ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΠΟΥΛΗΘΗΚΕ ΓΙΑ 17,5 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ

Αρχικά, οι άνθρωποι πίσω από τον Οίκο Δημοπρασιών στο Λονδίνο περίμεναν ότι το ξίφος του Τιπού Σουλτάν της Ινδίας θα πουληθεί για περίπου 2,5 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, για καλή τους τύχη, έπεσαν απελπιστικά έξω στις προβλέψεις τους. Την Τρίτη που μας πέρασε, αυτό το περίτεχνο και ιστορικό όπλο δημοπρατήθηκε στο Λονδίνο για 17,5 ολόκληρα εκατομμύρια δολάρια!

Αυτή η πώληση, όχι μόνο σπάει το ρεκόρ για την υψηλότερη τιμή που έχει καταβληθεί ποτέ για ένα και μόνο ξίφος, αλλά επίσης θέτει ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ για οποιοδήποτε ινδικό/ισλαμικό αντικείμενο!

Μέχρι σήμερα, το πιο ακριβό σπαθί που αγοράστηκε ποτέ μέσω δημοπρασίας ήταν “Η σπάθη του Μπόατενγκ”, που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα. Έχει πωληθεί μέσω δημοπρασίας δύο φορές -αρχικά το 2006 για 5,93 εκατομμύρια δολάρια και στη συνέχεια το 2008 για 7,7 εκατομμύρια δολάρια. Το σπαθί αυτό διαθέτει διακοσμήσεις και επιγραφές που παραπέμπουν στον Κινέζο αυτοκράτορα Τσιανλόγκ της δυναστείας Τσινγκ.

Αυτή την εβδομάδα, ωστόσο, το θρυλικό σπαθί του Τιπού Σουλτάν πουλήθηκε στο Bonhams Islamic and Indian Art στο Λονδίνο, σπάζοντας κάθε ρεκόρ και προκαλώντας ένα εύλογο ερώτημα σε όποιον έπεσε πάνω στην είδηση αυτής τη πώλησης: μα τι είναι αυτό που το κάνει τόσο πολύτιμο;

Σύμφωνα με τον ιστότοπο του Οίκου Δημοπρασιών Bonhams, ο Όλιβερ Γουάιτ, δημοπράτης και επικεφαλής του Bonhams Islamic and Indian Art είπε ότι το σπαθί ξεχωρίζει για την “εξαιρετική του δεξιοτεχνία”. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Γουάιτ περιγράφει το σπαθί ως “μοναδικό και εξαιρετικά επιθυμητό”.

Πρόσθεσε ότι είναι επίσης “το σημαντικότερο από όλα τα όπλα που συνδέονται με τον Τιπού Σουλτάν και που βρίσκονται ακόμα σε χέρια ιδιώτη” και ως εκ τούτου το όπλο-αντίκα είναι “πραγματικά θεαματικό”.

Ποιος ήταν ο Τιπού

Ο σουλτάνος Τιπού, γνωστός και ως ο “Τίγρης του Μισόρ”, ήταν ηγεμόνας του Βασιλείου του Μισόρ στην Ινδία κατά τον 18ο αιώνα. Έμεινε γνωστός στην ιστορία για τη σκληρή του αντίσταση που επέδειξε ενάντια στον βρετανικό αποικισμό ενώ ταυτόχρονα φημίζεται και για τη χρήση νέων τεχνολογιών. Δημιούργησε μία σειρά από στρατιωτικές καινοτομίες και οικονομικές πολιτικές, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης εκτοξευτήρα πυραύλων(!) εναντίον γειτονικών κρατών και της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, που θεωρήθηκε ως η προέκταση του βρετανικού ναυτικού και η οποία βρισκόταν στην αιχμή του δόρατος του αποικισμού.

Στις 4 Μαΐου 1799, κατά τη διάρκεια του Τέταρτου Πολέμου μεταξύ των Άγγλων και του βασιλείου του Μισόρ, η τότε πρωτεύουσα Σερινγκαπατάμ έπεσε στα χέρια των βρετανικών δυνάμεων και ο ίδιος ο σουλτάνος σκοτώθηκε στη μάχη. Αυτό σηματοδότησε και το τέλος της δυναστείας του αλλά και το τέλος της βασιλείας των Ινδών στα ίδια τα εδάφη τους.

Από εκείνα τα χρόνια μπορεί να εντοπιστεί και η προέλευση του ξίφους. Και με αυτή την πλούσια κληρονομιά, ο Νίμα Σαγκάρτσι, επικεφαλής του τμήματος Islamic and Indian Art του Bonhams είπε ότι η ιστορία του σπαθιού είναι “κάτι πολύ περισσότερο από εξαιρετική”.

Αυτό το μοναδικής αξίας όπλο τράβηξε την προσοχή δύο ανθρώπων που εργάζονταν για χάρη κάποιων συλλεκτών αρχαιοτήτων, και οι οποίοι συμμετείχαν σε αυτό που περιγράφεται ως “καυτός διαγωνισμός” για το εμβληματικό όπλο. Ο Οίκος Δημοπρασιών έγραψε “διαφημίζοντάς το”, ότι το σπαθί είναι αναμφισβήτητα μέρος του προσωπικού οπλοστασίου του Τιπού και ότι είναι σίγουρα “το καλύτερο και σημαντικότερο από τα όπλα που είχαν αποδεδειγμένα ‘προσωπική σχέση’ με τον άρχοντα”.

Το όπλο του θεού

Το σπαθί κατασκευάστηκε από Μογγόλους σιδηρουργούς. Η λεπίδα φέρει την επιγραφή “Το ξίφος του ηγεμόνα” και η λαβή είναι ένθετη με “εξαιρετική χρυσή καλλιγραφία που απεικονίζει πέντε από τις ιδιότητες του Θεού και δύο επικλήσεις που καλούν τον Θεό με το όνομα του”. Και ενώ το όπλο κατασκευάστηκε στην Ινδία, η λεπίδα του θυμίζει το σχέδιο εισαγόμενων γερμανικών δειγμάτων του 16ου αιώνα.

Γνωρίζουμε επίσης ότι το 1799 το ξίφος παρουσιάστηκε στον αρχηγό των βρετανικών δυνάμεων, υποστράτηγο Ντέιβιντ Μπάιρντ, από τα στρατεύματά του, για να δείξουν την “υψηλή εκτίμηση τους για το θάρρος και τη συμπεριφορά του στην επίθεση που διέταξε”, η οποία και οδήγησε τον θάνατο του Τίπου Σουλτάν.

Ο τελευταίος σουλτάνος της περιοχής πιστεύεται ότι είναι θαμμένος στο Γκουμπάζ, ένα μαυσωλείο που βρίσκεται στη Σριρανγκαπάτνα της Καρνατάκα, στην Ινδία, το οποίο στεγάζει επίσης τους τάφους του πατέρα του, Χάιντερ Αλί, και της μητέρας του, Φατιμά Μπεγκούμ.

Αυτή τη σημαντική ιστορική τοποθεσία τη θαυμάζουν κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες, οι οποίοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωή και την κληρονομιά του Τιπού. Ωστόσο, από ό, τι φαίνεται τώρα πια, το ξίφος του θρυλικού πολεμιστή θα “εξαφανιστεί” μέσα στην ιδιωτική συλλογή ενός ανώνυμου δισεκατομμυριούχου, και ίσως να μην το ξαναδεί ποτέ κανείς.