Η ΓΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΙΝΙ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΤΟΥ ’82

Την Κυριακή 20 Νοεμβρίου, στις 18:00 το απόγευμα, στο γήπεδο “Al Bayt” της Αλ Χορ, η Εθνική ομάδα του Κατάρ, διοργανώτριας χώρας του τουρνουά, υποδέχτηκε το Εκουαδόρ στο εναρκτήριο παιχνίδι του 22ου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε η αυλαία για ένα ακόμα Μουντιάλ, το οποίο πέρα από τις εξωαγωνιστικές του ιδιαιτερότητες, έχει – όπως είναι φυσικό – τα δικά του φαβορί και αουτσάιντερ στο δρόμο προς την κατάκτηση του πλέον βαρύτιμου ποδοσφαιρικού τροπαίου.

Στις προηγούμενες 21 διοργανώσεις, οι ομάδες που έχουν πάρει μέρος μετριούνται σε δεκάδες (79 για την ακρίβεια, που φέτος έγιναν 80 με την προσθήκη του Κατάρ), οι αγώνες που έχουν διεξαχθεί μετριούνται σε εκατοντάδες (900) και τα γκολ που έχουν σημειωθεί μετριούνται σε χιλιάδες (2.548). Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί, όμως μέχρι σήμερα μόνο οκτώ χώρες έχουν κατακτήσει το Κύπελλο, τρεις από τη Νότιο Αμερική (Βραζιλία, Ουρουγουάη, Αργεντινή) και πέντε από την Ευρώπη (Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Αγγλία).

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, έχουν υπάρξει πολλές μεγάλες ομάδες που ξεκίνησαν με στόχο το “Άγιο Δισκοπότηρο” του ποδοσφαίρου, για διάφορους όμως λόγους δεν τα κατάφεραν. Κάποιες από αυτές, παρά την αποτυχία τους να ανέβουν στην κορυφή του κόσμου, μνημονεύονται μέχρι σήμερα για την αξία τους (ατομικά και ομαδικά) και – κυρίως – για το θέαμα που πρόσφεραν. Σε αυτή την πρώτη εβδομάδα του 22ου Μουντιάλ, το Magazine παρουσιάζει επτά τέτοιες Εθνικές, που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, παρά το γεγονός ότι δε χάρηκαν το τρόπαιο.

Οι τρεις από αυτές (Ουγγαρία 1954, Ολλανδία 1974 & 1978) έφτασαν μέχρι τον τελικό του θεσμού, οι υπόλοιπες (Βραζιλία 1982, Γαλλία 1982 & 1986, ΕΣΣΔ 1986) αποκλείστηκαν νωρίτερα. Όμως όλες έβαλαν τη σφραγίδα τους στο άθλημα, απόρροια του τεράστιου ταλέντου των παικτών τους και του τρόπου με τον οποίο μάγεψαν το κοινό με τις εμφανίσεις τους. Μετά τη Βραζιλία του 1982, παραμένουμε στο ίδιο Μουντιάλ για να παρουσιάσουμε τη Γαλλία του Μισέλ Πλατινί. Πριν προχωρήσουμε, να προσθέσω ότι πρόκειται απλά για προσωπικές επιλογές, αφού πέρα από αυτές τις επτά περιπτώσεις, υπήρξαν σίγουρα και άλλες, επίσης αξιομνημόνευτες.

Η ΥΠΕΡΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΜΙΣΕΛ ΙΝΤΑΛΓΚΟ

Συνεχίζουμε με μια ακόμα ομάδα, η οποία – όπως και η Βραζιλία – “έλαμψε” στο ίδιο Μουντιάλ, εκείνο του 1982. Η Εθνική Γαλλίας μέχρι τότε δεν είχε να επιδείξει κάτι αξιόλογο στα Παγκόσμια Κύπελλα, εκτός από την τρίτη θέση του 1958 στη Σουηδία. Η ομάδα των μεγάλων Ραϊμόν Κοπά και Ζιστ Φοντέν είχε αποκλειστεί στον ημιτελικό από τη μετέπειτα κάτοχο Βραζιλία (5-2), αλλά είχε διαλύσει στον μικρό τελικό τη Δυτική Γερμανία με το εντυπωσιακό 6-3 (καρέ του Κοπά).

Στο ξεκίνημα όμως της δεκαετίας του ’80, μια χαρισματική γενιά ποδοσφαιριστών, δημιούργησε ένα εκπληκτικό σύνολο, προορισμένο να πρωταγωνιστήσει. Ο εκλέκτορας (από το 1976) Μισέλ Ινταλγκό είχε στη διάθεσή του μια ατελείωτη λίστα προικισμένων με αστείρευτο ταλέντο παικτών: Μανουέλ Αμορός, Πατρίκ Μπατιστόν, Μαξίμ Μποσίς, Ζεράρ Ζανβιόν, Μαριούς Τρεζόρ, Μπερνάρ Ζενγκινί, Αλέν Ζιρές, Ζαν Τιγκανά, Ντομινίκ Ροστό, Ντιντιέ Σιξ και φυσικά τον μεγάλο ηγέτη εκείνης της Εθνικής, Μισέλ Πλατινί.

ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Οι “μπλε” ταξίδεψαν στην Ισπανία με μεγάλες φιλοδοξίες, ξεκίνησαν όμως τις υποχρεώσεις τους με το “αριστερό”, αφού ηττήθηκαν στο πρώτο παιχνίδι του ομίλου 3-1 από την Αγγλία, μέσα στο “Σαν Μαμές”. Οι Άγγλοι άνοιξαν το σκορ μόλις στο 1′ με τον Μπράιαν Ρόμπσον, δέχτηκαν την ισοφάριση στο 24′ από τον Σολέρ, όμως στη συνέχεια πέτυχαν δυο ακόμη τέρματα με τους Ρόμπσον και Μάρινερ, “προσγειώνοντας” ανώμαλα τους Γάλλους.

Στο δεύτερο ματς ήρθε η πρώτη νίκη με το άνετο 4-1 επί του Κουβέιτ (σκόραραν οι Ζενγκινί, Πλατινί, Σιξ και Μποσίς). Η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε με τον αγώνα απέναντι στην Τσεχοσλοβακία. Η ομάδα του Αντονίν Πανένκα, χρειαζόταν μόνο νίκη για να προκριθεί, αλλά το τελικό 1-1 (Σιξ & Πανένκα με πέναλτι) έδωσε στους Γάλλους το εισιτήριο για τη δεύτερη φάση. Εκεί οι “μπλε” στάθηκαν τυχεροί, αφού απέφυγαν τα “θηρία” και κληρώθηκαν στο ίδιο γκρουπ με την Αυστρία και τη Βόρεια Ιρλανδία.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ

Στο πρώτο ματς, με τους Αυστριακούς που είχαν στις τάξεις τους τους Κρανκλ, Προχάσκα και Σάχνερ, οι Γάλλοι δυσκολεύτηκαν αρκετά, αλλά πήραν τη νίκη με το γκολ του Ζενγκινί. Απελευθερωμένοι πλέον από την πίεση, δεν άφησαν κανένα περιθώριο στη Β. Ιρλανδία του Νόρμαν Γουάιτσαϊντ, την οποία νίκησαν εύκολα 4-1 (από δυο γκολ Ζιρές και Ροστό), παίρνοντας έτσι το εισιτήριο για τα ημιτελικά. Εκεί τους περίμενε η “δακτυλοδεικτούμενη” Δυτική Γερμανία, που στην πρώτη φάση είχε στήσει μαζί με την Αυστρία το ντροπιαστικό 1-0, ώστε αμφότερες να προκριθούν σε βάρος της Αλγερίας.

Οι Τεύτονες του Γιούπ Ντέρβαλ, που στη δεύτερη φάση είχαν κληρωθεί με την Αγγλία (0-0) και την Ισπανία (2-1), διέθεταν επίσης μια φοβερή ομάδα με ονόματα όπως ο Χανς Πέτερ Μπρίγκελ, ο Πάουλ Μπράιτνερ, τα αδέρφια Φέρστερ (Κάρλχαϊντς και Μπερντ), ο Πιέρ Λιτμπάρσκι, ο Ούλι Στίλικε, ο Χορστ Χρούμπες, ο Μάνφρεντ Καλτς, ο Κλάους Φίσερ, ο Φέλιξ Μάγκατ, ο Βόλφγκανγκ Ντρέμλερ, ο Χάνζι Μίλερ, ο νεώτατος Λόταρ Ματέους και φυσικά ο αρχηγός Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε.

Ο ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ ΜΕ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Το παιχνίδι διεξήχθη στη Σεβίλλη, στο κατάμεστο από 70.000 θεατές “Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν”. Στο 17′ ο Μπράιτνερ έβγαλε μια μπαλιά στον Φίσερ, ο Ετορί απέκρουσε, ο Λιτμπάρκσι πήρε το ριμπάουντ και με εύστοχο σουτ άνοιξε το σκορ. Δέκα λεπτά αργότερα, στο 27′, το ματς ήρθε στα ίσα. Ο Μπερντ Φέρστερ κράτησε μέσα στην περιοχή τον Ροστό και ο Ολλανδός ρέφερι Τσαρλς Κόρβερ έδειξε τη λευκή βούλα, από την οποία ευστόχησε ο Πλατινί.

Η Γαλλία είχε την πρωτοβουλία και τις ευκαιρίες, όμως όλα άλλαξαν λίγο πριν συμπληρωθεί μια ώρα στον αγώνα. Ο Πλατινί έβγαλε μια φοβερή κάθετη πάσα στον Μπατιστόν (είχε μπει ως αλλαγή στο 50′), εκείνος πλάσαρε με τη μπάλα να φεύγει άουτ, όμως την ίδια στιγμή, ο τερματοφύλακας των Δυτικογερμανών, Τόνι Σουμάχερ, αδιαφόρησε τελείως για τη μπάλα, έκανε έξοδο και έπεσε δολοφονικά πάνω στον Μπατιστόν, τραυματίζοντάς τον άσχημα.

Η ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΜΑΧΕΡ

Ο Κόρβερ όχι μόνο δεν τιμώρησε με απευθείας κόκκινη κάρτα την ποδοσφαιρική αλητεία του γκολκίπερ (την οποία δεν αντελήφθη ούτε ο επόπτης), αλλά δε σφύριξε έστω φάουλ. Οι στιγμές ήταν δραματικές. Ο Γάλλος που είχε σπάσει δυο δόντια, τρία πλευρά και είχε σοβαρή ζημιά στους σπονδύλους, κειτόταν λιπόθυμος στο χορτάρι, ενώ το ιατρικό τιμ χρειάστηκε να του παράσχει οξυγόνο. Οι συμπαίκτες του είχαν σοκαριστεί από το συμβάν και φοβόντουσαν το χειρότερο, αφού ο Μπατιστόν δεν αντιδρούσε καθόλου.

Όντας πλέον σε κώμα, ο άτυχος παίκτης απομακρύνθηκε από το γήπεδο και οδηγήθηκε αμέσως σε νοσοκομείο της Σεβίλλης. Ο Σουμάχερ δεν πλησίασε καν να δει την κατάσταση του αντιπάλου του, δικαιολογούμενος αργότερα ότι είχε φοβηθεί τις πιθανές αντιδράσεις των Γάλλων παικτών. Πέρασαν αρκετές μέρες, μέχρι να ζητήσει προσωπικά συγνώμη από τον Μπατιστόν, ο οποίος την έκανε δεκτή. Το παιχνίδι πάντως συνεχίστηκε, παρά την παγωμάρα των “μπλε”.

ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΓΚΟΛ

Λίγο πριν την ολοκλήρωση του 90λεπτου, ο Αμορός εξαπέλυσε μια φοβερή βολίδα έξω από τη μεγάλη περιοχή, τραντάζοντας το οριζόντιο δοκάρι της γερμανικής εστίας, με το σκορ όμως να παραμένει στο 1-1 μέχρι τη λήξη. Μόλις στο 2′ της παράτασης, ο Ζιρές εκτέλεσε ένα φάουλ από πλάγια και ο Τρεζόρ με ένα όμορφο βολέ από το ύψος του πέναλτι, έδωσε προβάδισμα στους Γάλλους. Έξι λεπτά αργότερα, ο Σιξ έστρωσε τη μπάλα μέσα στην περιοχή και ο επερχόμενος Ζιρές με ευθύβολο σουτ ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 3-1.

Όλα έμοιαζαν τελειωμένα, αλλά οι πεισματάρηδες Γερμανοί δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Στο 102′, μετά από μια σέντρα του Λιτμπάρσκι στη μικρή περιοχή του Ετορί, ο Ρουμενίγκε πρόλαβε την έξοδο του Γάλλου τερματοφύλακα και με προβολή μείωσε σε 3-2. Μια ακόμα σέντρα του Λιτμπάρσκι στο 108′ και πάλι από δεξιά, οδήγησε στην ισοφάριση.Ο Χρούμπες με κεφαλιά επανέφερε την μπάλα στο κέντρο της μικρής περιοχής και εκεί ο αφύλακτος Φίσερ έπιασε ένα θεαματικό ανάποδο ψαλίδι, γράφοντας το 3-3. Η παράταση ολοκληρώθηκε και όλα θα κρίνονταν στη “ρώσικη ρουλέτα”.

Ο ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΕΝΑΛΤΙ

Οι πρώτες τέσσερις εκτελέσεις ήταν εύστοχες (Ζιρές, Αμορός & Καλτς, Μπράιτνερ). Αμέσως μετά ευστόχησε και ο Ροστό, ενώ ο Ετορί απέκρουσε το πέναλτι του Στίλικε, δίνοντας πλεονέκτημα στους Γάλλους. Όμως ήταν η σειρά του Σουμάχερ να σταματήσει τον Σιξ και στη συνέχεια ο Λιτμπάρσκι επανέφερε την ισορροπία. Πλατινί και Ρουμενίγκε δεν είχαν πρόβλημα να σκοράρουν, ολοκληρώνοντας έτσι τα πρώτα πέντε χτυπήματα για κάθε ομάδα. Ο Σουμάχερ σταμάτησε και τον Μποσίς και ήταν ο Χρούμπες εκείνος που έδωσε την πρόκριση στη Δυτική Γερμανία. Ήταν η πρώτη φορά που ένα νοκ άουτ παιχνίδι σε Μουντιάλ κρινόταν στα πέναλτι.

Και βέβαια, ήταν ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια όχι μόνο στη διοργάνωση του 1982, αλλά συνολικά στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Από την άλλη, ήταν μια προφανέστατη κλοπή (χωρίς εισαγωγικά), αφού οι Τεύτονες θα έπρεπε να αγωνίζονται με δέκα από το 60′. Η αλητεία του Σουμάχερ δεν τιμωρήθηκε ποτέ, αν εξαιρέσουμε τη “θεία δίκη” στον τελικό, εκεί όπου η Γερμανία έχασε 3-1 από την Ιταλία. Η Γαλλία του 1982 έμεινε στις μνήμες όλων των ποδοσφαιρόφιλων ως ένα υπέροχο σύνολο. Της δόθηκε μια ευκαιρία ακόμα, αλλά αυτό θα το δούμε αύριο, στο επόμενο κεφάλαιο του αφιερώματος στις “βασίλισσες χωρίς στέμμα”.

* Βίντεο: Γαλλία – Δ. Γερμανία 3-3 & 4-5 στα π. (8/7/1982)