5 ιδιαίτερα βιβλία από γυναίκες, δώρα …για τις γυναίκες της ζωής σας!
8 Μαρτίου Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας! Γιορτάζεται κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης για τους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών.
- 08 Μαρτίου 2023 09:15
Είναι, λοιπόν, η ευκαιρία να θυμίσουμε και να δείξουμε στις γυναίκες της ζωής μας. την αγάπη μας. Μιας και αυτός ο μήνας είναι αφιερωμένος στη γυναίκα, σας προτείνουμε να διαλέξετε ως δώρο στη μητέρα, αδερφή, γυναίκα, κόρη σας βιβλία γραμμένα από σπουδαίες γυναίκες συγγραφείς!
Φυσικά, μπορείτε να τα αγοράσετε και για εσάς τις ίδιες, αν ανήκετε στην κατηγορία των γυναικών που τους αρέσει να ανοίγουν τους ορίζοντές τους μέσα από τις σελίδες μυθιστορημάτων και όχι μόνο.
Επιλέξαμε και σας προτείνουμε τους 5 παρακάτω τίτλους βιβλίων.
Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό
Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό : Ένας αρχαίος κρατήρας που λίγο λίγο γέμισε νερό – στάσιμο νερό, που μυρίζει βρύα και λάσπη. Αυτή είναι η λίμνη Μπρατσάνο. Εδώ φτάνει η Αντόνια για να στήσει το σπίτι της, ύστερα από αμέτρητες μάχες για να βρει μια στέγη της προκοπής στη Ρώμη.
Η περήφανη, πεισματάρα Αντόνια, με τον ανάπηρο άντρα και τα τέσσερα παιδιά, που παλεύει λυσσαλέα για μια καλύτερη ζωή.
Η Αντόνια, που στηρίζει όλες τις ελπίδες της στην κόρη της, την Γκάια, γι’ αυτό την κυνηγάει σαν Κέρβερος: να μάθει γράμματα, να σπουδάσει, ν’ ανεβεί κοινωνικά.
Και η Γκάια; Η Γκάια μαθαίνει να μη ζητάει, να μην παραπονιέται, να διαβάζει.Να κάνει το θέλημα της μάνας της, που γίνεται ολοένα πιο σκληρή και εμμονική. Αλλά, κάθε φορά που σηκώνει το κεφάλι της, το βλέμμα της Αντόνια την καρφώνει σαν λεπίδα. Η Γκάια βουτάει στη λίμνη χωρίς να φοβάται τα βάθη, τρέχει τις νύχτες μ’ ένα μηχανάκι με σβηστά τα φώτα, εξεγείρεται με την αφόρητη κοινοτοπία της ζωής.
Η Γκάια ξέρει πως, όσο κι αν προσπαθήσει, δεν θα γίνει ποτέ «σαν τους άλλους», όπως ονειρεύεται η Αντόνια. Η νέα χιλιετία έχει μπει, κάπου μακριά ο κόσμος αλλάζει, αλλά εδώ, μπροστά στη λίμνη, όλα μένουν ίδια.
Όσο κι αν τρέξεις, μπροστά σου θα ’ναι πάντα το στάσιμο νερό μιας ζωής χωρίς προοπτική.
Πανέξυπνα πλάσματα
Πανέξυπνα πλάσματα : Μετά τον θάνατο του συζύγου της, η Τόβα Ισάλιβαν άρχισε να δουλεύει ως καθαρίστρια στη νυχτερινή βάρδια στο ενυδρείο του Σόουελ Μπέι. Τα καταφέρνει καλύτερα όταν έχει κάτι να ασχολείται – αυτό κάνει άλλωστε από τότε που ο γιος της ο Έρικ εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στα δεκαοχτώ του, πριν από τριάντα χρόνια.
Στο ενυδρείο, η Τόβα γνωρίζει τον ιδιότροπο Μάρκελο, ένα γιγάντιο χταπόδι του Ειρηνικού. Ο Μάρκελος ξέρει περισσότερα απ’ όσα φαντάζεται κανείς μα δεν θα κουνούσε ούτε ένα από τα οκτώ του πόδια για τους δεσμώτες του – ώσπου, εντελώς ξαφνικά, δημιουργεί μια απροσδόκητη φιλία με την Τόβα.
Σαν καλός ντετέκτιβ, ο Μάρκελος συμπεραίνει τι συνέβη τη νύχτα της εξαφάνισης του γιου της Τόβα. Και καθώς η στοργή του για τη φίλη του μεγαλώνει, ξέρει πως πρέπει να χρησιμοποιήσει ό,τι τέχνασμα μπορεί να επιστρατεύσει το ασπόνδυλο σώμα του για να ανακαλύψει για χάρη της την αλήθεια, πριν να είναι πολύ αργά.
Η παριζιάνικη βιβλιοθήκη
Η παριζιάνικη βιβλιοθήκη : Παρίσι, 1939: Νέα, φιλόδοξη και με θυελλώδες ταμπεραμέντο, η Οντίλ Σουσέ φαίνεται πως τα έχει όλα: έναν αφοσιωμένο και γοητευτικό σύντροφο και μια ονειρεμένη δουλειά στη Βιβλιοθήκη του Παρισιού. Όταν όμως οι Ναζί καταλαμβάνουν την Πόλη του Φωτός, η Οντίλ χάνει τα πάντα, ανάμεσα σε αυτά και την αγαπημένη της Βιβλιοθήκη. Και τότε, μαζί με τους συναδέλφους της, μπαίνει στην Αντίσταση με τα καλύτερα όπλα της: τα βιβλία! Κάποτε ο πόλεμος τελειώνει, και η Οντίλ, αντί να απολαύσει την ελευθερία, βιώνει τη μεγαλύτερη, την πιο ανείπωτη προδοσία.
Μοντάνα, ΗΠΑ, 1983: Ενώ η νεαρή Λίλι αναζητά απεγνωσμένα νέες περιπέτειες σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της πολιτείας της Μοντάνα, το ενδιαφέρον της κεντρίζει η μυστηριώδης γηραιά Παριζιάνα κυρία που κατοικεί σε ένα γειτονικό σπίτι. Καθώς το παρελθόν της αινιγματικής γυναίκας αρχίζει να ξεδιπλώνεται, η Λίλι ανακαλύπτει πως μοιράζονται την ίδια αγάπη για τη γλώσσα, το πάθος της νοσταλγίας και μια άσβεστη παθιασμένη ζήλια, χωρίς να υποψιαστεί ούτε στιγμή το σκοτεινό, βαθιά κρυμμένο μυστικό που τις ενώνει.
Το γεγονός
Το γεγονός : Το 1963, η Annie Ernaux, 23 χρονών, ανύπαντρη, μαθαίνει ότι είναι έγκυος. Η ντροπή την κυριεύει σαν πανούκλα: ξέρει πως η εγκυμοσύνη θα στιγματίσει την ίδια και την οικογένειά της, ξέρει ότι δεν πρέπει να κρατήσει αυτό το παιδί. Σε μια Γαλλία όπου οι αμβλώσεις ήταν παράνομες, προσπάθησε μάταια να απαλλαγεί μόνη της, με πρωτόγονες μεθόδους.
Τρομαγμένη και απελπισμένη, καταφέρνει τελικά να βρει λύση, και καταλήγει στα επείγοντα ενός νοσοκομείου όπου κόντεψε να πεθάνει. Σαράντα χρόνια αργότερα, ανασύρει τα ημερολόγιά της και προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις αναμνήσεις της, προκειμένου να συλλάβει το ουσιαστικό νόημα, τον λόγο που αυτή η εμπειρία τη σημάδεψε τόσο πολύ, τόσο βαθιά.Το γεγονός είναι η ιστορία αυτού του τραύματος, ενός τραύματος που δεν ξεπέρασε ποτέ.
Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;
Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; : Πώς να πάρουμε πίσω τη ζωή μας, σε έναν κόσμο όπου αφθονούν ο ναρκισσισμός, η απαίτηση για ιδιαίτερη μεταχείριση και οι τοξικές σχέσεις
Η φράση «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» αποτελεί στάση ζωής των διάσημων και διαβόητων, που θεωρούν ότι ο κόσμος «τούς χρωστάει». Είναι το σύνδρομο του σύγχρονου ναρκισσιστή.
Οι εκστρατείες υπέρ της υγείας και της ευεξίας μάς καλούν να αποφεύγουμε τις ανθυγιεινές τροφές, την καθιστική ζωή, το κάπνισμα, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, αλλά σπάνια μας προειδοποιούν να προστατευτούμε από τους ανθυγιεινούς, δύσκολους και τοξικούς ανθρώπους.
Και όμως, η απομάκρυνση των τοξικών ατόμων από τη ζωή μας μπορεί να ωφελήσει πολύ περισσότερο τόσο τη σωματική, όσο και την ψυχική μας υγεία. Χρειάζεται να μάθουμε να προφυλάσσουμε καλύτερα τον νου, το σώμα και την ψυχή μας.
Ο ναρκισσισμός -η απαίτηση για ιδιαίτερη μεταχείριση και προνόμια- και η αγένεια έχουν γίνει η νέα τάξη πραγμάτων. Όχι μόνο εκλαμβάνονται ως φυσιολογικά, αλλά προβάλλονται και ως παράδειγμα προς μίμηση. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι έκφραση μιας παθολογικής ανασφάλειας, η οποία βιώνεται τόσο σε ατομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο.
Το παράδοξο είναι ότι δίνουμε αξία σε αυτά τα πρότυπα. Τα εκθειάζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ενημέρωσης, αλλά και στο πλαίσιο του καταναλωτισμού, και τα συναντάμε συχνά σε πολιτικούς, ηγετικά στελέχη, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους.
Λίγες είναι οι ζωές που μένουν αλώβητες από τον ναρκισσισμό. Αυτές οι σχέσεις μάς «μολύνουν» με αμφιβολία, απελπισία, σύγχυση, άγχος, κατάθλιψη και μια χρόνια αίσθηση ανεπάρκειας, με αποτέλεσμα να μας καθιστούν ευάλωτους και αδύναμους και να γίνεται πολύ δύσκολο να απομακρυνθούμε ή να θέσουμε όρια για την προστασία μας. Οι ψευδαισθήσεις που γεννά η ελπίδα ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν μας οδηγούν να σπαταλάμε πολύτιμα χρόνια δίνοντας δεύτερες ευκαιρίες και να νιώθουμε απελπισμένοι επειδή η αλλαγή που περιμένουμε δεν έρχεται ποτέ.
Ήρθε η ώρα για δράση. Ήρθε η ώρα να αναχαιτίσουμε το κύμα του ναρκισσισμού, της τοξικότητας και του ανταγωνισμού και να πάρουμε πίσω τη ζωή μας.