Η Θεσσαλονίκη είναι για ξενύχτηδες και για καλοφαγάδες

Η Θεσσαλονίκη είναι για ξενύχτηδες και για καλοφαγάδες
Unsplash

Πολυτραγουδισμένη, ιστορική και σαγηνευτκή. Κάθε χρόνο για δέκα ημέρες, η συμπρωτεύουσα γίνεται η οικοδέσποινα της χώρας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και καλείται να επιβεβαιώσει τους μύθους που την ακολουθούν: τη διασκέδαση και το καλό φαγητό.

Δεν έχει υπάρξει πιο υπαρξιακή ελληνική ρήση από το «ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε», αφού σε λίγες μόνο λέξεις αιχμαλωτίζει την πεμπτουσία της ζωής. Η καλοπέραση ταιριάζει με το φαγοπότι, όπως τα γεμιστά με τη φέτα. Σε αυτό το ζήτημα, η φήμη της Θεσσαλονίκης προηγείται και όχι άδικα, αφού η γαστριμαργική απόλαυση και η διασκέδαση έχουν αναχθεί σε επιστήμη.

Εδώ θα φας καλά

Σε αυτήν την πόλη, το φαγητό σε προλαβαίνει. Δεν σε αφήνει να πεινάσεις, σου «επιτίθεται» από παντού. Πριν ακόμη γουργουρίσει η κοιλιά σου, λιγουρεύεται το μάτι σου, κυρίως επειδή στον δρόμο, σε κάθε δυο μαγαζιά, το τρίτο είναι φαγάδικο. Η Θεσσαλονίκη είναι η «βασίλισσα» της γαστρονομίας –πράγμα αυταπόδεικτο από τα συν πέντε κιλά που παίρνουν οι τουρίστες όταν επισκέπονται την πόλη για περισσότερο από μία εβδομάδα. Δεδομένου, λοιπόν, ότι εδώ η εξέλιξη του φαγητού προηγείται σχεδόν της εξέλιξης του ανθρώπου, η Θεσσαλονίκη αποτελεί το happy place κάθε καλοφαγά.

Το νο1 hot spot για να ικανοποιήσει και τον πιο πεινασμένο δεν θα μπορούσε να είναι άλλο, παρά μία περιοχή που έχει πάρει το όνομά της από το ωραιότερο συστατικό μαγειρικής. Τα Λαδάδικα αποτελούν τη γαστριμαργική «Μέκκα» της Θεσσαλονίκης, έναν γευστικό «λαβύρινθο» που δεν θέλει κανείς να βρει την έξοδο. Το βραβευμένο με Χρυσό Σκούφο «Χαρούπι» φιγουράρει στην κορυφή της λίστας των επιλογών για κορεστεί η επιθυμία για -καλό- φαγητό. Ένα εστιατόριο αφιερωμένο στην πλούσια Κρητική κουζίνα, με γεύσεις που παίζουν με τις υφές, τα χρώματα κι αρώματα. Παραδοσιακές γεύσεις μέσα από μοντέρνες τεχνικές αναβαθμίζουν την εμπειρία της νησιώτικης κουζίνας, με το carpaccio απάκι και τα γλυκά ξεροτήγανα να είναι ανάμεσα στα highlight του καταλόγου.

Λίγο παραδίπλα, το «Λούπινο» είναι από αυτά τα μαγαζιά που δύσκολα θα βρεις τραπέζι. Αυτό συμβαίνει όταν η ποιότητα του φαγητού αλλά και η εξυπρέτηση είναι εξαιρετικά. Διαθέτει ένα εξαίσιο μενού, με πιάτα φτιαγμένα με φρέσκα υλικά και πολύ μεράκι. Το άψογο περιβάλλον του δημιουργεί την καλύτερη ατμόσφαιρα για να απολαύσετε την καλύτερη μοσχαρίσια μπριζόλα tomahawk της πόλης.

«Σφηνωμένο» ανάμεσα στα ερείπια των Τειχών της πόλης και στα Δικαστήρια, το «Σέμπρικο» είναι ένα εστιατόριο που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Η ιδιαίτερη παραδοσιακή του διακόσμηση, μας ταξιδεύει σε παλαιότερες εποχές, ενώ οι γεύσεις του δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο. Άλλωστε, πώς να μη σε πιάσουν ρίγη συγκίνησης τρώγοντας παστουρμαδοπιτάκια με γλυκό κυδώνι ή πατατοσαλάτα με πουρ μαιταριών και προσούτο;

Στη Στοά Πτολεμαίων, εκεί που δεν το πιάνει το μάτι αλλά το πιάνει η μύτη, βρίσκεται το «Extravaganza», η επιτομή της προσιτής γκουρμέ κουζίνας. Ένα μενού με εκπλεπτισμένη κουζίνα και μοντέρνα στοιχεία, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί σταθερή αξία και των πιο απαιτητικών καλοφαγάδων. «Ψαγμένη» κάβα με κρασιά από μικρομεσαία οινοποιία, φανταστικό φιλέτο μοσχάρι με μανιτάρια και μαγιονέζα τρούφας και επιδόρπια που κάνουν τον ουρανίσκο να ονειρεύεται.

Όταν οι New York Times γράφουν για μια μπουγάτσα στη Θεσσαλονίκη, τότε σίγουρα κάτι καλό υπάρχει εκεί. Η Μπουγάτσα «Γιάννης» έχει όνομα, έχει ιστορία και έχει νοστιμιά. Τραγανό φύλλο, υπέροχη κρέμα και αξεπέραστη γεύση, ενώ για του μερακλήδες διατίθεται και επιλογή με σοκολατένια πραλίνα φουντουκιού. Ανοιχτά σχεδόν all-day, με ποικιλία από σφολιάτες και χωριάτικες πίτες, οπότε μην εκπλαγείτε εάν δείτε ουρά στο στενό της Μητροπόλεως.

“Η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ”

Η Νέα Υόρκη θα κοκκίνιζε από την ντροπή της που αποκαλείται «η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ» εάν γνώριζε τη Θεσσαλονίκη. Την πόλη που πάμε απευθείας στη δουλειά μετά από ένα «χαλαρό ποτάκι». Την πόλη που διαθέτει ένα μπάρ για κάθε πέντε κατοίκους. Την πόλη που γέννησε το Τούμπα-λίμπρε. Το ποτό στη Θεσσαλονίκη δεν είναι καμία ιεροτελεστία. Είναι καθημερινή συνήθεια, μέρος της ευθύνης που κουβαλά ο μέσος Θεσσαλονικιός.

Η λίστα των επιλογών κάθε βράδυ είναι τρομακτικά ατελείωτη, αλλά στην πραγματικότητα, υπάρχουν πάντα τα μπαρ που συγκεντρώνουν το hype και το αξίζουν. Στο μικρό κάθετο στενό της Ναυαρίνου, το Έλξατε είναι κάτι σαν την αυτοκρατορία του πεζοδρόμου της Ισαύρων. Το αγαπημένο μπαρ των Θεσσαλονικέων βάζει τέλος στις απωθήσεις και προσκαλεί του πάντες να δοκιμάσουν τα υπέροχα κοκτέιλ του και τη μοναδική παρεΐστικη ατμόσφαιρα που δημιουργεί από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.

Τo The Caravan Café έχει «τρυπώσει» στο ισόγειο ενός νεοκλασικού κτηρίου του 1929 στο κέντρο της πόλης, αλλά όσοι ξέρουν καλά, το έχουν ξετρυπώσει. Ο outdoor χώρος του είναι ιδανικός για καλοκαιρινές και φθινοπωρινές βραδιές με ένα κοκτέιλ στο χέρι, ενώ η άψογη και φιλική εξυπηρέτηση, ανεβάζει την εμπειρία σε άλλο επίπεδο.

Οδεύοντας προς τα ανατολικά, αλλά χωρίς να απομακρυνθούμε πολύ από το κέντρο, το Casablanca Social Club είναι πλέον σημείο αναφορά για τη νυχτερινή ζωή της Θεσσαλονίκης. Στη Βασιλίσσης Όλγας κοντά στη Σχολή Τυφλών, η Βίλλα Μιχαηλίδη μετατράπηκε από μία ιστορική έπαυλη σε ένα μοναδικής αισθητικής allday café-bar που παντρεύει το κλασικό με το σύγχρονο. Εξαιρετικά ενημερωμένη κάβα, με ποικιλία κρασιών και signature cocktail να τα πιεις μονορούφι.

Επιστρέφοντας στην αφετηρία, δηλαδή στα Λαδάδικα, τοWhope αποτελεί ίσως την πιο πολυσυζητημένη αυλή της Θεσσαλονίκης. Έχοντας δημιουργήσει μία εξωτική ατμόσφαιρα με boho νότες, συνδυάζει τη διασκέδαση και το socializing με signature drinks και ιδιαίτερες μουσικές. Από το 2018 αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα «καταφύγια» των ξενύχτηδων μέσα στον αστικό ιστό της πόλης.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα