Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ VIRTUAL REALITY

Τα υπαρξιακά που έχει ένας μέσος άνθρωπος, δεν είναι τίποτα μπροστά σε εκείνα των επιστημόνων. Ιδιαίτερα των φυσικών κοσμολόγων και των αστρονόμων, που παλεύουν αιώνες να καταλάβουν και να εξηγήσουν το από πού προερχόμαστε και γιατί υπάρχουμε.

Κυριολεκτικά.

Αν τα έχουν καταφέρει; Όχι.

Και κάπως έτσι εμφανίζεται τακτικά στο προσκήνιο η υπόθεση πως αυτό που ζούμε είναι προσομοίωση υπολογιστών.

Σου φαίνεται παράλογο;

Έλα μαζί μου, για μια βόλτα στο σύμπαν και στους τρόπους που υπάρχουν για να τσεκάρουμε αν ό,τι ζούμε είναι πραγματικό ή έργο ενός τεράστιων δυνατοτήτων supercomputer.

Οι επιστήμονες ένα ξέρουν, ότι δεν ξέρουν πολλά -βασικά

Δεδομένα, ακόμα δεν έχει κατακτηθεί ακόμα η γνώση για τους λόγους που το σύμπαν άρχισε να υπάρχει με συνθήκες που ήταν κατάλληλες για την ανάπτυξη ζωής.

Ή γιατί οι φυσικοί νόμοι και οι σταθερές παίρνουν τις πολύ συγκεκριμένες τιμές που επιτρέπουν την ανάπτυξη των αστεριών, των πλανητών και τελικά της ζωής.

Αυτά είναι βασικά στοιχεία για να καταφέρουν να αποκωδικοποιήσουν οι ειδήμονες τι προκαλεί την επέκταση του σύμπαντος.

Συχνά προκύπτουν στοιχεία που αμφισβητούν παλαιότερες εκτιμήσεις.

Χαρακτηριστικά, το 2019 διαπιστώθηκε πως το σύμπαν επεκτείνεται πολύ πιο γρήγορα (9%) από ό,τι είχε εκτιμηθεί, με τους ερευνητές να ομολογούν ότι ενδεχομένως να χρειαζόταν νέα φυσική για να εξηγήσει καλύτερα τον Κόσμο.

Aλλά γιατί στα λέω όλα αυτά;

Όπως γράφει ο επίκουρος καθηγητής φυσικής στο University of Portsmouth, Melvin M. Vopson στο Conversation “μια κοινή απάντηση -για όλα τα ερωτηματικά- είναι ότι ζούμε σε ένα άπειρο πολυσύμπαν συμπάντων. Επομένως δεν αποτελεί έκπληξη πως τουλάχιστον ένα σύμπαν έχει εξελιχθεί όπως το δικό μας.

Μια άλλη εξήγηση είναι πως το σύμπαν μας είναι προσομοίωση υπολογιστή, με κάποιον (ίσως ένα προηγμένο εξωγήινο είδος) να ρυθμίζει τις συνθήκες.

Το βέβαιο είναι πως δεν θα γίνουμε μπαταρίες

Καλωσήλθατε στον κόσμο του Matrix -minus την εξέλιξη μας σε μπαταρίες “αφού καταναλώνουμε περισσότερη ενέργεια από όση παράγουμε. Υπάρχουν ήδη διαθέσιμες πολύ πιο αποτελεσματικές μηχανές, σε ό,τι αφορά τη μετατροπή της ενέργειας. Δεν θα θέλαμε να κρατήσουμε έναν ολόκληρο ανθρώπινο οργανισμό, για να ‘βγάζει’ σπαταλημένη θερμότητα”, σύμφωνα με τον Nick Bostrom, φιλόσοφο, καθηγητή στο ινστιτούτο Future of Humanity του Oxford University και ερευνητή του υπαρξιακού κινδύνου, της ανθρώπινης βελτίωσης και των κινδύνων της υπερευφυΐας.

Εξακολουθείς να πιστεύεις πως όλα αυτά είναι παράλογα; Και τι είναι λογικό;

Είσαι σίγουρος/σίγουρη πως ξέρεις τι είναι πραγματικότητα; Γιατί σίγουρα οι επιστήμονες δεν έχουν την απάντηση.

Tην ίδια ώρα, ο κλάδος της επιστήμης που ονομάζεται ‘φυσική της πληροφορίας’ προτείνει πως ο χωροχρόνος και η ύλη δεν είναι θεμελιώδη φαινόμενα.

Ότι η φυσική πραγματικότητα αποτελείται από κομμάτια πληροφοριών, που μας ‘δίνουν’ όσα ξέρουμε για τον χωροχρόνο.

Αυτό οδηγεί στην εξαιρετική πιθανότητα ότι ολόκληρο το σύμπαν μας μπορεί, στην πραγματικότητα, να είναι μια προσομοίωση υπολογιστή” προσθέτει ο Vopson, θυμίζοντας ότι “δεν πρόκειται για κάποια καινοτόμα ιδέα.

Σημείωσε σε παρακαλώ και ότι οι βουδιστές μίλησαν πριν αιώνες για το dharma (βλ. κοσμικός νόμος και τάξη που θεωρείται ως η απόλυτη αλήθεια και η πηγή όλων των πραγμάτων που βρίσκονται πέρα από τα “τρία βασίλεια” των ουρανών).

Οι Αζτέκοι πίστευαν ότι ο κόσμος μας ‘ζωγραφίστηκε’ από τους Θεούς.

Ο Πλάτωνας είχε αναπτύξει την αλληγορία του σπηλαίου.

Με αυτά και με αυτά, γίνεται σαφές πως από την αρχή της ύπαρξης της, η ανθρωπότητα αμφισβητούσε αν αν ό,τι ζούμε είναι πραγματικότητα -προτείνοντας πως μπορεί και να είναι μια ψευδαίσθηση, μια ‘σκιώδης’ πραγματικότητα.

Ποτέ δεν υπήρξαμε βέβαιοι πως όσα ζούμε δεν τα ονειρευόμαστε ή δεν είναι τα ορίζουν άλλοι που ζουν ‘σε έναν άλλον εξωτερικό κόσμο’.

Η πρόταση ότι ο χωροχρόνος και η ύλη δεν είναι θεμελιώδη φαινόμενα υπάρχει από το 1989, οπότε τη διατύπωσε ο φυσικός, John Archibald Wheeler. Ήταν αυτός που πρότεινε ότι το σύμπαν είναι θεμελιωδώς μαθηματικό και για αυτό υπάρχει βάση στη θεωρία ότι αναδύεται από πληροφορίες.

“Επινόησε τον περίφημο αφορισμό ‘it from bit’” γράφει ο Vopson.

Το 2003 πήρε την σκυτάλη ο Bostrom, με τη διατύπωση της θεωρίας της προσομοίωσης. Η εργασία του είχε τίτλο “Are you living in a computer simutation?”. Δεν είχε την απάντηση. Έθεσε το ενδεχόμενο πως όσο αυξάνεται η ισχύ των υπολογιστών και εξελίσσεται η τεχνητή νοημοσύνη, μια από τις τρεις ακόλουθες δηλώσεις πρέπει να είναι αλήθεια.

• Το ανθρώπινο είδος είναι πολύ πιθανό να εξαφανιστεί, πριν φτάσει στο ‘μεταθανάτιο’ στάδιο (πεθαίνουμε πριν γίνουμε τεχνικά ικανοί να δημιουργήσουμε προσομοιώσεις σε υπολογιστές που θα έχουν συνείδηση).
• Οποιοσδήποτε μετά-ανθρώπινος πολιτισμός είναι εξαιρετικά απίθανο να εκτελέσει σημαντικό αριθμό προσομοιώσεων της εξελικτικής του ιστορία ή παραλλαγές (δεν θα εξαφανιστούμε, αλλά θα εξελιχθούμε τόσο που δεν θα μας ενδιαφέρει να ‘τρέξουμε’ τέτοιου τύπου προσομοιώσεις).
• Σχεδόν μετά πάσας βεβαιότητας ζούμε σε προσομοίωση υπολογιστή.

Από αυτά προκύπτει ότι η πεποίθηση πως υπάρχει σημαντική πιθανότητα να γίνουμε μια μέρα meta-άνθρωποι (οι οποίοι ‘τρέχουν’ τις προσομοιώσεις των προγόνων τους -για την καλύτερη κατανόηση) είναι λανθασμένη.

Εκτός και αν ζούμε αυτήν την στιγμή σε μια προσομοίωση.

Ποιος ‘τρέχει’ την προσομοίωση

“Μάλλον κάποια μορφή σούπερ ευφυίας και όχι κάποιος πολύ έξυπνος άνθρωπος.

Η τεχνολογία που επιτρέπει τη δημιουργία προσομοίωσης που να είναι ρεαλιστική και να έχει συνειδητά όντα (όπως είναι οι άνθρωποι) είναι πολύ προηγμένο είδος τεχνολογίας.

Ο πολιτισμός που έχει αναπτύξει τέτοιου είδους τεχνολογία θα έχει διαθέσιμη την τεχνολογία που μπορεί να βελτιώσει τη δική τους νοημοσύνη, ώστε να δημιουργήσει εκλεπτυσμένες μορφές τεχνητής νοημοσύνης.

Έως ότου ένας πολιτισμός αποκτήσει τις ικανότητες να δημιουργήσει αυτές τις προσομοιώσεις, θα έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει σπουδαιότερες μορφές νοημοσύνης. Οι προσομοιωτές θα είναι σούπερ ευφυείς”, είχε γράψει ο Bostrom.

Ο φυσικός Seth Lloyd από το Massachusetts Institute of Technology, πήρε την σκυτάλη από τον Bostrom και έκανε το επόμενο βήμα (στην υπόθεση της προσομοίωσης), προτείνοντας ότι ολόκληρο το σύμπαν θα μπορούσε να είναι ένας γιγάντιος κβαντικός υπολογιστής.

Ωραία τα λένε, αλλά πώς αποδεικνύονται;

Ο επίκουρος καθηγητής του University of Portsmouth που επανέφερε το θέμα της προσομοίωσης στο προσκήνιο στις 21/11, σημείωσε πως “υπάρχουν κάποια στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η φυσική μας πραγματικότητα θα μπορούσε να είναι μια προσομοιωμένη εικονική πραγματικότητα και όχι ένας αντικειμενικός κόσμος που υπάρχει, ανεξάρτητα από τον παρατηρητή.

Οποιοσδήποτε virtual reality κόσμος θα βασίζεται στην επεξεργασία πληροφοριών.

Αυτό σημαίνει ότι όλα είναι τελικά ψηφιοποιημένα ή εικονοστοιχεία (pixelated) σε ένα ελάχιστο μέγεθος που δεν μπορεί να υποδιαιρεθεί περαιτέρω: τα bits.

Αυτό φαίνεται να μιμείται την πραγματικότητά μας, σύμφωνα με τη θεωρία της κβαντικής μηχανικής που κυβερνά τον κόσμο των ατόμων και των σωματιδίων.

Δηλώνει ότι υπάρχει μια μικρότερη, διακριτή μονάδα ενέργειας, μήκους και χρόνου.

Ομοίως, τα στοιχειώδη σωματίδια -που αποτελούν όλη την ορατή ύλη στο σύμπαν-, είναι οι μικρότερες μονάδες ύλης.

Για να το θέσω απλά, ο κόσμος μας είναι pixelated.

Οι νόμοι της φυσικής που διέπουν τα πάντα στο σύμπαν μοιάζουν επίσης με γραμμές κώδικα υπολογιστή που θα ακολουθούσε μια προσομοίωση κατά την εκτέλεση του προγράμματος. Επιπλέον, μαθηματικές εξισώσεις, αριθμοί και γεωμετρικά σχέδια υπάρχουν παντού και κάπως έτσι φαίνεται πως ο κόσμος είναι εξ ολοκλήρου μαθηματικός.

{…} Η πιο υποστηρικτική απόδειξη της υπόθεσης της προσομοίωσης, προέρχεται από την κβαντική μηχανικής που υποδηλώνει ότι η φύση δεν είναι ‘πραγματική’: τα σωματίδια -σε καθορισμένες καταστάσεις, όπως συγκεκριμένες τοποθεσίες-, δεν φαίνεται να υπάρχουν εκτός αν τα παρατηρήσετε ή τα μετρήσετε πραγματικά.

Αντίθετα, βρίσκονται σε ένα μείγμα διαφορετικών καταστάσεων ταυτόχρονα.

Ομοίως, η εικονική πραγματικότητα χρειάζεται έναν παρατηρητή ή προγραμματιστή για να συμβούν τα πράγματα”.

Ποια πειράματα μπορούν να δείξουν τι ισχύει

Ο Vopson συνεχίζει, υποστηρίζοντας πως “είναι λογικό να υποθέσουμε ότι ένα προσομοιωμένο σύμπαν θα περιέχει πολλά κομμάτια πληροφοριών παντού, γύρω μας.

Αυτά τα bits πληροφοριών αντιπροσωπεύουν τον ίδιο τον κώδικα.

Ως εκ τούτου, η ανίχνευση αυτών των bits πληροφοριών, θα αποδείξει την υπόθεση της προσομοίωσης.

Η πρόσφατα προτεινόμενη αρχή της ισοδυναμίας πληροφοριών μάζας-ενέργειας (M/E/I) (υποδηλώνει ότι η μάζα μπορεί να εκφραστεί ως ενέργεια ή πληροφορία, ή αντίστροφα) δηλώνει ότι τα bit πληροφοριών πρέπει να έχουν μικρή μάζα. Αυτό μας δίνει κάτι για να πειραματιστούμε, ως προς τις αναζητήσεις μας.

Υπάρχει και η υπόθεση πως η πληροφορία είναι στην πραγματικότητα μια πέμπτη μορφή ύλης στο σύμπαν.

Έχω υπολογίσει ακόμη και το αναμενόμενο περιεχόμενο πληροφοριών, ανά στοιχειώδες σωματίδιο. Αυτές οι μελέτες οδήγησαν στη δημοσίευση του Φεβρουαρίου του 2022. Ήταν σχετική με ένα πειραματικό πρωτόκολλο για τον έλεγχο αυτών των προβλέψεων.

Το πείραμα περιλαμβάνει τη διαγραφή των πληροφοριών που περιέχονται μέσα στα στοιχειώδη σωματίδια. Έτσι τα ίδια και τα αντισωματίδια τους (όλα τα σωματίδια έχουν ‘αντι’ εκδοχές του εαυτού τους -είναι πανομοιότυπες αλλά έχουν αντίθετο φορτίο) καταστράφηκαν σε μια λάμψη ενέργειας και εξέπεμψαν ‘φωτόνια’ (ή σωματίδια φωτός).

Έχω προβλέψει το ακριβές εύρος των αναμενόμενων συχνοτήτων των φωτονίων που προκύπτουν με βάση τη φυσική των πληροφοριών.

Το πείραμα είναι ιδιαίτερα εφικτό με τα υπάρχοντα εργαλεία μας και έχουμε ξεκινήσει έναν ιστότοπο crowdfunding) για να το πετύχουμε.

Προφανώς υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις. Ο αείμνηστος φυσικός John Barrow υποστήριξε ότι μια προσομοίωση θα δημιουργούσε μικρά υπολογιστικά λάθη, τα οποία ο προγραμματιστής θα έπρεπε να διορθώσει, ώστε να συνεχίσει να ‘τρέχει’ το πρόγραμμα.

Πρότεινε ότι μπορεί να βιώσουμε τέτοια σταθεροποίηση, όπως οι σταθερές της φύσης που αλλάζουν.

Επομένως, η παρακολούθηση των τιμών αυτών των σταθερών είναι μια άλλη εναλλακτική”, σε πειράματα για να ελέγξουμε πού και τι ζούμε.