Η “απομόνωση” της Τουρκίας και η ρήση του Διονυσίου Σολωμού

Η “απομόνωση” της Τουρκίας και η ρήση του Διονυσίου Σολωμού
Κυριάκος Μητσοτάκης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Πράγα 2022 Petr David Josek/AP Photo

Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να πορεύεται με βολικούς μύθους όπως αυτός της "διπλωματικής απομόνωσης" της Τουρκίας.

Με μία πρόχειρη google αναζήτηση οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών (από τον Πρωθυπουργό μέχρι τον Υφυπουργό Εξωτερικών) περί …απομόνωσης της Τουρκίας είναι εκατοντάδες.

Ακόμα στις 27 Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο, τόνισε ότι “η Τουρκία είναι απομονωμένη αφού απέναντί της βρίσκεται όλη η Ευρώπη και οι σύμμαχοί μας”.

Αν δεν έχουμε να κάνουμε με μία ρητορική που έχει απλώς ως στόχο την επικοινωνία και τις προεκλογικές ανάγκες, καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα εφόσον πράγματι Πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Τουρκία βιώνει κατάσταση διπλωματικής απομόνωσης.

Τα γεγονότα είναι, έτσι και αλλιώς, ξεροκέφαλα. Ας σταχυολογήσουμε μερικά:

  • Το Σάββατο έγινε γνωστό ότι η Σουηδία (μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης) προχώρησε στην έκδοση στην Τουρκία Κουρδου αγωνιστή ο οποίος έχει καταδικαστεί. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι Σουηδοί ήθελαν να αποδείξουν στον Ερντογάν ότι βάζουν σε εφαρμογή τη σχετική συμφωνία τους έτσι ώστε η Τουρκία να άρει το βέτο για την είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Καταλαβαίνει κανείς ότι σ’ αυτήν την περίπτωση, η Αγκυρα θα μιλήσει με άλλους όρους στην Ουάσιγκτον για την αγορά των F-16.
  • Το Ισραήλ, χώρα με την οποία η Ελλάδα επιχείρησε να χτίσει μία δυνατή συμμαχία την τελευταία δεκαετία, αποκατέστησε πλήρως τις διπλωματικές επαφές με την Τουρκία διορίζοντας πρεσβευτές και βάζοντας έτσι ένα τέλος στη ψυχρότητα των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων μετά από μία μακρά περίοδο εντάσεων.
  • Η Αίγυπτος, χώρα την οποία η Τουρκία είχε στοχοποιήσει τα προηγούμενα χρόνια, και με την οποία η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνία μερικής οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών της, αποκαθιστά επίσης τις διπλωματικές της σχέσεις με την Αγκυρα. Η πρόσφατη, ιδιαίτερα θερμή χειραψία μεταξύ του Ερντογάν και του Αμντέλ Φατάχ αλ Σίσι δεν πέρασε διόλου απαρατήρητη.

Ολα αυτά είναι απολύτως πρόσφατα όπως πρόσφατες είναι και οι τουρκικές επιδρομές σε συριακά εδάφη υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της “τρομοκρατίας” χωρίς επί της ουσίας αντίδραση ούτε από τις ΗΠΑ ούτε από τη Ρωσία. Οι Κούρδοι, θριαμβευτές επί του ISIS, βιώνουν εφιαλτικές στιγμές αλλά ουδείς, στην πραγματικότητα, ασχολείται.

Αν, επίσης, προσθέσει κανείς στον προβληματισμό του και την πληροφορία ότι η Σαουδική Αραβία, χώρα με την οποία η Τουρκία είχε μέχρι πρότινος οριακές σχέσεις και όχι μόνο λόγω της δολοφονίας Κασόγκι στην Κωνσταντινούπολη, θα καταθέσει στην τουρκική κεντρική τράπεζα 5 δισ δολάρια προς ενίσχυση της τουρκικής λίρας, καταλαβαίνει ότι ο Ερντογάν και το καθεστώς του κάθε άλλο παρά στερούνται της διεθνούς στήριξης.

Την ίδια ώρα η Τουρκία όχι μόνο δεν εφαρμόζει κυρώσεις κατά της Ρωσίας αλλά επιχειρεί (και εν πολλοίς καταφέρνει) να φορέσει το κοστούμι του διαμεσολαβητή στη ρωσοουκρανική διένεξη χωρίς να παραλείπει να πουλά drone στην Ουκρανία.

Αν σε όλα αυτά κάποιοι εξακολουθούν να διακρίνουν απομόνωση, τότε μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε για το κριτήριό τους.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν έχει κανένα συμφέρον να εξακολουθεί να πορεύεται με βολικούς μύθους που ακούγονται ωραία στο πλατύ κοινό αλλά δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα. Διαχρονικά η Ελλάδα έχει πληρώσει τέτοιους είδους “αξιολογήσεις” με μεγάλες καταστροφές με πιο πρόσφατη αυτήν στην Κύπρο.

Η απαραίτητη εθνική αυτοπεποίθηση σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να οδηγεί σε αλαζονεία. Ο Σολωμός, αν ζούσε σήμερα, θα επαναλάμβανε πολλές φορές και με στόμφο ότι “το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές”.

Και αληθές στην περίπτωσή μας είναι ότι η Τουρκία λογίζεται ως ισχυρή περιφερειακή δύναμη με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Συμφέρον, για την Ελλάδα, είναι τα εκκρεμή ζητήματα με την Τουρκία να φτάσουν στη λύση τους χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.

Η Ελλάδα του 21ου αιώνα (θα πρέπει να) είναι χώρα εξίσου υπολογίσιμη, με δυνατούς συμμάχους και εμπιστοσύνη στους θεσμούς του διεθνούς δικαίου. Το να υποτιμά, συνειδητά, τους “αντιπάλους” της δεν την βοηθά…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα