7 στιγμές που συλλέξαμε παρακολουθώντας τα “Φτηνά Τσιγάρα” σε μιούζικαλ

Με την ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη συμβαίνει το εξής παράδοξο. 22 χρόνια πριν, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και κατόπιν προβλήθηκε σε άδειες αίθουσες, ενώ οι κριτικές που απέσπασε ήταν από κακές έως κάκιστες. Ωστόσο, αρκετά χρόνια μετά από αυτήν την παταγώδη εμπορική αποτυχία, τα “Φτηνά Τσιγάρα” άρχισαν να αποκτούν φανατικούς θιασώτες. Υπήρχαν παρέες νέων που νοίκιαζαν την ταινία και έκαναν τις ατάκες της “ευαγγέλιο”, ενώ με την εξάπλωση πια του διαδικτύου, την έβλεπαν μανιωδώς στο youtube. Σήμερα η ταινία μετρά εκατομμύρια θεάσεις στο διαδίκτυο, ενώ κάθε προβολή της στα θερινά σινεμά προκαλεί το αδιαχώρητο.

Έχει τρομερό ενδιαφέρον να δει κανείς την πορεία της ταινίας αυτής από τον απόλυτο πάτο στην κορυφή. Εγώ πραγματικά απορούσα. Ίσως γιατί ανήκω στην πλειοψηφία του κοινού που όταν είδα τα “Φτηνα Τσιγάρα” στον κινηματογράφο, απογοητεύτηκα. Θεώρησα πως δεν έχει σενάριο, αδυνατούσα να γελάσω με τα αστεία της, να ταυτιστώ με κάποιον από τους ήρωές της.

Την ξαναείδα σε μορφή μιούζικαλ στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Με ιντρίγκαρε το πώς θα μπορούσε αυτή η “κακή” ταινία να μεταμορφωθεί σε μία “ρομαντική οπερέτα” με 34 σκηνές και 19 τραγούδια, αλλά και οι συντελεστές της: ο Κωνσταντίνος Ρήγος που ανέλαβε τη σκηνοθεσία της, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος στη μουσική και οι Πέτρος Βουνισέας, Μιχάλης Γκανάς και Ελένη Ζιώγα που υπογράφουν μαζί του τους στίχους των τραγουδιών.

Και εξεπλάγην ευχάριστα. Γιατι είδα ένα καθαρόαιμο ελληνικό μιούζικαλ επενδεδυμένο με υπέροχα τραγούδια και μία παράσταση που κράτησε ακέραιο τον άναρχο καλλιτεχνικό πυρήνα της ταινίας καλύπτοντάς τον μάλιστα με ένα πιο σύγχρονο ποπ περιτύλιγμα. Και άκουσα πάλι τις εμβληματικές της ατάκες -ακόμη και τραγουδιστά- και μου άρεσαν, γιατί είχαν ένα άλλο -νοσταλγικό- άρωμα και μία διαφορετική συνομιλία με το σήμερα. Ο Ρένος Χαραλαμπίδης ντυμένος στα λευκά, σαν να έχει φτάσει στις πύλες του παραδείσου, μας εξιστόρησε εν είδει φλας μπακ στιγμές των ηρώων της ταινίας. Ηρώων που ερωτεύονται, βρίζουν, φιλοσοφούν, διεκδικούν τον ρομαντισμό και ικανοποιούνται με τα ελάχιστα, καπνίζοντας πάντα φτηνά τσιγάρα. Μόνο που τώρα πια δεν καπνίζουν στην πραγματικότητα, τα κρατούν όλοι στα χέρια τους σβησμένα από τον χρόνο…

7 στιγμές που συλλέξαμε από την παράσταση αυτή

• Η σκηνοθετική οπτική του Κωνσταντίνου Ρήγου ανέδειξε στο έπακρο τη θεατρικότητα της ταινίας, χαρίζοντάς μας μία παράσταση με ρυθμό, εξαιρετική κίνηση, ωραίες εναλλαγές ανάμεσα στη νουάρ και την ποπ αισθητική και το βασικότερο σωστη αναλογία πρόζας και τραγουδιών.
• Κωνσταντίνος Ρήγος και Μαίρη Τσαγκάρη δημιούργησαν ένα σύγχρονο εικαστικό σύμπαν που έμοιαζε με πολυμορφικό, παραισθησιογόνο lounge μέσα στο οποίο χώρεσαν όλα. Πίσω δεξιά η μπάντα που έπαιζε ζωντανά μουσική, μπροστά της τα εμβληματικά καρτοτηλέφωνα της δεκαετίας του ‘90 και διάσπαρτοι πολύχρωμοι καναπέδες, πολυθρόνες, τραπέζια. Στο κέντρο της σκηνής κι εντός της δέσποζε ένα λευκό πιλοτήριο στο οποίο βρισκόταν ο Ρένος Χαραλαμπίδης.
• Ο συνθέτης Παναγιώτης Καλαντζόπουλος πρόσθεσε 16 νέα τραγούδια στην αρχική παρτιτούρα της ταινίας και αυτό είναι το στοιχείο που απογείωσε τη θεατρική της μεταφορά. Τα τραγούδια συμπυκνώνουν ευφυώς μέσα τους όλη τη θεματολογία και τις εμβληματικές φράσεις της ταινίας και “απενοχοποιούν” τη νεοελληνική βωμολοχία, από το “Γαμιέστε” μέχρι τη “Μουν@ρ@” και το “Δε θέλω να γ@μήσω, θέλω να ηρεμήσω”.

• Ο συγγραφέας Πέτρος Βουνισέας ανέλαβε ένα μεγάλο στοίχημα υπογράφοντας το λιμπρέτο του νέου αυτού μιούζικαλ. Στη διασκευή του, οι ατάκες και οι αυθεντικοί χαρακτήρες της ταινίας έχουν μείνει ανέπαφοι και “αγκαλιάζουν” όμορφα τα τραγούδια αποτελώντας ένα αδιάρρηκτο σώμα που συνομιλεί εξαιρετικά εποικοδομητικά με το σήμερα.
• Η εξαμελής ορχήστρα (Μουσικοί: Σταύρος Λάντσιας (πιάνο), Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομπέτα), Χρήστος Ραφαηλίδης (βιμπράφωνο), Γιώργος Παλαμιώτης (ηλεκτρικό μπάσο), Θανάσης Τσακιράκης / Χρήστος Βίγκος (ντραμς, κρουστά), Παναγιώτης Καλαντζόπουλος (κιθάρες, γιουκαλίλι) απέδωσε με ξεχωριστή δεξιοτεχνία τη μουσική της παράστασης.
• Ατμοσφαιρικοί οι φωτισμοί του Περικλή Μαθιέλλη και ενταγμένα στη φιλοσοφία της παράστασης τα κοστούμια του σχεδιαστή μόδας Απόστολου Μητρόπουλου.
• Τους ρόλους και τα τραγούδια ερμηνεύει ένα πολυσυλλεκτικό καστ ηθοποιών-τραγουδιστών (Τάκης Βαμβακίδης, Αθηνά Βρούβα, Πάρις Θωμόπουλος, Idra Kayne, Σοφία Κουρτίδου, Νίκος Λεκάκης, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Δημήτρης Ναλμπάντης, Χριστίνα Στεφανίδη, Ρένος Χαραλαμπίδης και Αλέξανδρος Ψυχράμης) και το αποτέλεσμα είναι πολύ ικανοποιητικό. Να σημειωθεί εδώ πως όλοι τους ήταν εξαντλητικά δουλεμένοι στην κινησιολογία.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις