ΟΙ 5 ΠΙΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Υπάρχουν άνθρωποι με τόσο σπουδαίο “χάρισμα” που μπορούν να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε ολόκληρες ομάδες, σε τέτοιο σημείο που να τις οδηγήσουν να απορρίψουν όλα όσα πίστευαν μέχρι τότε και να τους ακολουθήσουν τυφλά. Να τις κάνουν να πουλήσουν τα πάντα -συνήθως στους ίδιους-, να απαρνηθούν φίλους και οικογένεια, και να πάνε μαζί τους σε οποιοδήποτε σημείο της γης ψάχνοντας τη λύτρωση και τον Παράδεισο.

Τέτοιες θρησκευτικές αιρέσεις έχουν υπάρξει δυστυχώς πολλές και το πρόσφατο θλιβερό περιστατικό στην Κένυα δείχνει ότι πολύ δύσκολα θα πάψουν να εμφανίζονται ξανά και ξανά, με άλλη μορφή, άλλο δόγμα, αλλά την ίδια τραγική κατάληξη. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες που ξεχώρισαν -φυσικά αρνητικά. Αιρέσεις που έστειλαν εκατοντάδες ανθρώπους στην αυτοκτονία, δήθεν για να σώσουν την ψυχή τους ή για να ξαναγεννηθούν σε ένα καλύτερο μέρος.

Ακολουθούν πέντε από αυτές:

Η πύλη του ουρανού

Αυτή η σχετική με τους εξωγήινους αίρεση είναι μια από τις πιο διαβόητες θρησκευτικές αιρέσεις που πέρασαν ποτέ από την ιστορία. Τον Μάρτιο του 1997, ολόκληρος ο πλανήτης πραγματικά συγκλονίστηκε όταν έμαθε ότι 39 άνθρωποι, ντυμένοι με πανομοιότυπα μαύρα φούτερ και αθλητικά παπούτσια, ανακαλύφθηκαν νεκροί σε ένα σπίτι, κάπου σε ένα προάστιο του Σαν Ντιέγκο.

Όλοι τους είχαν αυτοκτονήσει και όταν ο λόγος έγινε γνωστός, το σοκ κορυφώθηκε. Τα μέλη της αίρεσης έδωσαν τέρμα στη ζωή τους, την ώρα ακριβώς που ο κομήτης Hale-Bopp περνούσε από τη Γη, επειδή πίστευαν ότι από πίσω του ακολουθούσε ένα διαστημικό ιπτάμενο όχημα, στο οποίο θα έπρεπε να επιβιβαστούν. Μόνο που για να το έκαναν αυτό θα έπρεπε πρώτα να βγουν απ’ τα ανθρώπινα σώματά τους (τα “γήινα δοχεία” τους) που τους κρατούσαν καθηλωμένους στον πλανήτη μας. Πίστευαν ότι μόνο έτσι θα μπορούσαν να προχωρήσουν στο “Επόμενο Επίπεδο”, δηλαδή στον Παράδεισο.

Η “Πύλη του Ουρανού” ήταν ένα αμερικανικό θρησκευτικό κίνημα που ιδρύθηκε το 1974 από την Μπόνι Νετλς και τον Μάρσαλ Απλγουάιτ, πιο γνωστούς στους ακολούθους τους ως “Ti” και “Do”, αντίστοιχα. Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1972 και έκαναν ένα ταξίδι πνευματικής ανακάλυψης, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως μάρτυρες της Αποκάλυψης -ό, τι κι αν σημαίνει αυτό.

Άρχισαν να προσελκύουν εκατοντάδες οπαδούς και από το 1976, το “κίνημα” σταμάτησε να στρατολογεί νέο κόσμο και καθιέρωσε έναν μοναστικό τρόπο ζωής. Η κεντρική πεποίθηση της ομάδας είναι ότι οι οπαδοί θα μπορούσαν να μεταμορφωθούν σε αθάνατα εξωγήινα όντα απορρίπτοντας την ανθρώπινη φύση τους. Στη συνέχεια θα ανέβαιναν στον Παράδεισο, που αναφέρεται ως το “Επόμενο Επίπεδο” ή “Το Εξελικτικό Επίπεδο Πάνω από τον Άνθρωπο”. Και αυτές οι πεποιθήσεις θα οδηγούσαν τελικά στη μεγαλύτερη μαζική αυτοκτονία σε αμερικανικό έδαφος.

Μπορεί να μην ακούει κανείς πια πραγματικά για το “Heaven’s Gate”, ωστόσο σύμφωνα με περσινό άρθρο του ABC News, υπάρχουν ακόμη “δύο άνθρωποι” που εξακολουθούν να διαχειρίζονται τη διαδικτυακή παρουσία του “κινήματος” και να “διδάσκουν” το δόγμα του.

Superior Universal Alignment

Αυτήν τη βραζιλιάνικη αίρεση (ας την αποκαλέσουμε “Ανώτερη Γενική Ευθυγράμμιση”) την ίδρυσε μία γυναίκα ονόματι Βαλεντίνα ντε Αντράντε, αφού πρώτα ισχυρίστηκε ότι έλαβε κάποια περίεργα εξωγήινα μηνύματα από θεϊκά κοσμικά όντα. Το 1981 ήταν η χρονιά που άρχισε να κηρύττει το “ευαγγέλιό” της, το οποίο στηριζόταν σε μία σειρά από τουλάχιστον επικίνδυνες ιδέες. Μία από τις πλέον ευρέως διαδεδομένες πεποιθήσεις της ήταν ότι τα μωρά που γεννήθηκαν μετά το 1981 ήταν διαβολικά και ότι θα έπρεπε να σφάζονται.

Δυστυχώς, δεν έμεινε μόνο στα λόγια αλλά αποφάσισε να περάσει και στις πράξεις, αρχίζοντας να μαζεύει αρκετά αγόρια ηλικίας μεταξύ έξι και δεκατεσσάρων ετών, προκειμένου να τα “εξολοθρεύσει”.

Από το 1989 έως το 1993 στην περιοχή της Αλταμίρα στη βόρεια Βραζιλία, δεκάδες αγόρια βασανίστηκαν, βιάστηκαν και μαχαιρώθηκαν μέχρι θανάτου. Μάλιστα, η φρίκη δεν θα τελείωνε με τον θάνατο τους. Τα μέλη της αίρεσης κακοποίησαν τα πτώματα, αφαιρώντας τους ζωτικά όργανα, συμπεριλαμβανομένων και των γεννητικών τους οργάνων. Συνολικά, τα μέλη της ομάδας θα ήταν ύποπτα για τη δολοφονία 19 αγοριών. Η αστυνομία θα κατάφερνε να ξεσκεπάει το κύκλωμα, όμως μετά την πρώτη σύλληψη, η Ντε Αντράντε θα κατόρθωνε να το σκάσει, φεύγοντας από τη χώρα. Ευτυχώς, όχι για πολύ.

Σύντομα θα έπεφτε στα χέρια των αρχών και σε μια πολύκροτη δίκη που θα ξεκινούσε το 1995 θα καταδικαζόταν σε πολύχρονη φυλάκιση μαζί με ακόμη έξι συνεργούς της

Το Τάγμα του Ηλιακού Ναού

Το “Τάγμα του Ηλιακού Ναού”, ή το ‘Διεθνές Τάγμα Ιπποτικής Ηλιακής Παράδοσης”, όπως είναι επίσης γνωστό, ιδρύθηκε από τους Τζόζεφ ντι Μάμπρο και τον Λουκ Ζουρέ το 1984 στη Γένοβα. Μεγάλο μέρος των διδασκαλιών του βασίστηκαν στο δόγμα και στις πεποιθήσεις των Ναϊτών Ιπποτών, του θρησκευτικού και στρατιωτικού τάγματος που έδρασε κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών. Οι ακόλουθοι αυτής της ελβετικής αίρεσης, πίστευαν μεταξύ άλλων ότι ο κόσμος θα ζούσε την Αποκάλυψη στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και ότι θα έπρεπε να προετοιμαστούν ‘κατάλληλα”. Τι ακριβώς όμως σήμαινε αυτό;

Τα μέλη της θα έπρεπε να ανέβουν σε ένα διαφορετικό πνευματικό επίπεδο, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν από την επικείμενη Αποκάλυψη και να ξαναγεννηθούν σε έναν άλλο πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Σείριο.

Μία σειρά δολοφονιών και αυτοκτονιών που θα συγκόνιζαν τον κόσμο θα ξεκινούσαν τον Οκτώβριο του 1994. Τότε, η ομάδα θα σκότωνε το μόλις τριών μηνών βρέφος ενός μέλους της αίρεσης, καρφώνοντας επανειλημμένως το κορμάκι του με ένα ξύλινο πάσσαλο, γιατί ο αρχηγός της ομάδας πίστευε ότι το μωρό ήταν ο Αντίχριστος. Δυστυχώς, η συνέχεια θα ήταν ακόμα χειρότερη.

Λίγο καιρό αργότερα, ο Ντι Μάμπρο και δώδεκα ακόλουθοι πραγματοποίησαν έναν τελετουργικό Μυστικό Δείπνο και στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκαν πρωτοφανείς μαζικές αυτοκτονίες και δολοφονίες στο Σεϊρί και στο Σαλβάν, δύο χωριά στη Δυτική Ελβετία, και στο Μορίν Χάιτς.

15 μέλη του στενού κύκλου της οργάνωσης θα αυτοκτονούσαν με δηλητήριο, 30 θα σκοτώνονταν με σφαίρες ή πνιγμό και άλλα οκτώ θα θανατώνονταν με άλλα μέσα.

Πολλά από τα θύματα βρέθηκαν σε ένα μυστικό υπόγειο παρεκκλήσι γεμάτο με καθρέφτες και άλλα συμβολικά αντικείμενα των Ναϊτών. Τα σώματα τους ήταν ντυμένα με τις τελετουργικές αμφιέσεις του τάγματος και ήταν ξαπλωμένα σε κύκλο, με τα πόδια τους ενωμένα και τα κεφάλια τους προς τα έξω, τα περισσότερα απ’ τα οποία βρίσκονταν μέσα σε πλαστικές σακούλες. Όλοι τους είχαν δεχτεί πυροβολισμούς στο κεφάλι.

Άλλα θύματα βρέθηκαν σε τρία σαλέ για σκι, όπου και εκεί πολλά νεκρά παιδιά ήταν ξαπλωμένα όλα μαζί. Η τραγωδία ανακαλύφθηκε όταν αστυνομικοί και πυροσβέστες έσπευσαν στα σημεία για να καταπολεμήσουν τις φωτιές που είχαν ανάψει από απόσταση, μέσω τηλεχειριστήριων συσκευών.

Με τα αποχαιρετιστήρια γράμματα που άφησαν οι πιστοί δήλωναν ότι έφευγαν για να ξεφύγουν από την “υποκρισία και την καταπίεση αυτού του κόσμου”.

Στις 16 Δεκεμβρίου του 1995 θα αυτοκτονούσαν άλλα 16 άτομα, αυτήν τη φορά στη Γαλλία και έναν χρόνο αργότερα, στις 23 Μαρτίου του 1997, άλλα πέντε άτομα αυτήν τη φορά στο Κεμπέκ του Καναδά.

Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, αυτή η αιρεση υπάρχει ακόμη και σύμφωνα με το VoxSpace.com υπολογίζεται ότι σήμερα μετράει κάπου 140 με 500 μέλη.

Ο ναός του λαού

Ο Τζιμ Τζόουνς, ένας -ακόμη- αυτοαποκαλούμενος μεσσίας, ήταν ο άνθρωπος που ηγήθηκε της θρησκευτικής αίρεσης “Peoples Temple” (“Ο ναός του λαού”) και ο οποίος βρισκόταν πίσω από τη μαζική αυτοκτονία 918(!) ανθρώπων στον οικισμό Τζόουνσταουν.

Ίδρυσε τη σέχτα του το 1955 στην Ινδιανάπολη, με τις αρχές του εμπνευσμένες απ’ τον “χριστιανικό σοσιαλισμό” όπως τον αποκαλούσε, μέχρι που θα τον εγκατέλειπε και αυτόν, και θα ανακήρυττε τον εαυτό του θεό. Το 1974, δημιούργησε μία αγροτική κοινότητα μακριά απ’ τις ΗΠΑ, στη ζούγκλα της Γουιάνα, με το αυτοαναφορικό όνομα “Τζόουνσταουν”. Τρία χρόνια αργότερα, κατάφερε να πείσει τους οπαδούς του να τον ακολουθήσουν για να ζήσουν όλοι μαζί σ’ αυτόν τον “σοσιαλιστικό παράδεισο”, μακριά από την καταπίεση του αμερικανικού κράτους.

Προηγουμένως, μέλη της αίρεσης είχαν κακοποιήσει σωματικά και συναισθηματικά τους πιστούς, αναγκάζοντάς τους να παραδώσουν όλη την περιουσία τους στην Εκκλησία.

Η ζωή στην Τζόουνσταουν ήταν φρικτή και οι φήμες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έδιναν και έπαιρναν. Κάθε επικοινωνία με τον έξω κόσμο ήταν απαγορευμένη, τα ζευγάρια δεν μπορούσαν να μένουν μαζί, το φαγητό τους ελεγχόταν απ’ τον “Θεό” και όλοι δούλευαν σκληρά και πολλές ώρες μέσα στην τροπική ζέστη και την υγρασία της ζούγκλας. Κανένας πιστός δεν είχε το δικαίωμα να πει “το μετάνιωσα, γυρίζω σπίτι μου”. Απ’ την κοινότητα δεν επιτρεπόταν να φύγει κανείς.

Όλα αυτά έκαναν την αμερικανική κυβέρνηση να αποφασίσει να παρέμβει. Το Νοέμβριο του 1978 έστειλε μια αντιπροσωπεία στη ζούγκλα του ξένου κράτους με επικεφαλής τον γερουσιαστή Λίο Ράιαν, προκειμένου να ερευνήσει τις συνθήκες στον καταυλισμό. Τελικά όμως, ο ίδιος θα έπεφτε θύμα δολοφονίας από τους οπαδούς του “Μεσσία” μαζί με άλλους τέσσερις της ακολουθίας του.

Ο Τζιμ Τζοουνς, καταλαβαίνοντας ότι η δολοφονία του γερουσιαστή δεν του άφηνε και πολλά περιθώρια για να τη βγάλει καθαρή, και όντας εγκλωβισμένος, αποφάσισε τη μαζική αυτοκτονία όλων των ανθρώπων της κοινότητάς του. Πρώτα δολοφονήθηκαν τα παιδιά, αφού τους έδωσαν να πιούν εν αγνοία τους έναν θανατηφόρο χυμό ανακατεμένο με κυάνιο. Στη συνέχεια ακολούθησαν και οι υπόλοιποι, αν και όχι όλοι οικειοθελώς. Πολλοί αναγκάστηκαν να πιούν το κυάνιο υπό την απειλή όπλου.

Όσον αφορά τον ίδιο τον Τζόουνς, κι αυτός σκοτώθηκε από μια σφαίρα, πιθανότατα από αυτοπυροβολισμό.

Οι εικόνες 918 πτωμάτων θα έκαναν τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας σοκ και αποτροπιασμό.

Branch Davidians (Κλάδος των Δαυιδιανών)

Δημιούργημα του “χαρισματικού” ηγέτη Ντέιβιντ Κορές, αμέσως μετά την αποβολή του από τους κόλπους της “Εκκλησίας των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας”, οι Branch Davidians ήταν μία θρησκευτική αίρεση, τα μέλη της οποίας μοιράζονταν την πεποίθηση ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει.

Ο Κορές πίστευε ότι ήταν ένας μεσσίας που μετέφερε στους ανθρώπους τον αληθινό λόγο του Θεού. Πίστευε επίσης ότι όλες οι γυναίκες ήταν οι πνευματικές του σύζυγοι, με αποτέλεσμα να διατηρεί πολλές σχέσεις με γυναίκες της αίρεσης -και παντρεμένες και ανύπαντρες.

Οι Δαυιδιανοί είχαν μετατρέψει τον χώρο που έμεναν στο Γουάκο του Τέξας σε κανονικό οπλοστάσιο, όπου εκπαιδεύονταν καθημερινά για τον μεγάλο πόλεμο που θα έφερνε αναγκαστικά η επικείμενη Αποκάλυψη.

Το γεγονός αυτό τράβηξε την προσοχή των πρακτόρων της ATF, οι οποίοι επιχείρησαν να κάνουν έφοδο στο συγκρότημα στις 28 Φεβρουαρίου 1993. Ακολούθησε μία σφοδρή ανταλλαγή πυρών, με τέσσερις πράκτορες να πέφτουν νεκροί μαζί με έξι μέλη του Branch Davidian. Αυτό το περιστατικό ανάγκασε το FBI να μπει μπροστά. Κατέφθασε για να σώσει την κατάσταση αλλά τελικά κατέληξε να εμπλακεί σε μια πολιορκία που κράτησε για 51 ημέρες.

Στις 19 Απριλίου 1993, όταν και οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν μετά την απελευθέρωση 19 παιδιών, το FBI και οι κρατικές αρχές εισχώρησαν στο συγκρότημα με άρματα μάχης και δακρυγόνα. Όσο οι τηλεοπτικές κάμερες μετέφεραν ζωντανά τι συνέβαινε, μια μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε μέσα στο κτιριακό συγκρότημα.

Συνολικά 76 μέλη της αίρεσης έπεσαν νεκροί εκείνη τη μέρα, άλλοι από ασφυξία, άλλοι από τα συντρίμμια που έπεσαν πάνω τους και άλλοι από πυροβολισμούς. Μεταξύ των νεκρών βρισκόταν και ο Ντέιβιντ Κορές.