Τζον Λε Καρρέ: Ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στον συγγραφέα που κατακεραύνωνε τη Θάτσερ

Ο Βρετανός πεζογράφος Ντέιβιντ Κόρνγουολ, γνωστός με το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο Τζον Λε Καρρέ, είχε γράψει μερικά από τα καλύτερα κατασκοπευτικά μυθιστορήματα που έχουν εκδοθεί ποτέ, και ήρθε εκ νέου στην “επικαιρότητα” μέσα από μια αναφορά του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στη Βουλή.

Συγκεκριμένα, απευθυνόμενος προς την αξιωματική αντιπολίτευση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε:

“Αν θέλετε οπωσδήποτε να αναζητήσετε σενάρια κατασκοπείας τουλάχιστον διαβάστε λίγο Λε Καρρέ, τον συγγραφέα κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων, που έλεγε ότι η επανάληψη, κάνει το ψέμα γεγονός”.

Για την ιστορία πάντως, ο Λε Καρρέ είχε αρνηθεί να λάβει παράσημο από τη Μάργκαρετ Θάτσερ, για την οποία έχουν εκφραστεί με θαυμασμό ουκ ολίγες φορές, μέλη της ΝΔ. Ο ίδιος είχε γράψει στο βιβλίο του “The Pigeon Tunnel: Stories from My Life”, πως συναντήθηκε με τη Θάτσερ το 1982, όταν εκείνη τον κάλεσε σε δείπνο στο πλαίσιο έρευνας για τον Λίβανο (τότε εργαζόταν ακόμη στην αντικατασκοπία). Ο Λε Καρρέ γράφει πως ουδέποτε την είχε ψηφίσει και πως αρνήθηκε το μετάλλιο. Τότε, μόλις είχε επιστρέψει από ένα ταξίδι στη Μέση Ανατολή και δεν έχασε την ευκαιρία να της πει κάτι για την παλαιστινιακή υπόθεση. Η Θάτσερ όμως εκφράστηκε απαξιωτικά για τους Παλαιστινίους με το επιχείρημα ότι είχαν εκπαιδεύσει τους βομβιστές του ΙRΑ, κάτι που οδήγησε σε οριστική σύγκρουση.

Θα είχαμε ιδιωτικοποιήσει ακόμη και τον αέρα, αν είχαμε την ευκαιρία

Το 2013 άλλωστε δήλωνε στο Βήμα, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του, “A Delicate Truth”:

“Η Θάτσερ πίστευε ότι η χώρα ήταν κατά βάση συντηρητική και φρόντισε να το επαληθεύσει. Η απληστία ως κίνητρο απενοχοποιήθηκε από τη Θάτσερ. Εχουμε, όμως, και μια άλλη φοβερή κληρονομιά, η οποία προκαλεί αμηχανία: η εμπλοκή μας στη Μέση Ανατολή, στην ανατροπή του καθεστώτος στο Ιράν, τη δεκαετία του ’50, στην κρίση του Σουέζ και, πιο πρόσφατα, στον πόλεμο του Ιράκ. Ακόμη και όταν δεν ήμασταν οι υποκινητές, ήμασταν συνένοχοι σε αυτούς τους πολέμους. Αυτή η κληρονομιά μάς σημάδεψε. Να ένα πρόβλημα που δεν έχετε στην Ελλάδα. Οπότε, όπως βλέπετε, δεν ευθύνεται η Θάτσερ για όλα. Εκείνη κατέστησε δυνατό να πωληθούν τα πάντα. Θα είχαμε ιδιωτικοποιήσει ακόμη και τον αέρα, αν είχαμε την ευκαιρία”.

“Η Θάτσερ αναβίωσε το πνεύμα του Τσόρτσιλ με έναν τρόπο παλιομοδίτικο και μίλησε στη σοβινιστική πλευρά του ψυχισμού μας. Το γεγονός, πάντως, ότι κυβέρνησε μια γυναίκα ήταν ένας θρίαμβος για το φύλο – αν και η ίδια δεν εκτιμούσε καθόλου τις ομόφυλές της και προσλάμβανε μόνο άνδρες”, έλεγε ακόμη.

Ο Λε Καρρέ είχε επίσης εκφράσει συμπάθεια για τον Έντουαρντ Σνόουντεν, ενώ μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, είχε επικρίνει το ΝΑΤΟ λέγοντας ότι πλέον δεν έχει λόγο ύπαρξης και ότι με την παρουσία του διαιρεί την Ευρώπη.

Σημαντικότερα βιβλία του Τζον Λε Καρρέ θεωρούνται τα εξής:

Η Τελευταία Κλήση (Καστανιώτης)

Μια ανώνυμη επιστολή κατηγορεί τον Σάμιουελ Φίναν, άνθρωπο του Υπουργείου Εξωτερικών, ότι υπήρξε μέλος του κομουνιστικού κόμματος κατά την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων, πριν από τον πόλεμο: κάτι διόλου ασυνήθιστο για τους ανθρώπους της γενιάς του. Ο Σμάιλι, υψηλά ιστάμενος των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών, δηλώνει ευθαρσώς ότι η σχετική έρευνα – υπόθεση ρουτίνας σχεδόν – ολοκληρώθηκε και ότι ο φάκελος Φίναν μπορεί να κλείσει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο (BELL)

“Είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε χωρίς οίκτο, έτσι δεν είναι; Όμως, βέβαια, αυτό είναι αδύνατο… δεν μπορεί κάποιος να μένει συνέχεια έξω στο κρύο· κάποια στιγμή θα πρέπει να γυρίσει πίσω…”

Με τη βαθύτητα, την ευστοχία και τη λεπτή ειρωνεία που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του καιρού του, ο Λε Καρρέ αποδίδει όπως δεν το κατόρθωσε κανένας άλλος το παιχνίδι της εξαπάτησης και της προδοσίας των μυστικών υπηρεσιών, που πήρε ασύλληπτες διαστάσεις στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Και στο φόντο του σκοτεινού Βερολίνου, της διχασμένης καρδιάς της Ευρώπης, δεν αφηγείται απλώς μια αξεπέραστη ιστορίας αγωνίας και μυστηρίου, αλλά μια ιστορία για τα ίδια τα όρια της ανθρώπινης συνείδησης σε συνθήκες που η σκοπιμότητα αντικαθιστά την ηθική και η απόκρυψη την αλήθεια.

Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο, το μυθιστόρημα που χάρισε παγκόσμια φήμη στον Τζον λε Καρέ, εκδόθηκε το 1963 και παραμένει η πιο αληθινή ιστορία που γράφτηκε ποτέ για τον παράλογο, αμοραλιστικό και συχνά απάνθρωπο κόσμο των κατασκόπων. Τιμήθηκε με τα βραβεία Dagger για το Καλύτερο Βρετανικό Μυθιστόρημα Μυστηρίου, Somerset Maugham και Edgar, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και ανήκει πλέον στα κλασικά έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Και ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι (Καστανιώτης)

Ο Τζορτζ Σμάιλι, πρώην υπάλληλος της υπηρεσίας πληροφοριών, αναλαμβάνει να ξετρυπώσει έναν “Τυφλοπόντικα” που έχει φωλιάσει στα ανώτερα κλιμάκια της βρετανικής αντικατασκοπείας και πουλάει μυστικά στη Σοβιετική Ένωση. Για να τον ανακαλύψει, ο Σμάιλι αρχίζει ένα δύσκολο σκακιστικό παιχνίδι με τον Κάρλα, το Σοβιετικό ομόλογό του. Κινήσεις που στην αρχή φαντάζουν ασύνδετες μεταξύ τους στο τέλος θα συγκλίνουν και θα αποκαλύψουν την ταυτότητα του «Τυφλοπόντικα». Κι όλα αυτά μέσα σ’ έναν αμείλικτο ψυχρό πόλεμο όπου δεν υπάρχουν καλοί και κακοί.

Το “Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι” θεωρείται το αριστούργημα του Λε Καρέ και είναι το πρώτο μέρος μιας άτυπης τριλογίας με κεντρικό πρόσωπο αυτόν που χαρακτηρίστηκε ο καλύτερος ήρωάς του. Μεταφράζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Ένας τέλειος Κατάσκοπος (BELL)

Όταν ο Μάγκνους Πιμ εξαφανίζεται, πάρα πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να τον αναζητούν. Γιατί ο Μάγκνους, εκτός από διπλωμάτης καριέρας, σύζυγος και αφοσιωμένος πατέρας, είναι επίσης πράκτορας του Βρετανικού Στέμματος. Και τα μυστικά που γνωρίζει δεν πρέπει να πέσουν σε εχθρικά χέρια… Στην πορεία, όμως, αποκαλύπτεται πως τίποτε στη ζωή του Μάγκνους δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται. Δυναστευμένος από την εικόνα ενός πατέρα που υπήρξε μάστορας στην τέχνη της εξαπάτησης και της προδοσίας, ο Μάγκνους έχει χτίσει ολόκληρη την ύπαρξή του πάνω σε μυστικά και ψέματα. Ποιος είναι πραγματικά; Για ποιον δουλεύει; Ποιος τον εκπαίδευσε; Καθώς η αλήθεια έρχεται σιγά σιγά στο φως, αρχίζει να ξετυλίγεται το νήμα της ζωής ενός ανθρώπου που στους πολέμους που κληρονόμησε χρησιμοποιούσε τα μόνα όπλα που ήξερε -κι έτσι έγινε ένας τέλειος κατάσκοπος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Το βιογραφικό του Τζον Λε Καρρέ

Ο Τζον Λε Καρρέ (το πραγματικό του όνομα ήταν Ντέιβιντ Τζον Μουρ Κόρνουελ, David John Moore Cornwell, 12 Οκτωβρίου 1931 – 12 Δεκεμβρίου 2020) σπούδασε στα πανεπιστήμια της Βέρνης και της Οξφόρδης και δίδαξε στο Ίτον, πριν υπηρετήσει στις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το 1960 τοποθετήθηκε στην MI6, την υπηρεσία πληροφοριών εξωτερικού, υπό την κάλυψη της θέσης του “γραμματέα Β'” στη Βρετανική Πρεσβεία στη Βόννη. Τότε ήταν που ανακάλυψε το πάθος του για τη συγγραφή, εκδίδοντας την “Τελευταία Κλήση” το 1961 και τον “Ποιοτικό Φόνο” το 1962, πριν γράψει αυτό που θεωρείται ευρέως ως ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα, “Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο”. Το βιβλίο αυτό εκτόξευσε την καριέρα του, και το 1964 ο Λε Καρέ εγκατέλειψε τις μυστικές υπηρεσίες για να αφοσιωθεί στη συγγραφή.

Το 1979, το “Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι” έγινε τηλεοπτική σειρά επτά επεισοδίων από το BBC, με πρωταγωνιστή τον Άλεκ Γκίνες.

Αργότερα το BBC έκανε επίσης τηλεοπτική σειρά το “Οι Άνθρωποι του Σμάιλι”, το 1982, και πάλι με τον Άλεκ Γκίνες στο ρόλο του Τζορτζ Σμάιλι. Αρκετά από τα μυθιστορήματά του έχουν μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη, ανάμεσά τους “Ο Ράφτης του Παναμά”, το 2001, “Ο Επίμονος Κηπουρός”, το 2005, και το “Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι”, το 2011.

Απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 2020, σε ηλικία 89 ετών, έχοντας προσβληθεί από πνευμονία.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις