ΧΟΥΝΤΕΣ, ΓΚΟΛΑΡΕΣ ΚΑΙ… ΕΓΚΥΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ! – ΟΙ ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΟΛΛΑΝΔΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ μπήκε ήδη στην τελική του ευθεία. Τα πρώτα νοκ-άουτ παιχνίδια ανέδειξαν τις οκτώ ομάδες που συνεχίζουν με στόχο το βαρύτιμο κύπελλο. Το μεγάλο ματς είναι σίγουρα το Αγγλία-Γαλλία, την ώρα που η Βραζιλία μοιάζει με ακλόνητο φαβορί κόντρα στην Κροατία και το Μαρόκο πολύ θα ήθελε να κάνει και στην άλλη ομάδα της Ιβηρικής (Πορτογαλία) ό,τι εναντίον της Ισπανίας.

Όσο για το Αργεντινή–Ολλανδία, είναι η αφορμή να θυμηθούμε έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους τελικούς όλων των εποχών, σίγουρα ένα από τα ωραιότερα γκολ που είδαμε ποτέ στη διοργάνωση και με ολίγη από Γιόχαν Κρόιφ, Λέο Μέσι και Ρόμπι Φαν Πέρσι, θα περάσουμε ωραία, κάποιες ώρες πριν από την σέντρα.

Το ζευγάρι πρωτοεμφανίστηκε στη δεκαετία του 70. Στα πρώτα χρόνια των σέβεντις άρχισε να κυριαρχεί το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο του Άγιαξ, που μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιο στην Εθνική Ολλανδίας. Κρόιφ, Νέεσκενς, Ρεπ και λοιποί “μάγοι” του Άμστερνταμ, έβρισκαν τον βιρτουρόζο Ρέζεμπρινκ που έπαιζε στο Βέλγιο (Μπριζ) και οι “οράνιε” φάνταζαν πρώτο φαβορί του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1974.

Την ίδια ώρα οι Αργεντίνοι, πάντα στην σκιά της Βραζιλίας, προσπαθούσαν να αλλάξουν, να γίνουν πιο φαντεζί και τεχνίτες, καθώς είχαν εγκλωβιστεί στην εικόνα μιας σκληρής λατινοαμερικάνικης ομάδας. Η μονομαχία τους στις 26 Ιουνίου του 1974 στο Παρκ Στάντιον του Γκεζελκίρχεν ήταν το πρώτο της δεύτερης φάσης (τότε το Μουντιάλ είχε δυο γύρους, χωρίς νοκ-άουτ αγώνες)

Οι Ολλανδοί είχαν προκριθεί με 2 νίκες (επί Ουρουγουάης και Βουλγαρίας) και μια ισοπαλία (με την Σουηδία). Η Αργεντινή έπαιρνε το εισιτήριο χάρη στη νίκη της επί της Αϊτής και την ισοπαλία με την Ιταλία, ακολουθώντας στον β΄γύρο την τρομερή πολωνία του Λάτο και του Ντέινα και του ασίσταντ κόουτς Γιάτσεκ Γκμοχ, που είχε νικήσει την “αλμπισελέστε” με 3-2.

Το ματς στο Γκεζελκίρχεν έγινε υπό βροχή και ο Γιόχαν Κρόιφ με δυο γκολ οδηγούσε την ομάδα του στο επιβλητικό 4-0 (τα άλλα δυο ο Ρούντι Κρολ και ο Τζόνι Ρεπ). Το πρώτο γκολ του “ιπτάμενου Ολλανδού” έμοιαζε με ζωγραφιά. Σκαφτή πάσα του Βαν Χάνεγκεμ στην πλάτη της άμυνας, ξεπέταγμα του Κρόιφ που σαν σέντερ-φορ, αδειάζει με μια υπέροχη ντρίπλα τον γκολκίπερ και γράφει το 1-0

Η Αργεντινή ηττήθηκε και από τη Βραζιλία, έφερε ισοπαλία με την Ανατολική Γερμανία και επέστρεψε στο Μπουένος Άιρες. Αντίθετα οι “οράνιε” νίκησαν με 2-0 Βραζιλιάνους και ανατολικογερμανούς, κατακτώντας την πρώτη θέση του γκρουπ, που τους έφερε στον τελικό αντιμέτωπους με τη Δυτική Γερμανία. Παρότι προηγήθηκαν με 1-0 χάρη στο εύστοχο πέναλτι του Κρόιφ, ο Πολ Μπράιτνερ (επίσης με πέναλτι) και ο Γκερντ Μίλερ έκαναν το 2-1 που έδωσε το Κύπελλο στην δυτικογερμανική ομάδα.

Άλλο Μουντιάλ, άλλο ποδόσφαιρο … κι άλλος κόσμος, όπως καταλαβαίνετε!

Ποιος ποδοσφαιριστής ήταν … έγκυος;

Τέσσερα χρόνια μετά η Ολλανδία πήγαινε στην Αργεντινή για να διεκδικήσει ξανά ό,τι έχασε στη Γερμανία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργανώθηκε ενώ την λατινική χώρα κυβερνούσε μια στυγνή δικτατορία έμεινε στην ιστορία και σαν το Μουντιάλ της ντροπής. Ο στρατηγός Χόρχε Βιντέλα και οι συνεργάτες του είχαν βάψει με αίμα τα χέρια τους, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία το 1976. Η διοργάνωση που τους έδωσε η FIFA παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας έμοιαζε με πρώτης τάξης ευκαιρία εξαγνισμού ενός αποτρόπαιου καθεστώτος, που άφησε πίσω του 30.000 θύματα (νεκρούς ή αγνοούμενους).

Η Ολλανδία χωρίς τον Κρόιφ (έμεινε κοντά στην οικογένεια του, αφού λίγες μέρες πριν είχε γίνει ένοπλη απόπειρα ληστείας στο σπίτι του) αλλά με 12 παίκτες από την ομάδα του ’74, έμοιαζε έτοιμη να εκπληρώσει τα όνειρά της, έστω κι αν το Μουντιάλ ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των γηπεδούχων.

Φάνηκε από το πρώτο ματς όταν η Ουγγαρία είδε δυο παίκτες της να αποβάλλονται στα τελευταία λεπτά κι ενώ ήδη οι Αργεντίνοι είχαν ανατρέψει το 0-1 σε βάρος τους με τα γκολ των Λεοπόλντο Λούκε και Ντανιέλ Μπερτόνι. Επιβεβαιώθηκε και με το αυστηρό πέναλτι σε βάρος της Γαλλίας (χέρι του Τρεζόρ) που διευκόλυνε το τελικό 2-1 κόντρα στους “μπλέ” και έγινε βούκινο σε ολόκληρο τον κόσμο, μετά το εκκωφαντικό 6-0 κόντρα στο Περού, στη δεύτερη φάση.

Οι Αργεντίνοι ήθελαν νίκη με πάνω από τέσσερα γκολ και έβαλαν έξι. Η επίσκεψη του Βιντέλα στα αποδυτήρια των δυο ομάδων, που έχοντας δίπλα του τον Χένρι Κίσινγκερ (!) έκανε λόγο για την “αλληλεγγύη των ομάδων της Λατινικής Αμερικής” έμοιαζε τουλάχιστον με … κατευθυντήρια γραμμή, για το πως έπρεπε να φερθούν οι “αδερφοί και γείτονες Περουβιανοί”

Κάτω από τα δοκάρια του Περού βρισκόταν ο αργεντίνικης καταγωγής Ραμόν Κιρόγα, που μετά την κατακραυγή, έστειλε ανοιχτή επιστολή με την οποία υπερασπιζόταν τους συμπαίκτες και την ομάδα του. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 2012, ο Περουβιανός γερουσιαστής Τζενάρο Λεντέσμα αποκάλυψε ότι το ματς “είχε στηθεί από τις χούντες που κυβερνούσαν τότε τις δυο χώρες”, αφού και το Περού, βίωνε μια στυγνή δικτατορία υπό τον στρατηγό Μπερμούντες.

Υπάρχουν κι άλλες θεωρίες συνομωσίας για την Αργεντινή του 78. Το 2003 σε ραδιοφωνικό σταθμό της Γαλλίας εμφανίστηκε άγνωστος, που υποστήριξε ότι ήταν παλιός Γάλλος διεθνής ποδοσφαιριστής. Αποκάλυψε ότι οι Αργεντίνοι έκαναν συστηματική χρήση αμφεταμινών, απόδειξη ότι δυο ώρες πριν από τα ματς, αντί να είναι ήρεμοι και να αυτοσυγκεντρώνονται, ούρλιαζαν λες και είχαν πάρει διεγερτικά.

Σύμφωνα με άλλους ισχυρισμούς, τα ντόπινγκ κοντρόλ στην Αργεντινή ήταν για γέλια, αφού σε ένα δείγμα ούρων, υπήρχε ένδειξη … εγκυμοσύνης. Προφανώς ουρούσαν όλοι (και όλες) πλην των παικτών της αλμπισελέστε.

Το όραμα του Μενότι

Η χούντα βέβαια δεν άφηνε ήσυχη και την ίδια την ομάδα της Αργεντινής. Μετά τη νίκη επί της Ουγγαρίας, ένας αξιωματικός πλησίασε τον Λεοπόλντο Λούκε και του είπε “είναι στο χέρι σας, αυτός ο όμιλος να μην είναι, εν τέλει, του θανάτου”. Χαμογέλασε αινιγματικά και έφυγε, με τον μυστακοφόρο κυνηγό να μην ξέρει αν όλα αυτά τα ενοούσε ή τα έλεγε μεταφορικά.

“Λίγες μέρες μετά εξαφανίστηκε ο αδερφός του καλύτερου μου φίλου. Βρέθηκε από χωρικούς στις όχθες του ριο ντε λα πλάτα, με τσιμέντο στα πόδια” αποκάλυψε χρόνια αργότερα ο Λούκε, που πέθανε το 2021 χτυπημένος από τον Covid-19 σε ηλικία 72 ετών.

Προπονητής της Αργεντινής ήταν ο Λουίς Σέσαρ Μενότι, ή αλλιώς Ελ Φλάκο (ο “λιγνός” όπως ήταν το παρατσούκλι του λόγω της σωματοδομής του). Κάθε άλλο παρα υποστηρικτής του καθεστώτος, ο μανιώδης καπνιστής Μενότι, είχε αριστερές καταβολές και όραμα για το ποδόσφαιρο. Ήθελε να δώσει άλλο αέρα στην σκληροτράχηλη Αργεντινή, επηρεασμένος από το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο των Ολλανδών.

Ο Οσβάλντο Αρντίλες έπαιζε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ομάδας το σε μια Αργεντινή που από το ρόστερ του 1974 είχαν μείνει μόλις δυο ποδοσφαιριστές. Ο Ρενέ Χόουσεμαν (1953-2018) και ο Μάριο Κέμπες με την μαλλούρα, ο μοναδικός που τότε έπαιζε στο εξωτερικό (Βαλένθια). Οι υπόλοιποι πρωτόπαιζαν στην Εθνική κι είναι αλήθεια ότι παρά τα όσα έγιναν πράγματι στο Μουντιάλ, ήταν μια καλή ομάδα! Την τελευταία στιγμή έμενε έξω ένας 17χρονος νεαρός, που τότε τον αποκαλούσαν “μεγαλύτερο ταλέντο του αργεντίνικου ποδοσφαίρου”. Τον έλεγαν Ντιέγκο Μαραντόνα…

Κι η Ολλανδία, πάντως, δεν πήγαινε πίσω. Ειδικά στον β΄γύρο, όταν με την πεντάρα κόντρα στην Αυστρία, το 2-1 επί της Ιταλίας και την ισοπαλία με τη Δ.Γερμανία έπαιρνε την πρώτη θέση στον όμιλο της β’ φάσης, παίρνοντας ταυτόχρονα και το εισιτήριο για τον δεύτερο τελικό της ιστορίας της.

Η Αργεντινή είχε ήδη καταφέρει να “αλλάξει” τον διαιτητή του αγώνα, αφού ο Ισραηλινός Κλάιν (είχε σφυρίξει το μοναδικό ματς που έχασαν οι γηπεδούχοι από την Ιταλία) έδωσε την θέση του στον Ιταλό Σέρτζιο Κονέλα, που πριν από το ματς αποδέχθηκε τις ενστάσεις των γηπεδούχων για τον νάρθηκα που φορούσε ο Ρενέ Φαν Ντερ Κέρκοφ (το 1983 έπαιξε στον Απόλλωνα).

Τα νεύρα των Ολλανδών έγιναν τσατάλια. Δεν έφτανε που τους υποχρέωσαν να μπουν στο γήπεδο, εν μέσω αποδοκιμασιών από το πλήθος, ο ρέφερι απαιτούσε να αλλάξει ο νάρθηκας του Ρενέ για να ξεκινήσει το ματς! Το επιτελείο της ομάδας βρήκε νέο μπαντάζ, το ματς ξεκίνησε και οι Αργεντίνοι ήταν ιδιαίτερα σκληροί στα μαρκαρίσματα τους, αλλά και αρκετά επιθετικοί για να πάρουν τη νίκη.

Το Μονουμεντάλ σείστηκε όταν ο Μάριο Κέμπες έκανε το 1-0 (38′). Ο Ντικ Νανίνγκα ισοφάριζε με κεφαλιά, εφτά λεπτά πριν τελειώσει το ματς και ο Ρόμπι Ρέζενμπρικ στην εκπνοή της κανονικής διάρκειας του ματς έχανε μια μοναδική ευκαιρία σημαδεύοντας το δοκάρι: “Για λίγα εκατοστά χάσαμε το Κύπελλο, εγώ τον τίτλο του πρώτου σκόρερ και η ιστορία γράφτηκε αλλιώς. Σχεδόν κάθε βράδυ βλέπω τη φάση στο όνειρό μου…” έλεγε μέχρι τον θάνατο του (το 2021).

Ο τελικός πήγε στην παράταση, ο Κέμπες έκανε το 2-1 και ο Ντανιέλ Μπερτόνι έβαλε το τρίτο γκολ με την Αργεντινή να αναδεικνύεται για πρώτη φορά Παγκόσμια Πρωταθλήτρια!

Το Μπουένος Άιρες δεν κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ. Η χούντα είχε πετύχει τον στόχο της. Όλοι έμοιαζαν ευτυχισμένοι από την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Λίγες εκατοντάδες μέτρα από το Μονουμεντάλ υπήρχε η σχολή ναυτικών δοκίμων, κέντρο των βασανιστηρίων για τους αντιφρονούντες, συνήθως αριστερούς, Αργεντίνους.

Κρατούμενοι που επέζησαν διηγήθηκαν την ιστορία της ημέρας του τελικού. Ο αγώνας έπαιζε στα μεγάφωνα με τη ραδιοφωνική μετάδοση, ενώ υπήρχε και μια μικρή μαυρόασπρη τηλεόραση. Όταν ο αγώνας ολοκληρώθηκε οι ενθουσιασμένοι δεσμοφύλακες, πήρεν 2-3 κρατούμενους και βγήκαν στον δρόμο με ένα πεζό 504. Οι φυλακισμένοι έβλεπαν έκπληκτοι τον κόσμο να παραλληρεί κι ένας δάκρυσε, γιατί όπως αποκάλυψε αργότερα, μετά τη δικτατορία, καθώς σκέφτηκε ότι “αν με εξαφάνιζαν εκείνη την ημέρα, κανείς δεν θα ασχολιόταν μαζί μου”.

Η χούντα εξαφάνιζε τους αντιφρονούντες γεμίζοντας αεροπλάνα και πετώντας τους στο κενό πάνω από τον ποταμό Ριο Ντε Λα Πλάτα. Όλα όσα μαθεύτηκαν μετά, άφησαν βαθιά τραύματα στον αργεντίνικο λαό. Οι ποδοσφαιριστές της αλμπισελέστε κατάλαβαν ότι κάποιοι τους χρησιμοποιούσαν:”Γίναμε όργανα της χούντας” παραδέχθηκε ο Ρικάρντο Βίγια, που έκανε καριέρα στην Αγγλία με τη φανέλα της Τότεναμ.

Ο συμπαίκτης του, Οσβάλντο Αρντίλες συμφώνησε ότι “όλοι είχαμε πιστέψει την προπαγάνδα της δικτατορίας”. Ο Αλμπέρτο Ταραντίνι, πάντως, δήλωνε ότι πριν χαιρετήσει τον Βιντέλα στην απονομή, είχε πιάσει τα γεννητικά του όργανα!

Ο Μενότι δήλωνε πως δεν μετανιώνει για την προσπάθεια της ομάδας να κερδίσει το Κύπελλο. Στην ομιλία του, πάντως, πριν από τη σέντρα του τελικού είπε στους παίκτες του: “Σήμερα πρέπει να παίξετε για τους χασάπηδες (σ.σ διαδεδομένο επάγγελμα στην Αργεντινή που λατρεύει το καλό κρέας) και τους δασκάλους και όχι για τους αξιωματικούς που είναι μαζεμένοι στο προεδρικό μέγαρο”.

Ντένις Μπέργκαμπ, Ντένις Μπέργκαμπ, Ντένις Μπέργκαμπ…

Είκοσι χρόνια έκαναν να βρεθούν σε Παγκόσμιο Κύπελλο, Αργεντινή και Ολλανδία. Οι Νοτιοαμερικάνοι κέρδιζαν άλλο ένα Μουντιάλ (με τα όργια του Μαραντόνα το 1986), οι “οράνιε” έμεναν με τις αναμνήσεις των δυο χαμένων τελικών και το Euro του 1988.

Ήταν 4 Ιουλίου 1998 όταν οι δυο ομάδες βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο στον έναν από τους προημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας. Από τη μια η Αργεντινή του Αριέλ Ορτέγκα που είχε φορέσει το 10 του Μαραντόνα, του Μπατιστούτα, του Σιμεονε και του Βερόν και από την άλλη η Ολλανδία των δυο Ντε Μπουρ, του Κλάιφερτ, του Φαν Ντερ Σαρ και του Ντένις Μπέργκαμπ.

Οι Λατίνοι είχαν κάνει τρεις νίκες στην πρώτη φάση (1-0 την Ιαπωνία, 5-0 την Τζαμάικα, 1-0 την Κροατία) και στο πρώτο νοκ-άουτ των “16” είχαν αποκλείσει την Αγγλία στο πρώτο νοκ-άουτ της φάσης των “16”, με τον Μπέκαμ να παίρνει κόκκινη κάρτα πέφτοντας στην παγίδα του Σιμεόνε. Η πρόκριση ήρθε στα πέναλτι με 4-3…

Οι Ολλανδοί πέρασαν με μια νίκη (5-0 τη Ν.Κορέα) και με δυο ισοπαλίες (0-0 με το Βέλγιο, 2-2 με το Μεξικό) και πήραν μια δραματική πρόκριση στους “8” κόντρα στη Γιουγκοσλαβία. Το γκολ του Ντάβιντς στις καθυστερήσεις τους έστειλε στα προημιτελικά, ενώ οι πλάβι είχαν αρχικά ισοφαρίσει και χάσει τη μεγάλη ευκαιρία να πάρουν αυτοί το προβάδισμα, όταν ο Μιγιάτοβιτς αστόχησε σε πέναλτι!

Το 2-1 ήρθε για την Ολλανδία, με τον Μπέργκαμπ μάλιστα να θυμάται ότι γλίτωσε στο τσακ την κόκκινη κάρτα, όταν χτύπησε τον Σίνισα Μιχαήλοβιτς, υπό την ανοχή του διαιτητή.

Ο προημιτελικός ξεκίνησε με μια τρομερή κεφαλιά ασίστ του Μπέργκαμπ στον Κλάιφερτ που έδινε προβάδισμα στην Ολλανδία νωρίς-νωρίς (15′). Δυο λεπτά αργότερα, ο Ορτέγκα βρήκε με κάθετη πάσα τον Κλαούντιο Λόπεζ που δεν λάθεψε μπροστά από τον Φαν Ντερ Σάρ. Το 1-1 κράτησε μέχρι το 89. Όταν δηλαδή έγνε αυτή η φάση που τρέλανε τον σπίκερ της ολλανδικής τηλεόρασης, Τζακ Φαν Φέλντελ

Το καταπληκτικό, εν κινήσει κοντρόλ, με το δεξί πόδι, ή σχεδόν ταυτόχρονη ντρίπλα με το ίδιο πόδι στον Αγιάλα και το σουτ με εξωτερικό φάλτσο στην εστία της Αργεντινής πέρασαν στην ιστορία: “Είναι το τέλειο γκολ” είπε ο Ρουντ Γκούλιτ το ίδιο βράδυ στην εκπομπή της ITV, ενώ ο Μπέργκαμπ που εκείνη τη χρονιά ήταν από τους κορυφαίους της Άρσεναλ (πρώτος σκόρερ με 20 γκολ) στην κατάκτηση του νταμπλ, παραδεχόταν: “Δεν υπάρχει το τέλειο παιχνίδι, , αυτή η στιγμή όμως είναι τέλεια. Πιο πολύ δε γίνεται…”

Ο τρόπος που σταμάτησε την μακρινή τραβέρσα του Ντε Μπουρ, η ψυχραιμία του να ντριπλάρει και να σκοράρει με αυτόν τον απίθανο τρόπο, έκαναν το γκολ του, το ωραιότερο που έχει πετύχει η Ολλανδία σε Παγκόσμιο Κύπελλο!

Ο άνθρωπος που φοβόταν να μπει σε αεροπλάνο και ταξίδευε πάντα με τρένο (ή δεν πήγαινε καθόλου, αν το ταξίδι ήταν πολύ μακρινό) δεν είδε ποτέ το γκολ αυτό στην τηλεόραση: “Δεν χρειάζεται, το έχω στο μυαλό μου” εξήγησε, προσθέτοντας: “Ξέρω ακριβώς τι συνέβη. Μετά τη δεύτερη επαφή με την μπάλα ήμουν σίγουρος. Κι όλη μου η ζωή έμοιαζε να έχει φτιαχτεί γι αυτό το γκολ…”

Το 2-1 διαμορφωμένο ένα λεπτό πριν από το τέλος, έστειλε την Αργεντινή σπίτι και την Ολλανδία στον ημιτελικό με τη Βραζιλία. Ο Κλάιφερτ ισοφάρισε στο 87 το γκολ του Ρονάλντο, ό Ταφαρέλ όμως απέκρουσε δυο πέναλτι και η σελεσάο έπαιρνε το εισιτήριο για τον τελικό. Οι “οράνιε” θα έπαιζαν στον μικρό τελικό, όπου από την τρομερή Κροατία με 2-1…

Στην εποχή του Μέσι (και του Φαν Πέρσι)

Το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας, οι δυο ομάδες έφερναν ένα βολικό 0-0 που τους πήγαινε κατευθείαν από τον όμιλο στη φάση των “16”. Η Αργεντινή είχε νικήσει την Ακτή Ελεφαντοστού με 2-1 και συντρίψει την Σερβία-Μαυροβούνιο 6-0. Ο Λέο Μέσι δεν είχε κλείσει ακόμη τα 19 του χρόνια όταν έπαιξε για πρώτη φορά στο ματς με την Ακτή. Κόντρα στους Σέρβους πετύχαινε και το πρώτο του γκολ.

Οι Ολλανδοί είχαν κι αυτοί δυο νίκες (1-0 τη Σερβίαμ 2-1 την Ακτή) άρα η ισοπαλία βόλευε και τους δυο. Η Αργεντινή προχώρησε με νίκη (2-1 το Μεξικό) αλλά αποκλείστηκε στους “8” από τη Γερμανία στα πέναλτι. Η Ολλανδία σκόνταφτε στο πρώτο νοκ-άουτ, όταν ηττήθηκε 1-0 από την Πορτογαλία.

Το 2010 ο Μέσι δεν είχε σκοράρει, η Αργεντινή που μετείχε στον πρώτο όμιλο μαζί με την δική μας Εθνική και για μια ακόμη φορά,αφού περνούσε το … καθιερωμένο ματς των “16” με το Μεξικό, έπεφτε πάνω σε γερμανικό ύφαλο (4-0) και αποχωρούσε. Η Ολλανδία, εν τω μεταξύ, ζούσε μια ακόμη πορεία μέχρι τον τελικό. Για τρίτη φορά στην ιστορία της, έμενε δεύτερη, αφού ήταν η σειρά της Ισπανίας να τη νικήσει (1-0 με το γκολ του Ινιέστα τέσσερα λεπτά πριν ολοκληρωθεί η παράταση).

Τέσσερα χρόνια αργότερα είχε έρθει η ώρα της ρεβάνς. Η Ολλανδία είχε μια σπουδαία ομάδα με Ρόμπεν, Σνάιντερ και βέβαια τον καταπληκτικό Φαν Πέρσι, που εναντίον της Ισπανίας ισοφάριζε το πέναλτι του Τσάμπι Αλόνσον με μια τρομερή κεφαλιά. Ίσως την καλύτερη όλων των εποχών σε Μουντιάλ. Ή έχετε αντίρρηση;

Το γκολ αυτό από τη σέντρα του Ντάνι Μπλιντ (μπαμπάς του τωρινού άσου των “οράνιε”) απογειώνει την Ολλανδία που συντρίβει την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία με 5-1! Θα κάνουν άλλες δυο νίκες, 3-2 την Αυστραλία και 2-0 τη Χιλή.

Την ίδια ώρα ο Μέσι στα 27 του έμοιαζε έτοιμος να οδηγήσει την Αργεντινή στην γη της επαγγελίας. Στο καλύτερο Μουντιάλ που τον έχουμε δει έβαλε γκολάρες! Με τη Βοσνία (το δεύτερο) με το Ιράν (γκολ νίκης στις καθυστερήσεις), με τη Νιγηρία (δυο). Η “αλμπισελέστε” πετούσε και ο Μέσι, μαζί με Ντι Μαρία, Αγκουέρο και Ιγκουαΐν έδειχναν ότι μπορούσαν να θριαμβεύσουν ακόμη και μέσα στο σπίτι των αιώνιων αντιπάλων της Βραζιλίας.

Πάρτε μια ιδέα τι έκανε ο Μέσι, πριν οκτώ χρόνια:

Οι δυο ομάδες πάνε ολοταχώς για σύγκρουση στον ημιτελικό, αφού αποκλείουν οι μεν Αργεντίνοι Ελβετία και Βέλγιο (1-0 και στα δυο ματς) οι δε Ολλανδοί Μεξικό (2-1) και Κόστα Ρίκα (στα πέναλτι 4-3) που νωρίτερα είχε αποκλείσει την Ελλάδα. Ο ημιτελικός στο Σάο Πάουλο (1/7/2014) δεν είναι συναρπαστικός, έχει λίγες φάσεις, τελειώνει 0-0 και κρίνεται στα πέναλτι.

Ο Σέρχιο Ρομέρο αποκρούει τα σουτ του Βλααρ και του Σνάιντερ και η Αργεντινή προκρίνεται για πρώτη φορά στον τελικό μετά το 1990. Όλοι περιμένουν το πιο ένδοξο ματς για τον Μέσι και την παρέα του, αλλά είναι οι Γερμανοί, που αφού ταπεινώνουν την Βραζιλία με το ιστορικό 7-1 στον άλλο ημιτελικό, αναδεικνύοναι παγκόσμιοι πρωταθλητές χάρη στο γκολ του Γκέτσε.

Στη Ρωσία πριν από τέσσερα χρόνια μια συνάντηση τους θα’ταν αδύνατη, αφού η Ολλανδία δεν πήγε καν στην τελική φάση. Η Αργεντινή προκρινόταν στους “16”, αλλά η Γαλλία της … έπεσε βαριά και το 4-3 από τους μετέπειτα πρωταθλητές την γύρισε στο Μπουένος Άιρες με κατεβασμένο το κεφάλι.

Οι δυο ομάδες ετοιμάζονται, πλέον, για την 6η μονομαχία τους σε Παγκόσμιο Κύπελλο (η Ολλανδία έχει 2 νίκες, η Αργεντινή 1 και δυο ματς έχουν τελειώσει ισόπαλα) και το νέο κεφάλαιο της ποδοσφαιρικής τους ιστορίας περιμένει την τελική υπογραφή.

Θα είναι του Μέσι, ή του Φαν Ντάικ;