Εκλογές: Η τακτική του Μητσοτάκη και το στοίχημα του Τσίπρα

Αν οι εκλογές γίνουν στις 9 Απρίλη, όπως όλα δείχνουν, μας χωρίζουν πια 40 μέρες από την κάλπη. Με δεδομένα τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπαίνει στην προεκλογική μάχη με ένα σημαντικό προβάδισμα.

Δεδομένου επίσης ότι το πιο πιθανό σενάριο είναι να μην προκύψει κυβερνητική πλειοψηφία από την κάλπη της απλής αναλογικής, θα πάμε σε δεύτερες εκλογές με ενισχυμένη αναλογική.

Υπό αυτό το πρίσμα, το μείζον διακύβευμα της κάλπης της απλής αναλογικής ενδέχεται να είναι η διαφορά των δύο κομμάτων εξουσίας. Αν η διαφορά στις πρώτες εκλογές είναι πάνω από 5 μονάδες, οι δεύτερες εκλογές αποκτούν μάλλον διεκπεραιωτικό χαρακτήρα. Αν η διαφορά είναι μικρότερη, τότε πάμε σε δεύτερες εκλογές -ντέρμπι, όπου όλα θα είναι ανοιχτά.

Το μικρότερο κακό

Η Νέα Δημοκρατία φαίνεται ότι θα ακολουθήσει την τακτική του «μικρότερου κακού». Έχοντας φθαρεί από την αύξηση του κόστους ζωής, τις υποκλοπές και τα σκάνδαλα διαφθοράς, το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου δεν προσπαθεί πλέον να πείσει ότι μια δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη σηματοδοτεί μια ελπιδοφόρα προοπτική για την κοινωνία -κάτι τέτοια δεν μπορεί να περάσει στον κόσμο.

Το βασικό επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι μια νέα κυβέρνηση Τσίπρα θα είναι χειρότερη από μια «δεύτερη φορά Κυριάκου». Βεβαίως, το «οι άλλοι είναι χειρότεροι» συνιστά μια ομολογία αποτυχίας της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.

Η κυβερνησιμότητα

Ωστόσο, η ρητορεία της Νέας Δημοκρατίας «πατάει» σε ένα πραγματικό εύρημα των ερευνών: τη σχετικά χαμηλή «κυβερνησιμότητα» του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον κακόηχο κι ενδεχομένως αδόκιμο όρο «κυβερνησιμότητα» εννοούμε την αντίληψη που σχηματίζουν οι πολίτες για την ικανότητα ενός κόμματος να κυβερνήσει αποτελεσματικά.

Η σχετικά χαμηλή «κυβερνησιμότητα» του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στα κακώς κείμενα τη διακυβέρνησής του (ο νόμος Κατρούγκαλου, για παράδειγμα, παραμένει μεγάλο «αγκάθι» στη σχέση του κόμματος με τις μεγάλες ηλικίες), τη διάψευση των υψηλών προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει η «πρώτη φορά Αριστερά», μια ορισμένη «ασάφεια» του μηνύματος του κόμματος, καθώς και στις δημόσιες παρεμβάσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που δίνουν «πάσες» στο παιχνίδι της Νέας Δημοκρατίας και τον αποξενώνουν από δυνάμει ψηφοφόρους του. Σε αυτήν την τελευταία κατηγορία, ο Παύλος Πολάκης είναι προφανώς το βασικό πρόσωπο.

Το στοίχημα Τσίπρα

Το στοίχημα λοιπόν για τον Αλέξη Τσίπρα τις επόμενες 40 μέρες είναι να βελτιώσει την εικόνα που έχουν οι πολίτες για την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να δούμε και την απόφαση για αποπομπή του Παύλου Πολάκη από τις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε ανυποχώρητος στην απόφασή του για τον Πολάκη, παρά το κύμα εσωκομματικής υποστήριξης στον βουλευτή Χανίων. Φαίνεται δηλαδή ότι ο κ. Τσίπρας βάζει αυτήν τη στιγμή σε απόλυτη προτεραιότητα την ενιαία εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ προς τα έξω και την αποφυγή τοποθετήσεων που δίνουν την ευκαιρία στη ΝΔ να φτιάχνει ατζέντα. Στην πορεία θα διαπιστώσουμε ποιο θα είναι το ισοζύγιο κόστους/οφέλους από την απόφασή του.

Σε ένα δεύτερο πεδίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να προβάλει τις προγραμματικές προτάσεις του, ξεκινώντας από την προστασία της πρώτης κατοικίας. Το ζητούμενο εδώ είναι να πειστούν οι πολίτες ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει μια πρόταση που διαφοροποιείται μεν από αυτήν της ΝΔ από τη σκοπιά της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά είναι εφαρμόσιμη στο πλαίσιο της ΕΕ και των παγκοσμιοποιημένων αγορών. Εδώ το παράδειγμα της κυβέρνησης Σάντσεθ στην Ισπανία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα.

Στην πολιτική σαράντα μέρες έχουν άλλοτε αποδεχτεί πάρα πολλές και άλλοτε πολύ λίγες. Επομένως, όλα θα εξαρτηθούν από το τι θα γίνει στο… γήπεδο. Άλλωστε το στοίχημα του κ. Τσίπρα δεν εξαρτάται μόνο από τον ίδιο, αλλά και από το πώς θα εκτυλίξει την τακτική του ο κ. Μητσοτάκης.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις