Ο ΟΥΝΤΟ ΚΙΕΡ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ EROTICA ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟ

Υπάρχουν οι φορές που έχεις απέναντί σου κάποιο θρύλο του σινεμά και σκέφτεσαι τι πραγματικά να πρωτορωτήσεις. Και υπάρχουν και οι φορές που ο εν λόγω θρύλος είναι σε τέτοιο ειρμό που παίρνει όλα τα διλήμματα από πάνω σου γιατί απλά τα λέει όλα από μόνος του.

Γεννημένος στην Γερμανία κοντά στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ούντο Κίερ σε μια καριέρα που έχει ήδη διαρκέσει πάνω από μισό αιώνα μετρά κυριολεκτικά εκατοντάδες credits στη φιλμογραφία του– ταινίες κάθε είδους, κάθε επιπέδου ποιότητας, κάθε εμπορικής προδιαγραφής, σε κάθε χώρα του κόσμου.

ΟΚ, όχι σε κάθε χώρα του κόσμου αλλά λίγοι ηθοποιοί έρχονται πιο κοντά από αυτόν στο να κάνουν αυτή τη φράση κυριολεκτική.

Με πάνω από 220 ταινίες στο ενεργητικό του και μια φυσιογνωμία που σε ανατριχιάζει χωρίς εκείνος να χρειαστεί καν να προσπαθήσει, ο Κίερ έχει συνεργαστεί με μια πλειάδα αξεπέραστων δημιουργών του παγκόσμιου σινεμά, από τον Χέρτσογκ και τον Φασμπίντερ μέχρι τον Γκας βαν Σαντ και τον Λαρς φον Τρίερ.

Α, και τον Όμηρο Ευστρατιάδη.

Ναι, τι λέγαμε για τις χώρες; Ο Κίερ έχει περάσει φυσικά και από την Ελλάδα, όπου στις αρχές των ‘70s γύρισε δύο erotica ταινίες, τους Ερωτομανείς με τη Μπέτυ Αρβανίτη και τον Ανέστη Βλάχο, και την Πρόκληση με την Έλενα Ναθαναήλ, με φόντο το νησιωτικό γαλάζιο της Ελλάδας αλλά και τις σκοτεινές περιπέτειες που μπλέκουν οι ήρωές του φτάνοντας στην πόλη.

Μόνο κάποιος σαν τον Ούντο Κίερ θα μπορούσε να ταιριάξει credits σαν αυτά δίπλα σε μια φιλμογραφία που περιλαμβάνει από το Flesh for Frankenstein ως το Suspiria, από Το Δικό Μου Αϊντάχο με Κιάνου Ριβς και Ρίβερ Φοίνιξ ως κάθε ταινία του Λαρς φον Τρίερ, κι από το Ace Ventura ως το καλτ βραζιλιάνικο sci-fi γουέστερν Bacurau. Α, κι αν νομίζετε πως τα αποκηρύττει, είστε γελασμένοι. Θα επανέλθουμε σε (όλα) αυτά.

«Θα ήθελες 15 λεπτά με τον Ούντο Κίερ;» με ρώτησαν από το φεστιβάλ του Λοκάρνο όπου βρέθηκα το περασμένο καλοκαίρι. Θα ήθελα, αυτό έλειπε να μην θέλω. Τώρα, τι θα χώραγε σε 15 λεπτά από όλα τα παραπάνω, είναι άλλη υπόθεση.

Ο Κίερ βρέθηκε για λίγες μέρες στην Ελβετία για την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας My Neighbor Adolf, μια δραματική τραγικωμωδία για έναν άντρα που είναι πεπεισμένος πως ο γείτονάς του είναι ένας γερασμένος Αδόλφος Χίτλερ και προσπαθεί να αποφασίσει τι θα κάνει με αυτή την πληροφορία. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κίερ καλείται να παίξει (ίσως!) τον Χίτλερ, και δεν ήταν κι η τελευταία.

Στο z-movie Iron Sky ο Κίερ είχε παίξει τον ας-τον-λέμε-Χίτλερ αντίστοιχο Φύρερ της ιστορίας, ενώ όπως μάθαμε κυριολεκτικά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, επρόκειτο να παίξει τον Χίτλερ και στην 2η και τελευταία σεζόν της σειράς Hunters του Amazon Prime Video (που μόλις έκανε πρεμιέρα στην πλατφόρμα). Όπως είναι φυσικό η συζήτηση ξεκίνησε από εκεί αλλά δεν άργησε να ταξιδέψει στα διάφορα μέρη όπου έκανε στάσεις η καριέρα του ηθοποιού.

Εκτός των άλλων, είχαμε πολύ φρέσκια και την εμφάνισή του στην ταινία Swan Song, ένα εξαιρετικά γλυκό φιλμ για έναν κομμωτή που αναλαμβάνει να κάνει τα μαλλιά μιας νεκρής γυναίκας. Εκεί ο Κίερ παίζει έναν από τους αληθινά σπάνιους πρωταγωνιστικούς ρόλους της καριέρας του λαμβάνοντας τους μεγαλύτερους διθυράμβους της ζωής του.

Είναι μεσημέρι και φτάνω στο ξενοδοχείο για τη συνέντευξη. Στον ίδιο όροφο έχει μαζεμένο κόσμο για ένα άλλο event του φεστιβάλ κι έχει αρκετή φασαρία. Ο προγραμματισμός στις συνεντεύξεις του Κίερ έχει φύγει λιγάκι– και σύντομα θα διαπιστώσω το γιατί. Όταν μπαίνω στην αίθουσα ο Κίερ πίνει ήδη το κρασάκι του, έχει ξεκάθαρα κάνει ήδη πιο πολλές συνεντεύξεις από όσες θα ήθελε– αλλά προς τιμήν του όχι μόνο δεν δείχνει βαριεστημένος, αλλά αντιθέτως αυτό το πήξιμο το εκφράζει σε δημιουργικότητα και ενθουσιασμό. Θα το καταλάβετε.

Η publicist με συστήνει, λέγοντας ότι είμαι από την Ελλάδα. «Αχ, Ελλάδα!», λέει. «Αγαπώ το φαγητό, αγαπώ τα νησιά… Δυστυχώς ακούω τώρα πως τα πάντα καίγονται». (Το φεστιβάλ –και η συνέντευξη– έλαβαν χώρα εν μέσω Αυγούστου.) Η χαλαρή αρχική κουβέντα φτάνει γρήγορα στο Swan Song.

Όλη σου την καριέρα είσαι πιο γνωστός ως supporting χαρακτήρας ή κάποιος που ξεχωρίζει μέσα από ένα ensemble, και τώρα έκανες αυτή την ταινία που κουβαλάς όλη πάνω σου.

Οι κριτικοί σε όλο τον κόσμο… στους ΝΥ Times γράφτηκε πως «επιτέλους ο Κίερ γίνεται πρωταγωνιστής», πήρα βραβεία παντού για αυτή την μικρή ταινία που κάναμε μόλις 16 μέρες γύρισμα. Ναι. Αλλά το να είσαι τόσο ευθύς με αυτά που θες μόνο σε μια ανεξάρτητη ταινία μπορείς να τα έχεις. Γιατί δε μπορείς να απαιτείς… Στο Swan Song ας πούμε πριν το φιλμ είπα πως θέλω να περάσω 2-3 μέρες σε έναν οίκο ευγηρίας, όπου κανείς δε θα μπορεί να μου μιλήσει, ούτε σκηνοθέτης, ούτε καμεραμάν, απλά θέλω να νιώσω τους τοίχους, να κοιτάξω έξω από το παράθυρο, να δω τα πουλιά. Θέλω απλά να είμαι στο κρεβάτι μου. Και είπαν ναι!

Ή ας πούμε ζήτησα να γυριστεί με χρονολογική σειρά όλο το φιλμ, και είπαν ναι. Σε ένα πιο εμπορικό φιλμ στην Αμερική δε μπορείς ποτέ να τα ζητήσεις αυτά. ΟΚ, αν είσαι ο Αλ Πατσίνο τότε ναι, αλλά δε μπορώ να τους πω να γυρίσουμε μια ταινία με χρονολογική σειρά. Θα πούν ότι έχουμε ας πούμε ένα λοκέισον και πρέπει να γυρίσουμε τα πάντα εκεί τώρα, εσένα θα περιμένουμε;

Η επιτυχία αυτού του φιλμ, τα σχόλια για σένα… αλλάζουν τα πράγματα για σένα ως άνθρωπο;

Δεν έχει αλλάξει ακόμα γιατί δεν τα έχω δεχτεί… εννοώ παίρνω πολλές προσφορές προς την ίδια κατεύθυνση, που δεν θέλω να πάω. Δε θέλω να παίζω τώρα χορευτές και κομμωτές στη ζωή μου. Οπότε έκανα ας πούμε αυτή την ταινία που παίζω τον Χίτλερ, ίσως. Και μετά έπαιξα με τον Αλ Πατσίνο σε αυτό το σόου του Amazon, το Hunters.

Το ξέρω το Hunters! Τι θα κάνεις εκεί;

Τον Χίτλερ! Είμαι σε 6 επεισόδια, παίζω τον Χίτλερ που είναι 96 χρονών, με βρίσκουν στην Αργεντινή με την γυναίκα μου, που παίζει η Λένα Όλιν, την Εύα Μπράουν δηλαδή. Ζούμε εκεί, μας βρίσκουν Εβραίοι και ουσιαστικά ακολουθεί η δίκη του Χίτλερ.

Είχες πει κάποτε πως τον Χίτλερ σου αρέσει να τον παίζεις σε κωμικό μόνο τόνο…

Ναι, βεβαίως! Είχα παίξει και στο Iron Sky, γενικά μόνο ανάλαφρα, μόνο κωμωδία. Σκέφτομαι πάντα τον Τσάρλι Τσάπλιν στον Δικτάτορα να κλωτσάει την υδρόγειο, σωστά; ΠΟΤΕ δεν ήθελα να παίξω τον Χίτλερ σοβαρά.

Το Amazon μου έκανε αυτή την προσφορά να παίξω τον Χίτλερ σοβαρά, και είπα όχι. Και επέμειναν, με έπεισαν τελικά. Ήταν πολύ δύσκολο γιατί όχι μόνο έχω πολλούς εβραίους φίλους αλλά επίσης… να παίξω τον πιο φρικτό άνθρωπο που έχει ζήσει ποτέ; Με την όμορφη γυναίκα του, το πώς μιλάει, το πώς τρώει; [παίρνει μια έκφραση σα να ξεφυσάει] Αλλά μετά είπα ναι, θα το κάνω. Γιατί ρώτησα όλους τους εβραίους φίλους μου αν…

Έλα, έλα, μη ντρέπεσαι!

[Κάνει νεύμα προς τα πίσω μου, όπου στο δωμάτιο έχει μπει ένας άνθρωπος του ξενοδοχείου με κρασί στο χέρι. Του προσφέρει.]

Ναι! Γιατί με κάνουν να μιλάω, και να μιλάω, το στόμα μου έχει στεγνώσει! [γελάει]

Τελοσπάντων, ήταν πολύ δύσκολο. Καθόμουν εκεί σε ένα γυάλινο κελί με αυτόματα στραμμένα προς τα εμένα… Δεν το έχω δει, δεν ξέρω πώς είναι, αλλά είναι πολύ χαρούμενοι. Τώρα αυτές τις μέρες ταξιδεύω ασταμάτητα, ήρθα χτες εδώ, σε 24 ώρες πάω πίσω στο Λος Άντζελες που μένω… Φαντάσου για να έρθω από εκεί πήγα Φρανκφούρτη, μετά Μιλάνο, μετά εδώ με αμάξι τρεις ώρες… Οπότε είμαι νεκρός, αλλά τώρα που θα πάω πίσω έχω να κάνω το ντουμπλάρισμα του Hunters στα γερμανικά.

Γιατί δεν θα αφήσω άλλον να μιλήσει για μένα, ειδικά τον Χίτλερ! Οπότε αυτή τη στιγμή μελετώ τις λέξεις του. Γιατί είναι υποτίθεται 94 χρονών…. Δεν μπορώ να έχω τις λέξεις του όταν ήταν νέος, πρέπει να κάνω μια υποθετική προβολή στο χρόνο, να σκεφτώ πώς θα μιλούσε δεκαετίες αργότερα. Δουλεύω πάνω σε αυτό.

Έχεις μια τεράστια καριέρα, με τόσες ταινίες το χρόνο–

Ναι, και ξεκίνησε… είσαι από Ελλάδα ε; Ξέρεις, έκανα μια ταινία… δύο ελληνικές ταινίες όταν ξεκινούσα. Μία με την Άννα Φόνσου και τον Ανέστη Βλάχο και μία με την Μπέττυ Αρβανίτη.

[σσ. Λέει όλα τα ονόματα με άψογη προφορά και σα να μην χρειάστηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο για να τα θυμηθεί.]

Πώς είχε συμβεί αυτό;

Ζούσα στη Ρώμη τότε, ήμουν με τη φίλη μου τότε και κάποιος ήθελε να γυρίσει ταινία στην Ελλάδα και την κάλεσε. Και είπα όχι, δεν θα πετάξει στην Ελλάδα μόνη της με εσάς τους άντρες! Θα πάω μαζί της για να την προστατέψω! [γελάει] Οπότε πήγα μαζί της στην Ελλάδα, μετέφραζα για αυτή μέχρι που κάποια στιγμή ο σκηνοθέτης κι ο παραγωγός είπαν πως δεν θέλουμε να δουλέψουμε μαζί της πια, θέλουμε να δουλέψουμε με εσένα.

Εγώ είπα αρχικά δεν γίνεται να το κάνουμε αυτό, είναι η φίλη μου! Να της πω να πάει πίσω κι εγώ θα κάτσω να δουλέψω; Δε θα μου ξαναμιλήσει! Τελοσπάντων, μου ξαναμίλησε. Κι εγώ έκανα το φιλμ με την Φόνσου και τον Βλάχο, που έπαιζα έναν έλληνα ναύτη. Έπρπε να μιλήσω ελληνικά για αυτό. Ήταν η Έλενα Ναθαναήλ σε ένα νησί, και την αγαπούσα…

[Μπαίνει στο δωμάτιο η publicist λέγοντας πως πρέπει να γίνει μια τελευταία ερώτηση. Ο Κίερ που έχει μπει in the zone της λέει «όχι, δε νομίζω!» και συνεχίζει.]

Θυμάμαι την ταινία! [σσ. Αδιέξοδο] Ο πατέρας της δε με ήθελε στην Ύδρα, πάω στην Αθήνα, γνωρίζω τη Φόνσου που μου δείχνει την πόλη, εκεί γίνονται ναρκωτικά, σεξ, και τότε ακούω πως ο πατέρας της Ναθαναήλ πεθαίνει και πάω πίσω με το πλοίο, αρχίζει να παίζει ελληνική μουσική, Μαρινέλλα, φτάνω εγώ, τρέχει εκείνη, αγκαλιαζόμαστε!

Στην άλλη ταινία [σσ. Ερωτομανείς] εμφανίζεται κι ο Γιάννης Πουλόπουλος. Ήταν φίλος μου. Στο κλαμπ Αθηναία τραγούδησε για μένα όταν πήγα εκεί. [κλείνει τα μάτια ανασηκώνεται από τον καναπέ, τραγουδάει] Άμα θέλω, καρντιά μου!

[γελάμε]

Αλλά δεν έζησα Ελλάδα, απλά δούλεψα για λίγο.

Με εντυπωσιάζει που τα θυμάσαι όλα, πρέπει να γνωρίζεις αμέτρητους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο–

[μπαίνει πάλι η publicist: «θέλω πέντε λεπτά σε παρακαλώ, δεν είμαι μηχανή!», της λέει. «ευχαριστώ»]

Ναι, αυτή είναι όλη μου η ζωή. Συναντώ ανθρώπους.

Λίγα χρόνια μετά ήμουν στο αεροπλάνο από Ρώμη που έμενα τότε, για Μόναχο. Ο άντρας δίπλα μου ήταν αμερικάνος. Μου κάνει έτσι με αυτή την αμερικάνικη τη φόρα του, «ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙΣ;». Είπα ηθοποιός. Είχα κάτι φωτογραφίες μου μαζί. Και κοιτάει και λέει, ενδιαφέρον, δώσε μου το νούμερό σου.

Του το έδωσα, έβγαλε το αμερικάνικο διαβατήριό του κι έγραψε το νούμερό μου στο διαβατήριό του! Ουάο, σκέφτηκα. Του λέω έγραψες το νούμερό μου στο διαβατήριό σου! Εσύ ποιος είσαι; Και μου λέει είμαι ο Πολ Μόρισεϊ, κάνω φιλμς για τον Άντι Γουόρχολ. Εντυπωσιάστηκα. Ο Γουόρχολ τότε ήταν πια πολύ γνωστός.

Δύο βδομάδες μετά χτυπάει το τηλέφωνό μου. Έλα μου λέει, θυμάσαι; Είμαι ο Πολ από το αεροπλάνο. Γυρίζω για τον Κάρλο Πόντι το Φρανκενστάιν 3D κι έχω έναν μικρό ρόλο για σένα. Και λέω, σπουδαία! Τι θα παίξω; Μου λέει, «Τον Φρανκενστάιν». Και μετά κάναμε και τον Δράκουλα. [σσ. Είναι οι ταινίες Flesh for Frankenstein και Blood for Dracula του ‘73 και ‘74, αντίστοιχα.]

Δεν έχω ποτέ στη ζωή μου ζητήσει από σκηνοθέτη να δουλέψω μαζί του. Ούτε από τον Λιντς, ούτε κανέναν. Φαντάζεσαι να έλεγες στον Λιντς «θέλω να δουλέψω μαζί σου;». Ήμουν σε δείπνο μια φορά μαζί του. Φαντάζεσαι να του το έλεγα; Θα μου έλεγε. «και ποιος δεν θέλει;» [γελάμε] Θα έφευγα από ντροπή. «Ναι, το παλτό μου παρακαλώ!»

Οπότε τους ξέρω όλους. Αλλά αν μου αρέσουν, θα πω απλά μου αρέσουν οι ταινίες σου. Ποτέ δε θα πω «θέλω να δουλέψω μαζί σου».

Στον Λαρς φον Τρίερ τι είπες την πρώτη φορά; Συνεργαστήκατε ξανά φέτος για την αναβίωση του Kingdom.

Είχαμε μια ταινία στο φεστιβάλ του Μανχάιμ θυμάμαι και το άνοιγμα ήταν ταινία του Τρίερ, το Στοιχείο του Εγκλήματος. Όταν φτάσαμε δεν ήταν ακόμα εκείνος εκεί. Ήταν διάφοροι άλλοι πιο γνωστοί τότε σκηνοθέτες. Είδα το φιλμ του και είπα στον σκηνοθέτη του δικού μου, «μπορούμε να πάμε σπίτι». Τι εννοείς, μου λέει; Του λέω, εννοώ ότι όποιος έκανε αυτό το φιλμ θα κερδίσει. Και κέρδισε φυσικά. Πήγα στον διευθυντή του φεστιβάλ και είπα πως θέλω να γνωρίσω έναν άνθρωπο. Ποιον, μου λέει; «Τον Λαρς». «Α, είσαι τυχερός, έρχεται αύριο».

Τον περίμενα την επόμενη μέρα. Περίμενα να ερχόταν κάποιος σαν τον Κιούμπρικ, τον Φασμπίντερ, ντυμένος στα μαύρο, να ξύνεται όλη την ώρα… [γελάει] Και ξαφνικά εμφανίζεται αυτός ο νεαρός, έμοιαζε με φοιτητής! Ήπιαμε 1-2 μπύρες εκείνο το βράδυ, μιλήσαμε πολύ…

[Η πόρτα πίσω μας ανοίγει ξανά, «δύο λεπτά!» λέει ο Κίερ.]

Κι ο Λαρς δυο βδομάδες αργότερα με πήρε κι εκείνος τηλέφωνο. Μου λέει γεια, είμαι ο Λαρς, με θυμάσαι; Κάνω τη Μήδεια από σενάριο του Ντράγιερ, έχω ρόλο για σένα. Ωραία λέω, τι; Θέλω μου λέει να παίξεις τον βασιλιά των βίκινγκ που είναι ο άντρας της Μήδειας, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα. «Δεν μοιάζεις με βίκινγκ»! Και μου λέει, σε παρακαλώ μην ξυριστείς για μήνες, μην πλύνεις τα μαλλιά σου, και έλα μετά στη Δανία, γιατί πρέπει να σε πουλήσω στους παραγωγούς. Οπότε κατέληξα να μοιάζω σαν παλαβός!

Τα έκανα όλα αυτά, πήγα και πήρα τον ρόλο. Ήταν η αρχή της φιλίας μας. Η γυναίκα του έκανε παιδί και μου είπαν ότι θέλουν να το βαφτίσω εγώ. Και μου διευκρίνισε, όχι για τα δώρα αλλά γιατί αν πάθουμε κάποιο ατύχημα τότε είσαι υπεύθυνος για το παιδί μου. Και λέω… ουάο, αυτό είναι κοπλιμέντο! Γίναμε κουμπάροι και κάναμε τόσες ταινίες μαζί.

Νομίζω είναι από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες του κόσμου. Με πολλά προβλήματα στη ζωή του. Αλλά κι ο Κιούμπρικ είχε προβλήματα. Ο Φασμπίντερ είχε προβλήματα…

[«Τι είναι αυτό το πάρτυ, dear; Για μένα είναι;», λέει ξαφνικά. Η publicist έχει μπει ξανά στο δωμάτιο και το event στον έξω χώρο έχει πλέον πολύ κόσμο και φασαρία. Έρχεται προς το μέρος μας.]

Θέλω να πω, είναι όλοι τους υπέροχοι κι έχουν τόση ενέργεια στο σώμα τους, θέλουν να εκραγούν. Γι’αυτό τους λένε δύσκολους. Δεν είναι δύσκολοι, είναι διαφορετικοί. Έτσι γνώρισα και– [κοιτάει προς την publicist, της κάνει νόημα «ένα» με το χέρι του]

Τελευταίος που γνώρισα, τελευταίο που σου λέω γιατί με κοιτάει περίεργα! Ήμουν Βερολίνο, ήρθε ένας νέος και μου λέει με λένε Γκας βαν Σαντ, έχω μια μικρή ταινία που έκανα με $20.000, αλλά η επόμενή μου θα είναι εμπορική και θέλω να παίξεις γιατί μου αρέσει πολύ η δουλειά σου. Μου έγραψε γράμματα. Μου είπε ότι έχει τον Κιάνου Ριβς και τον Ρίβερ Φοίνιξ. Μου βρήκε άδεια εργασίας. Του χρωστάω πολλά πράγματα.

Είχαμε μια πρεμιέρα πολύ πετυχημένη, και τότε αποφάσισα να μείνω εκεί, στην Καλιφόρνια. 30 χρόνια πριν. Κι είμαι ακόμα εδώ, ταξιδεύω εδώ κι εκεί, κάνω ακόμα ταινίες σε όλο τον κόσμο.

Στη Βραζιλία!

Ναι! Έκανα ένα υπέροχο φιλμ στη Βραζιλία, το Bacurau. Έκανα στην Τσεχία το Painted Bird, έκανα πολλά… Κι ακόμα συνεχίζω. Αλλά τώρα το παίρνω πρώτη φορά χαλαρά. Γιατί τώρα είναι τόσοι οι δημοσιογράφοι στον κόσμο που κοιτάνε τι θα είναι το επόμενο βήμα μου. Γιατί… [σσ. Παίρνει ένα επιτηδευμένα σοβαρό ύφος] «ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ είμαι πρωταγωνιστής». Οπότε δε μπορώ τώρα να κάνω ένα χαζό εμπορικό φιλμ ε, μπορώ; Πρέπει να κάνω κάτι φοβερό.

Σαν τι;

Κοιτάω για ένα φοβερό ριμέικ κάποιας φοβερής ταινίας θα μπορούσα να παίξω. Βλέπω δηλαδή πολλές παλιές διάσημες ταινίες, και προσπαθώ να σκεφτώ τι από όλα θα μπορούσα να παίξω.

***

Αν ρωτάει εμάς, ο Ούντο Κίερ θα μπορούσε να παίξει τα πάντα. Με κάποιο τρόπο, το έχει ήδη κάνει.

info: Η 2η σεζόν του Hunters στριμάρει στο Amazon Prime Video. Το Kingdom στριμάρει στο mubi. Οι Ερωτομανείς, το Αδιέξοδο και το Bacurau στριμάρουν στο Cinobo. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο φεστιβάλ του Λοκάρνο τον Αύγουστο του ‘22.

*Ευχαριστούμε το φεστιβάλ του Λοκάρνο για τη φιλοξενία.