ΠΩΣ ΤΟ 1930 ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΑΝ ΕΝΑ 7ΟΡΟΦΟ ΚΤΙΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ

Τον Νοέμβριο του 1930, στην Ιντιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών, έγινε το μέxρι τότε ακατόρθωτο. Μια ομάδα αρχιτεκτόνων και μηχανικών μετακίνησε το κτίριο 11.000 τόνων της Indiana Bell Telephone Company χωρίς να ανασταλεί ούτε για μια στιγμή η λειτουργία του, χωρίς να φύγει από τη θέση του ούτε ένας από τους 600 εργαζόμενους.

Το 7ώροφο κτίριο χτίστηκε το 1907 από την εταιρεία γερμανο- αμερικανών αρχιτεκτόνων Vonnegut, Bohn & Mueller για να εξυπηρετήσει την εταιρεία Central Union Telephone Company. Ήταν ένα κτίριο Art Deco, που αργότερα (το 1982) συμπεριλήφθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ιστορικών Τόπων των ΗΠΑ, ως μέρος της γερμανο-αμερικανικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της πόλης.

Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα, το 1929, η Central Union Telephone Company εξαγοράστηκε από την Indiana Bell Telephone Company. Μαζί αποκτήθηκε και το 7ώροφο κτιρίο. Καθώς ομως η Indiana Bell είχε μεγάλο αριθμό υπαλλήλων, το αρχικό σχέδιο ήταν να κατεδαφιστεί το κτίριο για να χτιστεί στον ίδιο χώρο ένα νέο, πολύ μεγαλύτερης χωρητικότητας. Η νέα εταιρεία ανέθεσε το όλο έργο στους γερμανο-αμερικανούς.

Το κτίριο δεν περιελάμβανε μόνο γραφεία, αλλά περιείχε επίσης ένα τηλεφωνικό κέντρο, το οποίο, εκείνη την εποχή, λειτουργούσε χειροκίνητα από το προσωπικό της εταιρείας. Η κατεδάφιση του αρχικού κτιρίου θα σήμαινε άμεση παύση της παροχής υπηρεσιών.

Ο Kurt Vonnegut, δηλαδή ο ένας απο τους αρχιτέκτονες, πρότεινε εναλλακτική λύση ώστε να μην σταματήσει η λειτουργία του τηλεφωνικού κέντρου: τη μετακίνηση του κτιρίου των 11.000 τόνων ωστε να χτιστεί ένα άλλο, ακριβώς δίπλα του.

Πώς έγινε η μετακίνηση

Χρειάστηκαν 34 ημέρες για την πλήρη μετατόπιση μέσα στον ίδιο οικοπεδικό χώρο. Οι εργασίες ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1930 και μέχρι στα μέσα Νοεμβρίου, οπότε ολοκληρώθηκε η διαδικασία, το κτίριο είχε μετακινηθεί κατα 16 μέτρα νότια από την αρχική του θέση, είχε γίνει η περιστροφή του κατά 90 μοίρες και η μετακίνησή του κατα 30 μέτρα προς τα δυτικά. Κι όλα αυτά χωρίς να διακοπούν ούτε λεπτό οι παρεχόμενες υπηρεσίες της εταιρείας ενώ δεν σταμάτησε ούτε η παροχή ρεύματος, νερού και θέρμανσης για τους υπαλλήλους.

Αρχικά το κτίριο ανυψώθηκε με τη βοήθεια υδραυλικών γρύλων. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν ειδικοί υδραυλικοί κύλινδροι. Ενώ το κτίριο στηριζόταν σε έναν κύλινδρο, οι εργάτες τοποθετούσαν τον επόμενο, κοκ.

Με αυτόν τον τρόπο το κτίριο κινούνταν με ταχύτητα 40 εκατοστών την ώρα. Ακόμη και η είσοδος συνδεόταν με ένα κινητό διάδρομο εισόδου που απο τη μία επέτρεπε την περιστροφική κίνηση και απο την άλλη διατηρούσε την πρόσβαση στα γραφεία ανά πάσα στιγμή.

Κάποιοι απο τους υπαλλήλους μάλιστα είπαν οτι δεν κατάλαβαν καθόλου την μετατόπιση της κατασκευής.

Το κτίριο της Indiana Bell ήταν ένα από τα πρώτα κτίρια στον κόσμο που μετακινήθηκαν αντί να κατεδαφιστούν. Άλλα παραδείγματα είναι το θέατρο Shubert στη Μινεάπολη, ο φάρος Belle Tout στο Sussex Αγγλίας και το Empire Theatre στη Νέα Υόρκη.