Γιατί δεν παγώνουν πλήρως οι καταρράκτες του Νιαγάρα – Πότε σταμάτησε η ροή και γιατί

Πανέμορφα πλάνα κάνουν τον γύρο του κόσμου αυτές τις μέρες, καθώς οι περίφημοι Καταρράκτες του Νιαγάρα πάγωσαν μερικώς, λόγω των πολικών θερμοκρασιών του χειμώνα. Η σφοδρή χιονοθύελλα και οι απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες πάγωσαν τον περιβάλλοντα χώρο, όχι όμως και την πλήρη ροή των νερών προσφέροντας ένα μαγευτικό θέαμα .

Άμεσα μας γεννιέται το ερώτημα. Μπορούν άραγε να παγώσουν πλήρως οι καταρράκτες του Νιαγάρα; Ανατρέχοντας σε ιστορικά στοιχεία, είναι γεγονός ότι έχουν καταγραφεί κάποιες χρονιές που πάγωσαν οι καταρράκτες του Νιαγάρα όχι όμως πλήρως. Η μόνη φορά που σημειώθηκε ολική παγωνιά τόσο στους καταρράκτες όσο και στη ροή του ποταμιού ήταν στις 29 Μαρτίου 1848. Εκείνη την ημέρα, υπήρχε ήδη πάγος στον ποταμό που κατέστησε δυνατή την πλήρη ψύξη , αλλά όπως θα δούμε παρακάτω αυτό έγινε για άλλους λόγους και όχι λόγω των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών .

Το πάγωμα τότε έγινε εφικτό από μια ειδική συνθήκη, η οποία οφειλόταν στη συσσώρευση πάγου στη λίμνη Έρι. Ο πάγος που συσσωρεύτηκε , σχημάτισε ένα φράγμα που σταμάτησε εντελώς τη ροή του νερού στους καταρράκτες, μπλοκάροντας την εκροή από τη λίμνη Έρι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο ποταμός Νιαγάρας, που τροφοδοτούσε με νερό τους καταρράκτες, να αποκοπεί ουσιαστικά από τη ροή του νερού.

ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Η ΡΟΗ ΤΟΥ ΝΙΑΓΑΡΑ – Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Στις 29 Μαρτίου 1848, έπνεε πολύ δυνατός άνεμος από τα νοτιοδυτικά με 7 βαθμούς θερμοκρασία. Λόγω αυτής της πνοής τεράστιες ποσότητες πάγου της λίμνης, ωθήθηκαν στις εκβολές του ποταμού Νιαγάρα. Ο πάγος ήταν τόσο πολύς που το Ποτάμι δεν μπορούσε να τα αντέξει κι έτσι άρχισε να μπλοκάρεται το νερό. Ένας από τους πρώτους κατοίκους που παρατήρησαν την εκκωφαντική σιωπή των καταρρακτών ήταν ο αγρότης, Jed Porter . Αργά το απόγευμα της 29ης Μαρτίου, έφυγε από το σπίτι για μια βόλτα κατά μήκος του ποταμού κοντά στους καταρράκτες American Falls και συνειδητοποίησε ότι ο απουσίαζε ο βροντερός βρυχηθμός των. Με μια προσεκτική εξέταση αποκάλυψε ότι η ποσότητα του νερού είχε σταματήσει . Οι κάτοικοι ξύπνησαν το πρωί της 30ης Μαρτίου μέσα σε μια απόκοσμη σιωπή και συνειδητοποίησαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο Thomas Clark Street, ιδιοκτήτης και χειριστής των μεγάλων Μύλων Bridgewater κατά μήκος της καναδικής ακτής στα νησιά Dufferin ξύπνησε από έναν από τους υπαλλήλους του στις 5 το πρωί της 30ης Μαρτίου αναφέροντας ότι ο μύλος είχε κλείσει λόγω του οτι δεν έρρε το νερό Μέχρι το πρωί της 31ης Μαρτίου, περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί στις όχθες του ποταμού.

Εκτός από την παραπάνω περίπτωση οι καταρράκτες έχουν παγώσει μερικώς από πολύ κρύο τη δεκαετία του 1900 (όπως το 1906 και το 1911) καθώς και τη δεκαετία του 2000 όπως το 2014, το 2017 και οι πιο πρόσφατες το 2019 και 2022. Εκτός από το 1848, η μόνη άλλη φορά που έφτασαν κοντά στην πλήρη ψύξη ήταν το 1912 .

Με βάση τα παραπάνω μπορεί να διατυπωθεί ότι οι καταρράκτες του Νιαγάρα δεν έχουν ποτέ σταματήσει τη ροή τους λόγω ολικής ψύξης του νερού.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΔΕΝ ΠΑΓΩΝΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ

Οι πτώσεις του νερού κατά το παρελθόν όπως και τώρα παρουσίασαν μόνο μερικό πάγωμα και αυτό γίνεται διότι ο πάγος έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό γνωστό ως «γέφυρα πάγου».

Ουσιαστικά, “γέφυρα πάγου” σχηματίζεται όταν ο πάγος παγώνει το πάνω μέρος του ποταμού ενώ τα χαμηλότερα τμήματα του καναλιού του ποταμού διατηρούν τη ροή του νερού. Περισσότερο από 6 εκατομμύρια κυβικά πόδια (168.000 m³) νερού πέφτουν κάθε λεπτό κατά την περίοδο της υψηλής ροής, και σχεδόν 4 εκατομμύρια κυβικά πόδια (110.000 m³) κατά μέσο όρο. Είναι οι πιο ισχυροί καταρράκτες στη Βόρεια Αμερική και λόγω του μεγάλου ρυθμού ροής, είναι σχεδόν αδύνατο να παγώσουν εντελώς.

Στο παρελθόν, επιτρεπόταν στους ανθρώπους να περπατούν πάνω από τον πάγο, ωστόσο αυτό σταμάτησε το 1912, αφού τότε η “γέφυρα” διαλύθηκε και οδήγησε στο θάνατο τριών τουριστών. Τις περισσότερες φορές, το μερικό πάγωμα συμβαίνει τον Ιανουάριο, όταν οι θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ -16 και -32 βαθμών Κελσίου. Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές εγκατέστησαν χαλύβδινους παγοκόπτες για να αποτρέψουν την πλήρη ψύξη, καθώς οι άνθρωποι εξαρτώνται από τις καταρράκτες για το νερό και την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.

Οι καταρράκτες του Νιαγάρα αναφέρονται σε τρεις καταρράκτες που σχηματίζουν τη νότια πλευρά του φαραγγιού του Νιαγάρα. Βρίσκονται στα σύνορα μεταξύ Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών και είναι οι καταρράκτες American Falls, οι Bridal Veil Falls και οι Horseshoe Falls. Από τους τρεις καταρράκτες, αυτός που βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών είναι ο Horseshoe Falls, ενώ οι άλλοι δύο βρίσκονται εξ ολοκλήρου εντός των ΗΠΑ. Ενώ δεν είναι εξαιρετικά μεγάλοι σε ύψος, οι καταρράκτες του Νιαγάρα έχουν μεγάλο πλάτος. Περισσότερο από 6 εκατομμύρια κυβικά πόδια (168.000 m³) νερού πέφτουν κάθε λεπτό κατά την περίοδο της υψηλής ροής, και σχεδόν 4 εκατομμύρια κυβικά πόδια (110.000 m³) κατά μέσο όρο. Είναι οι πιο ισχυροί καταρράκτες στη Βόρεια Αμερική. Οι καταρράκτες, που βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού Νιαγάρα, έχουν κατακόρυφη πτώση τουλάχιστον 16 ποδών και ρυθμό ροής υψηλότερο από οποιονδήποτε άλλο καταρράκτη στη Βόρεια Αμερική. Λόγω του μεγάλου ρυθμού ροής, είναι σχεδόν αδύνατο να παγώσουν εντελώς.

Πηγές: Wikipedia, Buffalo Commercial Advertised – March 30th 1848 Buffalo Express – March 31st 1848 Major R. Lachlan, speech to Royal Canadian Institute 1855

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις