Η ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ: ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΤΟ ATHENS PRIDE ΑΞΙΖΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΤΗΣ ΝΔ

Το Athens Pride επέστρεψε για ακόμη μια χρονιά. Ο στόχος -όπως κάθε χρόνο- ήταν η παρέλαση αυτή να αποτελέσει μια ημέρα διεκδίκησης και αντίδρασης για ίσα δικαιώματα και ελευθερίες. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη, μιας και τα περισσότερα πήγαν λάθος.

Η αρχή του κακού έγινε πριν από λίγες ημέρες, όταν ανακοινώθηκε ότι η παρουσία του περιπτέρου της Νέας Δημοκρατίας στην πλατεία Συντάγματος θα “εκτοπίσει” το Athens Pride 2023, με αποτέλεσμα η τοποθεσία της κεντρικής εκδήλωσης να μεταφερθεί στην πλατεία Κοτζιά.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν οι υπεύθυνοι του φεστιβάλ, ανέφεραν πως η σύγχυση που δημιουργείται οφείλεται στο εκλογικό περίπτερο της Νέας Δημοκρατίας που είναι στημένο στην πλατεία Συντάγματος και ως εκ τούτου καθιστά αδύνατη τη διεξαγωγή της κεντρικής εκδήλωσης του Σαββάτου (10/06.)

“Για λόγους ασφάλειας, παραγωγής, χωροταξικά θέματα, καθώς και πολιτικής ουδετερότητας του θεσμού του Athens Pride πήραμε την απόφαση να μην ακυρωθεί το Athens Pride 2023, αλλά αντ’ αυτού να μετακινηθεί στη πλατεία Κοτζιά και να πραγματοποιηθεί κανονικά. Τα περίπτερα και η σκηνή θα λειτουργούν κανονικά στη πλατεία Κοτζιά και η πολύχρωμη πορεία μας θα κατακλύσει τους δρόμους της Αθήνας ξεκινώντας από εκεί, θα περάσει μπροστά από τη Βουλή και θα καταλήξει και πάλι στη Πλατεία Κοτζιά, όπου η βραδιά θα κλείσει με τη συναυλία και το ανοιχτό πάρτι στη πλατεία” ανέφερε η ανακοίνωση.

Η συγκεκριμένη αλλαγή ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, καθώς η τοποθεσία που λαμβάνει χώρα το φεστιβάλ Υπερηφάνειας κρύβει συμβολισμούς και μία τέτοια αλλαγή, ιδιαίτερα λόγω ενός εκλογικού περιπτέρου, στερεί από την κοινότητα τους συμβολισμούς αυτούς και περιορίζει τη δυναμική του μηνύματος ορατότητας.

Έτσι κι έγινε λοιπόν. Το χθεσινό Athens Pride (που ήταν το 8ο για μένα) δεν έμοιαζε σε τίποτα με τα προηγούμενα. Και για αυτό υπάρχουν ευθύνες.

Το… περιβόητο περίπτερο της Νέας Δημοκρατίας

Στο γενικότερο πλαίσιο της προσπάθειας να βάλει φρένο σε οποιαδήποτε συλλογική αντίδραση του κόσμου, η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να διαλύσει το φετινό Athens Pride. Το ήθελε πολύ και τα κατάφερε.

Στις 19:00, όταν ξεκίνησε η πορεία μπροστά από την Κοτζιά, επικρατούσε μια σύγχυση από τον κόσμο για το πώς θα γίνει η πορεία, πού θα κατευθυνθεί και πώς θα πραγματοποιηθεί. Ο κόσμος έμοιαζε σαστισμένος. Το σημείο ήταν εντελώς ακατάλληλο, η πορεία έχανε την ενέργειά της και αυτό το “ποτάμι” κόσμου που θα έπρεπε να χύνεται στους δρόμους, έμοιαζε να στριμώχνεται, να αποπροσανατολίζεται και να μπερδεύεται.

Φτάνοντας στο Σύνταγμα, στην πλατεία έβλεπες μόνο το προεκλογικό περίπτερο της ΝΔ. Η πλατεία, που άλλοτε ήταν γεμάτη χρώμα, χαμόγελα και συνθήματα, ήταν πλέον άδεια, με ένα κλειστό περίπτερο, το οποίο ήταν περιτριγυρισμένο από καμιά 10αριά άνδρες -ντυμένους με πολιτικά- οι οποίοι σκάναραν την πορεία. Κάποιος πονηρός θα έλεγε ότι πρόκειται για αστυνομικούς.

Τι φοβήθηκε η Νέα Δημοκρατία και φρουρούσε το περίπτερο κατά τη διάρκεια του Pride; Μήπως οι συμμετέχοντες βάλουν φωτιά και το κάψουν;

Τουλάχιστον θλιβερή εικόνα να βλέπεις μια άδεια πλατεία, με τον κόσμο να μην πλησιάζει και προφανώς να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω από το περίπτερο της ΝΔ.

Στόχος της ΝΔ ήταν να μετατραπεί αυτή η γιορτή σε ένα μπερδεμένο, χωρίς συνοχή, αδύναμο και περιορισμένο “πανηγυράκι”, όπως το αποκαλούν και οι ομοφοβικοί. Και τα κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό.

“Γαμήστε τα π……..ά” φώναζαν αστυνομικοί στο Athens Pride

Και σε αυτό το σημείο στην προβληματική εξίσωση μπαίνει και η αστυνομία. Δεν θα πω πολλά, δεν χρειάζεται άλλωστε. Είναι γνωστή η αγάπη της ΕΛΑΣ προς τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Μόνο αυτό που είδα και άκουσα θα πω.

Την ώρα κατά την οποία ομάδα αναρχικών πραγματοποίησε παρέμβαση στην Πανεπιστημίου με συνθήματα για την αποφυλάκιση του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, από μερίδα αστυνομικών ακούγονταν χυδαίες ύβρεις, όπως “γαμημένα”, “πουτάνας γιοι” και το κορυφαίο “Γαμήστε τα π……ά”. Ναι, αυτά ακούστηκαν από αστυνομικούς. Στο Pride.

Και αυτό λέει πολλά για το πού βρίσκεται η αστυνομία σήμερα, πόσο έχει εκπαιδευτεί και κατά πόσο εμπνέει εμπιστοσύνη ή δημιουργεί φόβο στα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Να σημειωθεί ότι οι διοργανωτές ανακοίνωσαν ότι “φασιστικές ομάδες επιτέθηκαν στην πορεία”…

Μηδενικά μέτρα ασφαλείας

Όπως είχε ανακοινωθεί, το Σάββατο 10 Ιουνίου επρόκειτο να τεθούν σε ισχύ κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο κέντρο της Αθήνας, λόγω του Pride.

Έτσι κι έγινε. Ωστόσο, στους δρόμους από τους οποίους θα περνούσε το Pride, τα μέτρα ασφαλείας ήταν τουλάχιστον ανεπαρκή.

Η Τροχαία ήταν απούσα, οι δρόμοι -που τις προηγούμενες χρονιές ήταν κλειστοί- φέτος ήταν εντελώς ανοιχτοί, δημιουργώντας τεράστιο κίνδυνο για τους συμμετέχοντες, σε σημείο που κατά τη διάρκεια του Pride έβλεπες αυτοκίνητα να περνούν δίπλα από τους ανθρώπους, με τους οδηγούς να εγκλωβίζονται μέσα στην παρέλαση.

Η πορεία “έσπαγε” σε πολλά σημεία, υπήρχαν τεράστια κενά λόγω του γεγονότος ότι ήταν ανοιχτοί για τα οχήματα οι βασικοί δρόμοι που θα περνούσε το Pride -οι οποίοι, ξαναλέω, τις προηγούμενες χρονιές ήταν κλειστοί- και το βασικότερο όλων, δημιουργούνταν μεγάλος κίνδυνος για τους πεζούς και τους οδηγούς.

Θα έλεγε κανείς ότι σα να ‘θελαν κάποιοι στο φετινό Pride να μην υπάρχει η συνοχή του κόσμου, σα να ‘θελαν η ροή των συμμετεχόντων να διακόπτεται συνεχώς, σε σημείο που να μην ξέρεις πού είναι η αρχή, πού η μέση και πού το τέλος.

Η καθοριστική απόφαση του απολιτίκ Pride

Η “πολιτική ουδετερότητα του θεσμού του Athens Pride” είναι γνωστή. Και φέτος απεδείχθη καθοριστική για τα όσα έγιναν.

“Για λόγους ασφάλειας, παραγωγής, χωροταξικά θέματα, καθώς και πολιτικής ουδετερότητας του θεσμού του Athens Pride πήραμε την απόφαση να μην ακυρωθεί το Athens Pride 2023, αλλά αντ’ αυτού να μετακινηθεί στη πλατεία Κοτζιά και να πραγματοποιηθεί κανονικά”, ανέφερε η ανακοίνωση της διοργάνωσης.

Το να αποφασίζεις να αλλάξεις την τοποθεσία του Pride από την πλατεία Συντάγματος στην Κοτζιά, δείχνει πολλά από μόνο του. Και τι σημαίνει “για να μην ακυρωθεί;” Ένα κόμμα απαιτεί να μην πραγματοποιηθεί το Pride μπροστά στη Βουλή -ένα σημείο με τεράστιο συμβολισμό- και εσύ απλά το δέχεσαι και συμβιβάζεσαι.

Καλύτερα να ακυρωνόταν το Pride, από το να καταντήσει ένα ξέφραγο αμπέλι. Αυτή θα ήταν μια βαθιά πολιτική κίνηση αντίστασης απέναντι σε αυτό που προσπαθούν να κάνουν εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες. Να περιορίζουν την αντίδραση, την οργή, την αντίσταση.

Η απολιτικοποίηση του κινήματος δεν μας επιτρέπει να δούμε το σκληρά ταξικό χαρακτήρα που έχουν οι διεκδικήσεις.

Στις ΛΟΑΤΚΙ+ εκδηλώσεις βλέπουμε ηθοποιούς, τραγουδιστές και καλλιτέχνες να λένε “ει, είμαι σαν και εσένα ή είμαι μαζί σου” και αυτό είναι πολύ σημαντικό, δε λέω. Αλλά, κατά πόσο ακούγεται σήμερα πώς περνάει ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο στην εργασία του; Ακόμη χειρότερα, πώς επιβιώνει ένα τρανς άτομο, που δεν έχει καν τη δυνατότητα να βρει εργασία;

Πού πήγαν οι συζητήσεις για τα ταξικά προνόμια; Πού πήγαν τα συνθήματα για τον Ζακ, για την αστυνομική βιαιότητα; Πού πήγαν τα πανό για τους νεκρούς της ομοτρανσφοβίας; Τα αντικατέστησαν τα πανό των μεγάλων χορηγών;

Χορηγοί, καπιταλισμός και πάρτε πολύχρωμο μπλουζάκι καλέ κύριε!

Καμπάνιες οργανισμών και μεγάλων brands βάζουν στη συζήτηση το κόνσεπτ της αγάπης και της οικογένειας για όλ@ (κατά τον μήνα Μάιο), έπειτα κάνουν την εμφάνισή τους στο Pride και για 10 μήνες εξαφανίζονται μέχρι τον επόμενο Μάιο.

Ο μήνας αυτός είναι καθιερωμένος διεθνώς ως Μήνας Pride, επειδή τον Ιούνιο του 1969, στο μπαρ Stonewall στο Γκρίνουιτς Βίλατζ της Νέας Υόρκης, τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας διαμαρτυρήθηκαν για την καθημερινή κακοποίηση, τις διακρίσεις και τις συλλήψεις τους από την αστυνομία.

Τα βασανισμένα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας διαδήλωσαν κατά της αστυνομικής βίας στο Stonewall και ήταν αποφασισμένα να μπει ένα “φρένο” στην καθημερινή κακοποίηση που βίωναν. Η διαμαρτυρία αυτή έγινε με αίμα, συνθήματα κατά της αστυνομικής βίας, όχι με… πολύχρωμα παπάκια και rainbow κονκάρδες και μπλουζάκια…

Έτσι ξεκίνησε το Pride, όμως δυστυχώς κατέληξε να αποτελεί μια γιορτή για να λανσάρονται δήθεν καμπάνιες υποστήριξης για τα δικαιώματα της κοινότητας. Για κανά δύο μήνες και μετά πάλι του χρόνου, ντε.

Λογότυπα στα χρώματα του ουράνιου τόξου, ειδικά σχεδιασμένα προϊόντα για τον μήνα Pride, κάθε είδους προωθητική ενέργεια για “ορατότητα”. Στόχος το κέρδος, πατώντας στις ζωές των ΛΟΑΤΚΙ+.

Το γνωστό “Rainbow Capitalism” κατέκλεισε το φετινό Athens Pride. Πιο πολλά ήταν τα “άρματα” των brands, παρά των οργανώσεων ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων.

Και η “Θετική Φωνή”, παραλίγο να μην είναι εκεί, επειδή δεν είναι ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωση.

Είναι χαρούμενοι άραγε όσοι έφτιαξαν αυτό το πράγμα;

Και φυσικά το απαραίτητο pinkwashing από τα κόμματα

Τέλος, ας περάσουμε στα κοινοβουλευτικά κόμματα. Ήταν όλα εκεί (εκτός από την Ελληνική Λύση βεβαίως). Selfies, σημαιάκια, κονκάρδες, χαμός!

Η εργαλειοποίηση σε βάρος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας από τα κόμματα που θέλουν να δείξουν τον δημοκρατικό χαρακτήρα τους συνεχίζεται.

Κινήσεις εντυπωσιασμού, pinkwashing (ξέπλυμα ομοφοβίας) από εκπροσώπους των κομμάτων που εμφανίζονται ως υποστηρικτές για τις φωτογραφίες και την υποχρέωση, οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα και δεν νοιάζονται καν για τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις της κοινότητας.

Νέες υποσχέσεις Μητσοτάκη στο TikTok για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Και θα… θα… θα… Για να βγει η υποχρέωση, λόγω της ημέρας,. Ξανά πάλι του χρόνου και τα συναφή.

Βλέποντας λίγους εκπροσώπους κομμάτων να συμμετέχουν στο Pride, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων τελείωσαν; Τι το ουσιαστικό έχουν κάνει; Και κυρίως η τελευταία κυβέρνηση, βεβαίως.

Η Νέα Δημοκρατία βρισκόταν στην κυβέρνηση επί 4 χρόνια και έδειξε στην καλύτερη των περιπτώσεων αδιαφορία για τα δικαιώματα των αδυνάμων.

Πλήρης αδιαφορία για τη διασφάλιση της ισότητας προς όλους τους πολίτες, την ώρα που έρευνες δείχνουν πως η συστηματική κακοποίηση των ΛΟΑΤΚΙ+ εξακολουθεί να αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα.

Τα ΛΟΑΤΚΙ+ και ιδιαίτερα τα τρανς πρόσωπα στην Ελλάδα αντιμετώπιζαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα προκαταλήψεων, παρενοχλήσεων, διακρίσεων και βίας, καθώς και περιορισμένη πρόσβαση στην εργασία, στην κοινωνική πρόνοια, στην υγειονομική περίθαλψη και στην εκπαίδευση, εκτός από την ευρεία ρητορική μίσους και τη βία που αντιμετωπίζουν καθημερινά.

Η μειωμένη ορατότητα, η περιθωριοποίηση, ο στιγματισμός, ο εκφοβισμός και η άσκηση σωματικής βίας, είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα καθημερινά τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.

Το Pride παραμένει σημαντικό, όχι όμως αυτό το Pride. Το Pride του καπιταλισμού, του pinkwashing, της ρηχότητας, της έλλειψης σημαντικών, δυνατών και ουσιαστικών συνθημάτων. Το Pride της υποταγής απέναντι σε περίπτερα της ΝΔ…

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Magazine, η Άννα Κουρουπού, ακτιβίστρια, ιδρυτικό μέλος και διευθύντρια ενδυνάμωσης της οργάνωσης Red Umbrella Athens, είχε δηλώσει:

“Μια παντοδύναμη κυβέρνηση, που απαρτίζεται από τόσα μέλη που μισούν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, θα μας γαμήσει… Αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Προσωπικά, έχω ικανή την επόμενη κυβέρνηση -με μια τάχα αφορμή-, μέχρι και να απαγορεύσει τα Pride, για να ικανοποιήσει τα ακροδεξιά στοιχεία. Μακάρι να βγω ψεύτρα…”

Μακάρι να βγούμε ψεύτες…