Υπόθεση Τραμπ: Ένας πρώην πρόεδρος που δικάζεται και μία δημοκρατία που δοκιμάζεται

Για πρώτη φορά στην αμερικανική ιστορία, ένας πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται αντιμέτωπος με ποινικές κατηγορίες. Το όνομα του Ντόναλντ Τραμπ γίνεται επικεφαλίδα σε μία νέα, ιστορική σελίδα, για μία άνευ προηγουμένου πολιτική και νομική υπόθεση, η οποία, από κάθε της πλευρά, βάζει την αμερικανική δικαιοσύνη και ολόκληρο το έθνος σε αχαρτογράφητα νερά.

Από το 2016, βέβαια, όταν και εξελέγη, ο Τραμπ ξεπερνούσε διαρκώς τον εαυτό του με αδιανόητες αρνητικές πρωτιές, ξεπερνώντας παράλληλα και πλείστες απαράβατες γραμμές, ως αρνητικός πρωταγωνιστής αδιανόητων γεγονότων που κλόνισαν την καρδιά της αμερικανικής δημοκρατίας και συγκλόνισαν τον πλανήτη.

Αποκορύφωμα, μέχρι την ποινική του δίωξη, η αλησμόνητη 6η Ιανουαρίου με την εισβολή των οπαδών του στο Καπιτώλιο, για την οποία κατακρίθηκε και θεωρήθηκε από πολλούς ως ο ηθικός αυτουργός μίας μελανής στιγμής στη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Κι όμως, από νομικής άποψης, δεν ήταν εκείνη η υπόθεση που θα τον έφερνε ενώπιον της δικαιοσύνης, καθώς, δύο και πλέον χρόνια μετά, η “εξαγορά της σιωπής” της πρώην πορνοστάρ, Stormy Daniels, ώστε να μην αποκαλύψει λεπτομέρειες για τις ιδιωτικές στιγμές τους, έμελλε να γράψει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για την ιστορία των ΗΠΑ.

Παράλληλα, βάζει τη χώρα σε ένα μονοπάτι το οποίο δεν έχει διανύσει ποτέ ξανά και το οποίο σίγουρα θα δοκιμάσει τη δημοκρατία, τους θεσμούς και το δικαιικό της σύστημα. Κι αυτό διότι, για περισσότερους από δύο αιώνες, οι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, ακόμα κι εκείνοι που βρέθηκαν στο επίκεντρο πολύκροτων σκανδάλων, προστατεύθηκαν από την “ασπίδα” της πολιτικής τους ασυλίας, αποφεύγοντας τις ποινικές κατηγορίες και διώξεις, ή ακόμα-ακόμα και εξακολουθώντας να κρατούν κανονικά τα σκήπτρα της εξουσίας.

Μια δημοκρατία που δοκιμάζεται

Αυτό το “ταμπού”, ο Ντόναλντ Τραμπ το έσπασε, δημιουργώντας ένα νέο ιστορικό προηγούμενο το οποίο εγείρει ερωτήματα, όπως αν θα μπορούσε “να διαλύσει τη χώρα”, όπως κάποιοι φοβόντουσαν για τη δίκη του Νίξον στο Watergate, αν θα μπορούσε να σηματοδοτήσει “μία μεγαλειώδη νίκη της δημοκρατίας” οδηγώντας στη φυλακή έναν πρώην ηγέτη, ή έστω αν θα μπορούσε να λειτουργήσει έστω και συμβολικά, στέλνοντας ένα μήνυμα από την πλευρά της δικαιοσύνης πως ακόμη και ένας ηγέτης που κάποτε αποτελούσε το πιο ισχυρό άτομο του πλανήτη δεν μπορεί να είναι “υπεράνω του νόμου”.

“Είτε το κατηγορητήριο είναι δικαιολογημένο είτε όχι, ξεπερνά μία τεράστια γραμμή στην αμερικανική πολιτική και νομική ιστορία”, είπε στους ο Τζακ Λ. Γκόλντσμιθ, καθηγητής Νομικής στο Χάρβαρντ και πρώην ανώτατος αξιωματούχος του υπουργείου Δικαιοσύνης υπό τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους.

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τους New York Times, ακόμη κι αν αυτό το κατηγορητήριο δεν είναι αρκετό για να ταρακουνήσει τα θεμέλια της δημοκρατίας, δεν θα είναι το τελευταίο, καθώς ο Τραμπ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ένα δεύτερο κατηγορητήριο στη Τζόρτζια, ένα τρίτο από ομοσπονδιακούς εισαγγελείς, ενδεχομένως ακόμη και ένα τέταρτο.

Άλλωστε, όσο κι αν προκαλεί εντύπωση ότι, παρά τις πλείστες παραβάσεις που τον έκαναν -επίσης- τον πρώτο πρώην πρόεδρο ο οποίος παραπέμφτηκε δις στο Κογκρέσο, εν τέλει τα χρήματα για την απόκρυψη μίας ερωτικής σχέσης έγινε η αφορμή της ποινικής δίωξης, οι εισαγγελείς της Τζόρτζια και της Ουάσιγκτον μπορούν να του απαγγείλουν κατηγορίες για ακόμα πιο σοβαρά εγκλήματα αν έχουν τα αποδεικτικά στοιχεία.

Μόνο για την τρέχουσα υπόθεση με την Stormy Daniels, ο Τραμπ όμως βρίσκεται αντιμέτωπος όχι με μία, ούτε με δύο, αλλά με περισσότερες από 30 κατηγορίες που σχετίζονται με επιχειρηματική απάτη στο πλαίσιο της μυστικής καταβολής του ποσού.

Τι προβλέπει το Σύνταγμα

Ενώ το κατηγορητήριο οδηγεί τη χώρα σε άγνωστα ύδατα, για τους συνταγματολόγους, η εξέλιξη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ενώ το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει ρητά τη διαδικασία: Μολονότι οι εν ενεργεία πρόεδροι δεν μπορούν να διωχθούν ποινικά, κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει αν κατηγορηθούν μετά την αποχώρησή τους. Με βάση το Άρθρο Ι, Παράγραφος 3 του Συντάγματος, “πρόεδρος παραπέμφθηκε από τη Βουλή, καταδικάστηκε και απομακρύνθηκε από το αξίωμα από τη Γερουσία υπόκειται σε κατηγορητήριο, δίκη, κρίση και τιμωρία, σύμφωνα με το νόμο”. Με άλλα λόγια, κανένας πρώην πρόεδρος δεν έχει ασυλία ποινικών ευθυνών.

Υπενθυμίζεται πως, ο γερουσιαστής Mitch McConnell, ενώ ψήφισε για την αθώωση του κ. Τραμπ στη δεύτερη δίκη του για παραπομπή – αυτή για υποκίνηση της εισβολής στο Καπιτώλιο- είχε δηλώσει πως το έκανε επειδή “τα χέρια του ήταν δεμένα”, καθώς ο Τραμπ δεν ήταν πλέον στην εξουσία, προσθέτοντας ωστόσο πως εξακολουθεί να υπόκειται σε ποινική δίωξη .

Μία άλλη ανησυχία που έχει εκφραστεί εντόνως πηγάζει από το γεγονός ότι αυτό το κατηγορητήριο ασκείται από τοπικό εισαγγελέα και όχι από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ανοίγοντας την πόρτα σε εισαγγελείς όλης τη χώρας. Για παράδειγμα, το 2008, δύο μικρές πόλεις του φιλελεύθερου Βερμόντ ενέκριναν ψηφίσματα που κατηγορούσαν τους Μπους και Τσένι για “εγκλήματα κατά του Συντάγματος” και δίνοντας εντολή στους δικηγόρους της πόλης τους να συντάξουν κατηγορίες. Τίποτα δεν προέκυψε από αυτό, αλλά δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς έναν συντηρητικό τοπικό εισαγγελέα που θα προσπαθούσε ας πούμε να κατηγορήσει τον Μπάιντεν ότι δεν προστατεύει επαρκώς τα σύνορα.

Το μόνο βέβαιο είναι πως, εκτός από την ιστορική υπόθεση του Τραμπ που αναμένεται να εκδικαστεί, ένα ολόκληρο νομικό σύστημα αναμένεται να δοκιμαστεί…

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις