Μια άστοχη και επικίνδυνη δίωξη

Η υπόθεση: οι εισαγγελικές αρχές της Κώ άσκησαν ποινική δίωξη εναντίον του Παναγιώτη Δημητρά και του Τόμι Ολσεν για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης.

Ο Δημητράς είναι επικεφαλής της γνωστής οργάνωσης «Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι» και ο Ολσεν ιδρυτής και διευθυντής του Aegean Boat Report.

Αμφότεροι εγκαλούνται για «οργανωμένες προσπάθειες παράνομης διακίνησης μεταναστών στη χώρα μας». Συγκεκριμένα, στο κατηγορητήριο σημειώνονται μεταξύ άλλων τα εξής:

«Το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης είχε σκοπό να παραλαμβάνει στοιχεία πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι επιχειρούσαν παράνομη είσοδο στην Ελλάδα, προκειμένου να διευκολύνει την παράνομη είσοδο και διαμονή αυτών στην Ελλάδα, αποστέλλοντας στις αρχές τα πλήρη στοιχεία τους και το ακριβές σημείο εντοπισμού τους στη χώρα, προκειμένου οι τελευταίοι να υπαχθούν στις διαδικασίες ασύλου».

Ειδικότερα για τον Δημητρά επισημαίνεται ότι λόγω της υποδομής της οργάνωσής του, «προκύπτει πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης και πορισμός εισοδήματος».

Αντίλογος

Η βαρύτατη κατηγορία για εγκληματική οργάνωση, όπως διατυπώνεται από τα σιδερωμένα ελληνικά της εισαγγελικής αρχής, επιτρέπει βάσιμη αντίκρουση:

1) Είναι δυνατόν να θεωρείται κακουργηματική πράξη η ανθρωπιστική συμπεριφορά; Δηλαδή, η διάσωση χειμαζομένων ανθρώπων όπως οι μετανάστες και οι πρόσφυγες; Είναι δυνατόν να ποινικοποείται η αρωγή ώστε να μεταβούν σε ασφαλή επικράτεια ,να διεκδικήσουν νομιμοποίηση της παρουσίας τους (άσυλο κλπ) και να εξασφαλίσουν το ξεκίνημα νέας ζωής;

Αν αυτά είναι τα κίνητρα των δύο κατηγορουμένων, αλλά και όσων κήδονται για την τύχη μεταναστών και προσφύγων, κανένας νόμος και καμία ερμηνεία του δεν μπορούν να υποστηρίξουν παραπομπή για το συγκεκριμένο αδίκημα.

Το θέμα που τίθεται-και σαφώς υφίσταται- είναι άλλης φύσεως: αντέχει μια χώρα την αθρόα εισροή μη νόμιμων μεταναστών και προσφύγων; Μήπως η ανεξέλεγκτη εισδοχή-και ενίοτε εισβολή-προκαλεί τεράστια, δισεπίλυτα προβλήματα στη χώρα, αλλά και στους ίδιους τους χειμαζόμενους που εισέρχονται στο έδαφός της;

Πρόκειται για μείζον θέμα που αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια η πατρίδα μας. Όμως δεν είναι απαραίτητο να συμμερίζονται την άποψη αυτή ο Δημητράς, ο Ολσεν και άλλοι, εν οίς και πολιτικά κόμματα.

Γι’ αυτούς προέχει το ανθρωπιστικό στοιχείο, το οποίο καθορίζει την συμπεριφορά και τη στάση τους. Κοντόφθαλμη και αφασική θεώρηση; Ασφαλώς. Αλλά από πότε μια άποψη-και δη με ανθρωπιστικό υπόβαθρο και στόχευση- συνιστά αδίκημα;

2) Ο Δημητράς και ο Όλσεν κατηγορούνται ότι βοηθούν και διευκολύνουν πολίτες τρίτων χωρών να εισέλθουν παρανόμως στο ελληνικό έδαφος και να αποκτήσουν άσυλο.

Εγείρεται όμως μια εύλογη απορία: Μα η ίδια η χώρα μας έχει παραχωρήσει άσυλο ή άδεια παραμονής σε παρανόμως εισελθόντες στην επικράτειά της, χωρίς να εξετάσει με ποιόν τρόπο και με την βοήθεια τίνος έφτασαν στην Ελλάδα.

Πώς γίνεται να εγκαλούνται οι συγκεκριμένοι (διευκόλυνση για άσυλο) για κάτι που πράττει η ελληνική πολιτεία-όταν και όπως εκείνη κρίνει;

3) Στην περίπτωση του Δημητρά η εισαγγελική αρχή δεν επισημαίνει απλώς το κατ΄επανάληψιν της τελέσεως(βοήθεια, διευκόλυνση), αλλά μιλά για «πορισμό εισοδήματος».

Βαρύτατη μομφή, αν αποδειχτεί ότι ο εγκαλούμενος όντως κερδίζει χρήματα από την υπόθεση αυτή. Θα πρόκειται για ιδιωφελή μπίζνα με ανθρωπιστικό άλλοθι.

Ο Δημητράς, στην περίπτωση αυτή, θα βρεθεί ηθικά έκθετος και θα καταστεί καταγέλαστος αν υπάρχουν και προσκομιστούν στοιχεία για «πορισμό εισοδήματος».

Όμως, ακόμη κι έτσι, για τους προεκτεθέντες λόγους, δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης. Μένει η ηθική απαξία προς το πρόσωπό του και η βαθύτατη περιφρόνηση εκ μέρους της κοινωνίας.

Επιτρέψτε μου κάτι προσωπικό για το τέλος: Με τις περισσότερες απόψεις του Δημητρά, όπως τις εξέφραζε από το «Παρατηρήτηριο», διαφωνούσα ριζικά, γεγονός που είχε οδηγήσει σε συχνές, δημόσιες αντιδικίες.

Πέραν των απόψεων αυτών, η εν γένει συμπεριφορά του σημαίνεται από μία εξοργιστική εμμονή. Την υποβολή χιλιάδων μηνύσεων εκ μέρους του, ακόμη και για ψύλλου πήδημα. Ακατανόητη, απαράδεκτη και καταφανώς ιλαρή συμπεριφορά.

Όμως ούτε η δικομανία του ούτε οι απόψεις και η νευρωτικών διαστάσεων δημόσια παρουσία του με αποτρέπουν από το να διαφωνήσω με την δίωξη που άσκησαν εναντίον του οι εισαγγελικές αρχές της Κω.

Φυσικά, δεν είμαι διόλου βέβαιος ότι ο Δημητράς θα έπραττε το ίδιο για μένα, αν βρισκόμουν στη θέση του ή σε κάποια ανάλογης ποινικής βαρύτητος. Αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως θέμα…