Κριτική μουσικής: Death Magnetic – Metallica

Πέρα από τα καλλιτεχνικά παιχνίδια με το artwork, η νέα δουλειά των Metallica είναι γεμάτο ένταση, μελωδία σε πολύ υψηλα standards, σπιντάτα riffs, καθαρά heavy metal solos και περάσματα – γέφυρες που μέχρι και Kill ‘ em All σου φέρνουν στο μυαλό. Το ΜΕΝ 24 παρουσιάζει το Death Magnetic τραγούδι προς τραγούδι.Πέντε χρόνια ξηρασίας ήταν πολλά ακόμα και για τους πιο συνειδητοποιημένους οπαδούς τους. Κι όμως η αναμονή άξιζε τον κόπο, όπως όλα δείχνουν. Οι Metallica, η μεγαλύτερη heavy μπάντα στον κόσμο ( και η πλουσιότερη ) είναι ξανά εδώ!!! Και δεν ήρθαν μόνοι τους. Αφήνοντας πίσω τους τον «πατερούλη» Bob Rock, που διατέλεσε παραγωγός, προσωρινός μπασίστας, πέμπτο μέλος του γκρουπ και τα λοιπά, ενώνουν τις δυνάμεις τους με το σύγχρονο “Μίδα” της παραγωγής Rick Rubin ( βλ. Run DMC, Beastie Boys, Slayer, Public Enemy, AC/ DC, Red hot Chili Peppers, Rage Against the Machine, Johnny Cash, Neil Diamond, System of a Down, Audioslave, Slipknot, Shakira, Linkin Park και πολλά άλλα…) για να παραδώσουν ένα άλμπουμ “back to the basics “.



Mετά το αμφιλεγόμενο St. Anger που ανέστησε όμως το συγκρότημα από τα πρόθυρα της διάλυσης, το νεογέννητο Death Magnetic είναι ένα μωράκι – τερατάκι. Πολλοί οπαδοί στα διάφορα forums ή blogs είχαν ξαναξεγράψει τους Metallica μετά το 2003 και ισχυρίζονταν πως δεν υπάρχει πλεόν χωρος γι αυτούς στο metal είτε συνέχιζαν είτε διαλύονταν. Λίγες μέρες όμως πριν την επίσιμη ημερομηνία κυκλοφορίας του Death magnetic, οι κριτικές από τους ειδικούς αλλά και από τους απλούς οπαδούς ήταν στη μεγάλη τους πλειοψηφία θετικότατες. Όλοι μιλούσαν για την “πολύφερνη” επιστροφή στον ήχο των τριών πρώτων δίσκων, που αν μη τι άλλο σκιαγράφησαν ( ή και άφησαν ) μια εποχή στο ιδίωμα του thrash metal.



Παίρνοντας το CD κανείς στα χέρια του, δεν μπορεί να μην προσέξει το layout. Το χαρτί του εξωφύλλου διακόπτεται από μια πλαστική ζελατίνα σε σχήμα φερέτρου. Τα φέρετρα συνεχίζονται μέσα στο booklet, χωρίς ζελατίνες όμως απλά υπάρχει ένα φέρετρο στη μέση κάθε σελίδας και οι στίχοι του τραγουδιού περιμετρικά! Και βέβαια στο τέλος η κλασική φωτογραφία της μπάντας ντυμένης στα κατάμαυρα. Οι Hetfield και Hamett βάλαν τα All-starάκια τους ενώ επιτέλους ο Trujillo πείστηκε να φορέσει παντελόνι…



Αφήνοντας όμως στην άκρη τα καλλιτεχνικά “παιχνίδια’ της μπάντας, άλλωστε πάντα ήταν πολύ καλοί σε αυτά, ας περάσουμε στα καθαρά μουσικά. Το Death Magnetic περιέχει δέκα τραγούδια και έχει συνολική διάρκεια 74 λεπτά … Ξεχείλωσαν πάλι το κάθε track θα έλεγε αμέσως ο καθένας σε ένα τέτοιο άκουσμα. Κι όμως με ένα δεύτερο άκουσμα, δεν είναι καθόλου έτσι. Καταφέρνουν να κρατήσουν την ένταση αμείωτη και τη μελωδία σε πολύ υψηλα standards μέσα από ακουστικές εισαγωγές, σπιντάτα riffs, καθαρά heavy metal solos και περάσματα – γέφυρες που μέχρι και Kill ‘ em All σου φέρνουν στο μυαλό!! Παρακάτω ακολουθεί μια λεπτομερής περιγραφή για κάθε track:




1 . That was just your life: Μετά τo κλασικό ακουστικό intro, αρχίζουν τα όργανα. Το βασικό riff ταχύτατο, ο Δανός ανελέητος όπως πάντα και ο Trujillo έχει εγκλιματιστεί πλήρως πλέον, καθώς δεν μπήκε στο συγκρότημα εν μέσω ηχογραφήσεων όπως στο St.Anger. Σε προιδεάζει για το όλο ύφος μονομιάς.







METALLICA “That Was Just Your Life” (live)




2. The end of the line: Κατευθείαν στο ψητό, πολύ δυνατό κομμάτι και κάπου εδώ διαπιστώνει κανείς ότι τα φωνητικά του Hetfield βελτιώθηκαν αισθητά, καθάρισαν από τον άσταμάτητο θυμό του προηγούμενου album ( μην ξεχνάμε πως μόλις είχε βγει από δύο χρόνια αποτοξίνωσης και ηθελημένης απομόνωσης…). Κατά τα άλλα, οι ρυθμοί είναι πιασάρικοι και το solo του Hamett με την απαραίτητη παραμόρφωση.




3. Broken, beat and scarred: Εδώ, αν και η βασική μελωδία “ανατολίζει” (Wherever I may roam), έχονται οι σκληροί στίχοι του James Hetfield να θυμίσουν τα παλιά. What don’t kill you makes you more strong … Show your scars.







METALLICA Broken Beat and Scarred (Making of)



4
. The Day that never comes: Καταρχήν, για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, αυτό το τραγούδι κρατάει τον τίτλο της “μπαλάντας” του LP και όχι το Νο 7 (βλέπε παρακάτω).Μελωδικότατο, ξεσπάσματα εκεί που ακριβώς χρειάζονται και ένας καταιγιστικός ρυθμός στο τέλος. Από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου.







METALLICA – NEW CLIP : The Day That Never Comes




5. All nightmare long: Thrash εποχής ’80!! Και με τους σκοτεινούς και πεσιμιστικούς στίχους, κατατάσσεται ως ένα επάξιο b-side του Metal Militia ή του Seek and Destroy.




6. Cyanide: Οι ρυθμοί κατεβαίνουν λίγο για να “έρθει” μπροστά το drumming του Ulrich αλλά και οι κιθαριστικές ικανότητες του μαυροφορεμένου ντουέτου. Όπως στα περισσότερα κομμάτια, τα lyrics αξίζουν μια ανάγνωση.




7. The Unforgiven III: Το τρίτο μέρος λοιπόν. Σε μια αυθαίρετη παρομοίωση μάλλον την τύχη του Robocop III θα πρέπει να έχει… Άνοστο, με ίδια φωνητικά, ολόιδια drums με τα προηγούμενα δύο δυστυχώς δεν πείθει. Δείτε καλύτερα το video clip της θεατρικής έκδοσης του The Unforgiven που είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον αν όχι πάρα πολύ καλό.




8. The Judas Kiss: Γεμάτο και τεχνικότατο κομμάτι που παραπέμπει σε εποχές “And Justice For All ”.




9. Suicide & Redemption: Φτάσαμε στο προτελευταίο τραγούδι του δίσκου. Και είναι instrumental!!! Ναι, οι Metallica ξαναγυρίζουν στο μοτίβο – σήμα κατατεθέν τους των 4 πρώτων δίσκων. Η μπάντα δείχνει να παίζει ελεύθερα και να διασκεδάζει απόλυτα αυτό που κάνει μέσα στο studio.




10. My Apocalypse: Το πιο γρήγορο track του Death Magnetic. Ο Hetfield ακολουθεί με μανιώδη φωνητικά με λίγα λόγια Κόλαση.