ΝΑΙ, Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΕΧΕΙ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΣΚΕΤ

Από τα “Νέα του Μπάσκετ” ένα ιστορικό περιοδικό και το μακρινό 1983, έρχεται η ιστορία μας. Ίσως είναι ασορτί με την ημέρα, μοιάζει απίστευτη, ο πρωταγωνιστής της ωστόσο ακόμη και σήμερα επιμένει ότι είναι αληθινή. Ο Νίκος Αναστόπουλος -ξέρουμε όλοι ότι-έπαιζε μπάσκετ στα νιάτα του.

Φορούσε τη φανέλα του ΑΟ Δάφνης και παρακολουθούσε βεβαίως τον αγαπημένο του Ολυμπιακό, που βίωνε την δύσκολη εποχή μετά την χρυσή ομάδα των ελληνοαμερικανών στην δεκαετία του 70.

Ο “Αναστό” που κάποια στιγμή ασχολήθηκε διοικητικά με τη Δάφνη της οποίας έγινε πρόεδρος, παραμένει φανατικός μπασκετόφιλος, πηγαίνει τακτικά στο ΣΕΦ μαζί με τους καλούς του φίλους και παρακολουθεί την πορεία του Ολυμπιακού προς το φάιναλ-φορ του Κάουνας.

Πάντα -όποτε έβρισκε την ευκαιρία- μιλούσε για το μπάσκετ και η συνέντευξη του στο “Τρίποντο” έχει μείνει στην ιστορία καθώς φωτογραφήθηκε με τις δυο μπάλες την ασπρόμαυρη και την πορτοκαλί με τον εύστοχο τίτλο “Από δω η γυναίκα μου. Κι από δω το αίσθημά μου”

Αλλά ας γυρίσουμε στο 1983. Ο Αναστόπουλος δίνει συνέντευξη στα “Νεα του Μπάσκετ” και στον Κώστα Μυλωνά, αποκαλύπτοντας την αγάπη του για την πορτοκαλί μπάλα: “‘Επαιζα βασικό πλέι-μέικερ στο παιδικό τμήμα και είχα προπονητή τον Κώστα Μπογατσιώτη” λέει και … δεν είναι ψέμα.

Καθώς αναλύει την αγάπη του για τον Ολυμπιακό, τον θαυμασμό του για τη μεγάλη ομάδα των “ερυθρολεύκων”, φτάνει στο προκείμενο: “Ήμουν βασικός πλέι-μέικερ στην παιδική ομάδα του ΑΟ Δάφνης. Κάποια μέρα, όμως, πήγα και έπαιξα ποδόσφαιρο. Όλοι τα έχασαν, τους ντρίπλαρα, τους ξαναντρίπλαρα και δώστου ξανά ντρίπλες. Ο προπονητής τα έχασε. Ήταν ημέρα Παρασκευή. Αμέσως μ’ εβαλαν και υπέγραψα δελτίο και την Κυριακή αγωνίστηκα με την ποδοσφαιρική ομάδα. Αυτό ήταν. Με κέρδισε το ποδόσφαιρο. Αλλά χωρίς να πάψω να αγαπώ το μπάσκετ.

Μάλιστα μετά από αρκετό καιρό, η εφηβική ομάδα έδινε κάποιο κρίσιμο ματς με τη Γλυφάδα. Μου πρότειναν να βοηθήσω και δέχθηκα. Επειδή όμως δεν υπήρχε το δελτίο μου, με δήλωσαν με άλλο όνομα και κάθισα στον πάγκο. Σε κάποια στιγμή τουη πρώτου ημιχρόνου, η Δάφνη έχανε με έξι πόντους. Τότε μπήκα στον αγώνα και χωρίς να περιαυτολογώ, βοήθησα να καλύψουμε τη διαφορά και να προηγηθούμε με δυο καλάθια στο ημίχρονο. Τότε έγινε το μπαμ!

Ενώ συνέχιζα το ζέσταμα κάνοντας σουτ, κάποιος από τη Γλυφάδα, που με ήξερε, μου φώναξε: “Ψιτ Αναστόπουλος !!” Εγώ τσίμπησα και αυθόρμητα γύρισα το κεφάλι μου προς την μεριά του. Αυτό ήταν. Άρχισαν να με κυνηγούν για να με φωτογραφίσουν, να κάνουν ένσταση πλαστογραφίας. Εγώ κατάφερα να το σκάσω. Φυσικά από τότε δεν ξανάπαιξα μπάσκετ στη Δάφνη“

Η σκηνή κάτι περισσότερο από σουρεαλιστική και ο Αναστό επιμένει ότι όλα έγιναν όπως τα είχε διηγηθεί τότε στον Κώστα Μυλωνά. Υποστηρίζει μάλιστα ότι εφόσον είχε υπογράψει δελτίο στην ποδοσφαιρική ομάδα δεν μπορούσε να παίζει ταυτόχρονα και μπάσκετ.

Τι έλεγε ο Μπογατσιώτης…

Ο Κώστας Μπογατσιώτης για χρόνια κόουτς σε όλες τις εθνικές κατηγορίες και σε όλα τα επίπεδα που μπορεί κανείς να φανταστεί κανείς είναι μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ. Θυμάται ονόματα, ημερομηνίες, έχει κρατήσει ένα φανταστικό αρχείο και όταν του είχα πάρει μια μεγάλη συνέντευξη στο Contra.gr θυμήθηκε πράγματι τον Νίκο Αναστόπουλο στο μπάσκετ και στη Δάφνη.

“Το 1972 μου λέει ο Κώστας Λάμπρου, καθηγητής στην Ακαδημία ‘Κώστα, θα αναλάβεις τη Δάφνη’. Ήταν η πρώτη ομάδα μου ως προπονητής. Θυμάμαι έπαιρνα 1,5 χιλιάρικο το μήνα. Έπαιζαν τότε οι δυο αδερφοί του Κώστα Ρήγα, ο Κώστας Κατσίκης, ο Κωνσταντίνος Στρατηγός ο ορθοπεδικός κι άλλοι. Η ομάδα είχε ανέβει στην Α’ Κέντρου. Πρώτος αγώνας, νίκη επί του Έσπερου, που κοούτσαρε ο Ντουκσάιρ! Μια μέρα, βλέπω έναν κοντό από το εφηβικό, που κατέβαζε σφαίρα την μπάλα. ‘Ποιος είναι;’, ρωτάω. ‘Αναστόπουλος’, μου απαντάνε. Τον παίρνω και τον βάζω στην ανδρική ομάδα.

Ο Νικόλας ήταν καλός, όμως πάνω απ’ όλα ήθελε να παίζει μπάλα. Πήγαινε στην ποδοσφαιρική ομάδα, της οποίας ο προπονητής, Βασίλης Παλάντζας, τον έδιωχνε. ‘Να πας στο μπάσκετ’, του έλεγε. Ο Νίκος επέμενε, όμως. Μια, δυο, τρεις, την τέταρτη που είχαν διπλό, του λέει ‘έλα να παίξεις’. Τον έβαλε με τους αναπληρωματικούς, πιστεύοντας ότι θα τον διαλύσουν. Ο κοντός πέταξε 4 γκολ, τρελάθηκε ο Παλάντζας και του έβγαλαν δελτίο, για να παίξει αμέσως στην πρώτη ομάδα. Έτσι τον πήρε η Δάφνη, τον έδωσε στον Πανιώνιο κι αυτός στον Ολυμπιακό, για 40 εκατομμύρια δραχμές.

Το ότι έπαιξε ποδόσφαιρο ο Αναστό, είναι το μόνο σίγουρο. Ασχολήθηκε επίσης με το μπάσκετ. Και μάλλον έχει δίκιο ότι αγωνίστηκε μόνο στην παιδική ομάδα. Στο νέο ψηφιακό αρχείο της ΕΟΚ όπου υπάρχουν οι συμμετοχές και οι πόντοι κάθε αθλητή που έχει αγωνιστεί σε εθνικές κατηγορίες μπάσκετ, το όνομα του Νικ, βρίσκεται εύκολα.

Ο απολογισμός του στη σεζόν 1972-73 (όταν δηλαδή ήταν 14 ετών) με την παιδική ομάδα του ΑΟ Δάφνης ήταν 8 (επίσημοι) αγώνες και 35 πόντοι. Μέσος όρος 4.4

Σε αντίθεση με όσα λέει ο “Μπόγας” δεν υπάρχουν συμμετοχές του Νίκου στην εφηβική ομάδα, πολύ περισσότερο στην ανδρική, αν και δεν αποκλείεται ο Αναστό να έκανε μερικές προπονήσεις και με τους άνδρες. Φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί το παιχνίδι του εφηβικού πρωταθλήματος στο οποίο αγωνίστηκε με … άλλο όνομα και κυνηγήθηκε από ένα ολόκληρο γήπεδο.

Ορισμένοι “Σωτήρηδες” όπως λέει τους φίλους του ο 65χρονος κόουτς εξακολουθούν να τον πειράζουν, μιλώντας για μεγάλη φαντασία, ο ίδιος ωστόσο επιμένει ότι κάποιος του φώναξε “ψιτ Αναστόπουλε” και προδόθηκε. Τώρα, αν είναι αλήθεια ή ψέματα, ποιός μπορεί να ξέρει. Καλό μήνα να’ χουμε, αυτό μετράει …