρα. Η εικόνα ξεπερνά αυτό που φανταζόμασταν. Εκεί μέσα βρίσκονται ακόμα δύο “σπίτια”. Δυο – τρεις καρέκλες αφημένες, σακούλες και ξύλινες τάβλες συνδέουν τον χώρο, δίπλα από σκηνές χωμένες σε τρύπες.

Μερικά πλάνα από μακρυά και ψηλά καθώς οι άνθρωποι δεν θέλουν να μας μιλήσουν και μας ζητούν να φύγουμε.

Στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στην άλλη πλευρά του λόφου του Φιλοπάππου, άστεγοι και νεόπτωχοι, όπως είναι ο νέος τίτλος που έχουμε εφεύρει, στριμώχνονται στην ουρά για να λάβουν το συσσίτιό τους. Τα σκαλοπάτια τριγύρω γεμίζουν. Άλλοι ντρέπονται, κοιτάνε ολόγυρα και κατεβάζουν το κεφάλι μόλις αντιλαμβάνονται πως είμαστε δημοσιογράφοι. Άλλοι γίνονται επιθετικοί, “φύγετε” μας λένε.

Βρίσκουμε ακόμα έναν άστεγο. Κάποτε δούλευε. Τώρα είναι άνεργος και επιβιώνει σε μία αποθήκη. Δεν έχει όμως να φάει και έτσι θρέφεται από αυτά που δίνει η εκκλησία.

Ευγενέσταστος, χωρίς οξείς χαρακτηρισμούς μιλά για το ατύχημα και την κώφωση του.

Ακόμα ένας άστεγος ο οποίος κάθεται στα σκαλάκια απέναντι από την εκκλησία αποφασίζει να μιλήσει στο News 247.

Ξανά μέσα στον λόφο. Η καλύβα φιλοξενεί δύο πολίτες, έναν άντρα και μία γυναίκα.

Τελικά μιλάνε στην κάμερα της ιστοσελίδας μας, χωρίς να φαίνονται τα πρόσωπά τους, όπως και οι περισσότεροι από τους προηγούμενους. Ο δικός τους ιδιαίτερος προφορικός λόγος στρέφεται κατά των δημοσιογράφων και “παντός υπευθύνου”, ενώ στο στόχαστρό τους μπαίνει και ιερέας της τοπικής ενορίας.

Δημοσιογραφικά μιλώντας “το θέμα έχει βγει”, το ρεπορτάζ τελείωσε. Περίεργο όμως, δεν θέλουμε να φύγουμε. Προσπαθούμε να αποτυπώσουμε κάθε πτυχή του “κόσμου” αυτού, τον οποίον αγνοούμε ή για τον οποίον δεν θέλουμε να μάθουμε. Βρίσκουμε ακόμα μία “οικία”, την τελευταία που είδαμε, στο δάσος. Χωμένη κάτω από κλαδιά, μία σκισμένη σκηνή, νάιλον και υφάσματα. Ο κ. Γ. σηκώνεται, μαζεύει τα σκυλιά που γάβγιζαν, μας επιτρέπει να “τραβήξουμε”. Έχει πράγματα τριών ανθρώπων αυτή τη στιγμή στη σκηνή του λέει.

Εργαζόταν ως μάγειρας. Έμεινε δίχως δουλειά, 16 μήνες χωρίς χρήματα με χρέη και λογαριασμούς να τρέχουν. Έτσι “έφτασε” ως εδώ, ως τη σκηνή στο δάσος.

 Με την αρχαιολογική υπηρεσία να του δημιουργεί προβλήματα.

Σαν σε ταινία του σουρεαλιστικού κινηματογράφου, μας λένε “αντίο” στολίδια των γιορτών στα δένδρα. Αντίο γιατί όταν ξαναθυμηθούμε τους άστεγους και τον κόσμο τους, μάλλον θα είναι πάλι Χριστούγεννα.