Το Debate, οι υποκλοπές και γιατί παραιτήθηκε ο Νίξον

Στην “επικαιρότητα” ήρθε η παραίτηση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, με αφορμή την ερώτηση που έθεσε η δημοσιογράφος Ράνιας Τζίμα στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η δημοσιογράφος έθεσε ως παραδείγματα ορισμένες παραιτήσεις πολιτικών προσώπων, που ήρθαν στον απόηχο σκανδάλων, προκειμένου να ρωτήσει τον Πρωθυπουργό αν σκέφτηκε να παραιτηθεί για το σκάνδαλο των υποκλοπών, ως προϊστάμενος της ΕΥΠ.

Συγκεκριμένα, η Ράνια Τζίμα, έκανε την εξής ερώτηση: “Για την τραγωδία των Τεμπών με τους 57 νεκρούς ο κ. Καραμανλής υπέβαλε την παραίτησή του αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη Την κάνατε αποδεκτή αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει πολιτική ευθύνη.

Για το σκάνδαλο των υποκλοπών, ως άμεσως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, σκεφτήκατε ποτέ να παραιτηθείτε; Ο κ. Δημητριάδης που παραιτήθηκε δεν ήταν πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, δεν ήταν καν πολιτικό πρόσωπο. Σκεφτήκατε να κάνετε ό,τι έκανε ο Τζόνσον στη Μεγάλη Βρετανία, ό,τι έκανε ο Κουρτς στην Αυστρία, ο Νίξον στις ΗΠΑ, ο Βίλλυ Μπραντ στη Γερμανία ή μηπως η δική μας δημοκρατία είναι υποδεέστερη;”.

Το σκάνδαλο υποκλοπών που οδήγησε στην παραίτηση Νίξον

Το σκάνδαλο πήρε το όνομά του από το κτιριακό συγκρότημα “Watergate” στην Ουάσινγτον, το οποίο στέγαζε ένα ξενοδοχείο και γραφεία. Εκεί είχε την έδρα του το Δημοκρατικό κόμμα το 1972, εκεί συνέβησαν τα γεγονότα που οδήγησαν δυο χρόνια αργότερα στην παραίτηση του Ρίτσαρντ Νίξον.

Όλα ξεκίνησαν τη νύχτα της 17ης Ιουνίου του 1972, όταν ένας από τους φύλακες του κτιρίου, ο Φρανκ Γουίλς, παρατήρησε ότι οι σύρτες σε κάποιες πόρτες που οδηγούσαν από το υπόγειο γκαράζ σε διάφορα γραφεία των επάνω ορόφων, ήταν καλυμμένοι με κολλητική ταινία, έτσι ώστε να κλείνουν, αλλά να μην κλειδώνουν.

Αμέσως τις αφαίρεσε, αλλά όταν μετά από κάποια ώρα πέρασε από τον ίδιο χώρο, είδε ότι οι κολλητικές ταινίες είχαν τοποθετηθεί εκ νέου.

Ο Γουίλς ειδοποίησε τότε την αστυνομία, αναφέροντας ότι πιθανότατα βρισκόταν σε εξέλιξη διάρρηξη στο κτίριο. Λίγα λεπτά αργότερα, ένα περιπολικό σταμάτησε έξω από το “Watergate” και τρεις αστυνομικοί, ντυμένοι ως χίπιδες, μπήκαν μέσα και ξεκίνησαν την έρευνα.

Τελικά, μέσα στα γραφεία του Δημοκρατικού κόμματος στον 6ο όροφο, βρήκαν πέντε άνδρες, οι οποίοι φωτογράφιζαν και έκλεβαν έγγραφα, ενώ παγίδευαν και τις τηλεφωνικές συσκευές τοποθετώντας κοριούς.

Πάνω τους βρέθηκαν 5.300 δολάρια σε χαρτονομίσματα των 100, αρκετά από τα οποία είχαν συνεχόμενους σειριακούς αριθμούς, ένας φορητός δέκτης βραχέων κυμάτων, με τον οποίο μπορούσαν να παρακολουθούν τη συχνότητα της αστυνομίας, 40 καρούλια ανεμφάνιστων φιλμ, δυο κάμερες 35 mm και τρεις εκτοξευτές δακρυγόνων σε μέγεθος στυλό.

Οι πέντε άνδρες ήταν μέλη των περίφημων “White House Plumbers”, των “υδραυλικών” δηλαδή του Λευκού Οίκου, όπως ονομαζόταν η ομάδα που είχε συσταθεί για να αναλαμβάνει τις “βρωμοδουλειές” του Νίξον.

Εμπνευστής των “υδραυλικών”, ήδη από το καλοκαίρι του 1971, ήταν ο Τζον Έρλιχμαν, σύμβουλος του Νίξον σε θέματα που αφορούσαν εσωτερικές υποθέσεις του κράτους. Δυο ακόμα σημαντικά “στελέχη” εκείνης της ομάδας, ήταν ο Χάουαρντ Χαντ, πράκτορας της CIA και ο Γκόρντον Λίντι, δικηγόρος και πράκτορας του FBI. Ο Λίντι ήταν αυτός που ενημέρωσε το επόμενο πρωί της σύλληψης των πέντε, τον Λευκό Οίκο και τους έμπιστους ανθρώπους του Προέδρου και αμέσως ξεκίνησε μια τεράστια προσπάθεια συγκάλυψης, ώστε να μη συνδεθεί σε καμία περίπτωση το όνομα του Νίξον με τα όσα είχαν συμβεί στα γραφεία των Δημοκρατικών.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο χρόνος άρχισε να μετράει πλέον αντίστροφα για τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Η παραίτησή του ήρθε στις 9 Αυγούστου όταν η Βουλή, ως αρμόδιο όργανο, άρχισε να στοιχειοθετεί το κατηγορητήριο και το σχέδιο αποφάσεως για την αποπομπή του.

Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, πως ο Νίξον ουδέποτε καταδικάστηκε για το εν λόγω σκάνδαλο καθώς ο επόμενος πρόεδρος, Τζέραλντ Φορντ, του απένειμε χάρη.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις