Άλκης Καμπανός: “Εγώ τον χτύπησα στο πόδι” ομολόγησε ο δεύτερος κατηγορούμενος

Με τις απολογίες των κατηγορουμένων συνεχίζεται σήμερα, Πέμπτη (27/4) η δίκη για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού στην περιοχή Χαριλάου της Θεσσαλονίκης.

Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη (25/4) ξεκίνησε να απολογείται ο πρώτος κατηγορούμενος, ενώ η σημερινή διαδικασία ξεκίνησε με την εξέταση του δεύτερου κατηγορούμενου.

Όπως αναφέρει και το SPORT24, ο δεύτερος κατηγορούμενος, συνοδηγός του πρώτου αυτοκινήτου (λευκό citroen), έχει ισχυριστεί ότι βρισκόμενος στα σκαλιά της πολυκατοικίας στην οδό Γαζή, χτύπησε μόνο τον φίλο του Άλκη, Άγγελο. Ο κατηγορούμενος έχει παραδεχτεί ότι κρατούσε ένα οικιακό μαχαίρι, το οποίο απέρριψε μετά την επίθεση.

Από τα βίντεο περίοικων που κατέγραψαν την δολοφονική επίθεση, ο δεύτερος κατηγορούμενος φαίνεται να είναι ο τελευταίος που απομακρύνεται από το σημείο.

Η εξέλιξη της δίκης σε ζωντανή μετάδοση, όπως μεταδίδεται από το SPORT24.

Κατηγορούμενος: «Όπως από την αρχή έχω παραδεχτεί τη συμμετοχή μου στην επίθεση σε βάρος του Άλκη και των άλλων παιδιών, μέσα από τη φυλακή έχω συνειδητοποιήσει το κακό που προξένησα. Θέλω και πρέπει να ζητήσω μια τεράστια συγγνώμη στην οικογένεια αυτή, ειδικά στους γονείς και την αδερφή του Άλκη. (μεγάλη παύση)

Όλον αυτόν τον καιρό δε ξέρω πώς το έχω αντιμετωπίσει μέσα, απλώς θα ήθελα να πω ότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω δυστυχώς, μακάρι να ήμουν εγώ στη θέση του και να είχα πάρει εγώ αυτή τη θέση. Θα ήθελα να πω ότι εγώ είμαι αυτός που χτύπησα τον Άλκη στο πόδι. Αυτό ήταν μια φευγαλέα σκιά που ακόμη δεν το θυμάμαι και τόσο καλά, απλώς παρακολουθώντας εδώ το δικαστήριο, τις τελευταίες δυο τρεις εβδομάδες το συνειδητοποίησα, ακούγοντας όλους τους ιατροδικαστές κι όλη τη διαδικασία. (μεγάλη παύση)

Απλώς μού είναι πάρα πολύ δύσκολο να θυμηθώ όλο αυτό το συμβάν, γιατί έμαθα την επόμενη μέρα είχε φύγει ένα παιδί και σοκαρίστηκα, τρομοκρατήθηκα, αυτή είναι η αλήθεια.

Πρέπει και θέλω να γνωρίζουν οι γονείς αυτοί την αλήθεια, από την πρώτη στιγμή ήμουν ειλικρινής, απλώς δεν το θυμόμουν τόσα καθαρά. Έχω τις αμφιβολίες μου ακόμη αν το έκανα, συζήτησα με τους δικηγόρους μου και την κυρία Αποστολίδου, την ιατροδικαστή, απλώς εγώ είμαι σίγουρος και πεπεισμένος ότι έχει γίνει από έμενα.»

Κατηγορούμενος: «Τελευταία είδα τη φωτογραφία στη μηριαία και κατάλαβα ότι ήταν από το δικό μου μαχαίρι.»

Πρόεδρος: «Από τη φωτογραφία;»

Κατηγορούμενος: «Ναι. Μακάρι να γύριζα πίσω τον χρόνο και να μη γινόταν καθόλου αυτό το συμβάν.»

Πρόεδρος: «Να τα πάρουμε από την αρχή;»

Κατηγορούμενος: «Εγώ είμαι σίγουρος και πεπεισμένος για αυτό. Να αντιμετωπίσω το κακό που προξένησα σε όλους και σε αυτούς τους γονείς.»

Πρόεδρος: «Πάμε από την αρχή. Είστε στον Σύνδεσμο του ΠΑΟΚ;»

Κατηγορούμενος: «Πηγαίνω κάποιες φορές, δεν είμαι μέλος.»

Πρόεδρος: «Γνωρίζετε τους κατηγορούμενους;»

Κατηγορούμενος: «Τους περισσότερους ναι, τον πρώτο από τον Σύνδεσμο. Με τον τέταρτο ήμασταν μαζί συμμαθητές.»

Πρόεδρος: «Εκείνη τη μέρα τι γίνεται;»

Κατηγορούμενος: «Πήγαμε να παρακολουθήσουμε το βόλεϊ. Επιστρέψαμε στον Σύνδεσμο μετά οι δυο μας, μαζί με τον πρώτο.»

Πρόεδρος: «Στον Σύνδεσμο προκύπτει ότι λήφθηκε η απόφαση, τι έγινε;»

Κατηγορούμενος: «Απλώς είχαμε μάθει ότι είχε γίνει επεισόδιο στο Ωραιόκαστρο. Πήραμε την απόφαση όλοι μαζί να πάμε εκεί.»

Πρόεδρος: «Ποιοι όλοι μαζί; Είπατε πριν ότι δε θυμάστε ποιοι ήταν; Θυμάστε μήπως ποιος δεν ήταν;»

Κατηγορούμενος: «Δε θυμάμαι ακριβώς. Πήραμε όλοι μαζί την απόφαση.»

Πρόεδρος: «Ήταν μια απόφαση που την είχατε ξαναπάρει;»

Κατηγορούμενος: «Εγώ προσωπικά όχι.»

Πρόεδρος: «Αν δεν έχεις συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο, πώς παίρνεις την απόφαση να το κάνεις; Κι ο σκοπός ποιος ήταν;»

Κατηγορούμενος: «Να χτυπήσουμε, να τραμπουκίσουμε, όχι να σκοτώσουμε, σε καμία περίπτωση. Δε βρίσκαμε κάποιον συγκεκριμένο, απλώς πήγαμε στο Χαριλάου για να βρούμε οπαδούς του Άρη.»

Πρόεδρος: «Είχατε πληροφορίες;»

Κατηγορούμενος: (παύση) «Νομίζω είχαμε στείλει κάποιον. Δε θυμάμαι ακριβώς.»

Πρόεδρος: «Ποιος τον έστειλε;»

Κατηγορούμενος: «Δε θυμάμαι. Μας ενημέρωσε ότι υπάρχουν οργανωμένοι οπαδοί του Άρη.»

Πρόεδρος: «Ποιον πήρε τηλέφωνο;»

Κατηγορούμενος: «Δε θυμάμαι.»

Πρόεδρος: «Και αυτό το λέτε στην απολογία σας;»

Κατηγορούμενος: «Ήμουν σοκαρισμένος τότε.»

Πρόεδρος: «Πώς καταλαβαίνεις τον οργανωμένο που είναι εκεί;»

Κατηγορούμενος: «Απλώς πήγαμε εκεί για να δούμε αν είναι κάποιος ντυμένος περίεργα.»

Πρόεδρος: «Όλα τα παιδιά φοράνε μαύρα.»

Κατηγορούμενος: «Απλώς κάποιοι το καταλαβαίνουν.»

Πρόεδρος: «Λέτε δε θυμάστε σε ποιον πήρε τηλέφωνο. Στην απλολογία σας είπατε τον πρώτο.»

Κατηγορούμενος: «Δεν είμαι σίγουρος.»

Πρόεδρος: «Γιατί να το πείτε;»

Κατηγορούμενος: «Ήμουν σοκαρισμένος.»

Πρόεδρος: Πήρατε κάποια αντικείμενα.

Κατηγορούμενος: Εγώ το πήρα από την κουζίνα.

Πρόεδρος: Δε μιλάμε για κουτάλια και πιρούνα.

Κατηγορούμενος: Εγώ από το μπαρ το πήρα.

Πρόεδρος: Μπορείτε να το περιγράψετε;

Κατηγορούμενος: Ήταν ένα μικρό, με ξύλινη λαβή, χωρίς δόντια.

Πρόεδρος: Πόσο ήταν η λάμα;

Κατηγορούμενος: (παύση)

Πρόεδρος: Δείξτε το και με τα χέρια.

Κατηγορούμενος: Δε χρειάζεται. Ήταν γύρω στα 10-12 εκ. η λάμα. Ήτανε από τη μια ευθεία και όσο πλησίαζε στη λαβή ήταν πιο παχύ, ενάμιση, δυο εκατοστά.

Πρόεδρος: Αυτό γιατί υπήρχε στον Σύνδεσμο;

Κατηγορούμενος:: Για τη βασιλόπιτα, για φαγητό, για οτιδήποτε.

Πρόεδρος:: Ρωτήσατε για να το πάρετε;

Κατηγορούμενος:Δεν ρώτησα.

Πρόεδρος: Οι υπόλοιποι;

Κατηγορούμενος: Αυτό που λέω ότι έχει πάρει ο 1ος δεν ισχύει, δεν ξέρω γιατί το είπα, απλώς εκεί ήμουν θολωμένος.

Πρόεδρος: Πάντως για να το αναφέρετε σημαίνει ότι το είδατε.

Κατηγορούμενος: Πάνω στον πανικό μου, δε ξέρω γιατί.

Πρόεδρος: Επειδή το είδατε στη δικογραφία το δρεπάνι; Γι’ αυτό το λέτε;

Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω, έβλεπα μετά τη δικογραφία και έλεγα γιατί να το πω αυτό το πράγμα.

Πρόεδρος: Για τους άλλους;

Κατηγορούμενος: Για τον 4ο ξέρω ότι είχε έναν πυρσό, για τους υπόλοιπους δε ξέρω.

Πρόεδρος: Πάτε Χαριλάου, το κινητό το πήρατε μαζί σας;

Κατηγορούμενος: Όχι φοβόμουν μην μου το κλέψουν, μην το χάσω, μην το σπάσουν. Περάσαμε τυχαία από εκεί, βλέπουμε κάποια άτομα στην οικοδομή και καταλάβαμε ότι ήταν οπαδοί του Άρη. Σταμάτησε το αμάξι, κατέβηκα εγώ, ο 3ος και ο 4ος. Εγώ κατεβαίνω πρώτος. Δεν κατέβηκαν μαζί μας οι άλλοι από το πίσω αμάξι. Εγώ είμαι πρώτος, ο 4ος είναι πίσω μου, βλέπουμε 5 άτομα στα σκαλιά, ρώτησα εγώ πρώτος τι ομάδα είναι. Ήμουν στην είσοδο στο πεζοδρόμιο, πριν τα σκαλάκια.

Μας απαντάνε “Άρης ρε πουτάνες”. Ανέβηκα τα σκαλάκια, γύρισα πίσω μου, δεν είδα τον 4ο και συνειδητοποίησα ότι είμαι μόνος. Εκείνη την ώρα τρώω την κρανιά στο κεφάλι. Εγώ θυμάμαι να συμπλέκομαι μόνο με τον Άγγελο. Έκανα λίγο πίσω. Εκείνη την ώρα έβγαλα το μαχαίρι που είχα στην τσέπη του παντελονιού και άρχισα να τον χτυπάω κάτω χαμηλά στα πόδια στην αριστερή πλευρά, δυο με τρεις φορές στη γάμπα. Ήμουν σκυμμένος σχεδόν δεν τον έβλεπα. Εκείνη την ώρα θα έγινε, όλα είναι μια σκιά, λογικά εκεί θα χτύπησα και τον Άλκη. Εκεί που πήγε να φύγει από τα σκαλοπάτια.

Πρόεδρος: Ήταν όρθιος, καθιστός;

Κατηγορούμενος: Δεν το θυμάμαι ακριβώς, ήταν μια σκιά, μια φευγαλέα σκιά. Συμπλέκομαι για κάποια δευτερόλεπτα με τον Άγγελο, απ’ όσο τον είδα και εδώ στο δικαστήριο, απ’ όσο θυμάμαι. Εκεί κόπηκα με το μαχαίρι, κάπως με κλώτσησε και έφυγε πίσω. Εκεί δέχομαι ένα χτύπημα από ξύλο, δεν ξέρω από ποιον. Εκεί γύρισα να κοιτάξω κάτω τι γίνεται και είδα κάποια αίματα.

Πρόεδρος: Δεν ήταν μόνο αίματα εκεί.

Κατηγορούμενος: Είδα κάποια άτομα, αλλά δε ξέρω ποιος ήταν.

Πρόεδρος: Είδατε τρία-τέσσερα άτομα που έκαναν τι; Τον Άλκη τον βλέπατε;

Κατηγορούμενος: Τα πόδια του.

Πρόεδρος: Πως βρέθηκε κάτω;

Κατηγορούμενος: Εκεί πήγε να ξεφύγει από τα σκαλιά, εκεί δέχθηκε το χτύπημα από εμένα. Ήταν μια σκιά.

Πρόεδρος: Πήγε να σηκωθεί και εκεί τον χτυπήσατε;

Κατηγορούμενος: Ναι, δεν σημάδευα κάπου, και δεν ήξερα πώς και τι;

Πρόεδρος: Πώς χτυπάει κάποιος βαθιά, αν δεν το ξέρει;

Κατηγορούμενος: Δεν ήξερα ότι εκεί είναι η μηριαία. Ήταν γρήγορη η κίνηση, πρόλαβα να δω τα αίματα.

Πρόεδρος: Όταν βλέπετε ποτάμι το αίμα;

Κατηγορούμενος: Δεν ήξερα τι είχε συμβεί, ότι έχει ξεφύγει τόσο.

Πρόεδρος: Δεν αντιλαμβάνεστε κάποιον να κάνει κάτι; Άλλα λέτε στην απολογία σας. Δεν μπορεί να μην είδατε τον 10ο. Μου κάνει εντύπωση γιατί το περιγράφετε σα να την κάνατε μόνος σας την επίθεση.

Κατηγορούμενος: Κατάλαβα ότι κάποιος ήταν στα αριστερά μου, αποδείχθηκε ότι ήταν ο Άγγελος. Είδα ένα κινητό, το έσπασα και απλά κατευθύνθηκα στο αμάξι. Δεν είδα ούτε τον Άλκη, απλώς έφυγα πήγα στο αμάξι.

Πρόεδρος: Δεν ακούσατε κάποιον να φωνάζει πάμε;

Κατηγορούμενος: Ναι άκουσα.

Πρόεδρος: Μετά;

Κατηγορούμενος: Φύγαμε από το σημείο. Κάποιοι μάς πέταξαν μια καρέκλα πάνω στο αμάξι. Είδα ότι ήταν οπλισμένοι. Είχα το μαχαίρι μαζί μου, λίγο πιο κάτω το πέταξα σε έναν υπόνομο, το είχα παραδεχτεί και από την αρχή στην αστυνομία.

Κατηγορούμενος: Με τον 4ο πάμε προς το κέντρο με ένα ταξί και κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο. Έβαλα λίγο πάγο στο κεφάλι μου και ένα μπαντάζ στο χέρι και με γύρισε ένας από εκεί από τον Σύνδεσμο με το αμάξι.

Πρόεδρος: Βλέπετε κάποιον άλλο να επιστρέφει στον Σύνδεσμο;

Κατηγορούμενος: Όχι. Δεν ήξερα τι είχαμε προκαλέσει. Δεν είπα τίποτε στην οικογένειά μου για το συμβάν, δεν είπα σε κανέναν. Δεν ήξερα καν πώς να τους το πω. Μετά αφού με συλλάβανε κι από την αρχή είπα ότι για εμένα ότι δεν είχα κρύψει κάτι, είπα τι και πώς έγινε.

Πρόεδρος: Χτυπάτε τον Άγγελο, άλλα άτομα δεν είναι εκεί εκείνη τη στιγμή; Γιατί ο Άγγελος δεν έχει μόνο δυο-τρία χτυπήματα.

Κατηγορούμενος: Δε θυμάμαι κάτι άλλο, αλήθεια.

Πρόεδρος: Τα αναιρείται δηλαδή. Το ότι είδατε τον 11ο πχ να λέτε ότι τον χτυπάει.

Κατηγορούμενος: Το κατάλαβα εφόσον είχε χτυπήσει εμένα.

Πρόεδρος: Πραγματικά δε ξέρω τι να σας πρωτορωτήσω.

Εισαγγελέας: Θα σας το πω ευθέως, δεν μπορώ να σας πιστέψω. Εσείς ήσασταν στο Παλατάκι, είστε στενοί φίλοι με τον 1ο;

Κατηγορούμενος: Είμαστε φίλοι

Εισαγγελέας: Στο Παλατάκι καθόσασταν μαζί με τους υπόλοιπους 20;

Κατηγορούμενος: (Γνέφει, βουρκωμένος).

Εισαγγελέας: Μετά όταν πήγατε στον Σύνδεσμο παίρνατε τηλέφωνα για να μάθουν τι έγινε;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας: Πώς γίνεται να μην ξέρετε τι έγινε; Γιατί είχε τόση αστυνομική δύναμη εκεί;

Κατηγορούμενος:: Δεν το ξέρω αυτό.

Εισαγγελέας: Είπατε ότι τα τηλεφωνήματα γίνονται από τα μέσα άτομα.

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας:: Άρα, έχουμε ένα επεισόδιο στο Παλατάκι κι άλλο ένα. Εσείς δεν ξέρατε άλλον να ρωτήσετε;

Κατηγορούμενος: Όχι

Εισαγγελέας: Το θέμα είναι ότι δε σας ενδιέφερε, αλλά εσείς είπατε ότι το τηλεφώνημα το βασικό είναι στον πρώτο. Την απολογία την έχετε δώσει και μετά δίνεται και συμπληρωματική και δεν αναιρείται τίποτε.

Η συνήγορός του τού κάνει νόημα, λέγοντάς του ψιθυριστά “ξέρεις, μίλα”.

Εισαγγελέας: Είπατε ότι σας φάνηκε περίεργη η πεντάδα. Δηλαδή αυτή η πεντάδα τι άλλο θα μπορούσε να ήταν; ΠΑΟΚτσήδες; Όχι. Ηρακληδείς; Όχι. Ζευγαράκι; Όχι. Άρα, δεν ήταν περίεργη η πεντάδα. Γιατί να μην πούμε ότι ήταν η πεντάδα που ψάχναμε να βρούμε;

Κατηγορούμενος: Ναι

Εισαγγελέας: Λέτε ότι πηγαίνατε να τραμπουκίσετε. Ως απλός άνθρωπος ρωτάω, γιατί ξεκινάτε πηγαίνοντας με αυτά που κουβαλάτε;

Κατηγορούμενος: Απλώς ξέρουμε κι οι αντίπαλοι θα είχαν αντικείμενα.

Εισαγγελέας: Βλέπετε πέντε παιδιά σε μια σκάλα. Λέτε ότι όταν τους ρωτάτε είστε έξω από τα σκαλιά. Τι έχετε να φοβηθείτε;

Κατηγορούμενος: Δεν καταλαβαίνω.

Εισαγγελέας: Η ερώτηση είναι σε απόσταση ασφαλείας, αν βγάλουν τις χατζάρες μπορείτε να τρέξετε να φύγετε.

Κατηγορούμενος: (Παύση)

Εισαγγελέας: Δεν απαντάτε.

Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω.

Πρόεδρος: Φάνηκε ότι πανικοβλήθηκαν όταν τους ρωτήσατε, το επιβεβαιώνετε;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας: Είδατε οι πέντε να βγάζουν κάτι από τις τσέπες τους;

Κατηγορούμενος: Όχι.

Εισαγγελέας: Δε ξέρω πόσο δεμένοι είστε με τον πρώτο, παρόλα αυτά λέτε για τον κολλητό σας, λέτε για δρεπάνι, και συνδέεται με τον Σύνδεσμο και λέτε επίσης, ότι ο 1ος και ο 10ος είναι οι πιο οργανωμένοι;

Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω γιατί το είπα αλήθεια.

Εισαγγελέας: Είδατε να έχει κάτι;

Κατηγορούμενος: Όχι δεν είδα.

Εισαγγελέας: Εγώ μετά θα σας ζητήσω να δείτε κάτι στο βίντεο.

Εισαγγελέας: Όλοι ευχαριστημένοι ήσασταν και λέτε ήσασταν αμίλητοι. Δεν έχω συμμετάσχει σε τέτοιες διαδρομές, αυτό το αμίλητοι μού θυμίζει στρατό που πάει σε αποστολή. Τον καλείται τον 1ο, ενώ είστε στο γεγονός, γιατί;

Κατηγορούμενος: Δεν θυμάμαι.

Εισαγγελέας: Είχατε πει όταν πήγατε στον Σύνδεσμο υπήρχαν ήδη 7-10 άτομα, στον μέσα χώρο πηγαίνατε;

Κατηγορούμενος: Όχι, δεν πήγαινα.

Εισαγγελέας: Πήγαινε όμως ο 1ος έτσι;

Κατηγορούμενος: Εγώ δεν πήγαινα πολλές φορές.

Εισαγγελέας: Εσείς δηλαδή, τι κάνατε; Περιμένατε να λάβετε την εντολή και να πάτε να επιτεθείτε;

Κατηγορούμενος: Τι να σας πω.

Εισαγγελέας: Αυτό το μαχαίρι δεν είχε δοντάκια είπατε;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας: Είστε σίγουρος για την περιγραφή;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας: Είστε σίγουρος ότι τον χτυπήσατε;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας: Και με αυτό το μαχαίρι που δεν είχε δοντάκια και άνοιγμα 2-3 εκατοστά;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας:: Εδώ ακούσατε ότι ήρθε ένας και είπε ότι είναι κάτι σαν παγοθραύστης.

Κατηγορούμενος: Συζήτησα όλες τις εκδοχές με την ιατροδικαστή. Μου είπαν ότι τον χτύπημα, έγινε κάπου αλλού, αλλά…

Εισαγγελέας: Εσείς πιστεύετε;

Κατηγορούμενος: Όχι πιστεύω, είμαι σίγουρος.

Εισαγγελέας: Θυμάστε για τα τρία χτυπήματα στην περιοχή μπροστά, που το ένα μοιάζει ίδιο και το άλλο διαφορετικό. Ένα μαχαίρι πως μπορεί να καρφωθεί;

Κατηγορούμενος: Απλώς μπορεί να έγινε την ώρα που έτρεχε, θα κουνήθηκε.

Εισαγγελέας: Κύριε κατηγορούμενε, έχετε έναν Άγγελο κι έναν Άλκη. Πώς γίνετε να χτυπάτε τον μεν Άγγελο που σας έχει χτυπήσει με το κράνος, που είστε άρα εξαγριωμένος, και να έχετε κι έναν Άλκη;

Κατηγορούμενος: Απλώς είναι το πρώτο που έγινε.

Εισαγγελέας: Απλώς κάποιοι λένε ότι ο Άλκης ήταν πάνω.

Κατηγορούμενος: Ήμασταν ψηλά.

Εισαγγελέας: Άλλα μαχαίρια;

Κατηγορούμενος: Όχι.

Εισαγγελέας: Και εσείς λέτε ότι αυτό το μαχαίρι που ούτε ψωμί δεν μπορεί να κόψει, κάρφωσε έτσι μια φόρμα;

Εισαγγελέας: Είναι η τελευταία φορά που θα σας ρωτήσω. Γιατί το εκεί λογικά, που είπατε, έχει μια υπόθεση.

Κατηγορούμενος: Είμαι σίγουρος.

Εισαγγελέας: Κατσαβίδι είδατε;

Κατηγορούμενος: Όχι.

Εισαγγελέας: Σφυρί;

Κατηγορούμενος: Όχι.

Εισαγγελέας: Το δρεπάνι;

Κατηγορούμενος:: Όχι.

Εισαγγελέας: Κύριε κατηγορούμενε ξεχνάτε ότι είστε άνθρωπος, εδώ μας περιγράφετε την εικόνα ενός θηρίου, που φοράει παρωπίδες, δεν κοιτάει δεξιά αριστερά και δεν ξέρω κι αν βγαίνει τελικά.

Κατηγορούμενος: Αυτή είναι η αλήθεια.

Εισαγγελέας: Ναι, αλλά αυτή είναι η τρίτη σας αλήθεια, ποια από όλες να πιστέψουμε. Τον Άγγελο γιατί δεν τον χτυπάτε τόσο βαθιά;

Παρέμβαση συνηγόρου του 2ου: “Να το θυμάσαι και να λες για ποιον λόγο”.

Εισαγγελέας: Εσείς πότε λέτε ότι τον χτυπήσατε;

Κατηγορούμενος: Ταυτόχρονα με τον Άγγελο.

Εισαγγελέας: Άρα, ό Άγγελος κι ο Άλκης ήταν δίπλα, δίπλα. Ξαφνικά λέει ότι του βγάζετε το μαχαίρι, τον χτυπάτε και μετά ακούει τον Άλκη να φωνάζει.

Εισαγγελέας: Εσείς το κάραμπιτ (μαχαίρι) το είδατε;

Κατηγορούμενος: Όχι.

Εισαγγελέας: Υπήρχε κι ένα άλλο μαχαίρι, γιατί εσείς λέτε δυο, άλλος ένας λέει δυο – τρία, αλλά εδώ υπάρχουν κι άλλα.

Κατηγορούμενος: Μπορεί να τον χτύπησα εγώ παραπάνω.

Εισαγγελέας: Α, εσείς παραπάνω! Ε, ας κάνουμε ένα διάλειμμα!

Συνέχιση της διαδικασίας

Κατηγορούμενος: Θέλω να ζητήσω συγγνώμη, γιατί έχω μπλοκάρει. Συγγνώμη.

Πρόεδρος: Πότε είπατε ότι αντιληφθήκατε ότι εσείς ήσασταν που κάνατε το χτύπημα στον μηρό; Είπατε για τη συμμετοχή σας στην ανακρίτρια, αλλά τότε λέγατε ψέματα;

Κατηγορούμενος: Τότε δεν το ήξερα. Δεν πήγαμε για να σκοτώσουμε. Ήταν οι τελευταίες δυο τρεις εβδομάδες σε αυτή τη διαδικασία, τότε ήμουν πεπεισμένος ότι το είχα κάνει εγώ.

Πρόεδρος: Έχει εξεταστεί κι ως μάρτυρας και η αδερφή σας.

Κατηγορούμενος: Δεν το ήξερα,

Πρόεδρος: Δεν μπορώ να το καταλάβω.

Κατηγορούμενος: Αυτό που σας είπα και πριν, δεν ήμουν σίγουρος. Δεν το ήξερα.

Εισαγγελέας: Να επανέλθουμε. Εσείς κάποια στιγμή είπατε ότι τον χτύπησαν την ώρα που ήταν στο τοιχάκι. Τελικά, πού ήταν όταν τον χτυπήσατε;

Κατηγορούμενος: Την ώρα που εγώ ανέβηκα τα σκαλιά γύρισα πίσω, δεν είδα τον 4ο, δέχτηκα την κρανιά. Εκείνη την ώρα πήγα με γροθιές. Μετά έβγαλα το μαχαίρι, ήμουν σκυμμένος και ξεκίνησα να χτυπάω, δεν ήθελα να με δει. Την ώρα που δέχομαι την κρανιά είμαστε στη μέση και την ώρα που έβγαλα το μαχαίρι και τον έσπρωχνα με το αριστερό χέρι να τον πάω προς το τοιχάκι.

Εισαγγελέας: Δεν το καταλαβαίνω.

Κατηγορούμενος: Τρώω την κρανιά, τον σέρνω τον Άγγελο προς το τοιχάκι.

Εισαγγελέας: Ένας άνθρωπος δυο μέτρα μπορεί να είναι σκιά; Πώς ξέρετε ότι χτυπήσατε τον Άλκη κι όχι κάποιον δικό σας;

Κατηγορούμενος: “Δεν ήξερα αν έχω άτομο δικό μου δίπλα μου. Απλά τους είχα πλάτη”.

Εισαγγελέας: Τους άλλους από το Polo;

Κατηγορούμενος: Δεν το είδα.

Εισαγγελέας: Κύριε κατηγορούμενε, ωτοασπίδες είχατε; Ένας συγκατηγορούμενος σας είπε ότι ήσασταν κάτω από το τοιχάκι.

Κατηγορούμενος: Δεν ήμουν.

Εισαγγελέας: Ποιοι ήταν κάτω;

Κατηγορούμενος: Πάνω στη φασαρία, γύρισα ένα δυο δευτερόλεπτα, δεν είδα κάποιους συγκεκριμένους.

Εισαγγελέας: Την φωνή του 4ου που είπε “πάμε” την ακούσατε;

Κατηγορούμενος: Ναι ναι.

Εισαγγελέας: Άλλη φωνή; Τη φωνή του Άλκη;

Κατηγορούμενος: Όχι, μόνο από το βίντεο.

Εισαγγελέας: Άρα, ο 4ος ήταν εκεί για να φωνάξει.

Κατηγορούμενος: Μόνο τη φωνή άκουσα.

Εισαγγελέας: Από το βίντεο που βλέπετε να φεύγουν…

Κατηγορούμενος: Όχι κανέναν δεν είδα.

Εισαγγελέας: Είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία τον κατηγορουμένων λένε ότι χτυπήσατε τον Άγγελο 2-3 φορές και μέχρι εκεί;

Κατηγορούμενος: Ισχύει ό,τι συνέβη. Αλήθεια δεν καταλαβαίνω τι ρωτάτε.

Εισαγγελέας: Επειδή ήρθατε αποφασισμένος εδώ να πείτε ότι εσείς το κάνατε. Εγώ σας λέω ότι δε με ενδιαφέρει ποιος χτύπησε τη μηριαία, αλλά ποιος χτύπησε το κεφάλι.

Κατηγορούμενος: Δεν μπορώ να σας πω κάτι γι’ αυτό.

Εισαγγελέας: Εσείς είπατε ότι πήγατε για να μαλώσετε.

Κατηγορούμενος: Δεν πάμε για να σκοτώσουμε. Πηγαίνουμε στην έδρα τους, δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε.

Εισαγγελέας: Άρα, δεν ήταν τυχαίος ο εξοπλισμός;

Κατηγορούμενος: Εμείς δεν…

Εισαγγελέας: Ναι, δεν πήγατε να σκοτώστε. Το στυλιάρι;

Κατηγορούμενος: Το θυμάμαι. Με χτύπησε στο κεφάλι, στο μέτωπο.

Εισαγγελέας: Πονέσατε;

Κατηγορούμενος: Δεν έτρεχε αίμα.

Εισαγγελέας: Θλαστικό δεν ήταν όμως

Κατηγορούμενος: Τα θλαστικά δεν τα γνωρίζω…

Εισαγγελέας: Το μαχαίρι πριν πάρετε το κινητό;

Κατηγορούμενος: Μου είχε πέσει, έσκυψα προς το τέλος…

Εισαγγελέας: Τον Άγγελο τον είδατε;

Κατηγορούμενος: Με την άκρη του ματιού μου στο τέλος τον είδα κι έφυγα.

Εισαγγελέας: Όταν φεύγετε είπατε ότι πήγατε με ένα μηχανάκι στο σπίτι σας;

Κατηγορούμενος: Ναι

Εισαγγελέας: Αυτός έκανε μεταφορές κατοίκων;

Κατηγορούμενος: Όχι. Προσφέρθηκε επειδή είχε κοπεί το χέρι μου.

Εισαγγελέας: Πονάει λοιπόν ένα χτύπημα στο κεφάλι έτσι;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας: Με ποιους έχετε επαφή;

Κατηγορούμενος: Με τον 1ο και τον 4ο και με τον 3ο μιλάμε.

Εισαγγελέας: Είχατε δώσει και μια περιγραφή για τον 12ο.

Κατηγορούμενος: Ναι, ότι ήταν με ξυρισμένο το κεφάλι.

Εισαγγελέας: Τελικά από το κινητό γιατί σβήσατε τα πάντα;

Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω αν τα έσβησα.

Εισαγγελέας: Δεν βρίσκεται τίποτε από το δικό σας κινητό. Τα σβήσατε ή όχι;

Κατηγορούμενος: Δεν θυμάμαι ακριβώς αν τα έσβησα.

(γέλια στην αίθουσα)

Εισαγγελέας: Πότε το μάθατε;

Κατηγορούμενος: Την επόμενη που πήγα στη δουλειά. Με ρωτούσε κι ο αδερφός μου για το κόψιμο στο χέρι.

Εισαγγελέας: Γιατί όταν σας συνέλαβαν δεν λέτε “εδώ είμαι ρε παιδιά, πάρτε με να ησυχάσω”,

Κατηγορούμενος: Δεν ήξερα. Πρώτη φορά…. Δεν ήξερα πώς να ανταπεξέλθω σε όλο αυτό.

Εισαγγελέας: Στις 6 του μηνός συλλαμβάνεστε και μιλάτε 6 φορές με τον 3ο. Για ποιον λόγο;

Κατηγορούμενος: Ακριβώς δεν ξέρω καν αν έχω στείλει μήνυμα.

Σεραϊδου (συνήγορος 2ου): Πες!

Κατηγορούμενος: Αλήθεια προσπαθώ να θυμηθώ.

Εισαγγελέας: Δικό μου λάθος είναι 6 Ιανουαρίου.

Εισαγγελέας: Το σινιάλο εσείς το κάνατε να περιμένουν;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Εισαγγελέας: Τους κάνετε σινιάλο να περιμένουν, αλλά δεν είδατε το Polo;

Κατηγορούμενος: Ναι.

Πρόεδρος: Γιατί τους είπατε να περιμένουν;

Κατηγορούμενος: Για να πάω να ρωτήσω αν είναι οπαδοί του Άρη.

Πρόεδρος: Πότε θα έβγαιναν;

Κατηγορούμενος: Όταν θα μας έβλεπαν να συμπλεκόμαστε.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις