Η μουστάρδα, η κέτσαπ και η μαγιονέζα δεν “κρατούν” όσο πιστεύεις – Όλα τα λάθη που κάνουμε

Κάθε πράγμα που έχουμε στο σπίτι μας, έχει μια συγκεκριμένη -δική του- θέση. Κάποια για πρακτικούς λόγους, άλλα -αυτά που καταναλώνουμε- για να διατηρηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να μην πάθουμε κάτι.

To Μagazine έχει εξηγήσει ποιος είναι ο άγνωστος κανόνας για την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στα τρόφιμα.

Σήμερα θα δώσουμε SOS που μπορούν να σώσουν σχέσεις.

Βλέπετε, το πού μπαίνει κάθε τι είναι ένας από τους κύριους λόγους που οδηγούν ανθρώπους που συμβιώνουν σε συγκρούσεις. Ήλθε η ώρα να αφαιρέσουμε κάποια από την ‘επικίνδυνη’ αυτή λίστα.

Για την ακρίβεια, τις σάλτσες ή καλύτερα υδαρή προϊόντα, εκ των οποίων κάποιες ‘κινούνται’ σε γκρίζα ζώνη. Δηλαδή, είναι μια χαρά στο ντουλάπι ή τον πάγκο, αλλά μπορεί να είναι ακόμα καλύτερες στο ψυγείο.

Όπως;

Η μουστάρδα και η κέτσαπ.

Η επίκουρη καθηγήτρια μικροβιακής ασφάλειας τροφίμων στο Cornell University, Abby Snyder κλήθηκε από την Washington Post να βοηθήσει την κατάσταση.

Αρχικά διευκρίνισε πως οι συστάσεις αποθήκευσης τροφίμων υπάρχουν για να αντιμετωπίζουν δύο ξεχωριστά ζητήματα: την ασφάλεια και την ποιότητα.

Η διαφορά μεταξύ αυτών των δυο ζητούμενων σπάνια γίνεται σαφής.

Πολλές από τις οδηγίες γύρω από τις σάλτσες περιστρέφονται γύρω από την ποιότητα, ώστε να αποτραπεί η αλλοίωση του φαγητού (να διαχωριστούν τα συστατικά ή να αλλοιωθεί ή εξαφανιστεί η γεύση).

Η αλλοίωση, όπως λέει η Snyder, είναι ένα ζήτημα που άπτεται περισσότερο της ποιότητας, από ό,τι της ασφάλειας.

Συνιστά όταν δούμε μούχλα να πετάμε το προϊόν “καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το βάζο και μερικά προϊόντα δημιουργήσουν τοξίνες”.

Η ασφάλεια των τροφίμων συνήθως δεν παίζει ρόλο στις συμβουλές που αφορούν την αποθήκευση των σαλτσών.

Ξεκαθαρίζεται πως τα προϊόντα που είναι σε βάζα ή άλλες συσκευασίες και είναι σταθερά, έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν παθογόνα μικρόβια που προκαλούν ασθένειες, οι οποίες συμβάλλουν σε τροφιμογενείς ασθένειες όπως η σαλμονέλα, το κολοβακτηρίδιο και η αλλαντίαση.

Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από δύο παράγοντες: το pH (βλ. μέτρηση της οξύτητας και της δραστηριότητας του νερού) και τη δραστηριότητα του νερού (την ποσότητα που είναι διαθέσιμη στα μικρόβια -και δεν έχει σχέση με την περιεκτικότητα σε υγρασία).

Η υψηλότερη δραστηριότητα του νερού και η λιγότερη οξύτητα τείνουν να είναι πιο ευνοϊκές συνθήκες για τα μικρόβια.

Όσον αφορά το πώς σχετίζεται αυτό με τις σάλτσες, αυτά τα βασικά στοιχεία τείνουν να είναι λιγότερο φιλόξενα για τα μικρόβια επειδή είναι αρκετά όξινα ή/και χαμηλής υδάτινης δραστηριότητας -καθώς το νερό είναι ‘ενωμένο’ με υψηλές ποσότητες συστατικών, όπως αλάτι και ζάχαρη.

Υπάρχουν σάλτσες που διατηρούνται μεν, στο ντουλάπι ή τον πάγκο, αλλά αν τις βάλουμε στο ψυγείο διαρκούν περισσότερο.

Φυστικοβούτυρο

Είναι προϊόν χαμηλής δραστηριότητας νερού που συνήθως αποθηκεύεται σε θερμοκρασία δωματίου. Δεν απαιτεί ψύξη, αλλά αν μπει στο ψυγείο αποκτά μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε υψηλότερη ποιότητα. Μερικοί άνθρωποι προτιμούν να ψύχουν το φυσικό φυστικοβούτυρο , καθώς είναι επιρρεπής σε διαχωρισμό και οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορούν να επιβραδύνουν αυτή τη διαδικασία.

Όπως ισχύει με τους ξηρούς καρπούς και τα δημητριακά ολικής αλέσεως, η ψύξη μπορεί επίσης να αποτρέψει το τάγγισμα στο φυστικοβούτυρο. Αυτός μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος κίνδυνος όταν πρόκειται για το στρώμα λαδιού πάνω από το διαχωρισμένο φυσικό φυστικοβούτυρο. Οι οδηγίες που δίνουν οι παραγωγοί είναι να καταναλώνετε το φυσικό φυστικοβούτυρο που έχουμε ανοίξει, στο ψυγείο εντός τεσσάρων μηνών.

Αυτά που βρίσκουμε ευρέως στο εμπόριο, αντέχουν έως 3 μήνες στο ντουλάπι και 12 στο ψυγείο, μετά το άνοιγμα.

Μουστάρδα

Δεν διαθέτει συστατικά που χαλάνε. Η ψύξη ωστόσο, μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της γεύσης (και δη όταν είναι dijon), για έως και 3 μήνες μετά το άνοιγμα. Συνιστάται η κατανάλωση της μουστάρδας που έχουμε στο ψυγείο, εντός ενός έτους από το άνοιγμα.

Κέτσαπ

Όπως και η μουστάρδα, η κέτσαπ μπορεί να αποθηκευτεί με ασφάλεια σε θερμοκρασία δωματίου. Άλλο όμως, είναι το ‘μπορεί’ και άλλο το ‘θέλει’. Κορυφαία εταιρία παραγωγής έχει δηλώσει ότι η φυσική οξύτητα είναι καλύτερη, όταν το προϊόν είναι στο ράφι ή το ντουλάπι. Η ψύξη διατηρεί καλύτερη την ποιότητα, μετά το άνοιγμα. Συνιστάται η κατανάλωση εντός έξι μηνών από το άνοιγμα.

Mαγιονέζα

Όταν αγοράζουμε τη μαγιονέζα, μπορούμε να την αποθηκεύσουμε στο ντουλάπι. Μόλις όμως, την ανοίξουμε πρέπει να τη βάλουμε στο ψυγείο. Η σύσταση που υπάρχει είναι να την κρατάμε σε θερμοκρασίες μεταξύ 0 και 18 βαθμών Κελσίου. Αν την αφήσουμε σε θερμότερες για περισσότερες από οκτώ ώρες, πρέπει να την πετάξουμε. Επίσης, η κατανάλωση πρέπει να γίνεται εντός το πολύ 3 μηνών. Οι σπιτικές μαγιονέζες είναι μια διαφορετική ιστορία και πρέπει να καταναλώνονται το πολύ σε 4 ημέρες.

Μελάσα

Η υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη την καθιστά ένα τρόφιμο με χαμηλή δραστηριότητα στο νερό, καθιστώντας την ψύξη περιττή. Η ψυχρή αποθήκευση καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη χρήση.

Μέλι

Πρέπει να φυλάσσεται σε θερμοκρασία δωματίου για να διατηρείται καλύτερα. Στο ψυγείο γίνεται σαν κρύσταλλο. Σε θερμοκρασία δωματίου (10 βαθμών Κελσίου) και με την υγρασία να μην ξεπερνά το 65% το μέλι αντέχει έως και 3 χρόνια, χωρίς να χάσει κάτι από τη θρεπτική του αξία. Η τεράστια συγκέντρωση σακχάρων δημιουργούν τεράστιες οσμωτικές πιέσεις και σε αυτές χρωστάμε τη μεγάλη διάρκεια ‘ζωής’. Είναι καλό να αποφεύγεται η έκθεση στο φως, ώστε να μη γίνει διάσπαση της φρουκτόζης.

Σιρόπι σφενδάμου

Άπαξ και το ανοίξουμε, συνιστάται να το βάζουμε στο ψυγείο καθώς είναι καλύτερο να καταψύχεται. Είναι και χρήσιμο να το τρώμε εντός έξι μηνών από το άνοιγμα.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις