Ξεκινούν… τα όργανα στον ΣΥΡΙΖΑ

Εναρκτήριο λάκτισμα για την διαδικασία της διαδοχής στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να μην είναι πρόεδρος του κόμματος, αποτελεί η σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας.

Στα 41 μέλη του οργάνου επαφίενται οι αποφάσεις που θα καθορίσουν τα περεταίρω βήματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μία ιδιαίτερα δύσκολη και περίπλοκη συγκυρία. Η Πολιτική Γραμματεία συγκαλείται μετά από ένα 4ήμερο πυρετωδών διαδικασιών στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου οι τηλεφωνικές γραμμές και τα λογισμικά τηλεδιασκέψεων …πήραν φωτιά. Αφού μετά τις ανακοινώσεις του Αλέξη Τσίπρα αναζητούνται λύσεις και συναινέσεις από το στελεχιακό δυναμικό ενός κόμματος που είχε ως βασική «σταθερά» τον πρόεδρό του.

Στην σημερινή της συνεδρίαση η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ καλείται να ανταποκριθεί – όπως αναγνωρίζει η πλειοψηφία των στελεχών – στην ευθύνη δύο φαινομενικά αντιφατικών προκλήσεων: Η πρώτη είναι να αλλάξει άμεσα η εικόνα χάους και «ανάστατης μυρμηγκοφωλιάς» που παρουσιάζει το κόμμα. Η δεύτερη να δρομολογηθεί μια διαδικασία αποτίμησης των απανωτών αρνητικών αποτελεσμάτων των τελευταίων δύο εκλογικών αναμετρήσεων και να καθορισθεί η τακτική της «επαναφοράς» του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό ως «κόμματος εξουσίας». Ο ένας στόχος απαιτεί προφανώς ταχύτατες διαδικασίες με έμφαση στην άμεση ανάδειξη νέας ηγεσίας. Ο άλλος –ιδανικά- θα απαιτούσε άνεση χρόνου και εστίαση σε έναν γενικευμένο πολιτικό διάλογο τόσο στο εσωτερικό όσο και στη κοινωνία. Αυτά τα δεδομένα πρέπει να συνεκτιμηθούν με τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις που περιλαμβάνουν τους νέους πολιτικούς συσχετισμούς και την ενίσχυση της ακροδεξιάς, την Νέα Δημοκρατία που προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς στην εφαρμογή του προγράμματός της, αλλά και το ΠΑΣΟΚ που ή δρομολογεί το σχέδιο της «αξιόπιστης αντιπολίτευσης» με διακηρυγμένο στόχο να αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση.

Έως και αργά χθες το βράδυ, παρότι σε γενικές γραμμές όλες οι «τάσεις» , συνιστώσες και πολιτικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνούν στην προαναφερθείσα στοχοθέτηση, δεν φαίνονταν να έχει επιτευχθεί μία «ομόφωνη» προσέγγιση στο πώς θα συμβεί αυτό. Στο επίκεντρο των διαφωνιών βρίσκεται το χρονοδιάγραμμα των διαδικασιών και η φύση τους. Πιο συγκεκριμένα το αν η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα προκύψει από ένα έκτακτο συνέδριο, που σημαίνει διαδικασία εκλογής συνέδρων από τις Νομαρχιακές Οργανώσεις ή αν θα ενεργοποιηθεί η διαδικασία του Διαρκούς Συνεδρίου που προβλέπει πως το συνεδριακό σώμα θα είναι ίδιο με αυτό του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ που έγινε την Άνοιξη του 2022, το οποίο φυσικά θα «κουβαλά» τους ίδιους συσχετισμούς. Επίσης συζήτηση γίνεται για το αν η εκλογή της ηγεσίας (πρόεδρος και Κεντρική Επιτροπή) από την βάση θα προηγηθεί η θα έπεται του Συνεδρίου όποια μορφή και αν έχει αυτό. Τον προβληματισμό εντείνει το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του την πρόκληση της ΔΕΘ όπου ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευση καλείται να παραθέσει το πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος. Επίσης τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου με τις υποψηφιότητες περιφερειαρχών και δημάρχων να πρέπει να κλείσουν μέχρι τέλος Αυγούστου και. Στο βάθος του ορίζοντα τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2024. Όποια συνεδριακή διαδικασία και αν αποφασιστεί θεωρείται πως την οργανωτική ευθύνη θα αναλάβει η Πολιτική Γραμματεία.

Επίσης η Πολιτική Γραμματεία θα πρέπει να επιλύσει το άμεσο πρόβλημα της εκπροσώπησης του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή την ερχόμενη Πέμπτη οπότε και ξεκινά η συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης που θα διαρκέσει μέχρι το Σάββατο. Σε αυτό το ζήτημα φαίνεται να προκρίνεται η λύση που ακούει στο όνομα Όλγα Γεροβαασιλη. Με την πρώην γραμματέα της Κ.Ο και μέλος του Ε.Γ να φέρεται πως ζητά επ’ αυτού την στήριξη του συνόλου των 47 μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας κι εμμέσως όλων των τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται πάντως για μία επιλογή που περιπλέκεται κάπως σε περίπτωση που η Όλγα Γεροβασίλη εμπλακεί και στα σενάρια της διεκδίκησης της προεδρίας του κόμματος.

Το ζήτημα των προσώπων που θα θέσουν υποψηφιότητα για πρόεδροι, είναι αυτό που «υφέρπει» αυτή την στιγμή στον ΣΥΡΙΖΑ και είναι καθοριστικό για τις εξελίξεις. Ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμη και αν παραβρεθεί στις οργανωτικές διαδικασίες δεν διαβλέπεται ότι θα στηρίξει κάποιον συγκεκριμένο υποψήφιο. Παρόλα αυτά έχει ήδη αφήσει ως «παρακαταθήκη» στον ΣΥΡΙΖΑ το μήνυμα της ανάγκης για ανάδειξη της νεότερης γενιάς στελεχών. Όχι μόνον στην θέση του προέδρου αλλά συνολικά στα ηγετικά όργανα. Αντίληψη η οποία φαίνεται να έχει «κερδίσει έδαφος» και να είναι πλειοψηφική σε όλες τις επιμέρους τάσεις του κόμματος.

Στην βάση αυτή ο Αλέξη Χαρίτσης και η Έφη Αχτσιόγλου μοιάζουν να είναι τα πρόσωπα που αποτελούν πεδίο σύγκλισης. Ενώ εκτιμάται πως είναι απίθανο οι δύο υποψηφιότητες αυτές να συνυπάρξουν, δηλαδή να κατατεθούν αντιπαραθετικά, αφού εκφράζουν ανάλογες πεποιθήσεις. Αμφότεροι διαθέτουν ευρύτερο έρεισμα και δυνητικά θα μπορούσαν να εκφράσουν όλη την «γκάμα» των «φυλών του ΣΥΡΙΖΑ» από τους «Πασοκογενείς» και την Κίνηση Μελών έως και την Ομπρέλα.

Ο Διονύσης Τεμπονέρας που έχει συζητηθεί ως δυνητική πιθανότητα, έχει τον περιορισμό της απουσίας της βουλευτικής ιδιότητας. Οπότε τυχόν ανάδειξη του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ανάγκαζε την αξιωματική αντιπολίτευση να μην εκπροσωπείται από τον πρόεδρό της στην Βουλή και έτσι να μην μπορεί να έχει ευθεία αντιπαράθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πράγμα που ή πλειοψηφία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί σημαντικό μειονέκτημα, ιδίως στην τρέχουσα συγκυρία.

Η Κίνηση Μελών και η Ομπρέλα είναι δύο χώροι που θα μπορούσαν να αναδείξουν τους «δικούς τους» υποψηφίους. Όμως η πρώτη δυσκολεύεται στην επιλογή προσώπου μια και δεν συμφωνούν όλοι σε μια υποψηφιότητα της Ρένας Δούρου και η μόνη εναλλακτική λύση θα ήταν η Όλγα Γεροβασίλη. Σε κάθε περίπτωση αν η Κίνηση Μελών καταλήξει σε υποψηφιότητα αυτή μάλλον δεν μπορεί να δώσει το στίγμα της ανανέωσης οπότε θα είναι «κίνηση καταγραφής» με στόχο την διατήρηση των πλειοψηφιών που διαθέτει η συγκεκριμένη τάση στα όργανα. Όσον αφορά την Ομπρέλα η εκπροσώπησή της από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο θα ήταν μια λογική επιλογή. Ιδίως από την στιγμή που προβάλλει θέσεις υπέρ της αλλαγής του τρόπου λειτουργίας από ένα «αρχηγοκεντρικό» σε ένα «συλλογικό» κόμμα. Όμως και η τάση αυτή φαίνεται να γοητεύεται από τις «σειρήνες» της αναγκαιότητας για ανανέωση και έτσι τα περισσότερα στελέχη της φαίνεται να προσανατολίζονται στην στήριξη ενός εκπροσώπου της «νέας γενιάς». Ιδίως μάλιστα αν ο εκπρόσωπος αυτός είναι η Έφη Αχτσιόγλου, παρότι και ο Αλέξης Χαρίτσης έχει πολύ καλές σχέσεις με την εν λόγω τάση.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις